zaman tüneli

doğrusu fb.liler için tam bir hayal kırıklığı oldu. (çıkan oyunculara tepkilerinden de belli.) formda, çıkışta ve sorunsuz fb, en sorunlu döneminde yakaladığı gs.ı üstelik kendi evinde bırakın yenmeyi, piyangodan gelen golle alabildiği beraberlikle uğurladığına seviniyor.
tedesco gerçekçi bir hoca ama fb camiasının sabredebileceği biri mi, süreç gösterecek.
sonuca sevinenler trabzon ve yasin kol'dan ibaret.
yayıncı kuruluş, federasyon ve malum sektörün beklentisi de, gs'ın kopmasına izin(!) vermeden, sözüm ona heyecanı sezon boyunca korumak ve bir ümit trabzona sürpriz(!) yaptırmak..(fb nasılsa bir şekilde beceremez diye düşünüyorlar gibi.)
hep birlikte izleyeceğiz göreceğiz.

sizi atlar kovalasın..

ya o değil de nası taktı duran 90+5te ahahahahahahahajaja

sürekli olarak erkeklerle çalıştığım icin * basima gelmeyecek, gelemeyecek olan hede.

diğerleri anlar bunu kendisi anlamaz genelde..
bir de karşısındaki ilgili kişi anlar falan..

iş arkadaşın sekreterinse ve yalnızca aşık olmayıp bir de aşkı meşk ettiysen artık çayını kendin demlersin. iş arkadaşını silken iş yerini cehenneme çevirir.

kesin 1-1 berabere biter bu maç
greenland demişti dersiniz

bileklerimi kesseler sarı kırmızı akacak kadar fanatik galatasaraylı olan ben, bu herif gidene kadar maç izlemeyi bırakıyorum.

#okanburukistifa #çarejürgenklopp

𝐉𝐔̈𝐑𝐆𝐄𝐍 𝐊𝐋𝐎𝐏𝐏 𝐆𝐀𝐋𝐀𝐓𝐀𝐒𝐀𝐑𝐀𝐘'𝐀 𝐆𝐄𝐋𝐄𝐂𝐄𝐊 𝐔𝐋𝐀𝐍!

fromm'a göre, sevgi her şeyden önce bir özen gösterme eylemidir. sevilen kişinin ihtiyaçlarını fark etmek ve bu ihtiyaçlara karşı duyarlı olmak sevginin temelidir.

çoğu zaman dışarıdan gösterilen bir jest.
yanlış kişiden geldiği zaman yorabiliyor.

anlaşılmak ise içimizdeki karmaşaya birinin gerçekten temas etmesi.
ve anlaşılmak yanlış kişiden gelemez.

mesele sevilmek değil, birinin seni okumasında...

"insan sevilmekten çok
anlaşılmayı istiyordu belki de..."

george orwell - 1984

allah aşkına bu nasıl bir reklamcılık anlayışı?
sayfanın yarısına kadar iniyor, sürekli yenilemek gerekiyor. reklamın arkasından, altından sözlük okumaya çalışıyoruz.

aşık olmadım da
hatun çok portatif lan
bilenler bilir
portatif severim

tabii ki kişiye göre değişir. doğaldır da..
ama konu rakı olduğu için, "ne iyi gitmez ki.. azizim rakı yaw bu.." şeklinde rakıbilimsel gayet anasonlu bir tespitle sonluyorum..

porcupine tree eşliğinde

öncelikle okan buruk gitmeli. bakın bu kaçıncı maç hep aynı işler.
uzun uzun anlatmaya bile gerek yok neler yapıyor akıl alır değil.
galatasaray bu federasyon başkanını nasıl değiştiremiyor. işte bu büyük sorun. hakemler neler yapıyor. 10 kişi kalacak takım kalmıyor. rize maçında neler oldu inanılır gibi değil.
ve berbat bir maç oldu. heyecan yok pozisyon yok. bunca harcanan para.

