bilgi.

göçük altında kalarak hayatını kaybeden madencilere "güzel öldüler" demek.

bir tek hayalimiz olmadığından ve bu hayallerin gerçekleşmesi zamana yayıldığından kaynaklanır. kısa ve uzun vadeli planları bir kenara bırakırsak hayal ettiğimiz çok şey var. ortaokul - lisede hayat tarzı hayal ederdim. mesela; şöyle bir ailem olsun, böyle yaşayayım, şunları yapabileyim... gibi. daha sonraki yıllarda varmak istediğim noktayı ve sahip olmak istediğim şeyleri hayal ettim bir süre. o ara hayat çok hızlandı zaten. farkına varamamışım. yavaş yavaş duruluyorum. geri dönüp baktığımda da hayallerimin bir çoğuna ulaşmışım. bu durumu bir kaç yıl önce fark ettim. yani hayallerimin gerçekleştiğini. ulaşamadıklarım varsa da hatırlamıyorum. şimdi yeni hayallerim var*.

1995 yılında çıkan bir nazan öncel albümü.

tüm şarkıların söz ve müziği nazan öncel'e aittir. perdesiz gitar* ve akustik gitar kullanımının kusursuzluğu albümün her parçasında hissedilir bunun nedeni de erkan oğur etkisidir. çoğu müzik eleştirmenine göre, türk pop müziğinin en iyi albümü olarak kabul edilse de bu tartışmaya açıktır, tartışmaya açık olmayan şey ise en hüzünlü tınılara sahip olan albümlerden biri olduğudur.
her parçasını dinlemekten ayrı keyif alsam da gönlümde taht kuran parçalar; ağlama gönlüm, gidelim buralardan, bir şarkı tut, göç.

kafiye, şiirde ahengi sağlayan unsurlardan biridir. yazılışları, okunuşları aynı; görevleri farklı kelime ve ekler kafiye oluşturur.

örneğin,

o nedir ki hercai gümüş beden
mahvolur ellerde ülfet etmeden
yandı ciğerim kalmadı köz
yârelerim hep oldu göz göz.

kaynak: türk dili ve edebiyatı notlarıdır. bana ait değildir.

mobil uygulama sayesinde yolcular ve sürücü arasında bağ kuran uber'in uygulaması geçtiğimiz yıllarda ülkemizde kaldırıldı. istanbul otomobilciler esnaf odası ile birleşik taksiciler derneği’nin, şikayetlerinden uber'e haksız rekabet davası açılıp, uber'e erişim engellemesiyle sonuçlanmıştı.
istinaf mahkemesi bugün bu kararı bozarak uber’e erişim engelini kaldırması hadisesi.
ayrıntılar, buradan

istem dışı beğeni atılmasına dair bir kaç şikayet aldığımız için çift tıklama aralığını bir miktar kısaltmış bulunmaktayım. özellik halen aktiftir fakat biraz daha seri tıklamak gerekmekte.

zarar görme sanrılarıdır.
hasta başka kişilerin kendisine zarar vermek istediğini düşünür.

ben genelde insanların ne ile meşgul olduklarına baktığım için, sadece iş olarak değil.. genel olarak vaktini ne için kullanıyor onu merak ederim.. farkettiğim yada üzerinde durduğum birşey değildir,
ama bazı erkeklerin sürekli uzun boylu seçimlerini farketmemek mümkün değil, mesela okan bayülgen.. (gayet rahat bir şekilde boyum 1.68 der ya, o rahat ve kendinden emin tavrı tekrar kendine hayran bırakır..) sanırım kısa boylu erkekler, fiziksel görüntü dışındaki konuları iyi kasıyorlar, yoksa bu hanımlar öyle böyle etkileyebilecekleri kadınlar değil, bknz. ronit gülcan, deniz akkaya.. kadınların neden yanındaki erkeğin kendinden daha uzun boylu olması gerekiyor? diye de şimdi beni düşündürmüştür..

burada ne için hep bu tercih yapılmıştır onu da düşündüm bak şimdi, yani aslında fesatlanmadan, herkesin beğendiği kadını oda beğenmiş de olabilir, ne yanidir, onun hakkı yokmudur..
yada özellikle yapılan bir gövde gösterisimidir..

