en başarılı olduğum konulardan. 2 kere bitiremediğim için atıldım. tekrar ales’e girdim. bu defa kararlıyım.

reisin biden'i dize getirmesi sebebiyle amerigalıların gece herkesler uyurkene uzaydan uydudan attığı gısgançlık ışınının oluşturduğu yarıktır.

belli bir yaştan ve kafadan sonra külfetten başka bir şey değildir.

yok adın ne,nelerden hoşlanırsın,şu filmi izledin mi, bu kitabı emükledin mi gibi sonu gelmez sıkıcı muhabbetler çekilir dert değil artık.

siz tanışın , ben yokum.

bir kişinin uzman olduğu ya da tecrübeli olduğu konuda aktarım yaparken karşısındakilerin de aynı konuda kendisi kadar bilgi sahibi olmadığını gözardı ederek hareket etmesi ile oluşan anlaşılamama temelli iletişim sorunudur. bu terim ilk olarak 1989 yılında ekonomist colin camerer, george loewenstein ve martin weber tarafından journal of political economy makalesinde ortaya atılmıştır.

her insan, farketmese de bilginin lanetini tecrübe etmiştir. bazen sizin için çok basit olan bir adresi tarif ederken bile zorlandığınızı hissedersiniz. defalarca gitmiş olduğunuz adresi karşınızdaki kişinin kafasında sizin gibi canlandıramayacağını hesaba katmayabilirsiniz.

üniversite zamanında yaptığım stajımın ilk günlerinde bana bir kağıt uzatarak fax makinesini anlatıp, "şunu şu numaraya faxla" diyip yapamayınca da "sen sınavdan kaç puan aldın da kazandın üniversiteyi" diyerek aşağılayan çok bilmiş beyaz yakalı kişiyi de buradan kınıyorum. halbuki ilk defa fax makinesi görüyordum. çamaşır makinesi desen belki inanacaktım.

bazı konuşmacıların üstü kapalı, sanatlı ve derin anlamlı konuşması dolayısı ile söylenenlerin anlaşılması, dinleyenin bilgi ve anlayış yeteneğine bağlı kalır. dinleyen, ne denmek istendiğini ancak çaba göstererek anlayabilir anlamında söylenen atasözü.

bu durum özellikle felsefeci insanların kitaplarını okurken veyahut felsefi konularda konuşan insanları dinlerken oluşan duruma benzemektedir.

hayat, duygulananlar için bir trajedi, düşünenler için bir komedidir.

-jean de la bruyère

belki anlatamadıkların var içinde belki kendini anlamadığın ama başka birinde gördüğünde evet bende de bundan var demeye olan ihtiyacın. bazen devrik bazen dümdüz akıcı yazmaya teşvik eden günlük ruh halini yansıtma isteğin. birbirinden farklı kafalarla içine girdiğin ve sonunda portakalı görmeyi hedeflediğin bir garip tünel işte... bilmem anlatabildim mi?

kandiliniz mübarek olsun. öyle bir mübarek olsun ki, bundan sonra hayatınızdaki hayırlı değişikliği anlatmak için 2021 yılının mevlid kandili gecesi benim miladım oldu. sözünü kullanın.
tanım: peygamberimiz hz. muhammed'in doğdugu günün kutlandığı gece.

14 eylül 2017. saat 10.15...
bu noktada tam olarak çökmüşüm aslında. çöktüğümü 11 civarı öğrendim. kişisel çöküşümle birlikte dünyamın yarısının da çöktüğünü bir yoğun bakım ünitesinin kırılmaz cam kapılarını tekmeleyip sinir krizi geçirirken öğrendim.

eski fotoğraflara bakınca gerçekten çocukluğuma dönmek istiyorum

tanım:tekrar yaşamak istenilen yaşlar

bilmek ezberlemektir, akıl sadece bilgiyi tekrar eder ve anlama çabası yoktur. öğrenmek ise daha çok muhakemeden geçmiş ve üzerine başka bilgilerin eklenmesiyle oluşur. öğrenmek düşünmektir, bilmenin aksine daha fazla uğraş ister.

2005 yapımlı döneminin üst düzey animasyon filmi.

görselin kaynağı
animasyon filminin konusu ise ikinci el parçalarla dünyaya gelen rodney dibibakır mucittir. küçüklüğünden beri hayranlıkla izlediği mucit bigweld ile tanışma hayalleri kurar. minik icadını göstermek ve (kocakaynak) bigweld ile tanışmak için robot şehrine gitmeye karar verir. amacı kendi gibi ikinci el olan ve artık yaşlanan bulaşıkcı babasını gururlandırmaktır. fakat robot şehrinde onu bazı sürprizler beklemektedir.

robot şehrinde mucit bigweld (kocakaynak) ile tanışır. bigweld inzivaya çekilmiştir. fakat rodney, bigweld'in yokluğunda yönetimi ele geçiren kötü kalpli phineas ve ailesi, şirketin yardımcısı cappy, çamurluk ve arkadaşları ile tanışır. çamurluk karakteri çok komik. dolandırıcı ve şaklaban robot *

yedek parçalardan, hurda atıklarından, bakır yığınlarından kurtulup sıfır parçalarla robot şehrini yenilemek isteyen kötü kalpli phineas'in hain planını bozan ise rodney ve arkadaşları olur. phineas'ın hain planları arasında ikinci el parçalardan oluşan robotları süpürgeler ile toplattırıp, kızgın ateşlerde geri dönüştürür. gıcır gıcır parlayan parçaları satışa çıkarır. bu hain planı yapan ise phineas'ın annesidir.

