yazarım ama yazmıyorum.

(bkz: celebrant)

"o ölürse biz ne yaparız?" dediğim tavşanımı kaybettim. yaklaşık 9 aydır bizimle beraberdi. bizimle yer içerdi. bir gün birden felç geçirdi. veterinere götürsek de o gün akşamında kaybettik. şimdi 2 hafta oldu o gideli. çok özleyeceğim.

adam koskoca süpermen. istediği yerde değişir kardeşim.

türk müziğinde 17. yüzyıldan bu yana kullanılmayan bir makam. günümüze ulaşabilmiş bir örneği yoktur.

rahmetli dedemin vakt-i zamanında, "ne yap et, sakın yaşlanma!" diyerek nasihat ettiğidir.

oktay rifat'tan elleri var özgürlüğün ve yahut ismet özel'den celladıma gülümserken çektirdiğim resmin arkasındaki satırlar

bana bak hurşit, çalmadan edemezsin sen, ben bilirim seni, söyle nereye sakladın paraları?

nefsine yenik düşen bir varlık olması. nefsine yenik düşmesinin sonucunda ise kapitalizme hizmet eden bir birey haline gelmesi. kapitalizme hizmet eden bir birey haline gelmesinden sonra ise materyalistleşmeye başlaması. materyalistleşmeye başladıktan sonra ise duygusallık anlayışının saçma sapan bir hale gelmesi. duygusal olması gerektiği zaman duygusal olamaması, duygusal olmaması gerektiği zaman duygusallaşması. modern insanın problemi budur.

halkımızın çoğunun muzdarip olduğu hastalık.

mega köy balıkesir...
merkezi asla gelişmemiş ve gelişmeyecek yer. çoğu kişi tatil beldelerinden söz etmiş kimse merkezinin küçüklüğünden konuşmuyor. tek bir çarşı var doğru düzgün o da bir cadde boyu zaten. adım başı tanıdıkla veya komşuyla karşılaşırsınız. balıkesir insanı için de olumlu şeyler söyleyemem. benden beklemeyin onu. esnafı kazıkçı, ulaşımı aşırı pahalı. bir yetişkin biniş 3 liraydı en son. iç ulaşımı aşırı pahalı. sessizce oturabileceğiniz bir tane bile kafe yok çünkü kafeye gidince insanlara bi açılma geliyor, kimse susmuyor. doğru düzgün markalar yoktu uzun süre. şehrin taaa en ucundaki yeni alışveriş merkezinde var artık. şehrin yaş ortalaması 40 diye hatırlıyorum. artmış bile olabilir. asla ama asla gelişmeyen bir yer. balıkesir merkezde yaşanmaz. gidin edremite ayvalığa orda yaşayın. merkeze gelmeyin. merkez çok kötü.
pandemi için konuşacağım son olarak. ne sosyal mesafe ne de bir bilinç kalmadı. kimsenin umurunda değil. çocuklar her gün dışarıda. çarşı bir gün sakin değil. herkes geziyor maşallahh ne var sanki çarşıda gezmede anlamadım. ipini koparan evinde oturamıyor. devamlı olarak kırmızı olması da bu yüzden.

konusu ile ağlamama neden olan ilk kitap.

star wars evreninin olmazsa olmazıdır. az önce guinness world records videolarına bakarken karşıma çıkmıştır. videodaki kanadalı arkadaşlar dünyanın ilk taşınabilir ışın kılıcını yapmışlar. ben etkilendim izlemenizi öneririm. yoda master bunu beğendi

belki de başka dertleri yoktur?

aslında "kitipiyoz" kelimesi "kıtıpiyoz" şeklinde yazılır ve severim ben bu sözcüğü, bir haftadır içimden söyleyip duruyorum. hiç dışa da vurmadım, öyle içimden geçiriyorum sürekli. sözlük anlamına baktım "niteliği düşük olan, sıradan" demekmiş. cümle içinde kullanıyorum hazırsanız; günümüzde kıtıpiyoz işler revaçta. konu neydi bu akşam yayında. sevgiler.

yıldız tilbe, demet akalın.

tam kapanma gibi olmadığından pek değişiklik yaratacağını düşünmediğim uzatmadır. evde durmuyorlar ki işe yarasın.


buradan

ben seni çok sevdim, belki zordur anlaması sessizliğimden.

ülkede o kadar bilim insanı varken neden yani.
(bkz: adana alparslan türkeş bilim ve teknoloji üniversitesi)

uyumak serbest mi? sanatsal bir film tadında kendimi anlatmaya çalışmışım bir de siz anlamadığınız aslında şurada bir mesaj var durumu ortada yani izlettirilsin hiç çekincem yokta ne diye gelmiş ne diye gidiyor demesinler, alay etmesinler arkamdan... sıkıcı kasvetli bulmasınlar oyuncuyu.. hiç çalışılmamış emekte yok diye sıkıntı yaşamam inşallah.