günün bitmesi geceyle bulabildiğimdir. nefes alabildiğimi hissettiğim andır.

aslında şu örnek ve devamındaki soruların cevaplarını tam alabilsek, o zaman biseyler yapılabilir.

devlet okulunda öğretmenlik yapan öğretmenlerin, çocuklarını kendi eğitim verdikleri okullara değilde, özel okullara kayıt ettirmesi;
devlet okulundaki öğretmenin kendi verdiği eğitime güvenmemesi midir?
yoksa bu ülkedeki eğitim sisteminin tamamen çöktüğü anlamına mı gelir?

sinirlenmek. her yıl aslında sinirlenmenin ne kadar anlamsız bir duygu olduğunu anlıyorsunuz. karşıya bir etkisi olmamasına rağmen sizi strese sokmaktan başka bir işe yaramıyor. artık sinirlenmek yerine boşvermişliğe bırakıyor.

-muhalif olan; ama hocam yaaa(ben)
-en ön sıra,notları tutan; bir susun yaa öğretmenin sesini duyamıyorum diyen sınıfa ayar çeken sinirli kızımız (arkaya dönüp bir baksa tüm sınıf uzaylı gibi ona bakıyor olucak)
-sadece kavga olduğunda kaos seven mevzuya direkt giren çocuk.oo mevzu var koş koş... (sınıfın trolü)
-sürekli bir sorunu olan melankolik tipler sadece edebiyat severler şiir duyunca gözleri açılır;bir anda aa sınıftaymışım ben der,bir şeyler karalarlar hep.(yeri pencere kenarı,kuşları izleyecek muhakkak)
-dedikodu seven tayfa.bunlar trollerle iyi anlaşır.dip dibe otururlar,fısır fısır konuşup gülerler..kimse ayıramaz onları tek başına hepsi bir hiçken yan yanayken sınıfın süper gücü olurlar(yeri orta sıra her tarafa hakim olma durumu).

bulunduğu her ortamda var olabilen kızdır. ikram edilen şeyi hangi ortamdaysa, o ortama göre usulünce yiyebilir.
yer sofrası görünce oklava yutmuş gibi eğreti durmaz. özel bir yemekte masaya racon keser gibi dirseğini dayamaz. bu şekilde varoşluk oluyorsa dibine kadar varoş olmakla da gurur duyar.
çünkü o kız; yersiz kasıntılığı saçma bulur.

fantazi dünyasını evli çiftlerle, 2-3 parça kıyafete basitleştirmiş bim hiç yakıştıramadım...
buradan
üşenecek yazarlar için

asla şaşırmadım çünkü friedrich nietzsche'nin de dediği gibi "kim namus ve ahlâk şövalyeliği yapıyorsa bilin ki en namussuzu odur"

olurum tabii. kaçırır mıyım?

sağlık için de daha iyi olan durumdur.

vücudu sıkan kıyafetlerin ileriki dönemlerde pek iyi etkileri olmuyor bildiğim kadarıyla.

bir sürü yeri aramış olmama rağmen sadece siz kuzenime kan gerektiğinde altyazı olarak verdiğiniz için çok teşekkür ederim.

ekim ayında kuşadası samos açıklarında yaşanan ve yıkımın izmirde gerçekleştiği deprem bir kaynağa göre 6.6 , diğerine göre 6.9,
yurdışına göre ise 7.0 şiddetindeydi.
uzantının zayıf bölgeye yani izmir bornova-bayrakliya doğru olması, kayıpları beraberinde getirdi.

oysa depremin merkezinde bulunan kuşadası özdere gümüldür urla hattında herhangi yıkım ve can kaybı yaşanmadı.

yani demem o ki, japonya gibi bir ülke için bu büyüklükteki depremler konuşulmaz bile , çünkü adamlar bu bilinci almış ve tüm yapılaşmayı buna göre yapmak konusunda hiçbir şüphe ve engel yok hiç kimsede...

