aylar oldu buna. şimdi neden fırsattan fesat çıkarılıyor ki?
milyonlarca erkeğin sünneti alkışlarla kutlanırken genç bir kızın ilk regl oluşu neden tiksinilip ayıplanıyor anlamak kábil değil. gerdek çarşafını yedi sülaleye göstermek isteyen erkekler regli sevmiyor. anladım ki insanoğlu bir tek kendi döktüğü kanı göstermeyi seviyor. okey.

proteinlerin,sülfosalisilat veya tca gibi maddelerle oluşturduğu bulanıklığa çarparak yansıyan ışığın ölçümüne dayanan biyokimyasal metottur.

bir işi yapmaya alışmış kişi, onu her zaman yapmak ister ve bu alışkanlığı bağımlılık hali gibidir. alıştığı davranıştan vazgeçemeyen kişi, kudurmuştan daha azgındır ve o işi saldırırcasına yapar.

white nights sezonunu açan şehir. foto gece 11 12 sularında çekilmiştir.

adama yaptığının cezası olarak kadın iç çamaşırı bırakmış.
yani erkeğin kötü bir şey yapmasının cezası kadın olmak, kadınlaştırılmak, erkeklik mertebesinden kadınlık mertebesine düşürülmek.

toplumun dayattığı cinsiyet rolünü o kadar içselleştirmiş ki bu abla ne yaptığının, ne de dediğinin farkında.

bu “görece” okumuş kesme bile cinsiyet eşitliği anlatmaya çalışacaksak işimiz var.

hasılı, alınacak çok yol elimizde milyonlarca cühela var.

eline sağlık iyi yapmış. milletin karısına kızına kötü niyetle mesaj atarsan öyle olur.

son zamanlarda sürekli kendime söylediğim cümle. al işte yine kaçırdın diyorum, bak gördün mü kaçtı bu da gitti! ne için? kim ya da kimler için?

diğer bir adı whiskey in the jarrow olan kadim dostumuz, metallica’nın bize bir diğer hediyesi.

canı istememiştir öğrenmemiştir. yıllardır erkeklerin bilmemesi sorun olmuyor da günümüzde bir kesim kadının bilmemesi mi sorun?

acil durumlarda mutlaka haberdar etmemiz gereken yazarımız. çekilin ben geldim edasıyla ortama giriş yapabilir her an..keyifle yazdıklarını okuyoruz..

görevden alınması gereken imamdır. bu imamın iyi olduğunu düşünmüyorum. kediler çoklar diye onları ölüme terk etmek etik mi, dinen uygun mu? sanmıyorum. bu ve bu tip insanlar dini gerçekten hayatları zorlaştırmak için kullanıyorlar. başkalarına veya kendilerine eziyet ettiklerinde zevk alıyorlar. ilk başta kötü düşünmeyeyim, belki şöyledir, bunu yaşamıştır diye kimseyi yargılamamaya çalışırım ancak bu tarz insanların kafalarını az çok anlayabiliyorum artık. hem çevremde bu tip insanlar az çok var, hem de insan okudukça da öğreniyor. keşke böyle düşünen insanlar da biraz mutlu olmaya çalışsa, hayata güzel yönlerinden bakmaya çalışsa ve kendilerini sevebilseler. kendini sevmeyen kimseyi sevemiyor çünkü. sonra böyle korkunç sözler sarf ediyorlar. imama belli bir ceza verilmeli ki yaptığının uygun olmadığını öğrensin. ama muhtemelen verilmeyecek. ve ben de bu durumu dert ettiğimle kalacağım.

seviyorum seni.

edebiyat, müzik, sinema gibi güzel sanat alanlarında besteci, yorumcu, söz yazarı, oyuncu, dansçı, yönetmen, müzik yapımcıları vb. hak sahiplerinin eserlerinin ticari amac olmaksızın özel ve şahsi kullanımlar için kopyalanmasından kaynaklı zararları telafi etmeyi hedefleyen, bazen mecliste soru önergesi olarak da sunulan bir tazminattır. bu harç, kullanıcıların görsel veya işitsel eserler gibi içerikleri kopyaladıkları cihaz üzerinden alınır.

diğer günler alkol almakla aynıdır.

taraf olmak ve diğer taraftan nefret etmek. bolca dedikodu malzemesine neden olur. nasıl olsa boş vakit çok.

30 küsür yıllık rüya arşivimin birinde eski mahalleme ev ziyaretine gidiyorum, salonda oturuyoruz, benden başka yabancı kişiler var, karşımda böyle camekanlı büfe duruyor. hafiften kafamı uzatınca büfenin içinde 30-40 yıllık estetikten uzak ve göze resmen tecavüz eden siyah beyaz fotoğraflar görüyorum. ( sırf bu yüzden de camekanlı eski büyük büfelere karşı alerji oluştu bende, eğer bir de içinde eski siyah beyaz fotoğraflar da varsa resmen tiksintiye dönüşüyor). yanıbaşımda plastik leğenin içine kıymalı pideler (bizde etliekmek) dizilmiş ve üzerinde sinekler daire çizerek uçuyordu. (o yüzden bir ay ağzıma etliekmek koyamadım).
aradan bir müddet sonra aynı mahalleye gidiyorum. (bu sefer rüya değil gerçek). ilk gittiğimde salonda benden başka yabancı misafirler oturmuş, kıymalı pide yiyorlar. ısrar etmelerine karşın yemeyi reddettim. salonda da camekanlı büfe var. daha sonraki ziyaretimde o büfenin alt kapağı açıldığında tesadüfen eski bir siyah beyaz fotoğraf görmeyeyim mi? daha sonra hediye götürdüğüm dondurma, tabakla önüme servis edildi. daha sonra da o dondurmanın üzerinde bir sinek daire çizerek uçmasın mı? içimden eyvah, rüya gerçeğe mi çıkıyor yoksa demeye başladım . en sonunda dayanamayıp ben bir dışarı çıkayım diye müsaade istemek zorunda kaldım. rüya gerçeğe dönüştü resmen.

benim benim benim. etrafta hafif melankolik bir hava, mis gibi yağmur kokusu, damlalar hafif hafif gökyüzünden dökülüyorlar. şöyle bir bitki çayı alırım yanıma oturur seyrederim dökülen damlaları, kokuyu içime çekerim, böyle havalarda uyumak da çok güzel oluyor. tabi bir de sokakta olan insanların ve hayvanların açısından bakarsak pek de hoş bir durum değil. keşke dünyanın daha iyi bir yer olması için daha çok uğraşsak.

buyrun;

o modların çiceği, o modlarin bugs'ı *. an itibariyle de kafa radyo yayını'nı kahkalariyla guzellestirmekte. evet bu tatlilik, bu muziplik yedigi havuçların yan etkisi... iki gözümün ciceği, hayatin hep kahkahali, dolu dolu gecsin *.

yengemin arkadaşı her regl oluşunda bembeyaz kesilip acillik oluyormuş, asla abartılan bir ağrı olduğunu düşünmüyorum. ne kadar empati yoksunu bir başlık.