(bkz: turistin görebileceği herkesi aşılayacağız)

"hayat dümenini tek başına çevirmeye mecbur kaldıkça, bakıyorsun da kim sana şöyle bir selam vermeye kalksa, ruhun "acaba"larla dolup taşıyor, şahsına durup dururken yakınlık gösterenleri soğukça selamlayarak yürüyüp gitmektesin."

adalet ağaoğlu
(bkz: dert dinleme uzmanı)

başlığı açana teşekkürü bir borç bilirim. bugüne kadar çöp adam bile çizemezdim. bu başlıktan sonra heves ettim. hemen girip deneyimledim veee farkettim ki; hala çizemiyorum. yıllar sonra bu hakikatle yüzleştirdiğin için sağol sevgili yazar dostum...

buradan

osmanlı döneminde, yeniçeri ocağının bölüklerinde ve ortalarında, odaları ve odaya gelen konukların ayakkabılarını temizlemek, bulaşıkları yıkamak, sobayı ve kandilleri yakmak vb. gibi görevleri olan er ya da küçük aşamalı çavuş.

bazen içinizden bir ses size bir şeyler söyler, bazen dünyanın haline baktığınızda vicdanınız sızlar. bazen kendi kendinizi ve etrafınızdaki insanları sağduyuya davet edersiniz. bazen bir sorunu çözüme kavuşturmak için açıksözlü olmanız gerekir. bazen en vahşi olayları aktarmak için dilinizi ağulamanız lazım gelir. bazen de acıyı söze dökmenin yolu susmaktır.

jerzy kosinki, içinizdeki sestir.
jerzy kosinki, sızlayan vicdanınızdır.
jerzy kosinki, sağduyunuzdur.
jerzy kosinki, açıksözlülüktür.
jerzy kosinski, dildeki ağudur.
jerzy kosinki, suskunluktur.

insanlar bazen bir kuş sürüsü içinden şansız bir kuşu yakalayıp farklı farklı renklere boyayıp sürünün içine geri yollarmış. sürüdeki diğer kuşlar boyalı kuşun kendilerinden biri olmadığını düşünüp gagalayarak öldürürmüş zavallı kuşu. insanlar öldürme konusuna ne kadar yaratıcı! insanoğlu ne kadar zavallı!

bu kitap ne zaman aklıma gelse erich fried’in şu muhteşem şiiri gelir aklıma:

“oğlanlar
şakadan
taşlıyor kurbağaları,
kurbağalar gerçekten
ölüyor."

fareler ve insanlar- lennie çok üzülmüştüm ama bir yandan da george kendi köpeğini kendi öldürmeliydi gerçekten.

machiavelli-prens.

sevgili sabahattin ali insana dair hislerin en iyi tercümanlarından...
1907'de bugün doğmuştur, doğum günü kutlu olsun.
bir çok şiiri bestelenip hepimizin ruhuna dokunan şarkılara bürünmüştür.

benim de en sevdiklerimden birisi; çocuklar gibi

bende hiç tükenmez bir hayat vardı
kırlara yayılan ilkbahar gibi
kalbim hiç durmadan hızla çarpardı
göğsümün içinde ateş var gibi

bazı nur içinde, bazı sisteyim
bazı beni seven bir göğüsteyim
kah el üstündeydim, kah hapisteydim
her yere sokulan bir rüzgar gibi

aşkım iki günlük iptilalardı
hayatım tükenmez maceralardı
içimde binlerce istekler vardı
bir şair, yahut bir hükümdar gibi

hissedince sana vurulduğumu
anladım ne kadar yorulduğumu
sakinleştiğimi, durulduğumu
denize dökülen bir pınar gibi

şimdi şiir bence senin yüzündür
şimdi benim tahtım senin dizindir
sevgilim, saadet ikimizindir
göklerden gelen bir yadigar gibi

sözün şiirlerin mükemmelidir
senden başkasını seven delidir
yüzün çiçeklerin en güzelidir
gözlerin bilinmez bir diyar gibi

başını göğsüme sakla sevgilim
güzel saçlarında dolaşsın elim
bir gün ağlayalım, bir gün gülelim
sevişen yaramaz çocuklar gibi

the queen's gambit. izledikten sonra satranca tekrar başladım neredeyse her gün oynuyorum. hem eğlenceli hem de geliştirici bir oyunu böyle mükemmel bir diziyle insanlara sevdirmek mükemmel bir iş olmuş.

dün akşam dijital derginin çıktığını bende tüm arkadaşlarımla beraber öğrendim. ilk teşekkürümü ve tebriğimi, bu güzel röportajı benimle yapan sevgili karambol’e yapmak istemiştimki kendisinin kafa izninde olduğunu öğrendim. en kısa sürede burada olmasını bekliyoruz. teşekkürümü buradan kendisine iletmek istiyorum. öncelikle; (bkz: karambol), (bkz: eniyisipencere), (bkz: robnaja), (bkz: ölmedim ama hafif sürünüyorum)’ a sonrada bilmediğim emeği geçen yazan, okuyan herkese teşekkür ederim.

eğlenceli bir cinayet kurgusu olan filmdir. klişe polisiye, cinayet filmlerini tiye almakla birlikte bu türün karşıtı olan bendenizi bile hizaya getirmiştir.

spoiler vermek istemiyorum. yalnızca, ünlü bir yazarın ölümünden sonra miras derdine düşen parazit bir aileden bahsetmekte beis görmüyorum.

konu bakımından ivan ilyiç'in ölümü (kitap) kitabını andırıyor tabii mizahı öğeleri pek daha fazla. sırf eleştiri değil.

izleyiniz.

doğa ile insanlığın mücadelesi devam ediyor.

her seçiş, bir vazgeçiştir.
jean paul sartre

çok beğendiğim aynı zamanda şarkılarını da çok sevdiğim, boyu hiç de umurumda olmayan, işini iyi yapan ama değeri bilinmeyen nadir sanatçılarımızdan biri.

insanların akıllarıyla alay etmeye başladılar. en alt kademesinden en üst kademesine böyleler.
geçen gün süleyman soylu'ya canlı yayında sedat peker ile ilgili soru soruluyor süleyman soylu trafik kazalarındaki ölüm oranını baya düşürdük diyor ve gülüyor. çok değişik kafalar yaşıyorlar sanırım.
ama son gülen iyi güler.

hayalleri olan ve bir çıkış yolu arayan suriyelinin isyanıdır. yaptığı tüm iyilikler için türkiye’ye eyvallah diyip daha güzel bir yaşam için almanya’nın yolunu tutmuştur (ki bu her türk’ün de istediği bir şey).

peki ya türkler? ben hayat pahalılığına isyan edip aksiyon alan bir türk göremedim şu ana kadar. siz gördünüz mü?

sondaj isimli yazar arkadaşımızın ukdesi.

içinden ışık geçebilmesine izin veren ve arkasındaki cisimlerin görülmesine izin veren cisimlere denir.

tereyağı.

mısırın patlayabilmesi için içinde %14 oranında su bulunması gerekir. ısıtıldıkça mısırın içinde bulunan nişasta ile su karışır. oluşan basınç sunucu su buharı mısırın dışında bulunan sert tabakayı parçalar ve nişasta havayla temas edince beyaz rengi ve şeklini elde eder.

yapanlarının istisnasız düşük zekalı olduğu parti. katılanların ise kek ve kola için orada bulundukları düşüncesindeyim, onlara ağır bi söz söylemem ayıp olabilir.