çok geç keşfettim kendisini. sağ olsun tonla da tanımı var. iko bize neler ettin. obsesif bir insanım ben, istediğim şeyi istediğim gibi yapana kadar rahat etmiyor işim. yoksa tüm günü vakfet oku, beğendiğini oyla. 1 ay falan sürecek takribi.*

neyse efendim, sözlüğün kısa öz tanımlarıyla kahkahalarla güldüren nadir yazarlarından spawn. hayır teknik adam tekniktir kardeşim senin ne işin var bu sularda demek istiyor insan ama niye diyeyim, deli miyim, o yazsın, biz gülelim.

düş yakamdan ayrıca! unkapanına gitmiyorum!!

seviyorum işte ötesi var mı?

aklımda, kalbimin en güzel yerlerinde oluyor. şarkılar dinliyorum, her sözünde onu hayal ediyorum, hayallerimde sarılıyorum, öpüyorum.
gülüşüne ölmek istiyorum, eriyorum resmen. onu üzeni de dicle nehrinden ayağına taş bağlayıp sonsuzluğa atmak istiyorum. böyle sıkıca sarılıp donmak istiyorum. en güzel anım onunla diye oracıkta o mutlulukla ölmek istiyorum. gözlerimden kalbimden , benliğimden onun için aşk, sevgi fışkırsın istiyorum. o mutluysa ben de mutluyum.

tabiki bulbasaur.şu tatlığa baksana.

en son ne zaman kitap aldığımı hatırlamıyorum bile. e-kitaplara o kadar alışmışım ki insanlar ne kadar şikayetçi olurlarsa olsunlar birçok yönden avantajı var bana göre. ulaşımı gayet kolay, çoğu zaman ücretsiz, kitap içerisinde bölüm/cümle ya da kolayca kelime aramak mümkün, altını çizdiğiniz yerleri ayrıca görebilme şansı var, saklaması kolay ve kendinizce notlar ekleyebilirsiniz. kimi bunları sever kimi normal kitabı. çok da şey yapmamak lazım.

george orwell ispanya iç savaşı’da general franco’nun kuvvetlerine karşı savaşmış bir savaş gazisidir. 2. dünya savaşında muhabirlik yapmış bir gazetecidir. ve tarihin gördüğü en büyük yazarlardan biridir. 1984 romanının nasıl bir bilimkurgu, yergi ve öngörü harikası olduğunu bilmeyen yoktur sanırım. hayvan çiftliği yazarın “bir peri masalı” alt başlığıyla yazdığı muhteşem bir yergidir.

sosyalizme bağlanan orwell sistem esnasında yapılan hataları görünce vazgeçer ve sistemi yeren hayvan çiftliğini yazar.

aslında bu romanda yerilen sadece sosyalizm değildir, romanda sağlam bir kapitaliz eleştirisi de okunabilir.

romanda bir çiftlikte gerçekleşen devrimden bahsedilir. insanların kovulduğu çiftlikte artık hayvanlar hüküm sürmektedir. önce “bütün hayvanlar eşittir.” düsturuna tabi yaşamaya başlar hayvanlar. aslında hayvanların uyması gereken yedi emir vardır.

bunlar;


ama yönetimi ele geçiren domuzlar giderek bu yasaları yavaş yavaş, kimseye çaktırmadan değiştirmeye başlar. bu olayı 1984 romanında da okumuştuk. 1984’te de yapılan tahminler tutmayınca eski tarihli gazeteler güncellenip değiştiriliyordu.
romanın sonuna doğru yedinci emir de değiştirilir ki bu aslında anlatılmak istenenin özetidir.

tüm ağır ameliyatlar bir yana,
namussuz deniz anası bir yana.

10 dakika sohbet edince, giriş-gelişme-sonuç filmini görebiliyorsun.
eskinin yenisi, yeninin eskisinden öteye geçmeyen, zerre gelişim ve yenilik içermeyen kişilik ve karakter gördükçe. bir sıkıntı basıyor isteksizlik hevesizlik.
başlassınmı ya da başlamadan bitsinmi karar veremiyor insan.

mülakatla sevgili seçmesi gereken yazar beyanı.