muhammed yaşadı, bunun için yeterli miktarda tarihi kanıt var. fakat islam tabii ki bir projeydi. projenin mimarı da haticenin akrabası olan varaka bin nevfel'dir. bu şahsiyet çok ilginç fakat hakkında fazla bilgi yok. ancak bilebildiğimiz kadarıyla yeni bir din fikriyle donanmış nasturi bir hristiyan. pek çok din ve muhtemelen dil biliyor. roma'yı da persleri de tanıyor. muhammed'i hatice ile evlendiren de o ki bu basbayağı politik bir evlilik ve enteresan(!) bir şekilde muhammed'in peygamberliğini ilk sezen de o. yeni dini için politik olarak güçlü kureyş kabilesinin önemli bir ferdini reklam yüzü olarak kullanması gayet akla yatkın.

varaka'nın yeni bir din fikrindeki motivasyonu neydi bilinmez. amacı iyi mi kötü mü o da bilinemez fakat bilinen bir şey var ki mekke düşene kadar barışçıl ve uzlaşmacı olan islam mekke düşünce bir anda şiddet içeren bir dine evriliyor. hatta varaka öldükten sonra bir müddet ayetler de kesiliyor ve sonrasında "muhammed'i rahatsız etmeyin, oyalamayın" diyen ya da "peygambere şu şu kadınlar helal kılınmıştır" gibi upuzun tuhaf ayetler iniyor(!).

varaka'nın muhammed'in akıl hocası ve sponsoru olduğu çok açık. o öldükten sonra kurumsal kimliğini yitiren islam'ın bir şiddet sarmalına girdiği de ortada.

bildirim o....u olan yazardır, benimdir. secdeye varmadan önce her iki elimin işaret parmaklarıyla da yukarıyı gösteririm. böyle bir psikopatım ben.

birilerini engellemenin nasıl bir tadı var artık biliyordur kendisi.

mutlaka herkesin bir televizyon programında, bir belgeselde, bir kitapta, posterde.... mutlaka bir yerde denk geldiği ünlü disk atann adam! günümüzdeki popülerliği antik dönemde de aynı olan bu eser, yunanların geç klasik döneminde bronzdan yapıldı. size kötü bir haber vereyim, bu heykelin orijinali ne yazık ki mevcut değil lakin roma dönemine ait mermer kopyaları mevcut.

bu güzel heykeli yaratan güzel heykeltıraşımız da myron isminde bir zat. bu arkadaşımız kafayı olimpiyatlar ile bozmuş bir heykeltıraş, öyle ki sırf bu yüzden mermer ile çalışmaktan çok, bronz ile çalışıyor. çünkü bronz, mermere oranla hareketli heykel yapmak çok çok daha ideal. aynı zamanda bronz, heykele oranla çok daha hafif, taşınması çok daha olası. e tabi, adam ticaret kısmını da düşünmüş yapacağı heykellerin, dahası da bulunduğu kent için değil, başka kentler için de bir şeyler yapmak istemiş.

her neyse, yaratıcıdan çok yaratılanı ele alalım. disk atma, antik dönemde atletlerin discus adında ağır bir diski olabildikçe uzağa atmak istedikleri etkinliğin ismi.
sevgili myron da, bu etkinlikte yer almış bir sporcunun, disk atarken anlık bir görüntüsünü beyninde canlandırıp yapmış. bu arada, bunun da ismi rhythmos'tur, ince bir harmoni ve denge durumu anlatır rhythmos sözcüğü.

discobolus

acıyı yaşatanların hesabı görülsün diye var.

ne yani, yaptıkları yanlarına mı kalsın?

edit: imla.

içsesimin tweeti resmen.

hayatın mutlaka herkese öğrettiği temel mottolardan biri. ama aynı zamanda alışmadığınızı da gösterir. çünkü bir ekmek kırıntısı kadar da olsa her insanın içinde bir umut vardır. işte o yüzden hâlâ her şeye alışamamışsınızdır.
(bkz: sindirmek)

az önce derste etkinlik yaptırıyorum. fiilde çatı buluyorlar. sıra sıra soruyorum.
bir öğrencim var. anne-babasını trafik kazasında kaybetmiş. sıra ona geldi. cümle şu :
"anneni bu kadar zamandan sonra görünce, çok özlediğiniz için birbirinizle sıkı sıkı kucaklaştınız mı?"
sustu kızım. mikrofonunu açtı ama konuşmadı. nasıl panikledim bir bilseniz. acısını hatırlatıyorum gibi geldi. normalde cümleyi tam okur, ona göre açıklama yaparım. hemen kucaklaşmak işte, nasıl olur, ben sana sarılırım, sen bana sarılırsın karşılıklı yaparız,işteş bu yüzden, kucakladı deseydi o zaman da etken olacaktı dedim bir solukta. hemen diğer öğrenciye geçtim. benim yüreğime taş oturdu. ahhh be, bari çocuklara adil olsan dünya!..

