zaman tüneli

tesadüfün zıddıdır. mesela büyük ressamların portrelerini incelerken her çizgiye anlam veren insanlar görürsünüz. oysa o çizginin ressam tarafından çizilmesinin bir hikmeti var mıdır bilemeyiz. eğer bir anlam vererek çizdiyse hikmet, farkında bile değilse tesadüf olur.

kendi hayatımı düşünüyorum. 32 yaşındayım. 33 yıl önce bilinçli bir şekilde yoktum. geçirdiğim yıllar, sevdiklerim, okuduklarım, girdiğim sohbetler, oynadığım oyunlar geliyor gözümün önüne. 5 dakika sonra ölmeyeceğimin hiçbir garantisi yok. şu anda büyük bir heves ve hırsla sarıldığım şeyler 5 dakika sonra puf olabilir. ama bir yandan da dünyanın eğlenceleri var. biraz tadınca güzel gelen ama sonrasında acı veren o zevkler. adeta bir güç bana "tadına bak ama burası doyma yeri değildir." diyor. çok büyük arzularım, isteklerim var ama o kadar zavallı bir konumdayım ki.

sonra diğer insanlara bakıyorum. onların trajedisinin de benimkinden aşağı kalır yanı yok. buda'ya dayandırılan, islami literatürde hz. ibrahim'in suhufunda geçtiği söylenen hikayedeki kuyuya düşen adam gibiyiz hepimiz.

peki tüm bunlar tesadüf mü? çevreme bakıyorum. fotonlardan galaksilere her şey o kadar mükemmel ki bunların anlamsız olması kafama yatmıyor. basit bir topraktan yüzlerce çeşit sebze meyveyi sunan kudrete karşı minnettarlık hissediyorum. bunun bir üst aklın işi olduğunu fark etmeye başlıyorum. hayır beni izleyen biri var. ben bile kendimi unutmuşken beni unutmayan, ben onu bilmezken beni hücrelerime kadar bilen biri var. beni bu trajedinin ortasında izliyor. ve filmin en can alıcı kısmı başlıyor. "her şey bir tesadüf, her şey boş" diyerek zehirli bal konumundaki zevklere mi dalacağım yoksa tesadüfü reddedip hikmeti mi arayacağım? sonra o anda aklımın yerinde olduğunu farkediyorum. doğru ya nasıl bana verdiği mide için dış dünyada binlerce besin yarattıysa, aklım için de anlamlar ve hikmetler yaratmış olmalı.

işte tam bu anda o'na yalvarıyorum: " ey bu yerlerin hakimi! senin bahtına düştüm, seni arıyorum, seni tanımak istiyorum, senin rızanı istiyorum."

birden bu istek sonucu bana daha önceden bildiğim islami doktrin ilham ediliyor. önümdeki ölüm cennetin giriş kapısı oluyor. yaşadığım olaylar bir imtihan halini alıyor. dünya bir marifet alanına dönüşüyor.

ben de tüm varlığımla bu ilahi hikmete tabi oluyorum. iman nimetinden dolayı allah'a hamdolsun!

( risale-i nur'dan sekizinci söz'ü okurken kalbime gelenler)

geçmiş olsun antalya'ya...

bu konuda sevgilisi ile aramızda sıkıntı oluyorsa, ciddi bir ilişkisi varsa varsın aramasın, olumlu karşılarız.

alayını halısahada çalım manyağı yaparım.

(bkz: sorması ayıp olmasın)

özeli didikleyen bir soru soracak, utanıyormuş gibi yapıyor...

doğrusunu yapandır. ne kadar tenha o kadar iyi.

senaryosu rıdvan yavuz tarafından yazılan ve aynı isim tarafından yönetilen 10 dakikalık kısa film; 2018 yılında yayınlanmıştır.


1995 yılında geçen hikâyede erzurum'da yaşayan yakup ve bedo (bedirhan) isimli iki küçük kardeşin maddi imkânsızlıklar nedeniyle okul hayatlarında yaşadıkları zorluklar ve öğretmenlerinin onlara karşı kırıcılığı konu ediniliyor.

iki küçük kardeşten biri ise konuşmak yerine yazarak iletişim kuruyor, belki de öğretmeninin tavrı onu korkuttuğu ve içine kapanmaya karar verdiği içindir.

maddi durumları pek de iyi olmayan ailenin yaşam mücadelesinin hüzünlü bir iz düşümü niteliğindedir, defter alacak para olmadığı için yumurta satmak, ayakkabısı hasar aldığında ayakkabıyı dikerek onarmak gibi çabalar onların yaşam mücadelesini özetler niteliktedir.

sert bir adamdır öğretmenleri, içinde merhamet varsa bile bunu öğrencilerine fazlaca yansıtmamaktadır, belki de atanmak istemediği bir şehre atanmış olmanın hıncını öğrencilerinden çıkarmaktadır.

defter almak için başka köylere de giden iki kardeşin okul fobisi babalarının defter alması ile bir nebze de olsa azalır ve filmin sonuna doğru yaklaşılır.

benim için duygusal bir kısa filmdi, bilhassa, defter alabilmek için yumurta satmaya mecbur olmaları yürek burkan bir şeydi...
filmin sonunda ise öğretmenin defteri açtığı sahnede yaptığı hatanın farkına varması iyiydi, öğrencilerine bir defter, bir kalem için kızmaması gerektiğini anlaması önemliydi.

o öğrencilere öyle davranarak kuyuya düşmüş gibi hissettirmemeli ve değer vermeliydi, öğrencilerinden sudan sebeplerle vazgeçmemeli ve küçük düşürmemeliydi, bunun bir hata olduğunu anlaması için daha kaç kalp kırılması gerekirdi?

