10 gün gibi yakın bir gelecekte yurdumda görülmesi muhtemel dayıdır.
biz bunu hak ettik dostlarım.

koronavirüsten 1,5 kat daha hızlı bulaşabilen virüs. yayıldığı takdirde tedbir olarak mesafeyi 1,5 metreden 2 metreye çıkarmak, aynı ortamda bulunma süresini 10 dakikaya düşürmek, tek maske kullanımını çift maskeye çıkarmak gerekiyor.

bütün olay kafanda ezik olduğun düşüncesinden kaynaklanır . kimse ezik değildir. ama bu beyin denen şey bazen bize faydadan çok zarar verir . ezik psikolojisine sokar insanı. alıştırır o duyguya .kimi zamanda küçüklükte yaşanan travmalardan kaynaklanan bir şeydir . yani diyeceğim o ki ezik değildir kimse .lütfen böyle bir komplekse girmeyin .

ne güzel başlık.
gece çalışmak zorunda olanlara*, kederden uyuyamayanlara*, yalnızlıktan kafayı sıyıranlara*, hastalıkları azıp ağrılara esir olanlara* teselli ödülü gibi başlık.
sorarlarsa; çok enteliz acayip havalıyız.

açılımı retiküler aktive edici sistemdir. beyin sapı denen bölgede bulunan kompleks bir sinir ağıdır. beynin uyarılmayla ilgili kısmını oluşturur. ortamda dikkat çekici birden fazla unsur olduğunda tek bir tanesine odaklanmamızı sağlar.

pesimistliğin en üst noktasıdır. bir tane de ben söyleyeyim. bozulan makine tamirciyi görünce düzelir.

kalleş pkk'nın yine masum sivilleri hedef almasıdır. verdikleri ağır kayıplar ile kan denizinde boğulacaklar. dünyanın en aşağılık yaşam formları ölümden kaçamayacak.

genelde bodur ağacı olan, kendisi bitki çayı, meyvesi nar olan çiçek. birkaç aşamasını sizin için çektim.

ne olur sabaha karşı rıhtımda
seslendiğini duysam pia'nın
sırtında yoksul bir yağmurluk
çocuk gözleri büyük büyük
üşümüş ürpermiş soluk
ellerini tutabilsem pia'nın
ölsem, eksiksiz ölürdüm..

attila ilhan -pia

(yazar arkadaş benden önce davranmış ama)

(bkz: kriz geçirten yazım yanlışları)

ya da

(bkz: cinnet getirten yazım yanlışları)


edit: kullanım da doğruymuş ne yapalım tdk'ye yetişemiyoruz diyanet işleri başkanlığı gibi değişimde. *

serpme kahvaltı, açık büfe ve iftar çılgınlıkları bu kadar aç insanın olduğu ve öldüğü bir dünyada israf adına ölümüne kapışırlar...

kamu spotumu yaptığıma göre konuyla ilgili fikir beyanıma da geçebilirim;
kah açık büfe , kah serpme kahvaltı.
sonunda mutlaka pişmanlık duysanız da aklınızı çelen arkadaş, aile eşrafı sayesinde en az üç beş kez yolunuz düşmüştür, el mahkumdur...
serpme kahvaltı yerine açık büfe (eğer görünce kendini kaybedenlerden değilseniz ve gittiğiniz yerin ürünlerinden eminseniz), yok o da olmuyorsa kendi istediğiniz çeşitleri ve istediğiniz miktarda alabileceğiniz bireysel ya da abartılmamış ortak tabaklar israf açısından sanki daha mantıklı.
ben bu anlamda bilinen bir cafe-rest. zincirinin * çengelköy şubesini çok sevmiştim. bizim grupta herkes kıldır, birinin beğenmediği illa bir şey olur buraya kimse bir şey diyememişti. açık büfe olarak da nakkaştepe'de hem ürünleri, hem manzarası, hem de çalışanlarından memnun kaldığımız ve israfın minimum olduğu bir yer vardı. yani sözün özü illa gidilecekse de biraz ince eleyip sık dokumalı her işte olduğu gibi...*

