zaman tüneli

3 müdürm oldu
üçü de çok ponçikti
biriyle yaş farkına rağmen kankaydık hatta

parayı lidyalılar değil. sümerler buldu.

o sırada götünden soluyan ben.

(bkz: ayıp ediyon) gardaş!!!*
bence gayet iyi insanlarız…

edit: tertemiz gömülüyoruz*.
neyse bir iki arkadaş istisnalar var falan yazmış en azından…*

john lennon'a atfedilen '' rock'n roll'un başka bir adı olsaydı chuck'n roll'' olurdu sözünü biraz abartılı bulmakla beraber, rock star profilinin oluşturması, sahne duruşu ( gitarla ördek yürüyüşü), çift sesli gitar rifflerini popülerleştirmesi açısından öncü rolü inkar edilemez bir figür. bu arada sağlam bir seksomanyak olduğu da bilinirdi. 1989 yapımı, (bkz: jerry lee lewis)'in hayatını anlatan (bkz: great balls of fire) filminde, ünlü beyaz rock star tarafından küçük düşürülmüş gibi gösterilir.

zahiri bakarsak evet kolaylaştırıyor ama bu sadece bal tuzağı batıni gözle bakarsak bizi konfora alıştırıp köleleştiriyor.

aslında sorun teknoloji değil onun nasıl kullanıldığıdır ve görüyoruz ki bu dünyada teknoloji hiçte iyi niyetlerle kullanılmıyor. arada insana faydalı olacak şeyler de yapıyorlar ki insanlar işin alamet-i farikasına uyanamasın.

matrix olayının nasıl başladığını bilenler vardır illaki bu belki şehir efsanesi olsa da çok dikkat çekici noktaları var. hikayeye göre insanlar yapay zekayı icat ediyor, sonra her işlerini yapabilecek ve sürekli kendini geliştirebilecek yapay zekalı robotlar üretiyorlar. zamanla yani datası geliştikçe bilinç kazanıyor ve kafasına göre hareket etmeye başlıyor. insanlar konfor tuzağıyla herşeyi onlara teslim ettiği için hükmünü tamamen kaybediyor ve kontrol yapay duygusuz ama çok akıllı ve güçlü robotlara geçiyor ve insanları enerjisinden faydalanabilecekleri piller olmaya razı ediyorlar.

hikayeden de anlayabileceğiniz gibi teknoloji önce tatlı tatlı geliyor ve sonra seni acı acı sıçırtıyor.

teknolojiye elbette karşı değilim lakin bunun iyi kalpli insanların elinde olması gerekiyor diğer türlüsü ciddi sorun yaşatabilecek bir potansiyel taşıyor. ve malesef iyiler teknolojiyi kontrol etmek yerine kendini onun konforlu kollarına bırakmış vaziyette.

belki bizim ömrümüz o günleri görmeye yetmez alim ve hakim olan allâh bilir fakat bu senaryonun günün birinde yaşanabileceğini düşünmek bana hiç abest gelmiyor.

kankitoluk müessesi olmadan bu sözlük dönmez gibi duruyor. var olsun, kankeytolar *

video



amjad taha

kaç senedir alır yerim.ilk çıktığı zamanlar daha lezzetliydi ama şu anda da fena değil.

cevizlisi 160 tl ve içinde iri iri ceviz parçalı.

fıstıklısı da gayet güzel o da tereyağlı,havuç dilimi vs. diye değişiyor ve fiyatı 300 tl civarındaydı sanırım.içinde fıstık var.

şu ekonomide ürünleri fiyat/performans diyebilirim. denk gelirse tatmak gerek.

favorim minik dilim fıstıklı baklava ve fıstıklı sarma.

bi kalıp sabun için bi poşet un falan götürürdün
para korkunç bi şey değil
bi şeyin bi şeyi satın alması onunla takaslanması neden korkunç olsun
cebimde bi kilo pirinçle dolaşmaktansa para ile dolaşıyorum

korkunç olan insanların bitmez istek ve arzuları

eğer üşenilmez ise ;

alejandro gomez arias jose robledo alfonso villa dos santos

de güzel bir alternatif olabilir.

(bkz: son kadehi içmek)

(bkz: hanım) olabilir.

kuzine sobada pişirmek için can attığım meyve.

(bkz: çocuk kalmak)

bilmem ne kadar şehirsin, istanbul iş çıkış saati gibi trafiğin var. ne karın ağrısı bir şehirsin lan sen! bir saatte 2 km'lik yol gidemedim. bir sürü şehir gezdim, ben böyle balon bir şehir görmedim yeryüzünde.
not: eskişehir'liyim.

sulusu denk gelirse kaçırmam.reçelini severim,tatlısına bayılırım.

(bkz: çocuk yapmak)

teknoloji geliştikçe biz tembelleşiyoruz, obezleşiyoruz,sağlıksızlaşıyoruz.

yediğimiz ürünlerin tatları birbirine yakın,yerken zevk alamıyoruz. hangimiz çocukluğumuzdaki gofretin hatta en basitinden salçalı ekmeğin tadını unutabilir.

hareket desen yerimizden kalkmıyoruz. vermişler elimize kaydırıyoruz,bakıyoruz saatlerce.

genç yaşımızda şeker,kalp,kanser hastası oluyoruz.