bir zamanlar sevdiğim bir dostumun hayattaki tek şansım izmir'de doğmuş olmak demesi geliyor aklıma ama bilmiyordu ki ben onun her zaman yanında kalabilecek bir insandım. isteseydi tabii swh alakasız bir yerden bağladım ama olsun.

sevdiğim kahve şeklidir. filtre kahveyle süt ve şeker sevmem.
normalde sütlü kahve severim sütle hazır granül kahve de yaparım, espresso yapıp latte de ama filtre kahveye sütü yakıştıramıyorum. tadı bir garip oluyor bence.
şeker kullanmam. şekerli ve kahveli bir içecek istiyorsam genelde çikolata eritip ekliyorum içine.
kahve içme alışkanlıklarım biraz garip farkındayım. ama neyim garip değil ki zaten.

edit: aynı başlığı ekşi sözlükte gördüm. yazarlar şekerli sütlü kahve içenlere ana avrat sövmüş. buraya baktım herkes düzgünce fikrini beyan etmiş. küfürün yasak olması iyi birşey sanırım. daha medeni insanlar olmuşuz.

yıllardır hâlâ 1 mm bile ilerlemediğimizi kanıtlayan bir beyan.

bu arada, türkiye'deki kadınların %70'i kendiliğinden baş örtülü değil. bir kısmı ana babasının zoruyla kapanırken, bir kısmı da bazı yerlerde işe girme koşulu olarak insanlar buna zorlandığı için öyleler. siz önce çifte standart davranışları ortadan kaldırın, insanların 7 sülalesini araştırıp "bizden değilsin" diye işe almamayı bırakın da, sonra bakalım gerçek baş örtülü oranı neymiş.

kendiliğinden örtünene kimsenin lafı yok. çoğumuzun ailesinde de var anneannemiz olsun, babaannemiz olsun, annemiz olsun... ama bu ülke çok gördü baş örtüsünü provokasyon için kullananları da. normal insanlarla bunların ayrımını yapmazsanız böyle beyanlarda bulunursunuz işte.

ayrıca, bıkmadınız mı ısıtıp ısıtıp bu konuları ileri sürmekten? sadece iktidar değil, muhalefet de ülkede konuşulacak bu kadar şey varken durup durup böyle bir konuda bir laf atıyor ortaya, herkes o tarafa dönüyor. geri kalan sorunlar yine kalıyor öylece. resmen truman show içindeyiz, herkes rolünü oynuyor.

son not: 2001'de mezun olduğum ilk üniversitemde en yakın arkadaşımın başı örtülüydü ve öyle giriyordu okula. bu da böyle biline!

küfür yok, atatürk' e hakaret yok, bir insanı kırmak yok, başlıklar güzel, renk güzel, insan vaktin nasıl geçtiğini bile anlamıyor burada. daha ne olsun. moderatörler sıcakkanlı, en azından bot değil, bizi uzaktan koruyan kartallar gibi. bizi sevdiklerini düşünüyorum. çünkü ben burdaki herkese değer veriyorum.

yastıklardan kale ya da ev diyebilceğimiz tarzda bi şey yapıp tüm günü orda geçirmek .

sol frame'de ......... diyen kadın, ......... yapan kadın, ...........eden kadın, ........... kadın, sadece kadın, kadın, kadın, kadın, yeter da.

atv'nin yandaş olmadığı, şahan gökbakar'ın kaliteli mizah yaptığı zamanlardaki program.
küçük oscar benim için sekkiz demesiyle bir uktedir.

müslümanlar inandıkları ve içeriğine göre tüm yaşamını şekillendirdikleri kitabı okumuyorlar sorun yok. ama ateistler inanmadıkları kitabı okumuyorlar o halde cahiller öyle mi?

çok uzun bir cümlenin ortasında gelirse bu his o cümleyi bitirmek çok güç gelir bana .

babamla dinlerdik. şimdi o gitti ben dinliyorum. göz yaşlarım selden öte selden ziyade...

bir sabah elbet güneş de doğacak penceremde
ama bil ki ateşin hala yanacak yüreğimde
göz yaşlarım akıp gidecek, selden öte selden ziyade
bir canım var vereceğim, maldan öte maldan ziyade

lebaleb kongrelerdeki maskesiz akplilerin resimleri internette paylaşılamasın diye getirilmiş yasaktır.

herkese "yalancıdır" düşüncesiyle yaklaşmak en çok görülenlerden...

anonsuyla yüzümüzü güldüren değerli yazar gomercan'a geçmiş olsun.
t: bengaripsengüzeldünyaumutlu' nun bizi samanyolu'ndan da öteye götürdüğü radyo programı.

(bkz: formatın ırzına geçmek)

umutsuzluk ,sağlıksız aile ilişkileri , gelecek kaygısı şeklinde sıralanabilecek şeylerdir.

evet, bizim ailede o benim . her şeye tamam demediğim ve bazı tabuların yıkılması gerektiğini düşündüğüm için genelde babam öyle görüyor beni.

euro almıştım, gerçekten hayatımda yaptığım en iyi şeymiş.

kafa sözlükteki bram stroker esintisi.

arkadaşımın yanındaydım bu videoyu gördüğümde, ikimiz de donakaldık. hiçbir şey diyemeden, bi tepki veremeden kaldık oyle. diyecek tek bir şey bulamıyorum dostlar çünkü maalesef ki sözün bittiği yerdeyiz.

kolombiya'da protestocu halkın yazdığı bir yazı:

"fakire ekmek yoksa
zengine de huzur yok.."

üzücü.