ülkemizde çoğunlukla yukarıda amcanız vey dayınız var ise yaşayabileceğiniz durumdur.

eğer ki tanıdığınız yok ise çok zordur.

ha, tamam, 'cumhurbaşkanımızın talimatıyla ' demiş ya, sorun morun kalmadı demektir bu .

ben çocukken... (evet ne yapayım yahu ben de aynı ülkede çocuk oldum.)

bizde kafası takılan ben değil ablam olurdu. ben güler, kahkaha atardım, dayağı komşunun ufak oğlu yerdi. hah teyzeler delirirdi.

neden çocuk gülüşüne tahammül edemez insanlar? neyse olayın ucu başka yerlere dayanmadan ben konuyu kapatayım.

gökyüzü mavi, çimenler yeşil olmak zorunda değil. boyama yaparken özgürce kullanın renkleri.

aynı adı taşıyan kitabından dreamworks animation tarafından uyarlanan 2010 yılında gösterime çıkan animasyon filmi. daha sonra 2014 ve 2019'da devam filmleri çekildi. animasyonda geleneksel ejderha avına karşı çıkan hıçgıdık ve ender türdeki bir ejderha olan gecenin öfkesinin arkadaş olması anlatılıyor.

ya ne alakası var ya.

pek bilinmeyen,
"canımla yazdığım sözlerim var istersen
kafiye bulmamı bekleyen sana
sev beni küçük ellerinle
bir soruyla ömrünü harcama
sevmek mi sevilmek mi
ölmek mi daha kolay?
iki yalnız/yanlış arasında olanlar şimdi neye yarar?" sözlerine sahip bir tuna kiremitçi şarkısıdır.buradan...
....
fuzuli "sevmek diye cevap vermiş bu soruya çünkü sevildiğimizden emin olmak zormuş...

benim en çok rahatsız olduğum kalıp
(bkz: boş yapma)

bir şey okurken anlamayıp, tekrar tekrar okumak durumunda kalmak.
birisi bir şey anlatırken, olaya adapte olamamak.
unutkanlık.
çabuk sinirlenmek.
sürekli uyku hali.

ben anlamıyorum. aylardır konuştuğum arkadaşımla meğerse flört ediyormuşum. telefonda konuşurken yanındaki arkadaşı sayesinde fark ettim durumu. ulan insan bu kadar mı kör olur da anlamaz, yorumlayamaz. nasıl anlaşılır yazın da iki aydınlanayım. ondan sonra uğraşıyoruz böyle.
t: anlayamayanların takip etmesi gereken başlık.

ilk başta kaldırması için uyarı yapması gerekiyor. polislerinde ifadeye falan alması şaka gibi gerçekten. görmemişin karikatürü olmuş diyesi geliyor insanın. gece gece günaha sokacaklar.*

koridorları yeni silinmiş devlet okulu kokusu.

söyleyen sanatçıların özellikle çile kelimesini saniyelerce uzatması sonrasında allah şeklindeki sesleniş kısmını seyirciye bıraktığı bir eserdir. herkes var gücüyle bağırır bu kısımda.

emel sayın'dan dinlemeyi tercih ettiğim bir eserdir.

oktay rifat'ın karıma isimli şiirinin son dizesi ve selçuk altun'un 2001 yılında yayınlanan kitabıdır.

okudukça kültürel anlamda ne kadar az şey bildiğimi fark ettiren çok özel bir kitap oldu benim için. edebiyat dışında sanatın diğer dallarına çok uzak olduğumu zaten biliyordum ama edebi anlamda da ne kadar sığ olduğumu hatırlattı bana yazar. kitapta geçen şehirleri, kitapçıları, sahafları, heykelleri, müzikleri ve resimleri ressamları hiç bilmemek o kadar koymadı da benim bunca yılda eşelene eşelene keşfettiğim onca kitabın ve yazarın 2001 yılında yayınlanan bir kitapta yer alması ve benim bu kitabı 19 yıl sonra fark etmem çok koydu.

kitabın karakter isimleri çok hoşuma gitti benim. ince göndermeler çok yerinde yapılmış. olay örgüsü de hiç kopmuyor. bu kitabı okuyamayan nasıl kitaplar okuyabilir inanın bilmiyorum.
adından aşk romanı havası alınan bu kitap bence daha çok bir yaratım ve yolculuk kitabı.
çok uzun zamandır okurken durup araştırdığım, notlar aldığım en dolu kitap oldu. yazarın okuduğum ilk kitabı umarım diğer kitaplarını da okumaya fırsatım olur. dünyanın en iyi yazarını bulmak için şehirden şehire ülkeden ülkeye kitabın kahramanıyla yolculuk yapmak sizin için de güzel bir maceraya benziyorsa okuyun derim.

ortalığı karıştıran ama çok da doğru bir ifade;

hep olsun hep katılırım. çok güzeldi. çok güzeldiniz. çok tatlı insanlar tanıdım. *

en sevdiğim başlık.*

japonca bir kelime. kötü giden durumlara karşılık vazgeçmeyen ve tekrar ayağa kalkıp savaşan kişilere denmektedir.

-hepimiz hayatımızın belirli dönemlerinde zor zamanlar yaşayabiliyor ve düşebiliyoruz. tekrar ayağa kalkabilecek, tekrar hayata sarılabilecek gücü bulamıyoruz kendimizde.

trevanian tarafından 1972 yılında yazılmış, türkçeye şen süer kaya tarafından çevrilmiş romandır. johnathan hemloc serisinin ilk kitabıdır.

sanat alanında akademik kariyer yapacak kadar incelikli bir suikastçı sizde de merak uyandırıyorsa okumanızı tavsiye ederim. kötü bir çeviri olmasına rağmen yazar öyle ustalıkla olay örgüsünün içine çekiyor ki sizi bir süre sonra o imla ve çeviri hataları gözünüze görünmemeye başlıyor.