fantastik büyücüler demişken tuncer ustael'den bahsedeceksiniz, öyle değil mi?*

kesin sadece kürtçe mevlüt okuduğu için hapse atılmıştır. zaten kürtçe konuşan kimi görseler hemen hapse tıkıyorlar. terorist zırvalaması başlıktır.

çocukların ısrarı ile kullanmaya başladığım uygulama.
arabada, şehir içinde, benim radyomun yerini bir şey tutamaz ama itiraf ediyorum uzun yolda iyi oluyor.
mustafa sandal ile ankara istanbul yaptım
tarkan ile istanbul ankara yapabilirim.
playlist falan uğrasmak için zaman bulursam bir de onu yapacağım.
evet arkadaşlar ben de amerika'yı keşfettim.
güzel yermiş valla.

abi bakıyorum çaylakken inci gibi döşemişler entryleri. böyle güzel güzel alıntılamışlar, ortadan nağme yapmışlar. sakin, dinlendirici bir hava var. bu tam entel olur diyorsun.

bu entrylere takriben yoldaşcığım galiba yazar yapıyor bunları. sonra nasıl bir kumpanya patlıyor bilmiyorum. bu dostoyevskiler gidiyor yerine topuklara sıkan ibrahim tatlıses geliyor.

-baba, naber, yalarım ehehehe gibi yazılar.

neler oluyor ya. her şey çok karışık.

boku yiyen, ne yapacağını bilmeyen ve geceleri uyuyamayan erkektir.

3 ay önce 4.5 yıllık bir ilişkiyi bitiren oldum. evet.. bitirmeme rağmen aynen yaşıyorum hepsini. ama mutsuz muyum.. değilim de. karantina süresinde eskisi gibi görüşemediğimiz için kendimle çok yalnız kalma fırsatı buldum.. artık onu eskisi gibi özlemediğimi fark ettim. uzun süre ilişkiyi bitirme planları yaptım. yorulmuştum ve çoğu şey alışkanlık haline gelmişti. yine de bunu düşünmek çok zordu. 4.5 yıl boyunca her şeyimi paylaştığım dostumu, arkadaşımı hayatımdan çıkarmayı istiyordum. bunu kabullenmem uzun sürdü. söylemek için zaman kollarken kendisi sordu. artık eskisi gibi hissetmiyorsan söyle dedi. söyledim. ve o an bitti.

mutlu olmadığımı fark etmiştim. devam edersek kendimi de onu da kandıracaktım. ne onu ne de kendimi kandırmak istedim. öylesi daha mı iyiydi? bilemiyorum.. çok fazla üzülmedim bu süre içinde. hatta bir rahatlık hissi çöktü üstüme. ama son bir kaç haftadır geceleri zor uyuyorum. bir daha mutlu olamayacakmışım gibi. ona haksızlık yapmışım gibi. bu onu özlediğimden ya da pişman olduğumdan mı emin değilim. onu hala seviyorum. ama bunun aşk olduğundan emin değilim. sanırım kendime kızıyorum.. kendimi suçluyorum olanlardan. ona da kızıyorum son bi kaç gündür. yapmadığımız şeyleri yapmaya başlamış. buna hakkım var mı bilmiyorum. sanki benimleyken rol yapmış gibi hissediyorum. hem sinirlenip hem üzülüyorum bu duruma. ama hakkım var mı hala bilmiyorum.

eski alışkanlıkların kolay kolay unutulacağını düşünmüyorum. ne yapmam gerek? hiç bir fikrim yok. bu durumu yaşamış tecrübeli yazar arkadaşlarım tavsiye verirseniz çok mutlu olurum. çünkü düşünmekten kafayı yemek üzereyim.

lucifer. dünyada arasan bulamazsın...

(bkz: ykk) bir fermuar markası. bu fermuarı kullanan hangi marka ürün alıyorsam o ürün bana güven hissi veriyor.

bu tanım kelimeler ile süslenmez, bu acı da o kelimeler ile ifade edilmez.
arkadaşın gider, sen yalnız kalırsın. acı da her zaman yoklamak için orada kalır.
ilk kez yedi yaşımda bir kamyon altında, alınmayan bir önleme yitirmiştik arkadaşımı. biraz daha büyüyünce yine bir kamyona motosikletle çarpan bir başka arkadaşımı. bir diğeri yine trafik kazasında marmara'ya uçmuştu. ve sonuncusu da emniyet kemeri takmadığından arabanın altında yitirmişti canını. bunlar sadece sözcükler. bir olayın akışı ve sonucu. içinde çok daha fazlası.
bu yüzden arkadaşın gider, sen olmadık bir yerde tekrar yüzleşirsin yokluğunla.

the hangover film serisinde, zach galifianakis tarafından başarıyla canlandırılmış kurgusal karakter. genel olarak aykırı, baba parası yiyen ve her daim arkadaşları'nın başına türlü belalar açan bu karakter, en sonunda bir şekilde üste çıkma konusunda epey mahirdir. serinin henüz çekilmeyen 4.filminde evleneceğine dair iddialar var, bakalım beklemedeyiz.

memento mori ( ölümü hatırla )

hayat herşeye rağmen yaşamak değil mi zaten?.

nick'in hakkını veren güneş kadar sıcak kişisi. her saniyesi bir öncekinden güzel olsun.

hadi ateistler bunu da açıklayın diye bağırmak.*
ayrıca nerede bu huriler nuriler gılmanlar!

çaylak dediğin nedir ki? çok uç bir şey olmazsa, bir gün sonra o da yazar.
moderatör dediğin nedir ki? dün o da yazardı, yarın yine yazar olabilir. ee ne oldu şimdi? normal aşk gibi oldu.
ayrıca girişte, yoldaş yoldaşa yürümez dendiydi bize. bu sözü ciddiye alan 3 kişi falan herhalde.

benmerkezcilik. her şeyi kendine dayandırmak, kendine indirgemek eğilimi..egosantrik insanlar yüzünden dünya daha yaşanılmaz bir hal alıyor.

“ hep böyle midir
kalbin hep böyle yavaş mıdır ruknettin?
aynalar sana bir savaş mıdır ruknettin?
yarin dudaklarından trenler geçer de
kalbiyin istasyonunda durmaz mı
sen hiç satrançta yenilmez misin
atına binip hep gider misin
bilmez misin,atından ayrı düşen bir vezir
zehir gibi çoğaltır kanında yalnızlığı
ve nihayet şahlar da aynalardan geçer
bir sen mi kalırsın bu rüyada ruknettin
herhalde hep böyledir
bu dünya sevenlere bir tuzaktır ruknettin! “

her kelimesi kalbimi titreten kemal sayar şiiri.

musmutlu bayramlar ablam’a. *