erken git orda bekle. bu büyük insanların bütün randevuları için mottosudur. biz bize yakışanı yapalım, geç kalmayalım, gerekirse bekleyelim. hayattır bu bir kez geç kalırsın bir daha telafisi olmaz, her şey için her durum için.

ben değilim demek için de şu başlığı açmazsın be kardeşim.

neyse, ben de değilim sırada ki gelsin.

--- alıntı ---

son zamanlardaki çalışmalar oksitosin hormonunun davranışlar üzerine etkisini de ortaya koymaktadır. örneğin; orgazm, sosyal tanıma, eşler arasındaki bağ, anksiyete ve anne davranışları bu davranışlar arasında sayılabilir.

bu nedenle bu hormona bazen "aşk hormonu" da denmektedir. oksitosin salgılanmasındaki yetersizlik sosyopati, psikopati, narsisizm ve genel manipülasyon eğilimi ile ilişkili bulunmuştur.

--- alıntı ---

yönetim bunu bilerek engellemez.
gündemde açılan bir konuya girilen entry sayısına bakın,
bir de yazarların çocukluk fotolarına girilen entry sayısına bakın.
arada dağlar kadar fark mevcut, bu tarz formatlar ne kadar çok entry girilirse büyümekte.
kısaca ne kadar çok etkileşim ona doğru orantılı olarak büyümeden söz konusu diyebiliriz.
sana sonuna kadar hak veriyorum, ekşi sözlük gibi olmak istiyorsa bu format, yönetimin açılan başlıkları, girilen entryleri içinin doluluğuna göre biraz daha denetim altına almalı.

yok sevgili başlığı,
yok yazarların gözü başlığı,
yok yazarların saçı başlığı,
tamamen bir saçmalık ve ilginçtir ki bir çok insan ilgiye muhtaç olduğunu görüyorum ve üzülüyorum onların adına.

daha önceleri burası böyle değildi, daha gündemde olan konular takip edilirdi, tartışılırdı vs. sanırım sözlüğe üye olanların yaş skalasından kaynaklı bir değişim var.

yönetimin bu tarz başlıklar hakkında neler yapacağı konusunda tamamen uzaktan sessiz sedasız izliyorum.

türk müziğinde 17. yüzyıldan bu yana kullanılmayan bir makam. günümüze ulaşabilmiş bir örneği yoktur.

260 kadını mesajla taciz edenin ceza almadığı ama ezgi mola'nın tırta tırt dediği için ceza aldığı bir tımarhanede yaşıyoruz.

dün, sen kimsin ki?... ile başlayan bir cümleyle muhattap oldum. yutamıyorum iki gündür. tahammül sınırım mı düştü artık bilmiyorum ama son zamanlarda bu kadar kırılmamıştım. kim olduğumu anlatmaya bile takatim kalmadı. belki de gerek kalmadı.

ikii üç kelimeyi geçmeyecek bir konuşmadır. örneğin; merhaba, tahmin edebileceğiniz üzere çok gerginim şu an , o yüzden sözlerime burada son verirken hepinizi saygıyla selamlıyorum. dağılabiliriz.

çocuk
şimdi sen dün öldün ya libyalı çocuk;
senden on sene önce öldü ırak'ta çocuk..
nepal'de napalma toptan öldü çocuk.
senden altmış sene önce şeker yiyemeden gitti, nazım öyle dedi çocuk..
suriye elinde ata kalmadı kalan hepten çocuk,
anadolu'da artık her lanet günde tecavüzde çocuk
gayrı utansın insanlık bin yaşasın çocuk...

ömer gümeli / masa 451. sayfa

sevdiğim yazarlardır. ortada bi sıkıntı varsa lafınızı sokacaksınız aslanlarım, nabza göre şerbet vermeyeceksiniz. bu şekilde devam. eğilip bükülmemeniz dileğiyle..

ikinci dünya savaşı'nda, 1944'ten ocak 1945'e kadar hitler'in emriyle varşova neredeyse tamamen yok edildi. şehir, savaşın bitişinden 1952'ye kadar daha önceki çekilmiş resimleri kaynak alınarak baştan inşa edildi.
bu fotoğraf da varşova'da, sokak fotoğrafçısı michael nash tarafından kasım 1946'da çekilmiş.

fotoğrafçı, portre fotoğrafını çekerken ikinci dünya savaşı'nda yıkılmış varşova'nın kalıntıları görünmesin diye uygun bir fon kullanıyor. yaşanmak istenen dünya ve gerçeğin tezatını gösteren sarsıcı bir fotoğraf.

geçen gün başıma gelmiş hede.
"ulan biz 2020'de degilmiydik" diye düşünmeme sebep oldu.

"tam da havanın açık olduğu, dünyanın bir atmosfer tabakası olarak her yöne doğru şeffaflaştığı ve doğanın sırf sakinliğiyle güzelleştiği günlerde, uzun zaman önce ölmüş birinin arkasında kalanın hüznü iki kat oluyormuş."*

"bir insanın özü ancak onu kaybettiğimizi görmek zorunda kaldığımızda, o insan bir veda sürecine girdiğinde ortaya çıkarmış."*
(bkz: thomas bernhard) (bkz: sarsıntı (kitap))

gramafon

bir çankırı türküsü. gız anneme sesleniştir. daha çok leblebi koydum tasa sözleriyle bilinir.

lodosun elleri görünmüyor… fısıltısı; patlamış cam sesi…ve sonra ona eşlik eden tuğlalar, çatılar… doğanın senfonisiyle binalar bir bir sıyrılırken süslü yüzlerinden… sadece bir an! hâlâ yaşıyor ya da artık yaşamıyor olmak sadece bir an!

“ben” ölünce bitecekmiş zaman!

insanın aklı zamanı icat eden bir delilik hâli. ilk an’dan bu yana ve öte’sine uzanan sonsuzluk nasıl sığabilir bu küçücük dünyaya?

ölü bir yıldız oturur kalbimin üzerinde… sarhoşum bundan.

kırk cümle kuruyorsun, agzını açmadan vazgeçiyorsun. incinme değil bu, insana olan inancını yitirme...
şükrü erbaş

severek takip ettiğim yazar dostum. nickaltına ilk entariyi girmek bana nasip oldu.

francis bacon “bir kişinin budalalığı, başka birinin işine yarar” der.

bu zihniyete destek veren güzel kardeşim; ne zaman “yeter” diyeceksin? bak senin budalalığın, birilerinin bu cümleleri kurmasına neden oluyor. insan beyninde milyarlarca nöron var ama inan bu kadarına ihtiyacın yok. iki nöronu çarpıştır yeter. artık uyan be güzel kardeşim. bak! birlikte yanıyoruz. tükeniyoruz.

artık uyan be güzel kardeşim.

günaydın sözlük, günaydın diğerleri.

normalleşme çabaları hâlâ devam ediyor, türkanın derdi değil olan biten, çorba içtim iyi geldi, bir de lan yine sıcak bugün.

bak, aynı sahiplendiği adam gibi olan bana ne yaaa kedisi türkan.