birdemetpapatya yazar profili

saraybosna - bosna hersek

hiç bir duygunun sahtesi olmaz aslında, gösterilen duygu değil karakter ve oyundur. o yüzden nefret de sevgi kadar, acı kadar ya da sevinç kadar gerçektir.

olmayan bir şey kafada kurulmaz. şizofren değilseniz tabii. kuruluyorsa da haklıyımla sonuçlanıyor. tecrübe edildi. onaylandı efenim

manoel island - malta

bir mum yakan, bir gölge yaratır

tükenmiş neşem de, hasretim de, acım da,
sapmış beden yaşam amacından…

sanırım çok net anlatıyor şu anki ruh halimi

hava kapalı, gri bulutlar var, sanki iç dünyamı gözlerimin önüne serercesine bakıyor bana. bazen içimdeki sağnak yağmurların bu şehre düştüğünü hissediyorum. gözümü nereye çevirsem o ışığı göremiyorum. şehir ıssız, ben yalnız, deniz sakin. sanki her şey kabullenmiş tek kabullenmeyen benim bu hayatın gerçeklerini. inançlarım, umutlarım hepsi yok olmuş. sanki ben o cehenneme atılmışım da kendimi arıyorum. sanki asıl azap ateş değil de buymuş gibi. yokluğun soğuğu mu kendimi aramanın huysuzluğu mu bilemiyorum. nerdeyim, nasılım sanki tüm kavramları unutmuşum gibi. her görüğüm şeyde ne derin anlamlar varmış aslında sadece ben anlıyorum. yaşamak ölümmüş aslında, oysa ne zormuş ölüm. kendine hasret kalmak mı zor geliyor bilmiyorum. bu soğuk yağmurlu günde her damlada kendimi arıyorum.

hafızam bir kartalın gözbebeği,
herşeyin altında sen arayan köstebeğim.

entryi görünce hemen aklıma (bkz: oğuz saygın)’dan (bkz: renklerle insanları tanıma klavuzu) adlı kitap geldi. tavsiyemdir. okuyun.

kadınlar; sevimli kızlarımız, tatlı kız kardeşlerimiz, güzel sevgililerimiz, sevgili eşlerimiz, mükemmel annelerimiz….
kimi zaman can yoldaşımız, hayat arkadaşımız, kimi zaman eğitimcimiz, yol göstericimiz.
kadının gücü toplumu yaratır, kadının gülüşü dünyaya baharı getirir!
gülüşleriyle büyük bir ışık saçan, varlıklarıyla bize güç veren, yüreklerindeki sevgi ve şevkati karşılıksız verebilen ve olduklarıyla hayata anlam katan kadınlarımızın “dünya kadınlar günü” kutlu olsun.
iyi ki varsınız!

-kimi göz ucu ile sever yüreğinin kıyısından,
kimi huşu ile öper ruhundan,
kimi dosttur , yoldaştır sevdasına, olmayacak yerler de arar,
kimi terk etmiştir benliğini,
aklını yitirecek kadar.-

aklınızı yitirecek kadar sevdiğiniz biri olsun hayatınızda. varlığı huzur, sesi neşe, hissettiğiniz cennet olsun.

böyle kadınlar olsun hayatınızda. sırtınızı yaslayacağınız, yanında yeniden canlanacağınız.

hiçbir şey olmasa da o olsun. çünkü o varsa başka birşeye ihtiyacınız kalmaz.

hayatıma anlam katan, varlığını sonuna kadar hissettiğim ve iyi ki’lerin en çok yakıştığı kadınıma ve dünyaya anlam katan siz değerli kadınlara ithafen.

gözlerinle dilin arasına gerili uçurumu seviyorum.

kekeme özgürlüğünü seviyorum.

susuşundaki hıncı seviyorum.

kalbinde ürperen kışı seviyorum.

ellerindeki bilge zamanı
denizi yağmurdan korumaya çalışan
çocukluğunu seviyorum.

alnın masamızda dört mevsime ufuk
dudaklarında titreyen zamanı seviyorum.

yürüyorsun ya kalabalık
dönüp bir daha bakıyor kendine
boyunda çiçeklenen yedi rengi seviyorum.

her damlası ayrı bir hayat, ne bilsin yüzüne düşmeyen
gözlerindeki yaşı seviyorum.

beni uzaklaştırmaya çalışırken aklından geçenleri seviyorum.

kalbinden gövdene yürüyen utangaç karıncayı seviyorum.

ses nasıl menevişleniyor susunca ağzında
ağzından gelecek her sevinci, her azabı seviyorum.

gece ışıklarından topladığın o evler esrarını seviyorum.

susmanında bir dili var elbet
teri yastığına sızan rüyanı seviyorum.

uyandığın sabahlardan başka bağım yok dünyayla
odalara ömür veren gövdeni seviyorum.

yürümediğin sokaklar nasıl da göz göz
bekleyişteki o mucizeyi seviyorum.

serçe parmağındaki lekedir yerim,kalabalığın uyumuna inat
hayalin gerçeğe değdiği yeri seviyorum.

