sevişmeyi de çok seviyorlar, ben de seviyorum. lan yoksa...

birçoğumuz için ütopya gibi bir şeydir.

covid ile mücadele veren türk halkı

y kromozomu kendisinde bulunduğu ve bununla üreyemediği için eğer suçlanacak bir şey varsa kendisini suçlaması gereken erkektir. ama bu zamanlarda pek fazla görmüyoruz bu olayı, her erkeğin hayali kız babası olmak.

maalesef bir gerçektir.
gerçek bir cümledir.
insanlar geçim sıkıntısı yüzünden agresif oluyorlar ve agresif yaşıyorlar.

bana çok kekoca gelen bir tarz.
hadi bir iki tane güzelinden çikolata alırsın anlarım da ramazan kolisi gibi doldurmak da bilemiyorum altan.

farkettim ki herkes birilerine geri dön tülaaay diyor.herkes için beklenen biri var.
haydi onu söyleyelim derdim ama başta ben anmam*

şey yapalım, sürekli onu düşünerek geri dönmesini sağlayalım.
şu da var,ille burada olmaması gerekmiyor,bazen yanı başımızdaki yazar için de böyle düşünebiliriz.

hepiniz geri dönün uleyyyn.*

sen, göz göre göre, ' bunların alnı secdeye değiyor ' diyerek 20 yıl boyunca aynı kafadan , seni , geçmişini ve geleceğini adeta sömüren oluşumdan yana kullan tercihini ,
günün sonunda elinde yırtık lastik cizlavetle kal sokakta,
diğer tarafta emekliye şunu verecem, işçiye bunu yapacam diye kendini yırtan bir adam var ki bu cumhuriyetin, ülkenin kurucu partisinin lideri bu kişi, onu görme, duyma, adam yerine koyup da bu adam ne diyor, bir dönem de bunu deneyip görelim deme ,
ekranlara çık ' boş atacam ' de.
20 yıldır kanını emen kafaya tahammül edip destekler, tercihini bir dönem bile değiştirecek fikri olgunluğu göstermiyorsan ,
daha beter ol derim sadece sana.

bu şehir kadar kalabalıktır, bazılarının yalnızlığı
cahit zarifoğlu

tripofobi(delikli yüzeylerden rahatsızlık duyma).

başrolünde jason sudeikis'in yer aldığı apple+ 'da yayınlanan amerikan sitcom televizyon dizisidir. bugün yayınlanan bölümüyle birlikte 2.sezonu sona erdi. dizi o kadar sevildi ki ilk sezon bitmeden 2. sezonu, 2. sezonun çekimlerine başlanmadan 3. sezonu onaylandı.

bu diziyi her cuma yüzümde gülümsemeyle uyanacak kadar benimsedim. çok farklı bir havası var; her karakter özenle oluşturulmuş. karakterlerle alakalı en güzel kısım ise dizi içerisinde o karakterin bir karar vermesi gerektiğinde ya da bir olaya karşı reaksiyon göstermesi beklendiğinde tüm izleyiciler aynı kararı ya da tepkiyi vereceği konusunda hem fikir oluyor. o kadar benimsetiyorlar yani karakterleri ve karakter gelişimini.

dizi de ted lasso karakterini canlandıran jason sudeikis gerçek hayatında da ted lasso gibi bir karakter olmalı. yoksa bir rolü bu kadar benimsemek için aşırı sağlam oyunculuk ve empati yeteneğinin olması gerekiyor. ayrıca ana karakterin diziye dahil bütün karakterlerin hayatlarına ufak da olsa dokunuşlar yapıyor olması mükemmel! mesela her sabah patronuna kek getirmesi, kendisini aleyhine yazı yayınlayan gazeteciye saygı gösterdiğini belli etmesi, her futbolcunun kişisel sorunlarını çözmeleri için onlara hissettirmeden yol göstermesi...

sadede gelecek olursak başlayayım mı diye tereddüt eden arkadaşlar mevcutsa bu durum beni baya üzer. geç bile kalmışsınız der, ivedilikle açıp izlemelerini öneririm.

ps: juno temple seni yerim.

24 ilden büyük nüfusu, üniversiteleri, havalimanina sahip olması sebebi ile (bkz: alanya)

antik yunan'ın yedi bilgesinden biri. komeden gelmeydi. bir polis üyesi olmadığından diğerleri kadar ünlü değildir. zaten insanları pek sevmezdi de. bu yüzden "polis üyesi olmayan ya hayvandır ya da tanrıdır." anlayışına karşı olduğu söylenebilirdi. belki de umursamıyordu. o yüzden de polis üyesi değildi...

sanıyorum ki giritliler üzerine oluşan bu ön yargısal değerlendirmelerin kaynağı yine bir giritli olan knossoslu epimenides.
niye? huzurlarınızda epimenides paradoksu a.k.a girit paradoksu: "tüm giritliler yalancıdır ve ben bir giritliyim."
giritlilere ilk yaftayı yine memleketlileri vurmuş. yazıklar olsun.

t: tüm giritlilerin bir yerde toplanıp non-ot yiyecekleri de tüketebildiklerini gösterdikleri takdirde ortadan kalkacak olan muamele.
böylelikle, tekrar yukarıdaki gibi yaftacı bir giritli ortaya çıkana kadar bu muameleden kurtulunabilir.

(bkz: bugün de kalitesiz olduk çok şükür)

vazgeçilmezdir özellikle filtre kahve

bu yasak bir bitsin ilk fırsatta koşa koşa gidip sarılacağım özlediğime*. valla zaten virüsten dolayı kimse ile yan yana olamıyoruz. güya tam kapanma ama herkes dışarıda ben hep evdeydim. bir güncük bir kerecik dışarıya çıkacağım. zaten ben evde olmayı seviyorum. ayda yılda bir çıkıyorum. bu sefer de ben biraz sevineyim yahu hep ev hep ev sıkıldım ama. özledim de. bir gün de biz garibanın yüzü gülsün be*.

"gözlerinden öperim canım. en çok da burnundan. gülme, ciddi söylüyorum.
yarı parçan"

bu sefer de ahmed arif söylemiş içimden geçenleri. leyla erbil'e yazmış olduğu mektuplarda...

irvine welsh'in aynı adlı romanından uyarlanan danny boyle'ın yönettiği 1996 yapımı film. filmin ismi bir hobiden gelir. trainspotting, grup halinde ya da tek başına tren takibi ya da tren izleme etkinliği anlamına gelir. bu filmde ise tren durmadan ilerleyen zamanı, hayatı sembolize etmektedir. karakterler ise bu hayata katılım göstermeyen, eyleme geçmeyen izleyicilerdir. hayat karakterlerin gözleri önünde bir tren misali akıp gitmektedir. karakterler eylemsizliklerine devam mı edecektir yoksa trene binmeyi seçerek (choose life!) toplumda kaybolacaklar mıdır?