nefret etmekle de geçmez. aşık olduğunuz kişiden buz gibi soğumanız lazım. aslında ne kadar itici, ele gelmez, iğrenç biri olması lazım gözünüze anca böyle soğursunuz. nefretle aşk kardeştir.

pek de kırılganmissin ermolettin..
nice başlıklarda görüşelim..
güzelim demene pek bir icerledim..
abilerimi çağırayım da önce onlarla gorusesin..

görsel yükleme özelliği gelmiş, kullanalım bakalım. fotoğrafı ben değil ama sevgili babam çekti.
somali/mogadishu, hint okyanusu efenim.

çok güzel bir goodreads özelliği. senenin başında kendinize bu sene kaç kitap okuyabilirim diye bir hedef belirlersiniz ve okudukça bu kitapları eklersiniz. hem böylece takip edebilmiş de olursunuz.

benim yılın başında hedefim 50 idi, an itibariyle tamamlamış bulunuyorum. bakalım hedefi kaç kitap önde tamamlayacağım *

hakkında ne kadar az şey bilirlerse o kadar özgür olursun.

görünce yaşlı teyzeler gibi '' bisssssmillah '' dedirten turuncu.

bir de bazen, bazı insanlar tarafından yanlış anlaşılabilecek entariler girdiğim zaman
(bkz: ah shit here we go again) dedirtiyor.

bu videoda nasıl yaptığını çok açık bir şekilde anlatmış. izlemek istemeyenler için özetleyeyim. kanalın sahibi ünlü isimler için ayrı ayrı video yapıyor. bu videoda her ay ve 365 gün oluyor. mesela kobe bryant 26 ocak'ta öldü. videonun o kısmını youtube düzenleyici panelinden kırpıyor ve videonun yüklenme tarihi değişmediğinden dolayı sizde 3 yıl öncesinden 26 ocak'ta öleceğini doğru tahmin etti zannediyorsunuz.

yeni taksi projesi, üst üste 9 kez ukomede reddedilen ekrem imamoğlu'nun radikal değişimlere gitmesidir.
son 15 gündür, kurallara uymayan birçok taksi şoförünün lisansını iptal eden ibb, şimdi de taksi plakası ile alakalı ciddi bir revizyona gidiyor gözüküyor.

17 ekim'de imamoğlu böyle bir tweet atmıştı. "istanbullulara bir söz verdik. taksi plakası ağalığı bitecek dedik. 16 milyon istanbullu kazanacak, bir avuç plaka ağası kaybedecek. ibb kazanacak! gözünüz bizde olsun."

bugün ise ;

en çok saygı duyduğum meslek gruplarından biri. bakın meslek dedim, kişi bazlı düşünmüyorum. tabi aralarında iyileri de vardır kötüleri de. ama dikkatinizi çekerim, sağlığınızı kendinizi emanet ettiğiniz bir meslek grubu. sadece bu yönden de saygıyı haketmiyor mu?

6 sene zorlu eğitim. vücuttaki her kemiğin latince ismini ezberliyorsun, burnun ucundaki minnacık kemiğin ismi ‘muskurus nazaris’( doğru yazdım umarım). bu minnacık bir kemik ve vücudumuzdaki her minnak kemik parçasının da böyle bir ismi olduğunu düşünün.

ikincisi, anatomiyi öğrenmek için morgda geçirilen zamanlar. bir zaman yaşamış olan birinin vücudunu incelemek. biraz empati kurun, ne kadar zor olduğunu tahmin edebilirsiniz.

zorlu eğitim sonrası tus. kpss falan diyoruz ya, hak getire. öyle zor bir sınavmış ki, kazanman ve uzmanlığını alman dışardan bakıldığı gibi kolay değil.

mesai saatleri. saatlerce uykusuz bir halde sürekli hasta bakmak zorunda kalmak. biraz uykusuz olunca bile araba kullanırken kaza yapma olasılığınız yüksekken, bir de dikkat isteyen mesleği yapan onları düşünün. ‘uykusuz olunca gergin oluyorum’ derken kendiniz, onları ne hakla eleştirebiliyorsunuz?

