bu kesinlikle (bkz: sherlock holmes) kaç kişi biliyor sir arthur conan doyle'u?

tc vatandaşlarının da endişelenmesi gereken durumdur. afganistan, suriye, somali... gibi ülkelerden gelen nüfusun toplam nüfusa oranı belli bir oranı aştığında aynı şu an coronada olduğu gibi aşının etkisi görülemeyecektir. aşının antikor oluşturmadığı kişilerde hastalık görülebilecektir. 5 yıl kadar önce suriye'den gelenlerle kızamık ve suçiçeği salgınları da bu nedenle ortaya çıkmıştı. bu durumun önlenebilmesi için mültecilerin kontrollü bir geçişi sağlanmalı, gerekirse bazı kamplar oluşturularak aşı ve sağlık kontrolleri yapılmalıdır.

ikisi aynı şey değildir.
öncelikli bakmak; insanların ve diğer canlıların ortak özelliğidir.
fakat görmek; sadece insanlara özgü bir durumdur.
bakmak için sadece göz yeterli olurken görmek için de akıl ve gönül de gereklidir.
evet belki gözü olan herkes bakabilir ama akıl ve kalp olmadan herkes göremez.
onun içindir ki; baktığı halde göremeyen nice insanlar, hayattaki birçok gerçeğin sırrını anlamamışlardır.
demem o ki sadece gözle bakmayalım, kalbimiz sadece atmasın. duysun, hissetsin ve konuşsun. hayata dair bütün olan bitenlere kalp ve akıl ile bakarak, uzağa, taa uzağa görsün ve birçok şeyi fark etsin.
her neyse;
burada amacım manayı tüketmek, bazı kavramları öylesine kolay kullanarak oracıkta bırakmak deği. içini siz tecrübeyle, dokunuşla, bakışla ve güzel bir görüşle doldurun...

popun kralından.

"yerleri kirletmeden kendimi nerede öldürebilirim?"

marx dedeyi bir kenara bırakırsak, toplumbilimlik açıdan yabancılaşma iki şekilde oluyor gibi. biri tamamen kendine yaklaşıp toplumdan uzaklaşma, diğeri de toplumdan da kendinden de uzaklaşma. özünde, bir nevi kopuş. hepimiz bir yerlere bağlı doğuyoruz az çok, sonra o görünmez ipler kopmaya başlıyor. birileri bu kopuş anadan fırladığımız anda başlıyor diyor, birileri kendini aramaya başladığın anda diyor. kendini aramak da sıkıntı hocam, kendini bulup da toplumla uyuşan görmedim ben. gören varsa berü gele. uyuşur bir şekilde fakat kendisi de bilir ki tırışkadan bir uyuşmadır bu, en ufak bir arızada tekrar kopar; sonra tekrar inşa tekrar kopuş, tekrar inşa tekrar kopuş. tam sınırlarımı geçtim derken bir de bakarsın ki az ötede demoklesin kılıcı sırıtıyor.

iki durumun farkı nedir?* ilki içe kapanıklığı getirir, ruhen pek bir arıza yoktur, hayati belirtilerin sürer, toplumdan sıtkı sıyrılmaktır yalnızca. ikincisi tam bir yıkımdır. bir nevi boşluk içinde kalmaktır, boşluğun altındaki boşluğu düşünmektir. öz: yokluğa varmaktır.

peki yabancılaşma tercihen mi olur yoksa toplumun sizi itmesinden kaynaklanır, hangisidir sebep? benim bakış açıma göre bireyi topluma bağlayan şeylerin bireye yararı yoktur, dolayısıyla yararı olan bir şey de toplumdan kaynaklanamaz. yabancılaşmayı da bireye yararlı bir olgu olarak gördüğüm için bunun sebebi toplum olamaz. yani demek istediğim, kimse sizi "yabancılaş ulan" diye dürtmez, siz zaten bilinçli yahut bilinçsiz yabancılaşmaya başlarsınız. eğer yaşadığınız -laşma süreci bilinçsizceyse, doğal olarak onu topluma bağlayabilirsiniz. zihin "neden" arıyor haldır huldur sonuçta, illa bir yere bağlayacak p*şt. sizin elinizde olmayabilir.

yabancılaşma boş vermişliği getirir mi ya da yabancılaştık diye gamsız mı olmalıyız? bence yabancılaşma ve gamsızlık iç içedir. öbür türlüsü -hem yabancıyım hem toplumum- riyakarlıktır. yabancılaşan birey artık toplumla ilişiğini kesmedilir. toplumla aranızdak ilişki her ne kadar metazori devam etse de tutarlılık açısından biraz önce dediğim gibi olmalıdır, diye düşünüyorum.
sürpriz son: tam anlamıyla bir yabancılaşma çok çok zordur, diyorum. tamdan kastım gidip dağ evine kapanmak, kendini doğaya atmak, evsiz olmak, bohemlik, berduşluk, dandylik, ne derseniz deyin, yine de bir şekilde topluma mecbur kalacaksınız gibi.

ee, diyelim ki hani oldu ya, topluma muhtaç değilsiniz artık yabancılaştınız bir şekilde, sonuç? en fazla dünyanız küçülür. ee, yukarıda yararlı bir olgu demiştik, ona ne oldu hocam, dünyanın küçülmesinin bireye ne yararı var ki? dostum, yabancılaşmak yoluna gönül veren kişi tam olarak bundan kaçıyor işte.

