moderasyonun tek erkek üyesi olarak parıl parıl parlamaktadır. yazdıklarıyla da ne kadar değerli biri olduğunu gerek tanımlarından gerekse mesajlarından anladım. iyi ki varsın kardeşim.

star wars hayranı olarak örneği oradan vereyim.

imparatorluk: ekşi
isyancılar: kafa

imparatorluk nicelik olarak fazla, nitelik olarak içi boş askerler ile (bkz: stormtrooper) doluyken; isyancılar sayıca az olup, nitelik anlamında galip gelen taraftır.

van - edremit seyir tepesi

dikenli bir bitki. kelime anlamı itibariyle bahçedeki diken anlamına gelir.

edit: ukdeme el attığı için güldüm unutmayı adlı yazara teşekkür ederim.

bu bitkiyi tarif edersem, dikenli bir yapıya sahip, kökü oldukça derinde ve çok şifalı bir bitkidir. çayırda çimende dağda kendiliğinden yetişir. toplaması meşakkatlidir. bu bitkiyi ilk seferihisarda gördüm ama bulunduğumuz şehirde de sıkça rastlanır ve bilinir.


foto kaynak: www.denenmistarifler.net/se...

yararları da şu şekilde sıralanabilir:


bu bitki genelde kuzu etiyle pişirilip yemeği yapılır. ama haşlandıktan sonra zeytinyağı, limon, rendelenmiş sarımsak ile de güzel bir salatası olur. diğer yöntem de kavrulup üzerine yumurta kırılmasıdır. yerken dikenleri ağzınıza batmasın diye, bıçağın tersiyle dikenleri ezilebilir.

alıntının kaynağı: www.milliyet.com.tr/pembena...

gerçekten var olan durum.

tek derdin sözlük ahalisinin gözünde canlanmamak olsun be sevgili lodos! insanların kaybettiği yakınlarıyla ilgili başlıklar var mesela. hiç güzel değiller...

bir deyim olmakla beraber hiçbir şey bilmeyen, kara cahil anlamına gelmektedir. deyim, ömer asım aksoy'un ''deyimler sözlüğü'' eserinin 2. cildinde geçmektedir.

samimi olan bir çok insan olduğuna inanıyorum. güzel eğlenceli etkinliklerde oluyor. insan insanı görmeden de arkadaşı olabiliyormuş.

ben üzülüyorum sayısalcılara. onlar okuyup, uğraşıp işsiz kalıyor. sözelciler uğraşmadan işsiz kalıyor.

(bkz: entry girmiş olduğunuz 'kafa sözlük’e girince bildirim görmek' başlığı 'kafa sözlük’e girer girmez bildirim görmek' olarak düzenlenmiştir.)

hiç bir çocuk yalancı olarak doğmaz...2 ihtimal vardır; ya çevreden öğrenmiştir yada hata yaptığında aşırı tepki alıp cezalandirilmistir.(istisnalar her zaman vardır;kardes kıskançlığı vb.durumlar)bu sebepledir ki herkes çocuk yapmak zorunda değildir.bilinçsizce üremeyiniz.

bazılarının çayı ve tostu mükemmel olur.

öncelikle yürekleri ısıtan, gülümsememize sebep olan, içimize umut tohumları serpen bir proje olduğunu belirterek başlamak isterim.


oyuncak kardeşliği adının hakkını veren kardeşlik gibi bağları sağlam, ayrısı gayrısı olmayan, mesafeleri anlamsız kılan bir proje. buradaki yegane ve tek amaç çocukları sevindirmek. minicik kalpleri mutlu etmek. eee, bu da oyuncakla oluyor tabi. ülkemizin doğu kesimindeki çocuklara gelen oyuncakları dağıtılıyor. projenin kurucusu olan ümit kavak onların o güzel gülümsemelerini kadrajına sığdırmaya çalışıyor ve dünyada daha gerçek neyle uğraşabilirsiniz ki? diyor. gücünün yettiği kadar emeklerini çocuklardan hiç sakınmıyor. izmir depremindeki zor günlerde de arkadaşları ve gönüllülerle birlikte çocukların hep yanındaydı. onlarla oyunlar oynayıp, depremi unutmaları için çaba sarf etti. yaralarını bir şekilde sarmaya çalıştı. bir röportajdan bazı kesitleri okumanız için sizinle paylaşıyorum.








röportajın tamamı için linkini ve sizi gülümsetebilecek fotoğrafları şuralara bıraktım. belki sizin de bir oyuncak kardeşiniz olur ne dersiniz?
buraya tıklayınca bir gülümseme geliyor

üç kelimeyle özetlemek istediğim başlık.

