yaaaa uykusuz kahvenin hanileri ve ihihihi tavırları kadar tatlı bir şey var mı gerçekten ?

her şey para..

inanmıyorum. bu güzellik maymundan gelmiş olamaz.

the breakfast club
(hiçbir şey ama her şey olan film)

domatesin geleceği en üst mertebe salçası ve de suyudur. reçel, her yiyeceğe yakışan ve her yiyeceğin taşıyacağı bir gıda değildir. son günlerde, reçel işinin de cılkını çıkardılar.

bir gün kesinlikle gidip gezmek istediğim şehir. okullar açılsın da bizim olduğumuz yere yakın zaten arada kaçamak yapabilirizzz. di mi @hicligindansi?

gece modunda gözlerim her daim daha rahat ettiği için aralarında bulunduğum tiplerdir. astigmatımdan dolayı olduğunu düşünüyorum. beyaza alerjim var.

daha çok bir malın kalitesiz, değersiz olduğunu belirtmek için kullanılan bir kelime olup, ermenice döküntü manasına gelen t"ap"onk" kelimesinden alınmıştır. (ermenice böyle yazılıyormuş թափոնք)

ikinci dünya savaşı sonrası nispeten kalitesiz olan japon malları içinde tapon mal tabiri kullanılırmış, sonra adamların nereye geldiği belli. şimdi çin malları yavaş yavaş onların seviyesine gelmeye başlıyor.

"uyku ilahidir, ancak dayanıksızdır...

marcel proust"

iyi geceler sözlük.

nickini her gördüğümde aklıma istemsiz olarak robin scherbatsky geliyor. (bkz: how i met your mother (dizi)) umarım beni affedersin sevgili yazar.

ıçimizden geçmedi değil,
ancak mustafa kemal atatürk'ü , inancın simgesi allah'ın karşıtlığı, alternatifi gibi konumlandırmanın çok da doğru olmadığını düşünüyorum.

kaldı ki , ne mustafa kemal atatürk'ün,
ne de manevi bir güç olan allah'ın, böyle betimlemeye, ayrıcalığa ihtiyacı olmadığı da bir gerçek.

yani bu uygulama , bu değerlere ne ekstra bir şey katar , ne de eksiltir...

nasıl allah'ın a'sı gereksiz bir talep olmuş ise, bu da gereksiz ve yersiz bir talep.

edit: moderasyon , bu ve benzer durumların sıkça yaşanabileceğini göz önüne alarak , iyi niyetle de olsa yaptığı bu ayrımcı uygulamadan vazgeçerek, sorunu kökten çözebilir, çözmelidir. bu tamamen kendi niyet ve inisiyatifleri dahilindedir.
yani, kaldırın o uygulamayı olsun bitsin kardeşim, neden milleti durduk yere bazı değerler üzerinden ayağa kaldırıyorsunuz ki , gerek yok buna .

ateşin insana güven vermesi, bulunuşundan sonra o zamanın insanlarının yabani hayvanlardan korunmasıyla açıklanabilir. ateşin güven vermesi insanlık tarihinin ilk toplu genetik özelliğidir.

son dönemlerde nickaltı dili ve edebiyatı alanında önemli eserler veren yazar. akıcı dili ve kurgusu ile bu türün olmazsa olmaz yazarlarından birisi haline gelecek gibi duruyor. bu alana verdiği emek ve katkı cidden yadsınamaz. yazarın eserlerini incelediğinizde taşlama ve hicvin onun yazınında önemli bir yer tuttuğunu açıkça görüyorsunuz. zannımca edebiyatın henüz tam olarak keşfedilmemiş bu türü, kendisinin güneş gibi parlayarak, insanları aydınlatacağı bir alan olacak. yalnız kimi zaman depresif bir ruh hali içerisinde yazdığı eserlerle de karşılaşmıyor değiliz. bu sebeple dilini tam olarak oturttuğunda, nickaltı dili ve edebiyatı dendiğinde akla ilk gelecek yazarın kendisi olduğu aşikar. nobel'e giden yolda kendisine başarılar dilerim.

kuzenimin kaynanasının silip süpürüp topladığı evdir. bizim gelin accuk tembelcene, 3 sene oldu, hala anası yapıyor işleri. oh, günlük dedikodumu da yaptım, rahatladım.

