mesajlaşma özelliği acilen kaldırılmalı. ayrıca sıfır denetim. adamlar uygulamayı yapmış kaçıp gitmiş sanki. ancak kitaplarımı sürekli evimde tutmadığımdan altını çizdiğim ve sevdiğim tüm alıntıların kaybolup gitmesini istemiyorum bir de okumayı düşündüğüm kitapları liseteleyebiliyorum. amacına göre kullanılırsa gayet faydalı bence.

en acı çektiren halini sigarayı bırakırken yaşadığım sendrom..

bir üstteki yazar gibi, efexor isimli ilacı bırakırken bende problem yaşadım ama 1 hafta kadar sürmüştü.

en sıkıntılı hali nikotin yoksunluğu. nerden baksan 3 ay bitmiyor ızdırabı çilesi.

yazarların hizmetçisi olmak demektir. modlar bizim için çalışan kâh gece bekçisi , kâh sabah dükkan açıcı kalfadır.

yoruldum, sıkıldım her şeyden.

insanların nasıl öldüğüne bakın.

bir georges perec kitabıdır.

deliliğini edebiyat dehası ile maskelemeye çalışan, bazen ben şu an ne okuyorum hissi uyandıran, “bazen bunu neden anlattı ki şimdi?” türü ikiricikli sorularla sarhoş olmamıza neden olan ancak her zaman bir deli dahiyle sohbet ettiğiniz yanılsamasını yaratan perec bu kitapta da beklentileri tam olarak karşılamış.

dünyanın en ilginç roman fikirlerine ve isimlerine sahip roman yazarlarından biri olan perec daha önce “ bahçedeki gidonları kromajlı pırpır da neyin nesi” ve “ ücret artışı talebinde bulunmak için servis şefine yanaşma sanatı ve biçimi” isimli iki romanla dede korkut’tan sonra isim koyma konusunda en yetkin kişi olduğunu kanıtlamış, kayboluş kitabında hiç e harfi kullanmayarak da bize tek elini arkasına koyarak güreşmeyi teklif eden enişteyi hatırlatmıştır.

bu kitapta bir paris semtine manzaraya hakim bir kafeden bakan yazar gördüğü her şeyi yazarak bize anlatıyor. zamanın, insanların ve arabaların dışında hiçbir şeyin hareket etmediği üç boyutlu bir şehir tablosu koyuyor önümüze. başlarda ne yaptığını, ne yapmaya çalıştığını anlamıyor olsanız da zamanla alışmaya ve keyif almaya başlıyorsunuz.

sen beni anlamadın gözünü kan bürümüş bundan öte ayrılık var..

*

tebrikler...

kim ne yapsın beni ?
neşeli bir ortam görünce kaçan biriyim. gülmeyi bilmem, konuşmayı beceremem, mutluluk nedir tatmamışım, bütün hayatım bir travma olarak geçmiş. kimim kimsem yok. bir yere ait olabilmek için çok geç kalmışım.
tabi hissiyat da bir üst seviyede haliyle (bkz: hiç bir yere ait olamama duygusu)

(bkz: yalancilik)
(bkz: fitnecilik)
(bkz: ataturk'e hakaret)
(bkz: yobazca)

daha önce böyle bir düşünceye kapıldım ve kaç yıl uyku problemi çektim. yapmayın. ağlatır. uyumak mükafattır. en son sorgulayacağınız şey uyumak olsun.

biraz inanç ve kabullenme biraz da irade kontrolü.
bazen yapacak bir şey yoktur. beklemenin de sabretmenin de bir anlamı olmaz. hayatımıza devam ederiz.
bazen ise istediğimiz bir şey başkasının kontrolündedir. o zaman da beklemekten başka yapacak bir şey yoktur. en azından belli bir süre.
sabır biraz da kendine hakim olmayı barındırıyor. kendini disipline ettiğin sürece başarılı olursun gibi.
veya sabrettiğin sürece istediğin şeye kavuşursun gibi.
biri öz disiplin. bir diğeri farazi ve bilinemez bir inanç.
yani "yıllarca boşa sabrettim" denilen durumlar da olabiliyor.
sabrın da kısa olanı makbul belki de.
beklemeye ömür yeter mi?

teoman
güzel bir gün ölmek için

eleştirdiği çoğu diziyi izlemesem de sırf gülmek için izlediğim youtuber. küfür etmeden küfür etkisi yaratan sözler kullanan nadir insanlardan.

kıyıda köşede kalmış, okunup geçilmiş üzerinde pek durulmamış bir satır arası olurdu. ne anlattığından kendisinin bile haberi yok.

halihazırda haftasonları iron maiden, black sabbath, ac/dc ve bilumum diğer sevdiğim grupların tişörtlerini giyerek, geçmişi yad ediyorum.

işin dinleme boyutu zaten kesintisiz devam ediyor. ezcümle aklımız başımıza gelmedi sadece yeraltına indik *

ayağını sehpaya çarpanların bile kitap yazabildiği bir ülke burası. okunması gerekenleri okumayan, ergen ve çocuklara hitap eden sözde yazarların imza günlerinde izdihamlar yaşandığı bir yer burası. ibrahim selim' in bir videosu vardı wattpad le ilgili. kitap pahalı diye almayanların wattpad i okudukları telefonları görünce üzülmekten vazgeçtik. diye. aynen öyle. yazıyorsun en berbat kitabı. sıfır bilgiyle. kitabın kapağına tam da farz olduğu üzre koreli bir yahşıhlı odun un fotoğrafini koyduruyorsun. al sana kaç bin basıyor sonra o kitap?! ama bu , '' kötü çocuk' luktur.

iklimimiz güzel ,haritada güzel yerdeyiz evet.peki imkanımız nasıl? iskandinav antalya'yı biliyor biz dibimizdeki yere yeri geliyor gidemiyoruz.bu da bir tercih size kalmış. kimi ne olursa olsun buralar güzel yer der,diğeri götür beni buralardan karanlık falan sökmez bana der. şimdi ne diyeyim ben ..gece moduna geçtim karanlıktan yazıyorum hissetmek için.bu kadar da empatik bir insanım biraz da alışmak adına.alın beni buradan ya..

tematik desen tematik, entel desen entel, komik desen komik, edebi desen edebi dünyanın tanımlarını yazmış, türkçeye o gada özen göstermiş, sözlükte o gada mesai harcamış, yaşını başını almış olmasına rağmen, bunu başaramamış, değeri anlaşılamayan yazardır.
(bkz: ben).
küsecem artık.