kalbime ektiğim,
aşk tohumlarına,
can suyu oldun.
hayalime,
gerçek oldun.

yazıma fikir,
şiirime mısra oldun.
filmime battaniye,
mitosuma efsane oldun.

içime kelebek,
kalbime küt küt oldun.
gözüme nur,
ateşime çıra oldun.

müziğime söz,
fikrime ince gül oldun.
canıma canan,
ruhuma eş oldun.

bu konuda ilk teorileri ortaya atan james clerk maxwell'dir.
elektrik - elektronik mühendisliğinin günümüz uygulamalarının temeli çoğunlukla bu teoriye dayanır. idrak etmesi zordur ve zaman alır ancak uygulamaları zevklidir.

insana umut aşılayan, huzur bulduran tatlış koku.

haldun taner'e ilk sait faik hikaye armağanı'nı kazandıran aynı adlı öykü kitabı.

okumalara doyamadığım, bana sürekli saati tahmin etme tiki kazandırmış bir hikaye.

çok tuhaftır.
sözlüğün bağımlılık edici etsinin bu beğeniler olduğunu düşünüyorum.
gerçi sadece sözlüğün değil. tüm sosyal medyanın.

canımı acıtan şarkılar yapan sanatçıdır.
eğer can yakan şarkılar sanatçı listesi olsa en tepelere koyardım kendisini.

çok başarılı bulduğum genç oyuncu.

dağ dağa küsmüş dağın haberi olmamış ata sözünün vücut bulmuş hali denilebilir bu duruma. kendisi hatasını bilse zaten yapmaz. 1(bir) sn bile dayanamam. anında ne hissediyorsam ne düşünüyorsam söylerim. düzelten düzeltir düzeltmeyen kendi bilir.

iyi değilim arkadaşlar. niçin özlediğimiz kişiye "seni özledim." diyemiyoruz? ben o kadar demek istiyorum ki ama karşımdaki ne yapar bilmiyorum. keşke şu an sana sarılabilseydim ama lanet olsun arayamıyorum bile. umarım iyisindir. arayamıyorum, üzülüyorum, ağlıyorum. seni özledim ama seni üzmekten korkuyorum, arayamam. senin de hayatın var. ayıcığa sarılırım ben de.
amcam kötü. akciğer enfeksiyonu varmış. kuzenim çok üzüldü. babamın başına geldiğini bile düşünemiyorum. allah hastalara bol şifa yakınlarına sabır versin. babam şu an çok stresli. ne yapacak bilmiyorum. amcamla küstüler, bu sağlık durumunda tabi ki böylr bir şey yapılmaz, babam da yapmadı. elinden geleni yapıyor. canım babam, yufka yüreklisin, iyisin. ninemin gün aşırı araba bulup diyalize gitmesi gerekiyor. amcam araba sürmesini biliyordu, şimdi o yok. babam araba bilmez, ne yapacak, her gün araba bulamaz, ninem ambulansla mecbur gidecek. ailem çiftçi. babam zor durumda. sınavım var, annemin ağrıları var. bilmiyorum ne olcak. allah yardımcımız olsun, tüm yazar arkadaşlarım sağlığınıza çok dikkat edin. iyi ki varsınız.

“yüzünü aynalardan topluyorum,
aynaya bakacak yüzüm oluyor böylece”

kişi kafasında ne varsa onu yaşar. bakış açımızı gözden geçirmeliyiz. bazen an'lardaki saklı sürprizi unuturuz, ya geçmiş buna engel olur ya da gelecek kaygısı. bir durun, izleyin kendinizi 'ben ne yapıyorum?' diyin. ne için bu kısa hayatta hüzün? yaşarız illa hüzün ama uzatırsak tadımız kaçar, çok uzatmayalım. açalım güzel bir müzik dans edelim, şarkı söyleyelim, derin derin nefes alalım ve hayatımıza devam edelim.