(bkz: kartal)
(bkz: çarşı)
(bkz: sergen)

vücut hareketleriyle çevrilen plastik halka. genellikle çocuklar tarafından oyuncak olarak kullanılır ancak jimnastik gösterilerinde de hulahoptan yararlanılır. hulahup olarak da bilinir.

nasıl çevrilir peki? böyle:

ortaokulda çok sevdiğim bir arkadaşım vardı, ortaokul bittikten sonra bir gün "görüşelim" diye mesaj attım. bana "beni bir daha arama, biz uzaklara taşındık, bundan sonra görüşemeyiz, telefonla da konuşmamıza gerek yok", dedi. şok olmuştum, ne güzel arkadaşlar biriktirmişim, diye kendimi tebrik etmiştim *

bunu söyleyen kişi makamına saygı duyulmasını isteyen türkiye cumhurbaşkanı. üsluba, tarza, hareketlere, bu konuşmayı yaptığı yere bakın! başım belaya girmesin diye ünlem işareti ile birlikte susup, seçim gününe kadar bekleyeceğim. dayanabilirsem...

blade runner gibi sapına kadar bilim-kurgu özellikleri taşıyan, ancak sin city kadar karanlık, insanı düşünmeye iten, dönüp dolaşıp "insan" ve "ruh" kavramının üzerinden çıkarımlar yapan harika bir yapım... hayatınızın merkezinde, sizi yöneten neler var hiç düşündünüz mü? dark city bambaşka yaklaşıyor bu olaya..

rufus sewell. william hurt. jennifer connelly, 24 ve lost boys'dan tanıdığımız kiefer sutherland...

karşınızda alex proyas denilen deha'nın yönettiği, dark city.

dark city hakkında ne düşünüyorum...

en başta bu filme saygı duyuyorum.. zira film, amerikan film endüstrisinin hoşuna gidecek ve hayvanlar gibi para kazandıracak şekilde klişe de yapılabilirdi. işlenen konu bok edilmeye çok ama çok müsait bir çizgide..

kesinlikle kolaya kaçılmamış. binlerce kez aynılarını dinlediğimiz diyalog satırları yerine sadece seyirciyi düşünmeye iten diyaloglarla bezenmiş.

bu film, yaşadığımız ve "gerçeklik" olarak addettiğimiz şeyi irdelemek konusunda matrix gibi bir yapıma esin kaynağı olmuştur. hem de milyonlarca kurşun, binlerce dövüş hareketi katmadan, nokia - duracell reklamları yapmadan (ki yanlış anlaşılmasın, matrix bence hiç de kötü bir yapım değildir, sadece "olmamış" diyebileceğim noktalara da sahiptir)

çağrışımlar yapmama neden oldu dark city..

hepimiz arada sırada düşünürüz, neyiz biz, amacımız ne, nereye gidiyoruz? film içten içe sadece yaşadığım hayatı, bulunduğum, nefes aldığım, acılar çektiğim, sevindiğim, seviştiğim, yani bir şekilde kendisiyle etkileşimde bulunduğum hayatı değil, bunun amacını düşünmemi sağladı.

bizi insan yapan neydi?

farklı olmamızı sağlayan şey?

hani deli gibi aradıkları ruh var ya, keşfederlerse insanı neyin insan yaptığını bulabileceklerini düşündükleri,

onun gerçekten zihnimde, hatıralarımda, tecrübelerimde mi şekillendiğini, yoksa insan olarak dünyaya gelmenin bir getirisi mi olduğunu düşündüm..

hepimiz farkedemediğimiz şeylerden bir şekilde çekiniriz ya, hayatımızın bize söylenmeyen bir amacı olabilir miydi?

belki de dark city'de bulunan "yabancı" (bilerek uzaylı kelimesini kullanmıyorum, çünkü gerçekten tam anlamıyla "yabancı" portresi çizilmiş..) teması sadece yönetmenin elinde bir enstrumandı?

bilemiyorum, belki de amerikan sinemasının yöntemlerini sorgulamaya başladım bu aralar. ancak;

eğer bugün "dark city" deyince aklımıza "ghost in the shell", "blade runner" hatta "donnie darko" gibi isimler geliyorsa,

izlemeye değerdir bu film.

çok dalgın olduğum bir gün yolda yürürken güneş gözlüğümü el yordamıyla başımda aramış ve bulamamıştım. sonra düşüp arabanın altında ezildi sanmıştım. tam aramaya gidecekken kardeşim şey demişti gözlük gözünde ya. 3 saat gülmüştük yolun kenarında buna.

buyucu ve teyzesi isimli çalışma.

ben bir çevrimdışı oluyorum, olaylar olaylar. kasıtlı mı yapıyorsunuz anlamıyorum ki. *
neyseki zeki olduğum için her şeyleri anladım hemencecik.
tamam anlayana kadar 150 defa " noluyor ya?" demiş olabilirim. *