her şey bitti derken çıkagelen insan
başlık "ofsaytı biliyorum" tarafından 11.11.2020 22:53 tarihinde açılmıştır.
1.
adı üstünde her şey bittikten sonra gelen insandır. bir kere de her şey bitmeden gelseniz? biz tüm acıyı çekiyoruz tam iyileşeceğiz hop biri geliyor ve kahraman o oluyor. ne hoş, ne güzel (!).
benimle acı çekmeden sadece iyileşmeme yardımcı oluyorsa bir kişi; bu o kadar da değerli değil benim için. acı çekmek bir bütündür, o süreci parçalara ayıramazsınız.
not: benim için her şey bitti deme evresi ile her şeyin bitmesi aynı.
benimle acı çekmeden sadece iyileşmeme yardımcı oluyorsa bir kişi; bu o kadar da değerli değil benim için. acı çekmek bir bütündür, o süreci parçalara ayıramazsınız.
not: benim için her şey bitti deme evresi ile her şeyin bitmesi aynı.
devamını gör...
2.
zamanın da gelmemisse.. gerek yok..
devamını gör...
3.
umuttur. yitirmediğin umudun sana teşekkürüdür...
devamını gör...
4.
bunu farklı bir noktadan ele alırsak, yani bir başkası kendisi için herşeyin bittiğini düşünürken biz çıkagelen o insan olursak işler ne derece değişirdi diye merak ediyorum.
çünkü hayatım boyunca bu sefer herşey bitti diye düşünüp durdum. hshshsjs (bkz: yıkık olmak) kimse de çıkıp gelmedi.
belki de birileri için birşeyler gerçekten bitmiştir ve benim onun hayatına bodoslama dalmam gerekiyordur. aha valla rota yeniden oluşturuldu. görüşürüz sözlük hahshsjd
çünkü hayatım boyunca bu sefer herşey bitti diye düşünüp durdum. hshshsjs (bkz: yıkık olmak) kimse de çıkıp gelmedi.
belki de birileri için birşeyler gerçekten bitmiştir ve benim onun hayatına bodoslama dalmam gerekiyordur. aha valla rota yeniden oluşturuldu. görüşürüz sözlük hahshsjd
devamını gör...
5.
çık gel lan gelmezsen şerefsizsin*
yada gelme birde senin mi derdini çekecem*
yada gelme birde senin mi derdini çekecem*
devamını gör...
6.
yanılsama oluşturur. sana iyi hissettirir ve sen zaten iyi hissetmeye o kadar ihtiyaç duyarsın ki asla farkına varamazsın. daha sonra geldiği gibi gider.
devamını gör...
7.
şehir efsanesidir.
devamını gör...
8.
9.
bu gidişle herhalde ben ölünce mezarıma çiçek ekmeye çıkıp gelecek.
devamını gör...
10.
ama vazgeçtiğim anda gelirsen s.tım ağzına diye bir söz vardır bilir misiniz?.. tam olarak o olan insandır.
devamını gör...
11.
hayattan ümidi kestiğiniz o anda, artık ölsem bile arkamda bırakacağım bir şey yok acı çekmekten kurtulurum en azından diye düşündüğünüz hayatınızın o en dip döneminde ortaya çıkar. sizi hayata bağlar. hoş gelmiştir.. iyi ki gelmiştir. hiç gitmesindir.*
devamını gör...
12.
bir insan gelince mi değişecek herşey
devamını gör...
13.
her şey yeni başlıyor zannederken, çıkıp gider... herkes geldiği gibi gider...
devamını gör...
14.
öyle bir insan yok bence artık inanmıyorum. ya da vardır ne bileyim. varsa eğer harabe bulmasın geldiğinde diye tüm çabam
devamını gör...
15.
benimki 500t ile filan geliyor galiba halen gelemedi de.
devamını gör...
16.
murphy kanunlarından birini hatırlatır:
" bir şeyi istemekten vazgeçtiğiniz zaman hayat size onu sunar. "
" bir şeyi istemekten vazgeçtiğiniz zaman hayat size onu sunar. "
devamını gör...
17.
18.
bana göre bu sıfat tamlamasının iki kısmı var.
birincisi; “her şeyin bitmiş olması”
aslına bakarsanız hiçbir şey bitmiyor. bitmiş olsa zaten hayatta olmak gibi bir eylemden söz edemeyiz. bir insan her şey bitti gibi şeyler diyorsa ya da her şeyin bittiğini hissediyorsa bile, o hissediş ancak duygusal anlamda içsel boşlukların artmasındandır. geçenlerde dinlediğim bir şarkının sadece bir cümlesine takılmıştım. ( bu cümleyi karalama defteri başlığında karalayacaktım; lakin fırsat bulamadım. ) hüsnü’cüğüm “insan, insanın boşluğudur.” dedi. bir an durdum. düşündüm. sonra şarkıyı başa sardım. yine aynı şeyi söyledi. bu nasıl bir şey dedim. sonra düşünmeye başladım.
