zaman tüneli

yediğim hiçbir pizza zinciri pizzasına öyle çok da bayıldığımı söyleyemem.

hayatımda yediğim en iyi pizza ankara'da tunalı hilmi caddesi'ndeki üstkat gastro pub'da yediğim bir tanesiydi.

değerli bir yazar.

hem futbolculuğu hem hocalığı abartılıyor.

üstteki gay ile aynı olması beni endişelendirdi şu an. en iyi vegan pizzayı izmir'de locale yapıyor.

insanların sürekli kendileriyle ilgilenmeleri ve kendilerinden bahsetmeleri sağlıklı bir durum değildir.

ben de sözlükte gözlemliyorum bu durumu ve üzülüyorum.. keşke biraz unutabilseler kendilerini.. biraz.

#3808780 o gag refleksi yendiğin an işler muazzam olacak hocam.

insanların kendilerini önemsemesinin, bazılarına dert olması ne kadar ilginç bir manzara. adeta bir pitoresk...

bugün kendime bir tık fazla önem yüklemiş olabilirim, neyse ki arkadaşımız anında müdahale ederek evrenin terazisini düzeltti. ben de bilmem kaç milyar yıllık kozmik tarihte rastgele savrulmuş atomlardan ibaret bir toz zerresi olduğumu hatırlayıp kendime sert bir bakış attım. "bu ne cüret?" dedim, anında indirdim havamı. böylece herkes huzur buldu. artık kimsenin nazik egosuna, kendimi önemseyerek gölge falan düşürmüyorum.

yıllar boyunca kullanmak için savaştığım fakat hala mide bulantısına yenik düştüğüm temizlik malzemesi. pes ettim, deneyemiyorum. ağız duşu dedikleri ağız yıkama vızvızından kullanıyorum. aynı etki olur mu bilemedim tabi.

genç adam. aman diyeyim.

kardeş payı güzeldi

daha geçen haftaya kadar muazzam ağız bakımım var sanıyordum. yanılmışım. fırçalar, ağız duşları, diş ipleri falan derken kendimizi kandırmışız. dilimi şu zımbırtıyla kazıyıp çıkanları görünce hem kendimden hem de insanlığımdan utandım. ayrıca 3-4 gün kullanımdan sonra ağzınızın daha fazla tat aldığını fark edeceksiniz.

1999'da üniversiteye başlamamla birlikte 2006 şubatına kadar ankara'da yaşadım (yazları hariç).

sonra da 2016-2020 arasında ankara'da yaşayıp çalıştım.

toplam 11 sene falan yani.

en son kolej'den aldığımız ev de dahil, ankara'da hep kızılay'a yakın yerlerde oturduğumdan [öncekiler kiralıktı elbette ve ilk senemde demirtepe'de bir özel yurtta kalmıştım (orası da kızılay'a yakındı)] ve araba kullanmadığımdan kızılay metrosunu da sayısız defa kullandım. yani uzak yerlerde oturan arkadaşlarıma falan da çok gitmişimdir, ya da işte bir şekilde en çok kızılay'da vakit geçirdiğimden bu metroda inip çıkış aradığım çok olmuştur. başlarda hatta senelerce kızılay metrosunda uygun çıkışı bulmakta çok zorlandığım olmuştur. senelerce gire çıka bittabi bunu büyük oranda aştım. cidden sıkıntılı bir şey ama ve tam da aşamadım aslında. nadiren çıktığım kısımları da var bu metronun ve bunları bulurken bazen zorlandığım sonrasında da olmuştu.

tırmanışta birine güvenmek.
birinin tanıdığı mıymış neymiş öyle bir eleman dahil olmuştu acemi ekibe. bu deneyimlidir sorun olmaz dediler. geri zekalı herif artık yukarıda ne yaşadıysa -önümdeydi- makarayı boşa aldı, üstüme düştü. ben de can havliyle ipi tutmaya çalışınca sol omzumu karnımda gördüm. neyse ki kendi emniyetim tuttu fakat kol gitti tabi bu arada. sonrası malum işte. gözümü açtığımda doktor hal hatır sorduktan sonra "olaydan önce eğlenmişsindir umarım, sondu çünkü" dedi.
bir daha da gidemedik haliyle.
bu da öyleydi işte.

kuzguncuk iskelesi

pizza local.

elimden geldiğince iyi kalmaya çalışıyorum. sorun şu ki elimden pek de bir şey gelmiyor.

istemediğiniz kötülükler var mı yaptığınız ve rahatsızlık duyduğunuz sorusu..

kendisini yaptığı işlerden tanır ve sevmem. ancak, yoğun bakımda olması üzücü. her şeyin başı sağlık. kendisine acil şifalar diliyorum. yalnız, sağlığına kavuştuğu takdirde, ki temennim o. şu oyunculuk işini bir gözden geçirsin. farklı bir kariyer planlamasına gidebilir. tabii kendi bilir. tekrar acil şifalar diliyorum. eskisinden daha sağlıklı çıkar umarım bu süreçten.

tertemiz hasta olmalık hava var. senin gibi mevsimin…

işte bunu bilmeyen liselidir…

ben seviyorum bu adamı çok üzüldüm, adam günlerdir yoğun bakımda yatiyormus
buradan