taktik maktik yok bam bam bam!

sosyologlar 1996-2010 arasında doğan ve teknolojiyle önceki kuşağa göre çok daha içli dışlı z kuşağının da ötesinde bütünüyle teknolojinin içine doğan bir kuşak olduğunu söylüyor. hatta ekran kuşağı demekten de geri durmuyorlar. z kuşağı bilginin, etkileşimin ne kadar kısa zamanda yayıldığına ilk elden tanık oldu ve gelişmeleri hayretle izledi ama 2010'dan sonra doğan alfa kuşağı için bunlar sanki evrenin varoluşundan itibaren mümkündü. henüz en yaşlı üyesi 11 yaşında olan bu nesil teknolojiye adapte olma konusunda z kuşağına fark atmakla birlikte sosyal becerileri daha az gelişmiş olacak. bu kuşağı 2025'ten itibaren beta kuşağı takip edecekmiş. ardından da gama ve delta kuşakları geliyormuş. şüphesiz dünyanın en güzel çağlarını yaşamamıza rağmen keşke bir 100-200 yıl sonra doğsaydım diyorum. şimdiden yaşlı hissetmeye başladım be içim şişti.

bağımlı olunan her hangi bişeyin olmaması durumunda yaşanan sendrom.
bu bir eylemde olabilir,alkolde
uyuşturucu da olabilir,sevgili de
kimisinde psikolojik ve atlatılması kolay yaşanabilirken kimisinde fiziksel ve yıkıcı bir şekilde yaşanır.
psikolojik ve tıbbi destek alınmalıdır.

don miguel ruiz ve oğlu don jose ruiz tarafından yazılan, toltek bilgeliğini anlatmaya devam eden mükemmel ötesi kitap. ilk kitap olan (bkz: toltek bilgelik kitabı - dört anlaşma) nın ardından kaldığı yerden devam ediyor. ilk kitapta evcilleştirildiğimizden, bireysel ve toplumsal rüyalardan ibaret olduğumuzdan ve cehennemde yaşadığımızdan bahsediyordu ruiz. ve bu cehennemden kurtulmanın reçetesinin ilk adımı olan dört anlaşmayı açıklıyordu. neydi bu dört anlaşma: kullandığınız sözcükleri özenle seçin, hiçbir şeyi kişisel algılamayın, varsayımda bulunmayın ve daima yapabildiğinizin en iyisini yapın. eğer bu dört anlaşmaya sadık kalır, bu anlaşmaları alışkanlık haline getirebilirseniz bu dünyada cenneti yaşayabileceğinizi ve hayatınızın çok daha kolaylaşacağını anlatıyordu. toltek bilgeliği bir din değil, bir felsefe değil, bir ideoloji değil bir yaşama sanatıdır. hem de güncelliğini koruyan bir yaşam sanatı. toltek meksika kızılderililerinin yaşam sanatıdır. nesilden nesile aktarılmış şimdilerde ise don miguel ruiz kendisini bu sanatı insanlara tanıtmak ve anlatmakla mükellef görmüştür. bu beşinci anlaşma kitabında ilk dört anlaşmayı tekrar kısaca gözden geçirdikten sonra, sembolizmden, özellikle noel baba metaforuyla noel baba sembolizminden bahsediyor ve sonrasında beşinci anlaşmayı açıklıyor. nedir bu beşinci anlaşma: kuşkucu ol ama dinlemeyi de bil
kısaca bu anlaşmayı da şöyle açıklıyor: doğduğumuzdan beri sürekli semboller (dil) aracılığıyla evde, okulda, iş yerinde, sokakta, camide, kilisede bize enformasyonlar veriliyor ve bunların bir çoğu hakikat değil. insanların toplumların dinlerin bzie dayattığı bilgiler ve bunlara körü körüne bağlanma kuşkuyla yaklaş fakat dinlemeyi de öğren ve iyi dinle ki karşıdakini anla ve kargaşa yaşama. yani hakikat ile gerçek arasındaki farkı bulmak çok önemli ve bu farkı bulmak için hem dinlemeli hem de kuşkucu olmalısın diyor ruiz.
toltek bilgeliği benim çok ilgimi çeken bir alan. ve bu kitabında da yine çok ince ayrıntılarıyla ve sade bir dil ile bizlere anlatmış yazar.