pandemi sırasında evinin yolunu unutmuş, çocuğuna/eşine hasret kalmış ve o psikolojide çalışmış doktorları, hemşireleri neye dayanarak kötüleyebiliyorsunuz?

onların kıymetini bilmezsek, onlar da gider tabi ilk fırsatta yurtdışına.

burada yazarken kafamdaki boş, yersiz düşünceler kuruntular kaçışıyor.

herkes bir gün bir yerde masumiyetini kaybeder,
ve ondan sonraki tüm günahların bedeli peşin ödenmiştir... *

merhabalar. bugünkü kafa açan kesitimiz war of the portakallars.
4 dakika 39 saniye klavyelerinizi bırakın içeceğinizi, yiyeceğinizi hazırlayın ve bu eşsiz şölenin keyfini çıkarın.
war of the portakallars izlemek için;
buradan izleyebilirsiniz
diğer kafa açan kesitlerimiz için;
(bkz: kafa açan kesitler)

popüler whatsapp böyle olmamalıydı. kaybetmeye mahkumken son dakika da dönüş bu olsa gerek.

manyak olmaya karar verdim bugün aniden. ali erbaşın ayasofya kılıcı gibi bir kenarda sopa misali kaskatı durmaktansa, atını arayan jokey gibi deli deli etrafta dolanmak ve bir şeyler aramak çok daha eğlenceli olmalı. buhayatbenim sonuçta, kim ne diyebilir ki? tomris uyar gibi öykü yazamam belki ama tomris umay gibi yorumlar yazarım bir sözlükte. "i love kafa sozluk" diyerek dalarım mesela ortama, 4-3-3 oynatan aykut gibi yeni bir şeyler denerim. biri çıkıp "bak şimdi o öyle değil" derse "boş ver, sen bak dalgana!" der geçerim.

belki acılıvegankebabı pişiririm kendime. mahlasdüşünürkenkararsızkalanzat gibi şaşkın beklerim bazı günler kapında, meczuptanhallice...

soran olursa "ofsaytı biliyorum" derim ama nereden bildiğimi sorana "bilemedimkibirden, biraz düşüneyim." cevabını yapıştırırım. otobandakiyanlizdusakabin misali bir başıma dolaşırım ortalıkta ama yine de görenler normalbiri zanneder beni. normalbiri değilim halbuki artık. normalbirininkankası sayılırım belki ancak...

selamsız sabahsız yanımdan geçen serserilerden bir farkım yok şimdi, çünkü dedim ya; manyak olmaya karar verdim ben. az sonra sokağa çıkıp var gücümle "viva zapata!" diye bağıracağım. içine viski taşı attığım bardağımı şerefinize kaldırırken turnayı gözünden vuracağım belki de bu gece. fakat şimdilik sadece bütün pencereleri ardına kadar açmakla yetineceğim çünkü bu kış soğuğuna rağmen i am melting lannn melting!

*

"nereye gidersem gideyim, gerisin geri sessizliğimin içine dönüp geliyorum..."

geride bıraktığım ne varsa kül, ateş benmişim demek ki.

(bkz: orgazm etkisi veren cümleler)

ağlayarak uyanmak evresine hazırlık sürecidir. sancılıdır. ancak tüm hücrelerinizle hissettiğiniz huzursuzluğu ve hüznü yastığınıza bırakarak rahatlık evresine geçiş yaparsınız.* lakin, ağlayarak uyanmak ile tekrar aynı kısır döngü karşılar sizi.

aklında ne varsa sil hemen bengaripsengüzeldünyaumutlu haftaya kesinlikle anarşi gecesi düzenle.. hard hard rock dinleyelim.. bence gideri var sen bunu bi düşün..

her şeyi bildiğini sanan yazarlarımız yapar bunu. üstteki tanımları açıp okumak yerine direk tanım yazmakla meşgullerdir.