başarılı bir mucit olma yolunda ilerleyen rodney ise parçaları sürekli bozulan 2. el robotları onarıp onları tekrar hayata döndürür.

domino taşları ile size görsel şölen hazırlayan animasyon filminde çalan şarkılar da çok hoş. açık ara 2000'li yılların en iyi animasyon filmi. izlemenizi şiddetle tavsiye ederim.

filmin fragmanı

ailedir elbette. aile içinde de annedir.
iyi bir anneye sahip olup da ayakları üzerinde duramayan neredeyse hiç insan görmedim.
baba ve diğer kardeşler ne kadar kötü olursa olsun anne eğer iyiyse, layıkıyla koruyup kollayabiliyorsa, arkasında durup destek verebiliyorsa, güzel huy ve davranışlar gösterebiliyorsa işte bu çocuğun hayattaki en büyük şansı anne oluyor.
annelik, çocuğun yaşam bulduğu tek yuva. nefes aldığı, sığındığı ilk yer.
annelik kutsallaştırması yapmıyorum. sadece çocuk için kilit nokta olduğunu dile getiriyorum.
kötü bir anneye sahip olan çocuklar için hayat hep eksiktir.
anneden sonra gelir diğer aile üyeleri. baba için dağ gibi arkamda kavramını kullanırlar. pek de inanmam. kardeş bağların bilmiyorum. kardeşi olanlar anlayabilir.

aileden sonra ise öğretmenler. anaokulu ve ilkokul öğretmenleri ne kadar kıymetli bir çocuğun hayatında.
eğitim ailede başlar diye meşhur bir söz vardır. doğrudur.
lakin ya aile eğitim verecek kapasitede değilse?
ülkemizin sorunları baştan tartışmanın anlamı var mı?
yoksul, on çocuklu bir ailenin yanında mı daha avantajlı bir çocuk yoksa kendi geçimini sağlayacak kadar geliri olan, iki çocuğa sahip bir ailede büyütülmek mi daha avantajlı?
böyle durumlarda öğretmen faktörü devreye giriyor.
azami insani davranışlar yüklese çocuklara yetecek.
ama öğretmen şansı da denk gelmeyince çocuk ne yapsın?
kendi farkındalığını oluşturup kendine çeki düzen veren insan sayısı çok azdır.
bizim toplum içindeki sorunlarımızın temelinde işte bu kötü çocukluk dönemleri geçiyor.
eğitelemeyen, gözardı edilip unutulan, sevilmeyen, dışlanan, sürekli şiddetin gölgesinde büyüyen çocuklar da büyünce edindikleri bu olumsuz davranışları toplum içinde sergilemeye başlıyorlar.

belirli konularda uzman olan, bilir kişi ve baskın olan kişilere duyulan hayranlıktır. o kişinin fikirlerini benimsemek ve etkilenmek anlamına gelmektedir.

birincisi bu bir sorunsal degildir, kampanyadır.

ikincisi 12 yaşında birisi yaşını daha büyük gösterip sözlüğe girebilir, ne yapsınlar yani arkalı önlü kimlik fotosu mu istesin yoldaş?

yani yaş sınırı bir işe yaramaz. ekşi'de de 18 yaş sınırı var, ama sallamasyon bir tarihi doğum tarihi olarak yazsak bile giriş yapılabiliyor.**

not: 12 yaşında olduğunu düşündüğün yazarları engelleyebilirsin. bu kadar basit.

çünkü ateistlik, dinsizliktir. ahlaksızlık değil!

ay bilmem ki nasıl olur.

bazen, hiç okumamışsın gibi, yazmamışsın gibi, hiç var olmamış gibi. sen şizofrenmişsin gibi.

çocuk yapmak için psikolojik ve maddi yeterliliğe sahip olup olmadığınızı sorgulayın.
asgari ücretle zar zor geçinen insanlar 'çocuk rızkıyla gelir' inanışıyla bir düzine çocuk yapıyor; sonra o çocuklar sefalet içinde hayat mücadelesi veriyor.
diğer yandan türlü psikolojik sorunları olan, asla sorumluluk sahibi olamayacak insanlar ebeveyn oluyor ve sonucunda; huzursuz bir aile ortamında büyüyen, travmalarla dolu bir geçmişe sahip olacak yeni bireylerin yetişmesine sebep oluyorlar.
bunlara sebep olmamak için; önce kendinize çeki düzen verin, sonra çocuk yapın. baktınız olmuyor yapmayın çocuk falan karartmayın kimsenin hayatını.

kanuni sultan süleyman kadd-i yâre kimisi ar’ar dedi kimi elif, cümlenin maksûdu bir amma rivâyet muhtelif "sevgilinin boyunu kimi servi ağacına benzetir, kimi elife; hepsinin maksadı birdir ama söylentiler çeşitli" demiştir.
sevgilinin boyu hayatın güzellikleri, servi ağacı hayat okulu, elif ise ilim ve bilimdir.
kafa sözlük’e baktığımız zaman özde aynı şeyi kast eden yazarların, sözde onu farklı şekilde dile getirdiğini görüyoruz. troller hariç herkes sözlüğü güzelleştirmek istiyor. farklı şekilde öneriler öne sürmeleri sonucu sözlüğe düşünce zenginliği geliyor. kanunlara aykırı olmadıkça farklı düşünceler adeta bir müzik enstrümanı gibi sözlüğe renk katar.
demokrasi, farklı enstrümanların bir araya gelmesiyle kurulan en güzel orkestradır (bkz: sunay akın).