"sanmıştık ki ikimiz
yeryüzünde ancak
birbirimiz için varız
ikimiz sanmıştık ki
tek kişilik bir yalnızlığa bile
rahatça sığarız
hiç yanılmamışız
her an düşüp düşüp
kristal bir bardak gibi
tuz parça kırılsak da
hâlâ içimizde o yanardağ ağzı
hâlâ kıpkızıl gülümseyen
-sanki ateşten bir tebessüm-
zehir zemberek aşkımız…" a. i.

bir ilişki terapisti olarak net söyleyebilirim ki, listenin en başında "kendinin ilişkiden ne istediğini bilmemek" gelir. kendi ne aradığını bilmeyen birey, başkalarının arzu ve isteklerine sürüklenir... sonrasında da kendini istemediği bir ilişki içinde buluverir...

ben: neden onunla birliktesin?
x: beni çok seviyor...

ben: neden onunla birliktesin?
y: çok ısrar etti, peşimi bırakmadı, ben de o sırada bir boşluktaydım...

ben: neden onunla birliktesin?
z: aslında ayrılmak istiyorum da ayrılırsam dağılır...

devamında sorarım, "peki sen ilişkiden ne bekliyorsun?"; genelde uzun bir sessizlik gelir...

şu ülkede öğretmenlerin maaşı kadar milletvekillerinin aldığı maaş sorgulansaydı keşke!
oğlum 9.sınıfta bir devlet okulunda okuyor. hele hele kendi zamanıma kıyasla yeni nesil öğretmenler çok gayretli. tabi istisnalar vardır ama şu zamana kadar oğlumun okul hayatındaki öğretmenlerine her zaman saygı duydum ve gayretlerine teşekkür ettim. ellerinden geleni yapıyorlar.
inanamıyorum ya bu kadar haram para kazanan varken, hırsızlığın, arsızlığın zirve yaptığı zamanda öğretmenlerin aldığı maaşın sorgulanmasına!

bu şarkıyı hiç kimse bilmesin istiyorum.. hep benim şarkım olsun istiyorum. ama olur da bir gün serin balkonda sigaranızla derin düşüncelere dalarsanız ; sizinle de paylaşabilirim. buyrun... buradan

kendim icin bisey yapmayi istemeyi olmamasi gereken bisey olarak gormek. ayipmis gibi sucmus gibi normal degilmis gibi.. baskalarina kosarken hep kendimi ertelemek.

akista bilgi içerikli tanım aramaya son, güzel özellik. şimdi bilgi içerikli tanım yazma vakti. bir tanım yazmak 30 saatimi alıyor ama olsun.

çivi çiviyi sökmüyor, denemeyin.

hayattan, kendimden, parasızlıktan, sevilmemekten, türkiyeden bıktım.

diğer adıyla çift şekerlerdir. iki monosakkaritin aralarında kovalent bağ türü olan glikozit bağı kurması ile bir disakkarit oluşur. bu sırada bir molekül su açığa çıkar. (dehidrasyon sentezi)

bu adama nasıl nick altı yazılmamış inanın hayretler içerisinde kaldım. kınıyorum hepimizi! kusurumuza bakmasın. vay bana vaylar bana... elbarto tosbağayı niye utandırıyorsun kardeşim? ben bu utançla kabuğuma çekilirim arkadaş!

affet beni 0330

an itibariyle niye olmasın diyerek dahil olduğum zirve.

süper tanımları olan yeni yazarımız. bugün başlıklarda sıkça karşılaştım tanımlarıyla. takibe alınası çok iyi bir yazar.

sayın yazar ın, kaliteli ve saygılı üslupla yazdığı yazıları ve paylaşımları daim olsun. beğenerek okuyor ve takip ediyorum.

entel görünümlü yazarlara çıkarıp sallamayı seven*, sözlükte troll başlık ve içeriğin de* olması gerektiğini düşünüp bunu hakkıyla tatbik eden*, dimağına yaşar kemal'in düşün çiyi düşmüşçesine "sözlük on binlerce çiçekli bir kültür bahçesidir; her çiçeğin ayrı bir rengi ve kokusu vardır. bir çiçeğin koparılması bir rengin, bir kokunun yok olmasıdır. tek dile, tek renge kalmış bir sözlük hapı yutmuştur." mottosu doğrultusunda hareket eden ve yine devamla "bizi düşünmeye alıştırmamışlar. ('başımıza icat çıkarma çocuk!' sözüyle örselemişler.) üstelik de düşünmeyelim diye ellerinden geleni yapmışlar. düşünmeye çalışanları da hep uçurmuşlar." şeklinde düşündüğüne kalıbımı basabileceğim yazardır ki öylece bir entry taramasıyla bile tebessüm ettirme potansiyeline sahip olduğunu çıkarıp* gösterecektir.

türk ve altay mitolojisinde suyun koruyucu ruhudur.
mitolojiye göre, her su kaynağının bir iyesi bulunur. suyun derinliklerinde, kayalıkların arasında bulunan saraylarında yaşarlar.

deniz kızı şeklinde de tasvir edilen, su iyesi yarı kadın yarı balık varlıklardır.

benim için light yagamidir.

iman gücüdür.
vaadedilen toprakların tamamını ele geçirmeden delirme lüksüm yok. fırat nehrine kadar yolumuz var!

degas, kendisi reddettiği halde empresyonizmin kurucuları içinde değerlendirilmişti, oysa o kendini, gerçekçi olarak kabul ediyordu.

degas * 1917'de öldüğünde atölyesinde 150 tane balmumu veya kilden yaptığı heykel bulunmuştu. bu heykeller içindeki 1881'de empresyonistler sergisinde sergilediği la petite danseuse de fourteen ans/"little dancer, aged fourteen" figürü dışında degas'nın heykelleri pek bilinmezdi. ölümünün ardından bu eşsiz heykelden birçok bronz kopya yapıldı ve en sevilen sanat eserlerinden biri haline geldi.

figürün modeli paris opera balesi'nin öğrencisi, marie van goethem, belçikalı, işçi sınıfına mensup bir terzi ile çamaşırcının kızıydı. işçi sınıfı geçmişi olan genç, güzel ve fakir bale öğrencileri bir aşağılanma ifadesi olarak ve fakat yanı sıra hızlı hareket eden adımlarla koşuşturmalarından dolayı "petits rats de l'opéra"/ "küçük opera fareleri" olarak anılırlardı.

o sırada eleştirmenler pek itibar etmeseler de, degas bu figürde izleyiciye, küçük balerin kızın hem fiziksel hem de psikolojik durumunu, geriye attığı başı ve arkasında rahatsız birleştirdiği elleri üzerinden mükemmelen hissettirmişti.

eser, pigmentli balmumu, kil, metal armatür, ip, boya fırçaları, insan saçı, ipek ve keten kurdele, pamuklu bir korsaj, pamuklu ve ipek tütü, keten terliklerden yapılmış ve ahşap bir kaidenin üzerine yerleştirilmiştir.

* boyutları: 98,9 x 34,7 x 35,2 cm.dir ve 22.226 kg ağırlığındadır. eserin orijinali national gallery of art, washington'dadır.



kaynak 1

kaynak 2

kaynak 3