bu kavramdan bahsetmişken camus'süz olmaz:
"bugün annem öldü, belki de dün, bilmiyorum."* işte iki paragraf önce demek istediğimi adam tek cümlede anlatmış.
bir de dostoyevski'den çay edebiyatı:
"önümde, ya dünya yok olacak ya da sen çaysız kalacaksın diye iki seçenek olsa, ben çay içmeyi tercih ederim."* bravo kral.

bir de makale: yabancılaşma: kavramsal ve kuramsal bir değerlendirme tavsiye edilir.
bir de kitap: rus düşüncesi bağlamında f. m. dostoyevski’de yabancılaşma olgusu - nazan coşkun karataş
bir de alakasız bir şarkı: kino - zakroy za mnoy dver

yıl 2022 ya kardeşim.

sarılırım birine adlı şarkı başta olmak üzere şarkılarını severek dinlediğim grup.

benimdir. yanlışlarımı düzeltmek ve yazarkenki ruh halimi didiklemek için yaptığımdır.

frida’nın hayatına ve tarihin önemli anlarına tanıklık eden bu özel mekan 1958’te müze haline getirilmiştir. la casa azul frida’nın hayatında önemli bir yer tutar. dieogo ile evlendikten sonra bir süre bu evden ayrılmış olsa da yine coyoacan’daki ailesinin yanına döner.

frida kahlo müzesinde bulunan ressamın en önemli eserlerinden bazılaır: long live life, frida and the caesarian operation, portrait of my father wilhelm kahlo.

ressamlığının yanı sıra muhteşem bir mimari zevke sahip olan diego tarafından ispanyol öncesi dönem eserleri ile döşenmiştir.
frida’nın evi ölümünün ardından diego’nun isteği ile halka açık bir müzeye dönüştürülür. diego ve frida’nın ortak arzusu kendi eserlerini meksika halkına bağışlamaktı ve öyle de yaptılar.

22.000 belge, 6.500 fotoğraf, dergi ve süreli yayınlar, kitaplar, düzinelerce çizim, kişisel eşyalar, kıyafetler, korseler, ilaçlar, oyuncaklar…. bu nesneler her iki sanatçının hayat hikayelerini zenginleştirecek ipuçları sunuyor.

muğla akbük civarında bir köy

isviçre'de bir organizasyon tarafından cep telefonu ve internet aracılığıyla yapılan bir oylama sonucunda, dünyanın yedi harikası'na alternatif olarak seçilmiş ve 7 temmuz 2007 tarihinde açıklanmıştır. unesco ise bu seçimi, oy kullananların şahsi görüşlerini yansıttığı gerekçesiyle desteklemediğini ve klâsik (bkz: dünyanın yedi harikası) listesinin korunmaya ve benimsenmeye devam edileceğini açıklamıştır.

nokia 6600 bir geçiş döneminin öncülerindendi sanki..

şu anın fotoğrafı olmasa da paylaşmak istedim.
ares ve hera :)

yoldaş bir kerede yanlış konuş be dediğim başlıktır. yoldaş çok haklı altına imzamı atıyorum.

bir çeşit tek kart bilgisayar. aslında çocuklara kod yazmayı öğretmek amacıyla üretilmişti ancak bugün dünyada birçok kişi tarafından yaygın olarak kullanılıyor. cambridge üniversitesi'nde bilgisayar bilimleri okumak isteyenlerin sayısının azalması neticesinde raspberry pi vakfı tarafından piyasaya sürüldü.

bir bilgisayarın yapabileceği hemen hemen her şeyi yapabilen raspberry pi, fiyatı* ve taşıma kolaylığı nedeniyle çok kişi tarafından tercih ediliyor.

ingiltere kökenli olan bu alet, uzun saatler boyunca kapatmadan kullanılmaya uygundur. klavye, mouse gibi harici bazı donanımları takarak kullanabileceğiniz gibi kablosuz bağlantı aracılığıyla herhangi bir aygıta bağlayarak da kullanabilirsiniz. dokunmatik ekran da ekleyebileceğiniz aletin dayanabileceği sıcaklık yaklaşık 80 santigrat derece.

fişe takar takmaz çalışan alet için en iyi işletim sistemi debian tabanlı raspbian'dır. farklı linux sürümleriyle de kullanılabilen alette android things ya da windows 10 iot da çalıştırılabilir.

2012'den bu yana birçok modeli piyasaya çıkan raspberry pi çok çeşitli alanlarda kullanılabiliyor. başta dediğim gibi, ilk amacı kodlama öğretmek olduğundan, kişisel bilgisayar gibi kullanacaksanız sadece web üzerinden gezintiler gibi bazı basit işlemler için faydanalabilir ya da gerekli kurulumları yaparak web sunucusu olarak yararlanabilirsiniz. bunun yanında vpn ya da tor olarak kullanmak gibi amaçlarla, kamera kayıt aracı ya da video oynatıcı olarak, atari oyunları için emülatör olarak da faydalanabilirsiniz. çok daha farklı birtakım işlemler için de kullanabilmeniz mümkün. ancak bunların birkaçını birden yapmak isterseniz yeterli verimi alamazsınız.


görselin kaynağı

serdar ortaç-ben adam olmam.