zaman tüneli

paladin gelmiş hoş gelmiş.

bugün biraz inceleme fırsatı buldum, paladin bu tarz dark fantasy evrenlerinde ki en güzel kontrast karakterdir bence karanlığın içinde aydınlık için savaşan bir holy knight fikri her zaman hoşuma gider.

lakin bir şeyler ısırdı muhtemelen fixlenecektir karakter ve oyuna daha iyi entegre olacaktır, herkes ilk başta yeni gelen karakteri oynayacağı için karakter çıkışlarında biraz ''op'' yapılır zaten karakterler doğaldır.

bütün aspectleri çok fazla kombinasyona gebe, her aspecti ve itemi yeni bir build denemesi için fikir oluşturuyor insanda böyle olunca sıfırdan sezonluk çar kasıcak olsam end game sırasında diğer tümm karakterlerden çok daha fazla olasılık sahibi.

bu arada d4 için şöyle bir durum var dlc almadan ne yazık ki end game kısmında bir şey yapılamaz. rünler buildler için çok önemli ve rünler sadece dlc ile beraber geliyor.

herkese bol şans

olmaz olsun lan böyle şarkı. küfürsüz sözlükte bu kadar oluyor.

jiletle sakal tıraşı olmuyorum, ancak sırf koltukaltı tıraşı için alacağım jilettir.

spor salonunda kadın hocayla çalışıyorum, elimden geldiğince bakımlı olmalıyım. bazı hareketleri yaparken koltukaltımı da görüyor.

(bkz: gillette mach3 ile etek ve koltuk altı tıraşı olmak)'ın daha üst versiyonunu uygulayacağım.

mevcut nicki, daha uzun bir nick ile değiştirme eylemi.

gerçekten yetenek isteyen bir eylem.

insan en çok neye üzülür biliyor musun?
gerçekleşmeyene.
olabilirdi diye düşündüğüne.
zihninde yaşattığı ama hayatta tutamadığı şeye.

hayatta tutamadığım bi’ adam var
hayatımda yaşatamadım, hayatında vâr olamadım
hayatımda tutamadığım bi’ adam var
yüzünü ezberlediğim ama sesini unutmaya başladığım
hayatımda tutamadığım bi’ adam var
hızlı konuşurdu, benleri vardı
hayatımda tutamadığım bi’ adam var
hiç söz vermezdi zaten
hayatımda tutamadığım bi’ adam var
kendimle yüzleşiyorum, karanlığım ve uyuyamıyorum yıllardır.

şarkıda dediği de doğrudur aslında ihtimallerin heyecanına üzülüyorum..

uyu 2 saat sonra uyan... gözler yaş... kadın yüzünden.

üzücü.

yok öyle bir meblağ.

erken kalkmazsam kendimi bok gibi hissediyorum o gün. işim olmasa bile erken kalkarım.

spor salonundaki kadın hocamın bana uyguladığı kardiyo programı, galatasaray antrenman programından bile ağır.

(bkz: okan buruk istifa)

kendisine yeni alternatif olarak yeniden refah partisi'ni benimsemiş kişidir.

şaşmaz bak. hani chp'ye zafer'e atsınlar falan demiyorum banane. ama şaşmıyor abi. tercihleri yine muhafazakar yine islamcı bir parti.

ezcümle islamcıyı g..den s..ler ama efendim ağzım boşta kalıyor demiş. bunlara 10 dönem oy hakkı verme şansı tanı, biz bu süreçte oy kullanmayalım. yaşayacakları ülke fakirlikten, sosyal çürümeden, yozlaşmadan geçilmez. sonra çıkıp derler ki ahlak kalmadı efendim şeriatı uygulayalım. çözümü yine içini boşalttıkları dinde arayacaklar.

o yüzden ömründe bir defa da olsa akp'ye, dem partiye oy vermiş hiçbir kişinin en ufak bir sözünü ciddiye almam.
ağlarlar ağlarlar yarın giderler mazbatayı yine ona vururlar.

mysafu'ya gidince bana lahmacun ikram eder diye bekliyordum. kınıyorum seni buradan.
ben de gelene bir türk kahvesi yapabilirim. kahve sigara yaparız.

maymun anlamak zaman, maymun üzülmek gitmek zaman, maymun istemek demek geçmiş, maymun özlemek geçmiş, maymun kederli. maymun uyku şimdi.

maymun uyumak şimdi, ihtiyaç olmak uyku.

dünyamızda soluduğumuz karışık gaz kütlesi.

nickini her gördüğümde içimden sessizce basyon diyorum. allah affetsin....

içinde yaşadığım gezegene verilen ad.

neredeyse yazarın tüm kitaplarını okumuş biri olarak gözümü korkutmuştu ama yarabbi bu nasıl güzel bir kitaptır. resmen ba-yıl-dım!

kitap karadeniz'de bulunan, sırtı denize dönük bir ruh sağlığı hastanesi ve bu hastanedeki başhekim, hastalar, doktorlar, tarihinde yer alanlar, ucundan bucağından buraya yaşamı değmiş her bir insanın hatta bir nesnenin hikayelerini okuyoruz. kurgu o kadar ustaca ki kitabın başında okuduğunuz biriyle ortada sonda karşılaşabiliyorsunuz. karakterler tam yurdum insanı. yaşam tarzları, fikirleri, maddi durumları vs vs. yani ben iyi ki ilk ayfer tunç kitabı olarak bunu okumamışım. çünkü diğer hepsi çok eksik kalırdı. o kadar o kadar güzeldi. ben ne desem eksik kalır. her bir karakter üstüne uzun uzun konuşulacak türden.
500 küsür sayfa öyle aktı gitti ki asla sıkmadı, yormadı merakla okuttu kendini. ya ben bu kadına bir kez daha hayran oldum ki olmamak elde mi ki?

paranoyakı ilk defa dinlemiş olması çok büyük bir kötülük, kendisine.

söyleyemediğimdir... zira söylemek isteyip de söyleyebilmiş olsam bu başlığın konusu olmaz zaten. ne saçma...