çünkü kendimden biliyorum, bulunduğum her yerde, yani daha çok kız arkadaşlarımla, hep en uzun ben olduğumdan gıcık oluyorlar ve sürekli çok uzunsun bu ne böyle filan diyorlar, bende siz kısasınız diyorum, ama bu benim tercihim değilki.. öyle seçmiyorum insanları.. çok nadir benden uzun birinin yanında biraz vakit geçirince, hemen bu ne ya diyorum, bir cisim var ama yukardan bakıyor bana.. aşağıda olmak gerçekten kötüymüş, yukarıda olan kişiye karşı bir mağlubiyet hissettiriyor insana, istem dışı, bu garip birşeymiş..

son olarak daha öncede söylemiştim, insanlar birbirlerinin ruhundan etkilenirler aslında, gözleri çok güzel olduğu için değil kendisine baktığında verdiği duyguyu aldığı için, varsa kendisinde de bir duygu oluşacaktır, bacak boyundan bağımsız..

o "kendini bilmez kendini biliyordur"

biri birşey dediğinde diğeri pusuda bekler tam açık verdiğinde ard arda sıralanırlar neye uğradığını şaşırırsın. maksat kendi egolarını tatmin etmektir. biraz gülmek isterler belki bilemezsin ki bir insanı köşeye sıkıştırmanın bu hastalıklı beyinler tarafından nasıl algılandığını ama emin olun ki kendi başlarına geldiğinde kasıp kavururlar ortalığı... siz siz olun görüşünüz aynı olsa bile linçleyen kişiyle ortak olmayın karma denilen birşey var. bir gün ben linç edilirim diğer gün sen...ben linç kültürüne karşıyım bir sıkıntı varsa teke tek konuşursun bu kadar. çok fazla linç yiyende zamanla hissizlesiyor saldırganlaşıyor bunu da unutmamak lazım.

harbiden be çok kuytu köşeye attılar sizi. normalde seviyorum troll başlıkları ama akışa düşmediği sürece özellikle başıboşlar sekmesini açmaya da üşeniyor insan. neyse üzülmen geçer bu da.

evrene istek ve dileklerimizi bir şekilde ulaştırmak, göndermek.

evren mesajımıza istek ve dileklerimizi gerçekleştirerek cevap veriyorsa pek ala pek güzel. yok eğer vermiyor da sitem etmemize sebep oluyorsa bunun da elbet bir sebebi vardır.
evrene nasıl mesaj yolladığımız önemli bir husus. sesli mesaj mı? yazılı mi? sözlü mü? bir de frekans ayarlarını doğru bilmek ve ona göre düzenlemek gerek tabii.
zamanlama, hız, saat bunun bir de mülakatı var, değerlendirme kısmı ve kriterler... uzar gider.
bir de evrenin mesajı doğru algıladığı ne malum. belki karıştırdı. o kadar insan var sonuçta.
o zaman ne yapıyoruz? tekrar deniyoruz!

milli eğitim bakanlığı eğitimde olduğu gibi karnenin de internet ortamında görüleceğini açıklamasına rağmen,

tekirdağ akp il başkanı, tekirdağ’daki süleymanpaşa imam hatip lisesinin yüzlerce öğrencisinin karnesini evlerine dağıttı.

burada ilginç olan yönler;

- bakanlık karneyi internete yönlendirirken, bu neden yapıldı.
- bir siyasi parti temsilcisi, herhangi bir kamu okul öğrenci bilgilerine hangi vasıfla erişti.
- yine bir siyasi parti temsilcisi, yüzlerce öğrencinin ev adresine hangi vasifla nasıl sahip oldu.
- lise yönetimi tüm bu bilgileri bu kişiye neden nasıl ve hangi gerekçeyle verdi .

konu basında haber olduktan sonra, il başkanı bu dağıtım esnasında kendi çektiği videoları hesabından kaldırmış. buradan

dai.ly/x7yvqak

kimsede doğru düzgün para yok bu aşikar, ama geberseler de o dışarı çıkılacak b*k var gibi gezilecek, bunu başarmak için de her yol denenecek! cidden ibretlik insanlarla aynı havayı soluyoruz!