(bkz: dedeye sahip çıkalım)

demin yine yüzüme tokat gibi çarpan gerçek. elime 300 tl geçti kitap almaya karar verdim, uzun zamandır okumak istediğim kitapları en ucuz sitede sepete attım 400'ü buldu. şimdi büyük tasarım'dan mı vazgeçsem yoksa huzursuzluğun kitabı'ndan mı diye düşünüyorum.

yalanını yakalamak. ve bu yalanı savunduğunu görmek. aslında bitiren pişmanlık duymaması oluyor.

kendimden biliyorum, tamamen kolpadır.

kemiklerim iri diyen kişi ile aynı kişidir bunu söyleyenler.

ama ben onurunla kilo aldığımı söyleyeceğim daima, lahmacunu ekmek arası yapıp yiyorum.

gelin, doğruyu söyleyin kardeşler.

canan karatay'dan onay geldiğine göre doya doya yiyebiliriz.

t: türk usulü pizza. en sevdiğim yiyecektir ayrıca.*

tuba büyüküstün. annem arada birce akalay'a da benzetir.

#1747772 ah bee beni hala unutmayan alfa insanlar varmış yahu duygulandım. bir zamanlar deli fişektik ama işte artık eskisi gibi aktif değilim buralarda arada bir giriyorum sadece. he bu arada marka yazar diye bişi yok. en kalıcı dediğiniz yazarın bile bi bakarsınız profilinde “kalbimiz seninle” yazıyor. hayat bu..

ortak bir kararla düğünsüz derneksiz yaptık nikâhımızı. bir kaç yıl sonra da boncuk gözlü bir yavrumuz oldu. fotoğrafını hiç bir yerde paylaşmadık ki ikimiz de sosyal medya kullanmayı sevmiyoruz. kendimize de birbirimize de zaman ayırmayı biliriz. ne ev için ne eşya için ne de maddi manevi her hangi bir konu için üzmedik birbirimizi. sevgiyi paylaştığımız gibi yaşamın tüm yükünü de paylaşarak yaşlanmak bizim tercihimizdi. öyle de yapıyoruz. biz diyen çiftleri itici bulanlar olmuş. bunca bütünleşmişken biz değil de ne denir ki. yapmacık gösteriş budalası tipler evli bekar farketmeksizin zaten itici, yani evlenince katmerleniyorlar sadece.

etnik kökeni fark etmeksizin türk vatandaşının tepki göstermesi gereken menfur ve kalleş saldırıdır. hiçbir ideolojiyle, davayla, düşünce sistemiyle açıklanamayacak insanlık dışı davranıştır. bunların köşeye sıkıştıklarında nasıl kuduz bir köpeğe dönüştüğünü gösteren elim hadisedir.

burnu doğuştan estetikli gibi olandır.

videodaki sesten soyutlanip ne dendigini dahi anlayamadim. lgs sinavina hazirlik kurs reklami izliyorum sandim kendimi.

an itibariyle nickaltıma girmiş olduğu tanımı yeni gördüğüm ve beni çok güldürmüş olan sevgili yazar abilerimdendir. ama şimdi yaşımdan da vurma abim be*.

ben hayatım boyunca hiç bu kadar yalnız oldum mu? hatırlamıyorum.. artık okuyup bıraktığım, rastegele odanın bir köşesine fırlattığım kitaplar iyi gelmiyor....
olmak istediğim yerde, olmak istediğim insanlarla değilim. mutlu olmayı beceremiyorum, yalnızım.. gittikçe nefret ediyorum bu hayattan.. yaşamam için artık bir sebep olduğunu düşünmüyorum....

bahtın açık olsun..

hem acı hem de garip bir şekilde mutluluk veren bir duygudur. belli aralıklarla yaşadığım bir karın ağrısıdır.
iştahsızlık, dalgınlık, okuduğunu anlayamama, dış dünyadan kopma, durduk yere otuz iki diş sırıtma gibi yan etkileri vardır.

lakin abartmamak, takıntı haline getirmemek lazımdır. zira bir süre sonra verdiği acı gittikçe artmakta, kurtulayım şu illetten dedirtmektedir.

kordon'da yürüyüş yapmış, kütüphaneye uğramış, ara güler sergisini gezmiştim. galerinin sokagindaki kucuk kahvecide mola vermiştim. kıbrıs şehitleri'nden takı almış, izban'da ayfer tunç evvelotel kitabını okuyup, kıvırcık saçlı küçük çocuğa cebimdeki şekeri hediye ederek eve geri dönmüştüm.