bana göre güzel bir dünya görüşü olan insanlar için önceliktir kibarlık. lütfen kibarlıktan gocunmayalım. asıl doğru olanın kibar olmak olduğunu unutturanlara inat erdemlerimizden taviz vermeyelim.*

ben kocaman lise öğrencisiyken çanakkale gezisinde kaybolmuştum. saçma olan sınıfından ayrıldın diğer insanlardan uzaklaşıp neden orman yolundan gitmeyi tercih ediyorsun. gerilim filmi çok izlemekten kafa yanmış işte.

vallahi aşırı duygulandıran videodur. sosyal medyada gündem olmuş insanlar eleştirmiş falan ama çok duygulandım.
içimiz buruk ama bütün kadınların kadınlar günü kutlu olsun.

twitter.com/pusholder/statu...

edit: arkadaşlar izmir yapsaydı yalayacağınız video hakkında saçmalamayın. kadınların değerini gösteren bir video yapmışlar. her kakayı kötülemeyelim lütfen.

sandığımızdan fazladırlar, kaldı ki iyi bestelenmiş bir şiirin şarkısını dinlemelere doyulmaz.
hemen farklı türlerden on şarkılık bir listeyle örnekleyelim.

zuhal olcay - ayrılık sevdaya dahil *
aykut kuşkaya - kaldırımlar *
ercüment vural - lavinia *
haluk levent - acılara tutunmak *
münir nurettin selçuk - kalamış *
sezen aksu - gülümse *
nur yoldaş - sadabad*
teoman - harbe giden sarı saçlı çocuk *
ezginin günlüğü - sen giderken *
burak bora - japon balıkçısı *

akıllara babam ve oğlum filmini getiren durumdur. yaş arttıkça insanın gerçekliğe yaklaşmasından ve biraz da öğrenilmiş çaresizlikten dolayı olduğunu düşündüğüm durumdur aynı zamanda.

maske takmayı unutup dışarı çıkmak farkettiğinde eve koşarak geri dönmek.

madem bir tercih yapabiliyorum öpülerek öldürülmek isterdim. sevdiğimin dudakları öldürsün beni isterdim. geçenlerde 'romeo ve juliet' i okudum. juliet'in çok güzel bir cümlesi vardı:
"bir zamanlar hayat veren dudakların
bu kez son versin hayatıma."
ben de madem öleceğim sevdiğimin gözlerine son kez bakar, dudaklarından son kez öper öyle ölmek isterim*.

tıp terminolojisinde yeri olmayan söz yumağı. fiziksel kusurların takıntı haline, hatta patolojik düzeye gelmesine neden olan ve vigorexia olarak adlandırılan durumu tanımlar.

kadınlara göre çok daha yaygın olarak, yağsız ama aynı zamanda hacimli ve kaslı bir vücuda sahip olmak isteyen 15-35 yaş aralığındaki erkeklerinin vücutları hakkında olumsuz düşünme saplantısıdır.

adını, yunan mitolojisinde, afrodit'in aşık olduğu, eşsiz bir yakışıklılığa sahip ve avlanırken yaban domuzunun saldırısıyla kasığından aldığı ölümcül yara yüzünden can veren adonis'ten alır.

(bkz: ters iştahsızlık)

second level mülakatta sınav ücretinizi mansur yavaş mı ödedi sorusu olmasa bari! dediğim haber.