benim için ikiye ayrılan sıralamadır.
hazall ve diğerleri.

hanımım ne derse o*

ne kadar saçma insanlarsınız. merak etmeyin her z kuşağı kızlardan nude istemiyo, tiktok çekmiyo, ya da kekoluk yapmıyo.

tanım: benim.

ayrıca, 2000'den sonra doğduk diye neden kendini bilmez olduk lan?

sebzelerin 2 mm kalınlığında dilimlenip, bu dilimlerin 2 mm'lik şeritlere kesilip bu şeritlerin 2 mm boyutunda çok küçük küp oluşturması ile yapılan bir doğrama şeklidir.

bu 2 grup son yıllarda ülkenin başına bela olan her taşın altından çıkan kesim olması nedeniyle iktidar partisi için harika bir propaganda aracı olmuştur. yapılan çoğu eylemi sabote edip illegal yollara başvurmalarının yanı sıra sağa sola saldırıp hak hukuk adaletten bahsederler. kendilerini anarşist ve marjinal zanneden bu heyecanlı çocuklar iktidar partisinin eline her seferinde koz vermekten öteye gidemiyorlar. adamların kendilerine faydası yok ülkeye mi olacak. bunlar her şeyi ben biliyorum havasında takılan, hiç bir şekilde itiraz kabul etmeyen, her koşulda sorgusuz sualsiz söyledikleri doğru olan kesim oldukları için faşist nasıl olunur dersi veriyorlar.

2010'dur. annemin öldüğü yıla denk gelir.

doktora gitmek. psikolojik destek almak. çünkü depresyon çikolatayla falan halledilebilecek bir şey değil. ciddi bir hastalık. hadi bunu anlayalım artık.

bizzat bana kesilmiş racondur.

tekirdağ'da ünlü bir şarap evinde yaşanmıştır. iş için bulunduğum mekanda sergiden şarap beğenip mekan sahibinin kızı ve oğluyla içmiştim. mekandan ayrılırken parasını ödemek istedim mekan sahibinin kızı ''ikramımızdır bizden olsun'' dedi. kabul edemeyeceğimi(sınırlı üretim orta değer bir şaraptı) belirtip ücretini masaya bıraktım. hiç bir şey söylemediler. mahzenden ayrılıp konakladığım otele geldiğimde lobide resepsiyonist tarafından elime bir kutu tutuşturuldu. kutuyu açtığımda beğenip içtiğim şaraptan iki adet ve not vardı. notta şu yazıyordu. ''bizim evimizde bizim dediğimiz olur''

hala tekirdağlı biriyle karşılaştığımda dikkatli davranırım. sözünün eri mert insanlar olurlar.

marulu venezuela'dan alıyor olabiliriz kusura bakmayın artık. üreten satmıyor, tüketen vatandaş pahalı diye marulu alıp salata bile yapamıyor. ama pardon patates soğan dağıttılar marulu napacaz dimi? hem soğanı yumruklayıp kırma opsiyonu sinirlere birebir.

bu akşam trt 2 de yayımlanan, ernesto (che guavera) ile alberto'nun arkadaşlığı ve güney amerika kıtası insanlarını anlatan güzel bir film. müziklerini tevafuk eseri youtube da dinleyip filme bir türlü vakit ayiramamistim. su sözlükte her konuda ahkam kesen bizlerin bir motorun arkasına takılıp yurdun ya da dunyanin dört bir köşesini gezmedikce hiç bir konuda ağzımızı acmamamiz gerektiğini öğretmiştir.

özellikle bilgisayar, telefon ve internete sonradan adapte olmuş, çoğu zaman uyum sağlamakta zorlanan, teknolojik gelişmeleri geriden takip eden bireyleri tanımlamakta kullanılan kavram.
dijital göçmen olarak anılan bireylerin genel özellikleri ise şöyle;
- son model teknolojik ürünleri kullanmakta çekinmek ya da zar zor alışmak
- dijitalin, anlaşılması zor ve karmaşık bir yapısı olduğu önyargısına sahip olmak
- olabildiğince geleneksel olanın peşinden gitmek
- geleneksel medya içeriklerinin doğru olduğu kanaatine sahip olmak ( televizyon haberlerinde gösterildi demek ki doğru sanrısı) vb.

kısacası dijital göçmen kavramı, 1980 ve öncesi nesilin iletişim teknolojileriyle arasındaki ilişkiyi açıklamak için kullanılır.

ülkemizde sık sık sözü edilen kuşak çatışmasına dijital yerliler ve dijital göçmenler çatışması da dahil olacak gibi duruyor.

ayrıca (bkz: dijital yerli)

yeni farkettiğim yazar arkadaşım. tanımlarını okurken gelen döner ekmeğin içinin dolu dolu olduğunu görünce yaşadığım mutluluğu yaşıyorum.