neden insanları kendiniz gibi yapmaya çalışıyosunuz ya bırakın kim neye inanıyosa inanasın kim inanmak istemiyosa inanmasın. cidden salın artık ya bık-tık!!

edit: yok öyle şaka yaparız sandım diyip kaçmak. sen orda kaç milyon insan için kendince çıkarımlarda bulunmuşsun sonra şaka yaptım. oldu canım biz de yedik çok masum.

bilmiyorum kelimesini kullanırken çekinmezler
her zaman pozitifler
yardım istemekten utanmazlar
din-dil-ırk gözetmezler

şahsımın yaptığı ve bir süreden sonra insanı çıldırtan eylemdir. *

karşınızdaki insan bir süreden sonra hipnoz olmuş gibi bakar size. zaten ne dediğinizi anlamıyordur ve çoktan telepati olayına başlamıştır bile. siz de sanarsınız ki sizi dinliyor. fakat daha sonra mayışmış, ince, ruh gibi bir ses tonuyla şöyle der; "ne?"
o zaman da sarf ettiğiniz tüm cümlelerin boşa gittiğini görürsünüz. kötüdür, yapmayın.



ayrıca çok kitap okumaktan kaynaklandığını söyleyenler de var.

hayal kırıklıklarını da alıp geri dönmüş yazar.

yoluma pulsarlar sersen de çok geç babe..

şimdi ortalama serbest yol'unun ışığında kenar kararmasına sokup hidrojen yanmasına soktuğun adamın yüzüne bir dön bak istersen senden eser var mı?

çok yakında belli olacak zaten ak cüce kara cüce!

yol yapmak, hastane yapmak gibi şeyler devletin görevidir zaten. bundan takdir beklemek saçma olur dediğim durumdur.

çok üzen durumdur, bazı şeylerin dönüşü olmuyor çünkü. ben genetik mühendisliği istediğimi düşündüm lise sona kadar, lise sonda tıp yazmaya ikna oldum. bir sene tıp okuduktan sonra bana uygun bir bölüm olmadığını fark ettim ama bırakıp tekrar hazırlanırken keşke hangi bölümün bana uyacağı konusunda kendimi daha iyi tanısaydım.

bir sene hazırlandım, eşit ağırlıktan iyi bir sıralama yaptım, boğaziçi ekonomi kazandım. ama o yaz tıpı bırakma kararımı tekrar sorguladım tercih dönemi, ekonomi doğru bölüm mü diye düşünmeye başladım, çok zorlu kararsızlıkla dolu bir sürecin sonunda tıp fakültesine geri döndüm.

pişmanım. geri dönsem mühendislik için hazırlanırdım ya da boğaziçi fizik yazardım. akademide ilerlemeyi düşünüyorum zaten geçen zamanla doktorluğun benlik bir şey olmadığına emin oldum, matematik ve fizik içeren bir alanla ilgilenebilmek için çok şeyimi verirdim şu anda, bu kadar özleyeceğimi bilmiyordum sayısal şeyleri. tıp gibi hesaplamalı olmayan bir bölüm okumak cidden sıkıntılı akademi alanında özgür olmak istiyorsanız.
hesaplamalı bir bölüm okuduktan sonra sözel bir bölümde ya da biyoloji ve tıpla alakalı bir alanda doktora yapabilirsiniz çünkü analitik bir yaklaşım getireceğiniz düşünülüyor alana daha önce bunla alakalı hiçbir eğitim almamış olsanız da ama tıp okuduktan sonra hesaplamalı bir alanda ilerlemek imkansız gibi bir şey; kimse lisans sonrası dönemde gelen öğrenciyi matematik, fizik, programlama gibi alanlarda baştan eğitmek istemiyor hazır eğitilmiş olanlar varken.

beşinci sınıfım ve bu yaz bile merkezi geçiş yapsa mıydım diye düşündüm, 24 yaşında hala “ne olacağım” konusunda bir fikrim yok ve yoruyor çoğu zaman bu durum beni.

sevilen arkadaşa yöneltilen hâl hatır cümlesi. ha tabi nefret ettiğinize de söyleyebilirsiniz.

cancağız(ın) sözlük anlamı kendiliğinden isterse /içinden gelirse manasındadır. ancak halk arasında son derece sıcak, sevgi dolu sevdiceğe hitap için kullanılan bir kelimedir.

berlin ile izmirin çok uzak olması nedeniyle ancak 10 yıl sonra katılabileceğim ziyafettir.
bu arada 45.000 kişilik yeriniz varmı? biraz kalabalık geliyoruzda.

gün itibariyle 96 yaşında hayata veda eden, sadece yunan müziğinin değil çağdaş yunan kültürünün de en büyük isimlerinden.
müziği kadar politik çıkışlarıyla da sürekli gündemde kaldı, ancak son zamanlarına en büyük sevdası müzikten vazgeçmedi.
yunan müziğine evrensel bir çehre kazandırdığı için hiç unutulmayacak.

edit: her biri ayrı anlamlı onlarca şarkısı var ama bir tanesini, dinleyeni en olmadık hayallere götürenini şuracığa bırakayım istedim.
καλό ταξίδι μίκη, μεγάλε δάσκαλε!

her şey daha tatlı bir sözlük için. *

benimdir efendim. düşünüyoz bi şeyler kendi çapımızda.
edit. aman aman efendim tmm en bir anda parlak fikirli sizsiniz.*

hiç kimse.

pişkinliğin verdiği miskinlikle, size işi düştüğünü yoksa yüzünüze bile bakmayacağını kolaylıkla anlayabileceğiniz tip.

brunch kültürü bence asıl israf kahvaltıdır. serpme kahvaltı en azından kişi sayısısına göre daraltılabiliniyor. bir kahvaltı sever olarak serpme kahvaltı olan masadaki her şeyi tüketebiliyorum. *

doğru olanı yapar.
her yazar bir tat veya bir sestir.
her sesi ve her tadı almak size farkındalık katar.

bir konuda kararsız kaldığım zaman aklıma felsefi bir paradoks gelir: buridan's ass

bu paradoksta, aynı ölçüde güzel kokan iki balya samanın arasında kalan bir eşek, hangisini seçeceğine karar veremediği için açlıktan ölür.

iyi ki söylemedim de içimde kaldı çünkü bizden olmazmış şimdi daha iyi anladım.

ayaklarımızda yaşayan stafilokok bakterilerinin ürettiği uçucu kimyasal bileşenler ile bazı peynir küflerinin ürettiği uçucu kimyasal bileşenler aynı olduğundan dolayı burundaki koku reseptörleri koku hafızasına başvurarak beyine "aynı peynir/ayak gibi kokuyor" demesidir.

seviyesiz başlıkları geçtim, yazar kalitesi iyice ak-it seviyesine, hatta daha da altına inmiştir.

“iki hevesim var ki vallah
ikisi de sensin.”