yıllar yıllar önceydi. 64 model bir tosbaa almıştım. yeni alt takım yapılmış, boyanmış vs şirin mi şirindi. bir ay kadar sonra arkadaşlarla doluştuk içine tam 7 kişi. izmir'den kuşadası kadınlar denizine plaja gidicez. müzik ve 7 kafadan ses yolda güle oynaya gidiyoruz. hatta tosbaa'ya 7 kişi binice arka 4 ön kişi olmasından dolayı önde ortada oturan arkadaş otomatik vites görevini istemeden de olsa üstlenmiş oldu. 1 tmm 2 tmm 3 tmm, çek 2 'ye tmm 3 ' e at tmm lay lay lom gidiyoruz. selçuğu geçtik araba silkelemeye başladı. 4' ten 3'e çek tmm silkelemeye devam ediyor 2'ye çek hala silkeleniyor gaz veriyorum araba gaz yemiyor bir kaç yüz mt böyle debelenirken müziği kapattım, gelen sesler hiç normal değil hoop sağa çektim. motor stop etti. marş bas ı- ıhh yok. indik arabadan bir iki arkadaş ön kaputu açıp motor ararken ben arka kaputu açtım görünür de bişey yok kayışlar sağlam kabloların soketleri yerinde sıkı duruyor. derken dedik haraket yaptı herhalde (hava soğutmalı) biraz böyle soğusun. 5-10 dakika geçti bir daha marşa bastık yok, bir daha bir daha yok yok.
selçuk merkeze yaklaşık 1 km mesafedeyiz sanayi de merkeze çok yakın dedik sanayiye gidip bir usta bulalım.
şortlar terliklerle 3 arkadaş gittik sanayiye ilk gördüğümüz tamirciye daldık dedim araba yolda kaldı.

usta; araba ne ?
ben; tosbaa
usta; biz tosbaa ' ya bakmıyoruz sanayinin sonunda vosvos'cu var. ona gidin.

gittik vosvos'cuya "kolay gelsin hayırlı işler " bizim tosbaa yolda kaldı çalışmıyor.
vosvoscu; kaç model ?
ben; 64
vosvoscu; nerde kaldınız?
ben; yaklaşık 1km pamucak yolunda
vosvoscu; tmm dedi bir takım çantası aldı birde akü, kablo vs. kapının önündeki anadol kamyonete koydu atlayın dedi. ben önde 2 arkadaş kasa da gittik tosbaa' nın yanına. diğer 4 arkadaş yayılmış yol kenarındaki ağacın altına bizi görünce kalktılar.
usta baktı motora sonra geçti direksiyona kontak aç kapa vs. dedi ki bunun yağ lambası yanmıyor.

???

marşa bastı tık yok.

muhtemelen yağlama pompası mili kesti motor yağsız kalınca yatak sardı dedi vosvoscu. ister burada yaptırın isterseniz izmir'e götürün.
kaça patlar bu bize dedim. önce söküp bakmak lazım kafadan fiyat olmaz dedi vosvoscu.

mahallede lise arkadaşımın kuzeni 1. sanayide çalışıyordu çalıştığı yerin yanında da bir vosvoscu vardı. vosvoscu' ya dedim biz izmir'e götürelim en iyisi, borcumuz ne ?
vosvoscu; at bişey dedi.
20 bin lira verdim gitti. (paradan altı sıfır atılmamıştı 20 bin lira o zaman çok delikanlı paraydı bir paket yerli sigara 900 lira 1000 lira civarıydı)
kaldık 7 arkadaş ve tosbaa başbaşa. napıcaz şimdi dedim. arkadaşlardan birinin abisi nakliyecilik yapıyordu. dedi abimi arayalım çekelim arabayı izmir'e sanayiye. süper.
bu sefer onlar 2 kişi düştüler yola merkezde telefon klübesinden telefon etmek için.
biz 5 kişi attık kendimizi ağacın altındaki gölgeye, yattım otların üzerine yılanbalığının boyunu hesaplıyorum. ne kadar kaçtı acaba?