filmi "arayış" kelimesi ile özetleyebiliriz. senelerdir sürdürdüğü düzenden, içinde olduğu ve olmak zorunda olduğunu düşündüğü hayatının işleyişinden sıkılan bir kadının arayış hikayesi. karakterler üzerinden toplumun sosyal yapısına yapılan güçlü bir eleştiri, anlamak isteyene kuvvetli bir tokat. modern insan yaşamı, kalıpları aşamayan ilişkiler. oldukça bunaltıcı bir atmosfer.
öte yandan film hakkında araştırma yaptığımda ufak tefek biyografik özellikler taşıdığını, zeki demirkubuz'un hastane ve cezaevinde c blokta kalmış olduğunu öğrendim. filme kendi sıkışmışlığından ve kendi hislerinden çokça şey kattığını düşündüğüm için izlerken oldukça garip hissettim.
diğer yandan bakarsak zeki demirkubuz'un henüz ilk filmi olduğu için bu tecrübesizlik filmde kendini çokça hissettiriyor. kopuk sahne geçişleri biraz rahatsızlık verse de temelinde dayandıkları diğer sahneleri siz kendi aklınızda birleştirebiliyorsunuz.
ben yönetmenlerin filmlerini kronolojik sırasına göre izlemeyi, yönetmenin gelişimini görmeyi sevdiğim için izledim ve çoğu kişinin aksine pişman olmadım tam tersine birçok düşüncemi geliştirmekte yardımcı oldu. izleyecek olanlara iyi seyirler.

olmayan şeydir. arkadaşlar yok böyle bir şey boşuna aramayın. çikolata sevmeyen insanlar var bu dünyada. çok acı ama gerçek.

(bkz: millet ne cuğaralar içiyor).

gazeteciliğin nasıl olması gerektiğini, araştırmanın kitabını yazan, ailesine düşkün güzel bir insandı. tüm kitaplarını ve köşe yazılarını açıp okuyun, hala geçerli olacaktır söyledikleri. sakıncalı piyade kitabını tavsiye ederim.
uğurlar olsun uğur abi

her siyasinin potansiyel bir kara mizahçı olduğunun güncel beyanı.

ulan o kadar şimşek çaktı, bi’ fotoğraf çekeyim diye niyetlendim, olaya bak. 27262551617 kare sadece bundan var.

ayrıca bi’ föto atalım dedik, sözlük çöktü iyi mi. (bkz: 9 eylül 2021 kafa sözlük'e erişim sorunu) kafa sözlük daha fazla fotoğraf kaldıramaz derken bunu kastediyorlarmış sanırsam.

neyse yarım saat sonra ancak atabildim,* umarım bu azmimle yeniden bozmam sözlüğü.

o değil de ben bir yere gidince neden yağmur yağıyor acaba? terlikle, şortla geldim ulan ben buraya, terlikle şortla. umarım sabah bişiciği kalmaz.

saygıdeğer yazarlar, pamuk eller artı oya.*
belki birinciliğe geçme şansım olabilir. önemli olan elbette birincilik değil, bana buradan anı kalması. neyse ilk üçe girdim bari, o da kafidir.

"insanlar ölünce biri onları silgiyle siliyor mu buradan?"

hakkıyla sevemediğim, ama çok sevdiğimdir. sebepleri ve neticeleri var eden olduğu için umudumun baki olmasının sebebidir. seviyorum sözlük!

ön düdüt: bütün yazıyı kendim yazdım. bir yerden alıntı değil. dakikalarca kendim uğraştım.

başka bir düdüt: yazının %95'ini telefondan yazdım. biraz sonra bilgisayardan hatalarımı düzelteceğim. gözümden kaçan bir şey olursa mazur görün.

bir zamanlar çok moda olmuş fakat şimdilerde saçma salak müzikler moda olduğundan dinlenilmeyen müzik türü.

rock müziği kimin icat ettiği bilinmiyor. ama ilk patlamayı elvis presley yapmıştır.

sonra 60'lara gelindiğinde the beatles ortaya çıktı. müzik artık gerçekten bir şeyler anlatmaya başlamış, daha bir derli toplu olmuştu.

60'ların ortalarında amerika'da the doors, birleşik krallık'ta the rolling stones kuruldu ve her ne kadar the beatles kadar ünlü olmasalar da dünya müzik tarihine damga vurdular.