ayrıca allah herkese böyle dondurucusu olan yeni gelin evi nasip etsin inşallah;

rütbeme yakışanı yapıp bundan sonra her yere foto koycam, daha fazla foto koycam. beni sizler yarattınız.

ekleme: rütbem gitti ama görsellere devam.

insan varoluşunun nedenini ve amacını anlamaya çalışıyor çoğu zaman, bu da varoluşsal kaygılar'ı beraberinde getiriyor ister istemez. ölüm, özgürlük, yalnızlık, anlamsızlık, bu konuların hepsi insan zihninde yer buluyor. ''bu dünyaya tek başımıza geldik, dünyadan tek başımıza gideceğiz'' düşüncesi insanı ister istemez yalnızlığa sürükleyebiliyor fakat insanın içsel yalıtımı yani duygularını, arzularını ve hayallerini bastırması bence daha yıpratıcı oluyor.

tüm bu düşüncelerin her şeye ve herkese rağmen yalnız hissetmeyi beraberinde getirdiğini düşünüyorum. evet dünyaya yalnız geldik ve yalnız gideceğiz ama dünyaya yalnız gelip öyle gidecek olan tek kişi değiliz ve olmayacağız, bu gerçeği kabullenmek gerekiyor. etrafımızda kimse yoksa yalnız hissedebiliriz fakat etrafımızda birçok kişi olsa da yalnız hissedebiliriz. kafamızın içerisindeki söylemek istediğimiz sözleri eğer karşı tarafa geçiremiyorsak, bizi anlayacak birisi yoksa, etrafımızda ne kadar insanın olduğu önemsizdir. fakat yalnızlık bu kadar kötü müdür? kafamızı dinlememizi ve biraz soluklanmamızı sağlamaz mı yalnızlık?

hani orhan veli diyor ya; ''ağlasam sesimi duyar mısınız, mısralarımda..'' diye, belki duymayacağız, belki gözyaşlarına dokunamayacağız ve o bize anlatmak için çırpındığı şeyi de bir türlü anlamayacağız fakat ben sanmıyorum ki bir kişi olsun orhan veli'nin ''anlatamıyorum'' şiirinde onun mutlu olduğunu düşünsün. tam olarak yalnızlığını dile getirmiş mısralarında. peki bu konuda orhan veli net bir şekilde anlaşıldıysa, bir nebze de olsa yalnız olmadığı anlamına gelmez mi? bu yalnızlıktan yazarak kurtulmuş. öyleyse, yalnız hissettiğinizde ve bu his bunaltıcı geldiğinde alın elinize kağıt ve kalemi, yazın. ne yazdığınızı düşünmeden, içinizden ne geliyorsa yazın. hem artık kafa sözlüğümüz de var, kağıt kalem olmadan buraya da yazabilirsiniz, sadece yazın.

bir bitki çayı poşetinin tam da sallama kısmındaki mesajdan hayat dersi çıkar mı?
gerçekten iyi hissetmek bizim elimizde mi?
yani hayatta mutlu olmak bu kadar kolay mı?
beklediklerimiz var mesela olmayan, bu benim elimde mi?
bizi sevsin diye beklediklerimiz,
anlasın diye beklediklerimiz,
bizi arasın diye beklediklerimiz,
merak etsin istediklerimiz...
sonra
şans kapıyı kırsın değil de nazikçe çalsın ve niyetini açık açık söylesin dediklerimiz...

sahiden bu kadar kolay olabilir mi?

"neden kabuk bağlamaz ki bu gizli yara?" *

çok eğlenceli ama dakikalar sonra o ses türkiye gibi bir bir eleme başlıyor. elbet birinci çıkıyor o gruptan ama diğerleri buruk bir şekilde ayrılıyor veda konuşması bile yapamadan.
genelde yuvarlak bir masa da halka şeklinde oturtuluyorsunuz. atılganlar,utangaçlar,asık suratlılar nereye bakacağını şaşırmalar... iş mülakatı hissi değilde toplu terapi hissi veriyor çoğu zaman bana. en zayıf halka seçilmezseniz günün sonunda kazanan siz de olabilirsiniz.

ferda anıl yarkın şarkısıdır.
hiçbir derdiniz yokken dinlediğiniz zaman bile insanı dert sahibi edebilir.

"yazık ettin yazık
kendinden çok bana
gücüm kalmadı artık
her yokluğunda."