yarım saat sonra geldi elemanlar. abisinin işi varmış akşam üzeri anca gelebilirmiş. neyse çok parlak bir durum olmasa da en azından gelecek. evden çıkışımızdan beri 4 saat geçti karnımız acıktı neyse yanımızda nevale var biraz. çantaları döktük ortaya yedik içtik mayıştık içeceklerde bitti, hava sıcak ortalık yanıyor. koyunlar gibi gölgenin altındayız, azimutu takip ediyoruz. susuzluk artmaya başlayınca hadi kısa çöp çeken gitsin su alsın muhabbeti başladı. kibrit kutusundan çıkardık 7 kibrit birinin başını kopartıp koyduk kutuya. saklayıp karıştırdık, çektim bir çöp sağlam oh yırttım. ilâhi adalet iki turda hiç gitmeyen bir arkadaşa vurdu. ama başladı mızıklamaya ben yalnız gitmem vs vs mızık mızık. ne yapalım bir çıkartıp yeniden karıştırdık diğer talihli için. çektim bir çöp gene yırttım. kısa çöp bu sefer telefon etmeye giden arkadaşa refakat eden arkadaşa çıktı. mızık mızık ( burada mızık mızık yazan yerlere küfürün bini bi para diyerek doldurabilirsiniz).

azimutu takip ediyoruz artık gölgeler uzamaya başladı. saat 5 falan gözler hep yolda ha şimdi gelir ha geldi ha gelecek.
bu beklentiyle 1,5 saat daha geçti gözler yolda.
saat 6,5 gibi arkadaşın abisi geldi 5-10 dakika muhabbetten sonra bağladık tosbaa'yı kamyonetin arkasına neyse akü sağlam dörtlüler yanıyor müzik te açtık dönüyoruz izmir'e.
bu kez tosbaa da 3 kişi kamyonetin önde 2 kişi kasasında 3 kişi.

dur kalklarda 2 kere halat kopardık ama vardık izmir'e 1. sanayiye akşam saat 9 arkadaşın kuzeninin çalıştığı tamirhanenin önüne kapadık. kamyonetin kasasına doluşup mahalleye kahveye geldik. kahve ahalisisin tosbaa ya attığı laflar ve gülüşmelerden sonra çaylar bitince evlere dağıldık.

ertesi gün pazar, kahvede yine milyon tane tosbaa esprisine maruz bir gün geçirdikten sonra ptesi sabah düştüm yola sanayiye gittim. selam sabahtan sonra baktık tosbaa 'ya usta dedi motor sarmış.

kısa bir sessizlikten kaça çıkar dedim. usta iki gün önce sıfır motor yaptıkları tosbaa nın 7,5 milyona çıktığını söyledi. yutkundum, arabayı bir ay önce 22,5 milyona aldım dedim. vosvoscu usta bunların yan sanayisi yok parçalar ithal dedi.

7,5 milyon yok motor yaptırmak için ne yapıcaz şimdi. usta dedi bu haliyle 15 milyona satalım. biraz düşündükten sonra tamam dedim satalım. 2 gün sonra sattık tosbaa'yı. 1 aylık kiralama bedeli 7,5 milyon tl artı alım satım ruhsat masrafları cabası.

uzun lafın kısası patlak yağ lambası ampülünün bana verdiği zarar 7,5 milyon tl. benim yaşadığım motor kitlenmesi böyle bir hadisedir.

1 sene kadar arabasız kitlenmiştim.

edit; 20 bin lira verdim gitti. (paradan altı sıfır atılmamıştı 20 bin lira o zaman çok delikanlı paraydı bir paket yerli sigara 900 lira 1000 lira civarıydı)
20 lira yazmışım düzelttim.

