inanmayanlar için söylüyorum, kuzenim evlenecek. *

nefret olmadan karakter olmaz .sevgilerden nefret ,nefretlerden de sevgi doğar . merhametin ve iyiliğin fazlası zaaftır ,suistimal edilir.

kısık ateş. harlı ateşte her şeyi kontrol edemezsiniz ama kısık ateşte yavaş pişirmeyle daha lezzetli yemekler yapabilirsiniz.

koskoca adam oldum hala aynı şeyi yapıyorum.

evdeyiz annem, babam, ablamlar bir de eniştem olacak adam var. ayağımla koltuğun üzerine kurulurken oturduğum yerde gıcırtı çıkardım ama böyle sanki ishal olmuş insan osuruğu gibiydi. bütün gözler sanki karşısına namlu tutulmuş ceylan gibi bana bakakalmıştı. sonra hemencecik ayağımla aynı gıcırtıyı çıkardım. salondaki gerginlik bitmiş, çekirdekler çıtçıtlanmaya başlanmış, kısacası hayat normal seyrine geri dönmüştü.

bu bir nevi "bakın ben osurmadım, benden size zarar gelmez" demenin göstergesidir. ev ahalisinin içinde osuran insan, kendisine saygısı olmayan güvenilmez bir kişi imajı verir çünkü...

şimdi ben gözlerimi sürmeden önce uzak düşlerimin uzayacağı ülkelere
adımı üç kere hapşuruyorum
çok yaşamayabilirim,
yaşarsam, kelimelerinizin karşılayamadığı şarkılarla
dans ediyor olacağım.

hiç aklından çıkarma ithakayı

(bkz: bütün sırrı bozdun ya)

beraber yemek yediğiniz kişinin ağzını şapırdatması. kesinlikle ağır işkence yöntemidir. yemek sofrasında kalkmak için bahane arasınız.

gün ortası evin belli bölgelerine serpişmiş uyuyan kedi bireylerimi paylaştığım başlık.

cokcok
annesinin haydutu. evin büyümeyen çocuğu. herkesle anlaşan herkesle arası iyi olan fakat tehlike gördüğünde geri durmayan bedeni kocaman ruhu miniminnacık bir adam.
kendisi ona yapılan kötülükleri unutup hayata dört patiyle sarılan bir çocuk.


evet malesef çabuk unutuyor. misal vereyim evi süpüreceğim bilirsiniz can hıraş kaçarlar. cokcok önce dünya yıkılıyor gibi kaçar sonra bir bakarsın elektrik süpürgesinin üstünde.
dün veterinere götüreceğim çantayı gördü bir kaçış kaçtı ama köşeyi dönene kadar. döndüğü an bitti. orada oyalanacak başka bir şey bulur ve neden kaçtığını unutu verir.
bazen evde bir yaramazlık olmuştur. ben tabi sinirlenip söylenmeye başlarım. diğerleri beni görür görmez saklanır uzun bir süre çıkmazken. o sadece kapıdan çıkar ve hemen ardında konuşa konuşa geri içeri gelir.

korunaklı bir kedi değildir. dikkatsizdir. mesela dört ayak üstüne düşmeyi pek beceremez. bir keresinde çıktığı dolabın üstünden düşüp bizi veteriner kapılarında bekletmişti.

onu terk edilmiş ve kapısı kapalı camında bir el girecek kadar kırığı olan bir depoda buldum. bir hafta kadar oraya salam, sosis, kedi maması attım. içeride anne yesinde minnağı güzel doyursun diye. gün geçtikçe minnağın feryadı mahalleyi çınlatmaya başladı. deponun sahibini soruşturdum. kimse bilmiyor. malesef ki camı biraz kırdım içeriye ışık tuttum. içersi toz toprak, alçı çimento nasıl berbat bir yer. yerlerde salam, sosis, kedi mamaları...
nasıl ama buraya anne hiç gelmemiş mi bu bebek bir haftadır yalnız mıymış?
o anki panik ve ben ne yapacağım hissiyatı.
napalım efendim yardım aldım kırdık camı. içeriye hemen bir kaba süt döktük bu arada biz içeriye girene kadar o karnını doyursun diye. süt banyosu yaptı garibim.

onu elime ilk aldığımda tüm kemiklerinin sayıldığını gördüm. nasıl zayıf nasıl minik ama o kadar güçlü ki. beni tehlike sanıp sağlam bir ısırık aldı parmağımdan.

sonrasında öğrendimki mahallenin cadolozunun yavrusymuş. engelli olduğunu anlayınca onu orada ölüme terk etmiş. diğer ikisini büyüttü tabi aslında mükemmel bir anne. hala mahallemizin kraliçesi ama konu yetemeyeceğini düşündüğü engelli bir çocuk olunca telaşa kapılıp onu terk etmiş.

cokcok farklı bir kedi. hayata bazen onun baktığı yerden bakıyorum. umursamıyor, aldırmıyor, seviyorsa istiyorsa itsen bile geri geliyor. annesine aşık, insanlara aşık...

bu arada adı neden cokcok, çünkü bebeklikten 2 yaşına kadar benim ellerimi emdi. emmediği, izin vermediğim zamanlar hep ağlandı. bakmayın çok gururludur da bir keresinde kalbini kırmış olacağım ki 2 gün ne yaptıysam yanıma gelmedi. yahu ne yapayım emmesin unutsun diye kendimden uzak tutmaya çalıştım azcık kızmış olabilirim. o pamuk kalbi pıt oldu.

