zaman tüneli

ben onu hangi dergahta, ıstanbul'un neresinde arayayım? kapandı gitti. meçhul oldu. gözyaşlarımı hangi şişeye doldurayım?

yakarış severim. allah'a veya kuluna. bundan besleniyorum ama bu kadar gizi hak... belki de etmişimdir...

2012’deki reklamı yüzünden aklıma eskimoyu getiren marka

çiğdem çitlemek abur-cubur sayılır mı?

sayılsa da kodum sayılmasa da...

bırakmam hastasıyız dedeeeeee...

amatörce takılmak

fena halde bir ilbi vibe'i aliyorum, hayirlisi bakalim.*

izmir. triplex. yaklaşık on arkadaş. gece ve sabah. havuzlu değil ama olsun be. fakiligin gözü kör olsun.

allah'ın oğluna güvenmeyin. skip geçerler. diyeyim. size kalmış.

net bir şekilde salaklık. artık çekirdek ailem dışında net bir şekilde herkesten herşeyi bekliyorum. çekirdek aile bile işin içine para girince bozulabiliyorken biz kim güvenmek kim. yapmayın olum öyle şeyler. dürtler.

2 litre rakı ve mustafa keser.
evde. bilgisayar başı. mis.

ben kime guvenecegimi bilemiyorum artık.
erkekler sagdan ayrı, soldaki erkekler soldan ayrı vuruyor.
herkes savas boyalarını kusanmıs.
ben ortada masum sivil silahsız bir kucuk kızım.

dert erkek cinsel organı gibidir arkadaşlar. herkes en büyüğü kendinde sanır.

jurassic park, event horizon ve alcatraz gibi yapımlardan tanıdığım yeni zelandalı aktör.

"gelibolu'da türkler, tüm zamanların en büyük askerlerinden biri olan kemal atatürk tarafından komuta edildiği için çok şanslıydılar." diye yorum yaptığı kısa bir videosuna denk geldim. bu sanırım (bkz: gallipoli) adlı belgeselden bir bölüm. buradan

diğerlerine bitti derken iki kez düşünmek gerektiğini anladığını umarım. sonra ottan boktan bahanelerle gelip yazma çabası gülünç ama olsun.

kafamda vardı bir şeyler ama şu an çalıştığım yer batma aşamasında olduğu için bir yandan sık sık ücretli izne çıkarıp bir yandan da işçi çıkarıyor.

borçla ortada kalma korkusuyla büyük ihtimal evde geçireceğim bu yılbaşını da.
geçen yılbaşı da evde geçmişti. ölüm gibi bir şeydi ama kimse ölmedi.

gideyim de kahırlı merdiveni çıkayım ay pardon dinleyeyim.

akşam akşam yara mı deştiler yine.. tek adam tolga dediler. bari berkan tilavel'ide alsın yanına, yazık..

artık adam değiller.

heath ledger’ın baş rol olduğu “a knignt’s tale” adlı bir film vardı. o filmde ledger, çok yetenekli ama pek eğitimli olmayan bir şövalyeyi canlandırıyordu. filmde bir sahnede, şöyle bir diyalog vardı:
“aslında herhangi bir teknik sergilemiyor, sadece çok cesur ve çok net saldırıyor”*. işte ne zaman max’ı izlesem bu sahne aklıma geliyor.
çok cesurca ve gerisi düşünmeden her şeyini vererek mücadele ediyor.
saygı duyulası…

10 yıldır abur cubur yemiyorum. hatta cola, fanta gibi gazlı içecekleri de 18 yıldır falan tüketmiyorum. marketteki paketli çoğu yiyeceğin tadını bilmiyorum ya da hatırlamıyorum. iş yerime evde yaptığım yemekleri götürüyorum. bunu deneyimleyen ben ne kadar faydasını gördüm bilemem ama bir dolu alerjisi ve hastalığı olan biri olarak çoğu hastalığım ya geçti ya hafifledi diyebilirim. yine de insan bünyesi bu derece sağlıklı beslenmeye uyumlu mu diye sorarsanız benim bünyem bağımlısı diyebilirim, öyle ki bana zarar veren bir noktaya gelebiliyor.

şöyle açıklayayım şeker ve gluten de tüketmeyen ben sadece toprakta yetişen, pazardan aldığım besinleri o kadar katı bir şekilde tükettim ki 2 yıl önce arkadaşımın doğum gününde onu kırmamak için yediğim pasta yüzünden alerjik atak geçirdim. doktora gittim ve kardeşi gibi üzerime titreyen doktor bana arada alerjin olan yiyecekleri tüket yoksa bir gün alerjiden tak diye gidebilirsin dedi. şimdi ara ara içeriği temiz gibi görünen çikolata, gofret yiyerek anaflaktik şok riskini düşürmeye çalışıyorum.

abur cubur yiyenler size sesleniyorum. bu kadar yapay, bu kadar kimyasal tadı gelen şeyleri nasıl tüketebiliyorsunuz? lütfen bana da anlatın. inanın midem kaldırmıyor. afedersiniz "insanlara bu pisliği nasıl satabiliyorlar?" diye düşünüyorum.

-ben sizi nadan, nobran, kimseye yüz vermez, selam versem almaz, merhaba desem kızar, burnu büyük, kimseye bir faidesi dokunmaz biri sanıyor idim.
-doru.
-nasıl yani?
-doru.

* *

bak yine kendimi ifade edemedim. yok gı. nalakası var ya. ay kısır yap da yiyelim.