ikincisi; çıkagelen insan *
şimdi şu noktada yukarıda dediğimiz şeyi destekliyordum. neydi? insan, insanın boşluğuydu. her daim tamamlanmaya odaklanmışız. bu dünyada sevebileceğimiz bir şey oldu mu ondan bir parça alıp kendimize katıyoruz. derdinden, kederinden, sevgisinden, huzurundan, mutluluğundan, gamsızlığından, heyecanından hepsinden azar azar. bakıyoruz ki aldığımız her şey bizim olmuş. insan sahiplenendir. bunu bazen anaçlıkla karıştırırlar. ama inanın alâkası yok. ne demiştik; insan, insanın boşluğuydu. ben eğer her şey bitti derken çıkagelen insandan bir şeyleri kendine katıyorsam; kendimde yarattığım boşlukları doldurmak içindir. benimsemek, özümsemek, empati yapmak. empati yapmanın zorluğunu size anlatamam elbette. ki empati yaptığımızı düşünüyoruz. düşünmekle yetiniyoruz…
her şeyin zıttıyla kabul olduğu şu dünyada “her şey bitti derken çıkagelen insan” da bir gün muhakkak gidecektir; çünkü kendi boşluklarını doldurduktan sonra yapacak bir şeyi kalmamıştır. yol devam ederken durmak manasız gelir. böyle bir insan anca yolda koşmuştur koşmuştur da soluklanmak için sizi bulmuştur. yani bu zamana kadar hep böyle oldu. oluyor. olacak.
ne demiştik; insan, insanın boşluğudur…
vaktini tamamlayan gider…
ve bize yeni boşluklar açılır…
birincisi; “her şeyin bitmiş olması”
aslına bakarsanız hiçbir şey bitmiyor. bitmiş olsa zaten hayatta olmak gibi bir eylemden söz edemeyiz. bir insan her şey bitti gibi şeyler diyorsa ya da her şeyin bittiğini hissediyorsa bile, o hissediş ancak duygusal anlamda içsel boşlukların artmasındandır. geçenlerde dinlediğim bir şarkının sadece bir cümlesine takılmıştım. ( bu cümleyi karalama defteri başlığında karalayacaktım; lakin fırsat bulamadım. ) hüsnü’cüğüm “insan, insanın boşluğudur.” dedi. bir an durdum. düşündüm. sonra şarkıyı başa sardım. yine aynı şeyi söyledi. bu nasıl bir şey dedim. sonra düşünmeye başladım.
ikincisi; çıkagelen insan *
şimdi şu noktada yukarıda dediğimiz şeyi destekliyordum. neydi? insan, insanın boşluğuydu. her daim tamamlanmaya odaklanmışız. bu dünyada sevebileceğimiz bir şey oldu mu ondan bir parça alıp kendimize katıyoruz. derdinden, kederinden, sevgisinden, huzurundan, mutluluğundan, gamsızlığından, heyecanından hepsinden azar azar. bakıyoruz ki aldığımız her şey bizim olmuş. insan sahiplenendir. bunu bazen anaçlıkla karıştırırlar. ama inanın alâkası yok. ne demiştik; insan, insanın boşluğuydu. ben eğer her şey bitti derken çıkagelen insandan bir şeyleri kendine katıyorsam; kendimde yarattığım boşlukları doldurmak içindir. benimsemek, özümsemek, empati yapmak. empati yapmanın zorluğunu size anlatamam elbette. ki empati yaptığımızı düşünüyoruz. düşünmekle yetiniyoruz…
her şeyin zıttıyla kabul olduğu şu dünyada “her şey bitti derken çıkagelen insan” da bir gün muhakkak gidecektir; çünkü kendi boşluklarını doldurduktan sonra yapacak bir şeyi kalmamıştır. yol devam ederken durmak manasız gelir. böyle bir insan anca yolda koşmuştur koşmuştur da soluklanmak için sizi bulmuştur. yani bu zamana kadar hep böyle oldu. oluyor. olacak.
ne demiştik; insan, insanın boşluğudur…
vaktini tamamlayan gider…
ve bize yeni boşluklar açılır…
devamını gör...
19.
bir anda da çıkıp gider.
kimseye alışmamak en doğrusu. en iyisi. en zoru.
sizi siz olduğunuz için sevecek insanla ancak huzurevinde tanışırsınız. hayat, o zamana kadar bekletir. bazen beklediği gelmeden, öledebilir.
kimseye alışmamak en doğrusu. en iyisi. en zoru.
sizi siz olduğunuz için sevecek insanla ancak huzurevinde tanışırsınız. hayat, o zamana kadar bekletir. bazen beklediği gelmeden, öledebilir.
devamını gör...
20.
şahsen ben kimsenin beni düştüğüm kuyudan çekip kurtarmasını istemem.
zaten böyle de kurtulamam.
ip, merdiven sarkıtılsın. çünkü bir yardım bu kadarıyla güzeldir. öbür türlüsü çok çirkin...
gerekirse o kuyuda can veririm.
iyi olmam için başkaları benden daha çok çalışmamalı. yorulmamalı.
ayıp bir şey.
zaten böyle de kurtulamam.
ip, merdiven sarkıtılsın. çünkü bir yardım bu kadarıyla güzeldir. öbür türlüsü çok çirkin...
gerekirse o kuyuda can veririm.
iyi olmam için başkaları benden daha çok çalışmamalı. yorulmamalı.
ayıp bir şey.
devamını gör...