çok seviyorum onu. canım gibi, canımdan daha çok gibi... ama çok şanslıyım ki o da beni. dinazor çocuğum benim, iyikim...

casper
evin beyefendisi, kibar oğlu, asalet timsali...
yakışıklı bıdığı... bebekliğinden beri bende. parayla satmaya çalışan bir arkadaşımın elinde patlayan ve bana gelen dünya güzeli. küçükken tüyleri bir garipti. ondan kimse beğenmemiş yahu iyikide beğenmemiş. can o can.

bety
savaşçı, huysuz ama pamuk kalplim.
6 aydır bizle. kanser tedavisi görüyor.
kışın karda buldum o gün bugün benim çiçekli kızım. çiçekleri minikledi tabi. tedavisi güzel gidiyor. sıcaklar biraz azalsın ameliyatını olacak ve o günleri geride bırakacak.

bizden şimdilik bu kadar sahi sizden ne haber?

oturduğum yerden z kuşağı olduğum için uçurulmam istendi...z kuşağından bu kadar şikayetçi iseniz ülkeden çıkartabilirsiniz bi avrupa'ya doğru elden ele lütfen.

portekiz'in başkenti. biraz istanbul, biraz da izmir'e benzeyen bir şehir.

normal insandır. bir erkek bir erkeğe lan deyince nasıl sorun olmuyorsa , kadına denince de sorun olmamalıdır. lan hani hepiniz feministtiniz? ya en çok şuna gülüyorum. genelleme yapıldığı zaman çok cinsiyetçi diye ağlıyorsunuz. sonra bu başlığa bir kadın olarak aa çok ayıp. bir kadına söylenir mi falan diyorsunuz. işinize gelince feministsiniz.

nerfle aynı mantığa sahip adaleti sağlamak ve dengesizliği önlemek amacıyla bir ekipmanın ya da karakterin gücünün arttırılması.

parerga und paralipomena'da milli gurur hakkında oldukça güzel noktalara değinmiş alman filozof. schopenhauer'in* bu çıkarımlarının bir benzerini daha sonra alexander otto weber'in durch die lupe eserinde de görürüz aynı zamanda. weber şu cümleleri kurarken şüphesiz kendisinden esinlenmiş:

"der nationalstolz ist der billigste stolz, den ich mir denken kann. auch die edelste nation besteht zum größten teil aus menschen, auf die man gar keinen grund hat, stolz zu sein." alexander otto weber, durch die lupe

weber'in -bence- esinlenmiş olduğu düşünceler ise schopenhauer'in parerga und paralipomena'da sözünü ettiği milli gurur arkasına sığınmış, bununla övünç duyan ama aslında yalnızca bundan başka kendisiyle gurur duyabileceği bir şeye sahip olmayan insanlar hakkında yaptığı çıkarımlardır. 360. sayfada şöyle söz ediyor bu durumdan schopenhauer:



esasında weber'in esinlendiği düşünme sebebim, konu hakkında iki ismin de birbirine oldukça benzer bir giriş tercih etmiş olması. yalnız şu var ki türkçe çevirisi aşağı yukarı aynı olsa da orijinal dilinde baktığımız zaman farkı açıkça görebiliyoruz. yine de cümleler benim ifade ettiğim kadar benzer olmasa bile açıkça altında yatan düşünce aynıdır. weber, schopenhauer'in düşüncelerinin devamını aktarıyor ve pekiştiriyor gibi görünüyor.

yaz günlerini özleyen ve gelmesini isteyen ben için fazlasıyla kötü bir haberdir.

ve denize bir dakika durup bakmaya vakitleri olmadığını söyleyen bu insanlar ne zevksiz mahluklardı...

(bkz: sait faik abasıyanık)

yapılan her çalışma, bir emek karşılığıdır. sonuçta her düşünce daha iyiye gitmek içindir.
gitgide gelişen, geliştirilmeye çalışılan bu sözlük için verilen her emeğe teşekkürler.
gitgide daha iyi olacaktır...

boşluk işte, hiç var olmadı ki kaybolsun.

(bkz: insanları her şeyden az sevmek)

ikincisini tercih etmiş bulunmaktayım. her şeyin bilincinde olduğun sürece parayi her türlü kazanirsin. hayatımı sürdürebilecek, kitap alabilecek param olsun yeter. fazlasında gözüm yok.

ya bu çamaşırlar makineden çıkar çıkmaz nasıl tüylü olabiliyor? diye düşünürken görüp suçu tescillensin diye çekmiştim. yine de keyfinden ödün vermiyor hanım.