görsel açıdan beğendiğim bir film oldu,
konu açısından da izlenilebilir bir film olduğunu kendi adıma söylemem mümkün olacaktır.

filmin ana fikri bence şuydu;

kimseyi sahip olmadığı bir şey için suçlama, yargılama, küçük düşürme, ona sahip olmak için nasıl bir mücadelenin içinde olduğunu bilemezsin, bir insanı sözlerinle ve davranışlarınla mecazen kuyuya atmak kolay, ama kuyudan çıkarmak zordur, kalp kırmak kolay, onarmak zordur...

işkoliklik miktarını azalt (çok zor),
sigarayı tekrar bırak (çok çok zor),
alkolü azalt, bak bırak demiyorum sadece azalt (imkansız)…

sevgili mi yaptım acaba lan?

gerçi sevgili yapsam da sevgilimle giderdim.
demek ki ben direkt hayırsızım.

yüz verilmez kendi haline bırak gitsin

adam 10 sene sonra bir dizi sahnesi ile aniden patladı

rage: öfke, bait: yem, olta yemi, tuzak.

rage bait: öfke oltası.

sözlüğümüz ve benzeri mecralarda insanların öfkesini tetikleyip manüple edenlerin yaptığı işe ingilizcede ''rage bait'' deniyormuş. oxford'da yılın sözcüğü bu seçilmiş.
buradan
normal sözlük yazanları olarak oltaya gelmeyelim. niye? çünkü biz normaliz' evt

ilişki görgüsüzüdür.
iyi ki de bir sevgilisi olmuştur.

varsa yoksa kendisi ve sevgilisidir.

imamoğlunun gerçek diplomasını kriminalize etmek için açılan hukuksuz dava. diploma gerçektir iptali ise hukuksuzdur. gerçek bir diplomayı rtenin keyfi için iptal eden sözde proflar ise fetönün çalıntı sorularıyla üniversiteye girmiş, yine fetönün sayesinde basamakları hile hurdayla atlamış sahte proflardır, ki bir tanesini bizzat tanırım. bunların imzaladığı hiçbir şeyin hükmü bile yoktur ama liyakatsizlik adeta akpnin çatlamış ardamarına yuvalanmış küf mantarları olduğu için akpliye bu durum garip gelmez.
akplilerin kendi içlerindeki hukukçular bile imamoğlunun diplomasının gerçek olduğunu kabul eder, hatta bu yüzden hocam dedikleri kişilerin bu beyanlarını görüp rte konusunda büyük hayal kırıklığı yaşayan çok akpli de vardır. bazısı da gerçeği inkar edip bu insanlara cadı avı başlatmıştır. davanın önceki hakiminin başka ile sürülmesi de bu olaylardandır.

bazen merak edip bir dilekçemi atıyorum buna cevap yaz diyerek.

10 saniyede bi' metin hazırlıyor
bu hıza göre bence okey, fena yazmıyor
ama dilekçe içeriğinde vermiş olduğu yargıtay kararlarının hepsi uydurma
esas no, karar no giriyorum yok öyle bi' karar. başka bir dava ile ilgili alakasız bir ilamı bir gerçeklikmiş gibi paylaşıyor benimle.

böyle bir karar yok dediğimde de haklısınız hata yapmışım vs ıdı vıdı geveliyor
e yapraam ne diye bunları paylaşıp beni kandırmaya çalışıyorsun
hiç paylaşma, beynimi de bulandırma
ya ben bu işi çözemedim ya da bu bazı konularda ağır kolpalıyor
bakarız bi ara.

su an burnuma osuracak bir kadin icin her seyi yaparim. bu da boyle itirafimdir.

bu çok gerekliydi.
öğrencilere "köpekleri rahatsız etmeme" dersi.
x.com/sarseven/status/19977...

aslen kırım tatarlarındandır ve beyaz türk olarak nitelendirilebilecek bir aileden gelmektedir. tatarların geneli gibi inalcık da "tatar tatar'ı tutar" mottosuyla hareket edip ilber ortaylı'nın elinden tutmuştur.
büyük bir tarihçidir.

x ve diğer platformlarda insanların dalkavukluk sonlandıran ve kaynaksız bilgi paylaşmama(aslında bilgi uydurmama) promptları paylaşması her seferinde gözlerden yaş getiriyor*.

#3646895 şurada bahsettiğim gibi ben tamamen kişisel asistana dönüşeceğini düşünüyorum. kimi aşk yaşayacak, kimi asistan olarak kullanacak. rehbere, online market uygulamalarına erişimle sizin yerinize arayacak, mesaj atacak, yemek sipariş edecek gibi şeyler. bunlar çok uzak görünse de çok da uzak olmayan tarihlerde insanların hayatına girecek diye düşünüyorum.

ben özellikle bazı konularda çok başarısız buluyorum(bilgi uydurmasından bağımsız). mesela yazılım konusunda claude bunu 3 kere söker takar. görsel üretimi konuları zaten malum. diğer spesifik konularda da hep kendisinden önde isimler mevcut.

bütün bunlar bir yana güzel yalakalık yapması, kullanım kolaylığı, erişimin kolay olması gibi sebepler kendisini en popüler olarak ön planda tutuyor muhtemelen tutmaya da devam edecek.

üstteki yazara katıldığım depresif/suicidal black metal grubu. müziği beni bir anı anaforuna atsa da dinlerken dingin, duygusal hissediyorum ama asla depresif değil.