temennimizi de bırakıp öyle gidelim madem;
yarın bence çok yüklenmemekte fayda var, hava da güzel olacak gibi istanbul'da, iğne atsan yere düşmeyecek duruma gelmeyelim. eminim tüm mekanlar ve sahiller ve piknik alanları deli insan akınına uğrayacak. aman dikkat herkes sağlıklı kalsın, ağzımızın tadi kaçmasın...*

sevgiler sözlük ahalisi, iyi hafta sonları dilerim şimdiden herkese.

ing. beğenmek hoşlanmak anlamına gelen sözcük.

günümüzde like kavramı sıradan bir eylemden öte, toplumun kendi kendini, kontrollü bir şekilde kısıtlama aracına dönüşmüş durumda.




like'tan bahsedeceksek önce motivasyon üzerine konuşmamız gerek. sanatçının bir eser ortaya koyup insanların beğenisine sunması anlaşılabilir bir durumdur. sıradan insanların sıradan şeyleri ortaya koyup, bunu insanların beğenisine sunmaları ise sorgulanması gereken bir hadisedir.



gerçek hayatta bir arkadaşımızla anılarımızı, fikirlerimizi, hayallerimizi, dertlerimizi paylaşırken iyi yada kötü bir feedback beklemeyiz. siz ona kendinizi o size kendisini anlatır. bu bir bağ kurma sürecidir. internet denen bu ucube yerde ise hemen her platformda, paylaşılan her içeriğin altında bir like ve unlike butonu mevcuttur. içerik üreticiyi motive etmek dışında hiç bir işlevi bulunmayan bu butonların, üreticiyi etkileşime açık hale getirmesi, içinde bulunulan topluluğun motivasyonunuzu yönlendirmesine ve kontrollü dominasyon kurmasına sebep olur.



like ve unlike butonları toplumun size müdahale etmesidir. çoğunluğun hoşuna giderse beğenilirsiniz, çoğunluk hoşnut değilse unlike ile baskılanırsınız. birey plus pointe odaklandığı için like getirecek şeylerle sınırlar kendini, like zone diyebileceğimiz bir beğenilebilirlik alanı vardır. bu alanın dışına çıkınca toplum sizi unlike ile yadırgamaya başlar. buna kickback'te diyebiliriz.



followers yada takipçiler denen şey ise ensenizde beliren rahatsız edici ve güdüleyici kitlesel varlıktır. içinde yaşadığımız gösteri toplumu bizden şov yapmamızı bekler her zaman. populizm warhol'un kehanetini doğru çıkarmak için çabalayan bir endüstri dinine evrildi. herkes bir gün 15 dakikalığına da olsa ünlü olacak bir şekilde. like, benliğin motivasyon cinsinden yakıtıdır. motivasyonu tatmine dönüştüren bu döngüde birey, daima kendini tamamlamaya oynadığını düşler.



her şey like alabilir, yeterki onu biraz süsleyin, bir kalıba sokun. popülizm her şeyi hızlıca değersizleştiren ve anlamsızlaştıran bir akım. like, "bende burdayım" demenin ve kendini göstermenin bir ihtiyaç haline gelmesiyle tarihteki zirvesini görmüş bir eylem.



aklı başında, sağlıklı düşünebilen hiç kimse, kendini insanların beğenisine sunma ihtiyacı duymaz. sanatçının bile buna ihtiyacı yoktur esasen. insanların tepkisine, ancak kendinden emin olmamakla ihtiyaç duyulabilir. kabul görmek ve aidiyet hissetmek adına yapılan girişimler, kendinden şüpheye düşmek demektir.