"biraz gül, yahu! değmez vallahi bu dünya." demiş peyami safa

teraziler dengesiz değildir.

bu hayat da ne ki!.. dar, karanlık odam
sıkıntı dolu; pencereden rüzgar giriyor...
dışarıdaki tek vişne ağacı bile
donmuş camdan görünmez oldu. belki çoktan ölmüştür.
hayat mı bu!


dostoyevski | ezilenler

(bkz: franz kafka) nın muhteşem eseri. aslında tam olarak şöyle söylenebilir: eğer baba'ya mektup'u okumadıysanız kafka'yı anlamanız mümkün değildir. kafka'nın tüm eserlerini okumuştum bu kitaptan önce. tabi ki hayatıyla ilgili de okuduklarım bildiklerim vardı. kafka ileri derecede sosyal anksiyetesi olan, kronik depresif bir devlet dairesindeki odasında tek başına çalışan otel odalarında kalan "silik" bir tip. bütün kitaplarında istisnasız hepsinde otoriteye karşı bir başkaldırı, iktidara ve güç sahiplerine karşı bir itiraz bulunmakta. süreki bir otoriteyle kavga güç sahipleriyle itişme içinde olduğunu görürüz. kendisini ve karakterlerini hep otoriteyle kavga eden çoğu zaman otorite karşısında güçsüz çaresiz ve yenilmiş olarak görürüz. o ki (bkz: dava) da sebebi hiç belli olmadan bir göz altına alınış ve yine sebebi belli olmadan bir mahkeme ve cezaevi süreci mevcut. kitap boyunca otoriteye eleştiri bürokrasiye eleştiri mevcut. o ki (bkz: şato)da kahramanımız iktidarı ve otoriteyi simgeleyen şato'ya varmak ister ama bir türlü ulaşamaz. o ki (bkz: dönüşüm) de artık kahramanımız bir böcek haline gelmiştir. kendisinden bir böcek olarak bahseder. neden sonra baba'ya mektup'u okuduğumuzda anlıyoruz ki bütün bu kavga bu isyan bu başkaldırı ve bu yenilgi bu sosyal anksiyete hepsi ama hepsi babasıyla olan ilişkisiyle alakalı. psikanalizle ilgilenen hocalarım bu durumu daha iyi açıklayacaklardır mutlaka.
böyle bir kitap işte baba'ya mektup. kafka edebiyatını anlamamız için mutlaka okumalı ve iyi analiz etmeliyiz. bir kitap değil zaten ziyadesiyle bir mektup. içinde ne var ne yoksa dökmüş. gün gün saat saat her şeyi ama her şeyi yazmış babasına dair. gerçekten çok kötü bir çocukluk gerçekten çok kötü bir baba oğul ilişkisi. arkadaşım bana ilk önerdiğinde şey demişti: bak al bu kitabı oku. kafka'yı tanımaktan ziyade senin kendi ilişkini anlamana ve yorumlamana da yarayacak.
peki benim cevabım ne oldu: la oğlum benim babamla hiç bir ilişkim yok ki zaten ben ne alaka??
arkadaşım: -------

niçin merak edildiğini merak ediyorum.



evet. hayallerimdeki mutfak var.

lise yıllarımda sofie'nin dünyası (kitap) ile başlamıştım. felsefeyi, kavramlarını ve tarihindeki düşünürleri temel düzeyde anlamak için iyi bir başlangıç olmuştu. kronolojik olarak ilerler ve böylelikle düşünce sistemleri arasındaki bağlantıları kurabilirsiniz. sonrasında gelişen merakla spesifik olarak ilgilenmek için felsefecileri ya da çağları belirliyorsunuz.

cumartesi 22.00’a fixledik bunu sevgili panpalar.

kendi gününde, kendi saatinde..*

ferenc molnar tarafından yazılmış çocuk kitabı.

kitap özetle, bir grup yoksul çocuğun yaşantılarından bazı kesitleri anlatır. aslında, mahallelerinde oyun oynadıkları arsayı, diğer mahallelerin çocuklarından korumak için verdikleri savaş, insanoğlu olarak hayatta kalma mücadelemizin bir sembolüdür.

kitabın, 1969'da bir de filmi çekildi ve yabancı dilde en iyi film oscar'ına aday gösterildi.

son olarak, kitabı okuyanlar için erno nemecsek'i anmadan geçmeyeyim. kesinlikle çoğunuz onun hikayesinde gözyaşlarına boğulmuşsunuzdur diye düşünüyorum ve kitabı çocuk yaştayken okuyan hemen hemen herkesin mutlaka bir kahramanı vardır bu kitapta.

alper canıgüz olurdum elbette. külliyatını çok severek okumuştum. keşke şimdi yeni kitap yazsa da keyifle okusam...

rahmetli cem karaca tarafından icra edilen mükemmel eser.

buradan