üniversite düzeyindeki ilk kurumlardan biri olan akademi'nin kurucusu olan platon'un diğer adıdır.

siyaset felsefesi üzerine yazdığı "devlet" okunmaya şayandır.

başlıkların sonuna nokta koymak suretiyle, format dışı başlık açıldığı sürece devam etmesi elzem olan müdahale.
edit: başlığın ilk halinde sonunda nokta vardı, düzeltilmiş. ama hala başlık sözlük formatında anlamsız duruyor.
mesela: (bkz: başlıklara müdahalenin artık sıkması) olsa, olurmuş.

devletin yine nereden para kessem çabasından başka bir şey değildir. bir sürü çocuk çeşitli imkansızlıklardan dolayı uzaktan eğitime erişim sağlayamazken bunun faturasını öğretmene kesmek tamamen saçmalıktır. milli eğitimin asıl kafayı takması gereken öğretmen maaşları değil "bir çocuğu bile arkada bırakmadan bu işi nasıl yürütürüz" düşüncesi olmalıdır.

ilk kez gidecekler için şehir içinde önemli yerlere ulaşım rehberi:
şehirde neredeyse her yere tramvay ile çok rahat gidebilirsiniz, öncelikle bunu aklınızda tutmalısınız.
nereye gitmek istiyoruz?

+ben merkeze gitmek istiyorum.
-eskişehir'in 2 tane merkezi var denilebilir. ilk merkez hamamyolu, esnaf sarayı ve adalar civarından oluşuyor. buralar daha çok yerli halkın takıldığı yerler, istediğiniz her şeyi bulabileceğiniz küçük dükkanlar burada bulunuyor. adalar denilen yer ise meşhur eskişehir fotoğraflarının büyük bölümüne sahiplik yapan yer. porsuk çayı'nın iki tarafında uzanan cafeler, restoranlar ve oturma yerleri. burada yerli nüfus ile öğrenci nüfusu karışıktır. buradan aşağıya doğru inildikçe yerli nüfus iyice azalır ve öğrenci nüfusu artar. adalar'ın arka sokağında ise doktorlar caddesi denilen o ünlü cadde var. bir yer işareti olarak kanatlı avm de bu cadde üzerinde bulunuyor.
buraya ulaşım:
otobüsle gelmişsek otogar'ın hemen önündeki tramvay durağından (otogar içi dükkanlardan ya da otogar önündeki küçük yeşil kulübeden bilet alabiliriz) 1 numaralı otogar-ssk tramvayına binerek çarşı ya da inönü duraklarında inebiliriz. çarşı durağı adalar'ın başına ve hamamyolu'na, inönü durağı ise direkt doktorlar caddesi'nin ortasına bırakır bizi.
trenle gelmişsek ise 2 seçeneğimiz var, eşyamız yoksa yürüyebiliriz, zira yürüyeceğimiz yerler adalar ve doktorlar caddesi olacak. keyifli, güzel yerler yani. tren garından çıkar çıkmaz sol tarafa dönün (insanların valizlerle buraya akın ettiklerini göreceksiniz zaten, kalabalığı takip edebilirsiniz) ve 50metre ilerideki kavşağa kadar yürüyün. sol tarafınızda espark avm sağ tarafınızda ise doktorlar caddesi'nin girişini göreceksiniz. doktorlar caddesini yürüyerek geçebilirsiniz. hayır benim eşyam var tramvaya bineceğim derseniz de espark'ın hemen önünde tramvay durağını göreceksiniz zaten. 3 numaralı ssk-ogü (osmangazi üniversitesi) 1 numaralı ssk-otogar tramvayına binebiliriz. inönü bir sonraki durak zaten, çarşı da inönüden hemen sonraki durak. tramvay biletini kavşağın kenarındaki marketlerden alabilirsiniz.