bunu annem soruyorsa, pesinden terlik de geliyordur. hemen çevik olup oradan uzaklaşmayı gerektirir.
kaldı ki yazar gibi cevaplasam sonucunu düşünemiyorum.

bi' küçük çilemden bahsedeyim size...

daha önce belirtmiştim fakat denk gelmeyenler için hatırlatmakta fayda görüyorum; ben laz'ım ve evet, genellikle günün bazı saatlerinde kafamın durduğu doğrudur.

bundan yaklaşık 14 sene önce, rahmetli dedemden kalan aile apartmanının çatı katına, benim gibi laz olan babam, kat çıkma kararı aldı. gerekli izinler hem aile büyüğü rahmetli babaannemden hem de belediyeden alındı ve işe koyulduk.

benim, benim gibi laz olan yılların usta marangozu babam, inşaat işlerinde kendisine yardımcı olması için yine bizim gibi laz olan kendi amcasının oğlunu çalışma programına dahil etti.

gerekli yıkım-söküm-zıkkım gibi benim anlamadığım işler hususunda yine laz usulü bir program yapıldı, programa uygun olarak ilk önce bacanın yıkılması ve bu gibi işlerden hiç anlamadığım için amcaoğlunun ayak işlerini benim yapmam kararlaştırıldı.

babamın, babam ve benim gibi laz olan amcasının oğlu 4 katlı binamızın çatısına çıkıp bacaya gerekli müdahaleyi yapmaya başladığı esnada, 4. kattan zemine kadar tek bir beton blok halinde inen baca, binadan tehlikeli bir biçimde tek parça olarak ayrılmaya başladı...

gerçekleşmekte olan şeyi farkeden, babam ve benim gibi laz olan bu amcaoğlu, elinde urgandan hallice bir iple 4.katta bulunan evimize teşrif etti, tek parça beton blok halindeki bacaya ipi, mutfak camından dışarı sarkarak geçirdi ve yine aynı ipi benim elime tutuşturup ''tut'' dedi...

babam ve amcasının oğlu gibi laz olan ben, talimatı kat'i suretle anlayıp ipi, çölde günlerce susuz kalmış bedevinin 1.5 lt erikli su şişesine sarılması gibi tutmuş, yetmezmiş gibi bir de bir kaç tur koluma dolamıştım...

babam ve benim gibi laz olan amcaoğlu, ipi benim elime tutuşturduktan sonra çatıya çıkıp, bacayı kırmak için gerekli müdahalelere başladıktan takribi 2-3 dakika sonra, o koca beton bloğun tek parça halinde yavaşça binadan ayrılışını derbide atılmış jenerik bir golün defalarca verilmesi gibi ağır çekimde izledim. izledim ve ipe, bu ülkede parti başkanlarının genel başkanlık koltuğuna tutunduğu gibi sıkı sıkı tutunarak birazdan olacaklara kendimi hazırladım.

kendimi hazırladığım son gerçekleşmedi elbette. çünkü ben ve babam gibi laz olan amcaoğlu'nu, 17 yaşında bir körpe delikanlı olarak, o koca beton bloğu tek başıma tutabileceğime inandıracak ne mucize gösterdiğimi bilmeden buna inandırmış olduğumdan; bir anda ipin beni çekmesiyle ayaklarım yerden kesilmiş; ipin peşine 4.kattaki mutfak camından dışarı doğru havada süzülürken, son anda aydınlanmamla beraber (istanbul'un havasını teneffüs edip suyunu içtiğimden sanırım son anda aydınlandım) belime kadar camdan dışarı çıktığımda kurtulabilmiştim ancak koluma doladığım o ipten...

tüm bu bir kaç saniyede gerçekleşen olay sonucu ipin kolumdan sıyrılırken ki bıraktığı iz, haftalarca 'nike' amblemini hatırlattı her baktığımda bana. bi'de gerçekten ne kadar fazlaca laz olduğumuzu...

sonradan gelen edit: yaşımla çeliştim 9 değil, 14 sene... al, bak.. laz'ım işte...

ispanyolca benim evim senin evin anlamına gelen yaygın bir söz.

söyleyeceklerim bu kadar.