günümüz toplumunda, internet dünyasında insanlar, kendine bir avatar seçip arkasında bir karakter kurgulayıp, kendini o karakterle özdeşleştirerek bir tür sanal şahsiyet oluşturmaktan çekinmiyor. kişilik inşa etme becerisi, çok yoğun bir emek ve tecrübe ister. bir nick name ve profil fotoğrafı ile her parçası kişinin özünden uzak sadece dikkat çekmeyi amaçlayan, en iyisi benim kafasıyla, bir kukla karakter inşa edilebilir.

like, izlenme, favori, takip vs hepsi modern insanın kendi değerini ölçümlenebilir hale getirmesidir. kitlelerin beğenisine sunarsak kendimizi, alacağımız tek karşılık toplumsal sağ duyunun en laubali hali olur. bazılarının, ötekini kendine dönüştürme arzusunun, çoğu kişininde bir başkasına dönüşme arzusunun temel dinamiği, ne kadar artılandığıyla belirlenir. like yada unlike büyük bir meseledir. bir red yada kabuldür, bir içe alma yada dışarıda bırakmadır.
like ipe sapa gelmez bir dönüşümdür.

hobi ile uğraşıp kendini tedavi edemezsin, derdini azaltabilirsin.örneğin
bibliyoterapi kitaplarla yapılan terapidir.

bunu dışında günlük yazmak, film izlemek, yürüyüş,yüzme,el sanatları,müzik,...

bir şeylerle uğraşmak veya üretmek sürecinde kişi kendini dinler,dinlenir, düşünür,dengelenir ve daha iyi karar verir.böylece yanlış davranışladan uzak olur.

istenilerek yapıldığını düşünmemekle beraber biraz şu eril havanın kırılması gerekiyor bana kalırsa. şair ve yazarlar için rozetler düşünülüyorsa émilie du châtelet, füruğ ferruhzad, ayn rand, nilgün marmara, sylvia plath, anne sexton, katharine burdekin, virginia woolf, türkan ildeniz, mary astell vs. pek çok isim var. eğer daha farklı rozetler gelecekse mary anning, tiera guinn, rita levi-montalcini, maria goeppert mayer, jane goodall gibi isimler de güzel olabilir. ada lovelace ve lise meitner gibi isimler de gayet iyi bir tercih olabilir. aklımızda yok öyle bir şey deniliyorsa eğer en azından x-men gibi oldukça bilindik serilerin her filmi için ayrı bir rozet eklenmesi ve her birinde ayrı karakterleri kullanılması güzel olurdu. hem mystique, jean grey veya emma frost gibi karakterleri görmek oldukça hoş olur. başka maruzatım yok sanırım.

sözlüğün piyanisti, benim için ise redingotunu giymiş bir rasko.* kaliteli tanımlarını ve kimi zaman duygularını döktüğü yazılarını ilgiyle takip ettiğim bir yazar.

sürekli fark etmez diyen insanlar.

- şunu yapalım mı?
+ fark etmez.

- yemek yemeye nereye gidelim?
+ fark etmez.

- hadi biraz dışarı çıkalım mı?
+ fark etmez.

gibi gibi örnekler çoğaltılabilir.

ortaokulda ingilizce dersinin bir parçası olarak okuduğum kitap.

yıllar yıllar geçmiş olmasına, 2. dünya savaşı üzerine schindler's list, piyanist gibi birçok müthiş film izlemiş, başka kitaplar okumuş olmama rağmen hala 2. dünya savaşı denildiğinde aklıma gelen ilk birkaç şeyden birisidir. bugün tekrar okusam bu kadar etkilenir miydim bilmiyorum ama ilk tanımı göz önüne alırsak, etkilenirmişim gibi görünüyor.

bir kıyaslama yapmak çok zor, hatta imkansız.

ikisi de çok değerli oyuncular.

kemal sunalı kaybedeli 20 sene oluyor ama halen hatırlıyoruz,

şener şen de halen rol aldığı filmlerle bizleri farkı diyarlara götürüyor.

ey büyük atatürk;
açtığın yolda,
gösterdiğin hedefe,
durmadan yürüyeceğime and içerim.
varlığım;
türk varlığına armağan olsun.
ne mutlu türküm diyene!