70'ler, metal müziğin babaları denilen iki grubun kurulduğu zamandır. (bkz: motörhead) ve (bkz: black sabbath). bu gruplar rock'n roll'u daha bir sertleştirdiler.

ufak bir not düşeyim, heavy metal grubu iron maiden da bu zamanlarda kuruldu. ama o zamanlar hem çok bilinmiyorlardı, hem de müzikleri tabiri caizse hamdı. sonrasını siz de biliyorsunuz. adamlar efsane oldular. 50 sene sonra bile hatırlanacak kadar iyi müzik yaptılar ve hala da yapıyorlar.

bunun yanında ac/dc ve queen gibi rock müziği şekillendiren gruplar da kurulmuştur 70'lerde.

80'lere gelindiğinde motörhead ve black sabbath gruplarına takıntılı gençler ilk metal gruplarını kurdular. en ünlüleri tabii ki de metallica idi. sonra buradan kovulan dave mustaine gitti megadeth'i kurdu. bunların haricinde sayılamayacak kadar çok metal grubu kuruldu ve dağıldı.

metal müzik en iyi zamanlarını yaşarken amerika'da bir yıldız parladı. guns n' roses. rock'n roll bayrağını ağabeylerinden alıp çok daha ileriye götürdüler.

bu gruba biraz daha değinmek istiyorum, çünkü müzik 80'lerde çok başka bir yere evrildi ve bunda guns'ın çok etkisi var.

ilk albümleri appetite for destruction içinde rock'n roll marşı denebilecek bir sürü şarkı bulunduran bir albümdür.
sweet child o mine
you will be mine
welcome to the jungle

daha ilk albümleriyle şöhret oldular ve bunu tek başlarına, daha 20'li yaşlarında başardılar.

90'lara gelindiğinde rock müzik dağılmaya başladı. metallica daha çok satmak için müziğini yumuşattı ve diğer metal grupları da onları takip etti. yalnız burada yanlış anlaşılma olmasın, ben grubun yerinde olsam ben de yumuşatırdım müziğimi. ünlü kalmaya devam etmeyi seçerdim sadece tek tip eski usul sert metal yapmakla.

her neyse, 90'lara grunge modası damga vurdu.
(bkz: nirvana)
(bkz: soundgarden) gibi gruplar milenyuma kadar ünlerini korudu.

bu arada guns'ın use your illuision albümleri çıktı.
(bkz: november rain)
(bkz: don't cry)
(bkz: civil war)
(bkz: coma) ve daha nice güzel şarkıya imza attılar.

daha sonrasını zaten biliyorsunuz. dünyada 2010'lara kadar pop, daha sonra da rap moda oldu.

aslında milenyumda da avenged sevenfold gibi çok sağlam gruplar da çıktı ama dediğim gibi, diğer müzik türlerinin altında ezildiler.

bir not daha düşeyim, 2000'ler rock için tuhaf zamanlardı. ünleri bir anda sönünce ne yapacaklarını şaşırdılar.

metallica hala sert müzik yapabiliyoruz dercesine death magnetic'i çıkardılar.

guns n' roses tuhaf bir albüm çıkardı. chinese democracy
eski kadrodan sadece axl vardı. ne slash, ne duff, ne ızzy, ne de steven. bu yüzden biraz önyargılıydım albüme ama this i love ve sorry gibi balladları içerdiği için biraz olsun önyargılarımı kırdım.

megadeth bir iki albüm çıkardı. patlama yapmadı haliyle ama bence güzel albümlerdi. tabii ki megadeth de bu zamanlarda üye değişimi yaşadı. chris broderick gitti kiko loureiro geldi.

en çok üzüldüğüm şey, bu efsaneleşen gruplar tek tek dağılıyor.
motörhead lemmy'nin ölümüyle dağıldı.

ac/dc malcolm'ün ölümüyle ve brian'ın geçirdiği rahatsızlık nedeniyle neredeyse dağılıyordu.

iron maiden üyeleri sağlıklarına dikkat ettiklerinden bu yaşlarında bile taş gibiler ama ne yazık ki kimse ölümsüz değil. adamlar neredeyse torunlarının çocuklarını görecek yaştalar.

allaaaam ne güzel şarkılar, türküler çalıyor ama yaa...*