bu kadar ayyaşın olduğu yerde başlığının olmayışı beni bi tık üzdü

bütün sözlük tren yapmış gidiyor. ohohoooo hani biz marjinaldik?

başkaları ne der başkalarına ne göstermeliyim.
sürekli siyaset paylaşınca etkisi olmuyor. kanıksanıyor. kendisini buna adamış insanlar var. bu her şey için geçerli din futbol siyaset .
sosyal medya mı bozdu insanları insanlar bozuldu da sosyal medya mı bunu ortaya çıkardı.
telefonlar elimiz ayağımız olmuş. her uygulamadan birisine ulaşabilirsin. bazen görüyorum duyuyorum yaşıyorum herkes yaşar bunu. birisine mesaj atıyorsun cevap bir hafta sonra veya akşam cevap geliyor.
bakın bu bile inandırıcı değil. bu bile bir saygı sevgi göstergesidir.
ölmediyse insan ee bunu görür bu bildirimi değil mi.
sosyal medya da ne çok arkadaşı olanlar var. bir kadının erkeğin 700 arkadaşı olur mu ya. oluyor demek ki.
çok komik şeyler var tabi insanı oyalıyor. eğlendiriyor.

- fenerbahçeliyim. ümit karan'ın attığı golle yenildiğimiz bir galatasaray maçı vardı. türkiye kupası olsa gerek. ağlamıştım epey. yastığa başımı koyunca sinirden ve hırstan uyuyamadığımı hatırlamıyorum. ne kadar özyıkıcı bir sonucu olsa da bir şeye bu kadar tutku duyabilmiş olmak güzelmiş diyorum şimdi. en azından bunu da tecrübe etmişim. bir derbi akşamında yazıyorum çünkü hislerim o günkünden daha uzak olamaz herhalde. son dakikalarda bir gol attık mesela, sevinçten etrafa elime geçen ilk nesneyi fırlatacağım zamanları hatırlayarak dişimi fırçalamaya gittim.

- dişimi fırçalarken gördüğüm gözler, dudaklar, burun, ümit karan yüzünden ağlamış çocuğunkilerle aynı. sırf o yüzün arkasındaki cıvık, cevizimsi organda devam eden bazı kimyasal etkileşimler farklı olduğu için bakışımın ne kadar değiştiğini fark ettim. sırıtmayı denedim belki o çocuk gelir diye. botoks yaptırmış gibi hareket eden ama ifade uyanmayan bir yüz görünce canım sıkıldı. ışığı kapatıp çıktım.

- bilgisayarın başına oturdum. zaten düşük olan modumu daha da düşüreceğini bildiğim bir şarkı açtım. düşürdü de. şarkının bazı yerlerinde "kral, ağırdan al biraz, b*kunu çıkardın" tandansında cümleler geçiyordu. inatla sonuna kadar dinledim. zaten farkında olduğum bir şeyi daha da bir fark ettim. ettim ettim de duramadım. bir yerden sonra fark etmem sanıyordum, sonra daha da ettim. öyle böyle fark etmedim.

- sonra da düşüncelerime benim yerime tarih, saat, dakika düşen bu siyahlı turunculu pikseller üstüne bir şeyler yazarak bu daimi farkındalığı kayda geçirmek istedim. ümit karan'ı hatırladım.

atmayacaktın o golü ümit abi.

bu takıma bir top class kaleci, bir sağ bek, bir orta saha ve osimhen'in ikamesi olacak atlet santrfor ve bir de premier lig kalitesinde yabancı teknik direktör lazım.

4 transfer fazlasıyla gerekli. bir de yeni yabancı teknik direktör.

orta sahada beyni olan adam lazım. başlarda çok karşıydım ama hakan çalhanoğlu bu takıma lazım.
ilkay çıkınca takım direkt beyinsizleşiyor. hakan atlet olmayabilir ama müthiş bir ayağı ve futbol zekası var. inter de artık satar mi bilmiyorum.