hak yiyen insan. acaba uyku tutmuş mudur?

neden gittiği hakkında bir fikrim olmayan yazar. dün geceki mevzu yönetime karşıydı bu yazarın adının geçiyor olması, bazı ithamlarla karalanmaya çalışılması sanırım canını sıktı ve gitti. biri bana da "bakın bu din düşmanlığı yapıyor, kutsalıma saydırıyor" diye hedef gösterse ben de rahatsız olurdum.

bu yazarı hedef alan, her lafı evirip çevirip haklılığını getiren, yazara kendi üslubuyla cevap vermek gerekirse "ekimde değilsin" bundan sonra.

ilkokulda suna'nın serçeleri kitabıyla tanıştığım yazardır. ardından dört kardeştiler ve ışın çağı çocukları'nı da okumuştum. günümüz çocuk hikayeciliğine baktığımda, gerek dil gerekse hayal gücünü etkin kılma anlamında bir gülten dayıoğlu seviyesinde olmadıklarını görüyorum. ayrıca dinlemesi de çok zevkli kendisini. buraya sunay akın'ın youtube programına konuk olduğu videoyu da bırakıyorum.
buradan

bence her sözlüğün amacı farklı. mesela;

inci sözlük troll ve taştaş geçme mekanı,
uludağ sözlük abazan mekanı dişi sinek bulsa atlayacaklar,
ekşi sözlük elit görünüp karı kız düşürme peşinde iqlesslarla dolu,
meta sözlük vardı rahmetli gerçekten insanlar bildiklerini paylaşıp sıcak bir köy havası oluşturuyordu,
burası hakkında çok bi izlenimim yok henüz ama zamanla editleyebilirim. meta sözlüğü andırmıyor değil. bu yüzden şimdilik kalmaya karar verdim.

kendisinin sevecen ve yardımsever karakteri ile tanışıp o gülüşlerine ve attığımız kahkahalar adına kendisine çok teşekkür ediyorum. çabasını ve emeklerini bu denli hissetmek aslında ne kadar güzel bir insan olduğunu gösteriyor bizlere. iyi ki varsın supportgirl! nice yayınlara ve nice kahkahalara emi!! *

karısını şapka sanan adam

nörolog oliver wolf sacks, kendi hastaları arasından tedavisi bulunmayan yirmi dört acıklı vakayı anlatır.
kitaba adını veren vaka, beyni ile gözleri arasında iletişimin çok sınırlı kaldığı görme sorunu yüzünden insan yüzlerini tanıyamayacak hale gelmiş dr p yi anlatır. dr p, muayene sonrası şapkasına uzanmak yerine eşinin kafasını almaya çalışır.

not: oliver wolf’un uyanışlar (robin williams,1990) filmine konu olan aynı adlı kitabı da yazdığını ekleyeyim.

burda anonim takılan,
bu gün a yarın b sonra c olup devam eden yazarın, orijinal olmaması, copyci pastci olması.*
bana ırak hal. ben oldum bittim ben takılmayı severim.
kelime başlıkları hariç, girdiğim tanımlar yüzde yüz benden.
başkasının anlattığı şeyi de onu da anarak bahsetmesi bana daha anlatılır geliyor. ilber ortaylı demiş ki demesi hoş, sanki benimle sohbet ederken demiş gibi. *

pinhani çok güzel demiş ya,

içinden geleni söyle
kalırsa yazık olur
hayata küsüverirsin
hüzünler seni bulur
bi şeyler yapabilirsem
güzel gözlerin için
başından geçeni anlat
masaldır benim için

rönesans döneminde ortayan çıkan, genellikle çoksesli koro için yazılan seküler müzik türü. rönesans döneminin aşk şarkıları denilebilir sanırım.

artık takip ederken halkın modu:

ağa, dostum, tatlım, çok tatlım.

eller buz gibi olur, oturduğunuz yerde farkında olmadan bacağınızı sallarsınız

evde nedense bunu açınca kendimi çok farklı bir yerde hayal ediyorum umarım sizde uzun bir gezintiye çıkarsınız. keyifli dinlemeler.

cem karaca- bu son olsun

tamda şuan da sözlüğün başından kalkıp yapmaya gittiğim şeydir.geri dönünce yoklama alacağım rahat durun.

amatör biri olarak şarkı söylemek,şiir ve edebi metinler yazmak.

sadri alışık'ın sözlerini akla getiren insandır; "sokak köpeklerine selam vermeye başladıysan, insan olmaya çeyrek kalmıştır."

her körpe yazarın başına gelebilecek absürt durumlar bunlar,* ileriye bak ve devam et. tünelin ucunda ışık var sayın yazar.*

gitarlarından birine temas edince , başka bir gitara enstrüman gözü ile bakamayacağınız marka. 1902 yılında amerika'da kurulmuştur. ürettikleri gitarların tonu , kullanım rahatlığı ve kalitesi üst düzeydir . les paul modeli bir çok gitarı , müzik dünyasının efsane isimlerinin ellerinden en az bir kere geçmiş hatta çoğu ile özdeşleşmiştir . joe perry , jimmy page , eric clapton , tony iommi ve şuan aklıma gelen isimler yalnızca.


daha önce les paul studio , les paul jr ve flying v kullanan bir insan olarak , şahsi önerim les paul studio . flying v sahne kullanımı rahat olsa bile otururak çalmak için uygun değil .

edit: hendrix için ekstra not düşmem gerekirken bu marka ile özdeşlemiş olan isimlerin arasına pat diye yazmış bulunmaktayım bu bir alkollüyken tanım girmeyiniz kamu spotudur. uyaran yazar arkadaşımız kelenderis' e teşekkürler.

önce ölümün kabulü gerek...
her gün haber kanallarında, gazetelerde, sosyal medyada ve hatta zaman zaman da çevremizde duyduğumuz ölüm, yani aslında yaşamımızın her anında var olan o sıradanlaştırdığımız kelime çok sevdiğiniz birinin bu dünyadan göçü ile bambaşka bir anlama ulaşıyor. ölümlülüğün kabulü, ölüm olgusuna her gün şahit olmakla gerçekleşen bir şey değil maalesef. evet, her canlı ölür. evet, kimse sonsuza kadar yaşayamaz. mesele bunu bilmek değil.
ben ki sözcüklerle birazcık aram iyi iken, türlü acılarımı ölümle bir tutup ölüm'lü şiirler yazmışken, hiçbir acının gerçek bir ölümü kabullenmeye çalışmakla kıyaslanamayacağını anladım. kabullendim mi, hayır. hala beceremiyorum.
ölümle yaşamın bu kadar içe içe ve her ikisinin de bu kadar gözümüzün önünde olduğu bir dünyada sevdiğim birinin ölümünü kabullenemiyorum. orada yıkanmış, pür-i pak, tertemiz yatan o yakışıklı adamın artık bir daha hiç gülemeyeceğini, hiç konuşamayacağını, ben, "ya babaaa yaa" dedikçe o'nun "babaam", diyemeyeceğini... kabullenemiyorum. daha az önce yaşıyorken bir anda gidiyor ve artık sonsuza kadar yok. almıyor aklım, almıyor.

x kuşağı vurdu y kuşağı birdaha vurdu z kuşağı savunmada maç çok heyecanlı geçiyor.