ölümdür en büyük zaman, bilmez takvim gezenler
bir iç çekişte yanan hayatı seviyorum.

bizden büyük tanrısı yok yalnızlığın
getirdiğin hevesi götürdüğün inkârı seviyorum.

evlerdesin, dışarılar hüzün, eşyalar ayakta
senden ayrılanı seviyorum, sana kavuşanı seviyorum.

uzun cümlelerle konuşuyor kalabalık
bir sözcüğe sığdırdığın dünyayı seviyorum.

o gölgeyim taş dibinde, bir çürüme bilinci
hükmüm yok bahçende diyorum
üstüme elediğin şefkati seviyorum.

dişlerimin arasında bir ishak kuşu
eğiyorum ya başımı
çaresizliğime tuttuğun aynayı seviyorum.

bir gün bir kötü haber birimizden
kalanın diline gelecek ilk sözü, arayacağı ilk insanı
ilk gece yapacağı her şeyi seviyorum.

geleceği oluşturacak her yeni günün bir öncekinden daha güzel, isteklerinize uygun ve sizi daha da mutlu etmesi dileğiyle. mutlu yıllar sözlük!

uzun bi aradan sonra geri dönen birdemetpapatya herkese mutlu, sağlıklı, huzurlu yıllar diler *

dünyanın en lanet duygusu. tüm gerçeğinizi bilen birinin sizi gerçek olmayan bir şey yüzünden yanlış anlaması, ya da söylediğiniz bir şeyin alakasız bir noktaya gitmesi kadar acı verici bir durum yok. yanlış anlaşılmalar yanlış noktaya götürür. dönün ordan hızlıca

kıymetli dostlar, sevgili yoldaşlar,

kendi nickaltıma küçücük de olsa bir veda mesajıyla uzaklaşıcam buralardan. hiç de sevmem oysa ki vedaları ama bazen olması gereken bu oluyor, sanırım vakti geldi ayrılığın.

ilk 1000 yazardan biri olmanın gururunu taşırken sözlükten ayrı kalmak beni üzse de bunu yapmak zorundayım. çok güzel arkadaşlar edindim, çok güzel zamanlar geçirdim, çok keyf aldım ben “kafa sözlük”ten.

ilk yazarlık deneyimimin olduğu benim için özel olan bu platformdan istemeyerek de olsa gidiyorum.

sözlüğe dair bir şikayetim yok. biz herşeyiyle kocaman bir aileyiz burada. herşey dozunda ve kararında olduğu sürece, işler hakaret ve nefret boyutuna olmadıktan sonra herşeyden, her farklı görüşten yazarlarımızın olması bence renk katar.

zaten aynı şeyler sıkıcı değil midir? her gün aynı işi yapmak, hep aynı yemeği yemek vs. kısaca tekdüzelik sıkmaz mı zaten? monotonluk değil midir yoran? o yüzden farklılık lazım. farklılık olsun ki anlamı olsun. kendimizi geliştirebilelim. her açıdan bakmayı öğrenebilelim. ve daha keyifli olmaz mı farklılıkların olması. hepimiz aynı insanlar olsaydık sıkıntıdan patlardık bence.

en başta da kısacık bir veda mesajı yazacam demiştim ama yine uzattım sanırım*

yazdığım tanımlara istinaden bana gerek beğenileriyle gerek de mesajlarıyla destek veren, güzel düşüncelerini ileten tüm yazar arkadaşlarıma teşekkürlerimi sunuyorum efenim.

güzel dostluklar, arkadaşlıklar edindim. hepinize ayrıca bir kez daha teşekkür ediyorum.

ve ayrıca yoldaş benjamin franklin sana da ayrıca çok teşekkür ediyorum. bu platformu oluşturarak böyle kıymetli insanları tanımamı sağladığın için.

bazen hüzünlü bazen mutlu ama hep umutluyduk.

sizleri çok özlücem. kavuşmak mı belki, daha ölmedik*

umutla kalın, sevgiyle kalın, hoş kalın, hoşça kalın.

(bkz: floransa) aklıma geliyor, italyancası ile (bkz: firenze).

(bkz: arno nehri) çevresinde kurulmuş toskano bölgesi’nde bir şehir.

rönesans sanatını ve mimarisini yansıtan, orta çağın halen izlerini taşıyan mükemmel bir şehir. duomo meydanı (bkz: piazza del duomo) ve michalengelo tepesi efsane güzellikler barındırır.

gün batımına doğru michalengelo tepesi’nde kahvenizi yudumlarken eşsiz manzarasıyla baş başa kalmak insanın ruhunu dinlendirebilir. roma’dan daha güzel masalsı rönesans manzarasıyla karşılaşabileceğiniz bir şehir.