+ben öğrencilerin olduğu merkeze gitmek istiyorum, ortam cafeler falan..
- öğrencilerin yoğun olduğu yerler bağlar olarak adlandırılıyor (trivia: eski ve yeni bağlar olarak da daha da adlandırılıyor). kabaca yılmaz büyükerşen bulvarı'nın iki yanındaki yerleşkeler diyebiliriz. trenden indik kavşağa kadar yürüdük espark'ı gördük. espark'ın arka tarafından itibaren olan ve yol boyu uzanan yerler bağlar. hayır canım ben yürüyemem diyorsanız da espark'ın önündeki ulus anıtı durağından (eski adı espark durağı) 1 no'lu otogar-ssk ya da 3 no'lu ogü-ssk tramvayına binebilirsiniz. espark'tan sonraki durak bağlar, ondan sonraki durak anadolu üniversitesi, ikisinden birinde inebilirsiniz. otobüsle gelmişsek de otogar tramvay durağından 1 no'lu tramvaya binip yine bağlar ya da anadolu üniversitesi durağında inebiliriz.

+beni meşhur barlar sokağına götür.
-barlar sokağı doktorlar caddesi'nin hemen bir arka sokağı olup doktorlar caddesine giden yukarıdaki yollarla ulaşabilirsiniz.

+beni anadolu üniversitesi'ne götür.
-anadolu üniversitesi temel olarak 2 kampüsten oluşuyor. bir tanesi meşhur yunus emre kampüsü, diğeri ise 2 eylül kampüsü (not: burasını ayırıp ayrı üniversite yapmışlar sanırım, eskişehir teknik üniversitesi). yunus emre kampüsü, yılmaz büyükerşen bulvarı'nın sonunda olup aslında çarşının göbeğinde yer alıyor. kampüsün içine kadar giden otobüsler var fakat onların tam olarak nereden gittiğini bilmemekle birlikte yılmaz büyükerşen bulvarından geçtiğini söyleyebilirim. zaten oraya kadar gelmişken yürürüm diyorsanız da siz bilirsiniz fakat kampüsün girişindeki o lanet yokuşu yürümekten iyidir otobüs. gideceğiniz yer eczacılık fakültesine yakın ise üniversitenin ana kapısı değil eczacılık kapısından ulaşmak çok daha kolay olacaktır.
tramvayla ulaşım: otogardan 1 numaralı otogar-ssk tramvayına binip anadolu üniversitesi durağında inebilirsiniz. şunu bilin ama durak, çok aşırı yakın değil kampüsün ana girişine. bir de kampüs içinde yürüyeceğinizi düşünürsek epey mesafe aslında.
gideceğiniz yer eczacılık fakültesine yakınsa eczacılık fakültesi durağı diye bir durak var. anadolü üniversitesi durağında inmeyin birkaç durak sonra eczacılık fakültesi durağında inin, direkt kapının önünde inmiş olacaksınız zaten.
tren garından ise yine espark önündeki ulus anıtı durağından 1 veya 3 no'lu tramvaylara binip anadolu üniversitesi durağında inerek ulaşabilirsiniz. aynı şekilde bu durakta inmeyerek birkaç durak sonra eczacılık fakültesi durağında inerek de ulaşabilirsiniz. 2 eylül kampüsüne gitmek ise tam bir çile, maalesef tramvayı henüz yok, yakın bir tramvay hattı da yok. tek çare otobüs. bildiğim kadarıyla yunus emre kampüsü'ndan 2 eylül'e direkt giden otobüsler var. aynı şekilde yılmaz büyükerşen bulvarı'ndan geçen ve 2 eylül'e giden otobüsler de var. ayrıntı veremeyeceğim maalesef.

+beni espark'a götür.
-yukarıda 50 defa geçti ismi. otogardan 1 no'lu tramvaya binip ulus anıtı durağında inebilirsiniz. tren garından ise 5-10 dakika yürüyüş mesafesi.

+beni odunpazarı evlerine götür.
-otogardan 1 no'lu otogar-ssk ya da 4 no'lu otogar-ogü tramvayına binerek atatürk lisesi durağında inebilirsiniz. atatürk lisesi'nin yan ve arka tarafı odunpazarı evleri.
tren garından ise ulus anıtı durağından 1 no'lu tramvaya binerek atatürk anıtı durağında inebilirsiniz.

+beni sazova parkına/stadyuma götür.
-meşhur masal şatosunun da olduğu sazova parkı genelde odunpazarı evleri gezisinden sonrasına bırakılır, dolayısıyla güzergahlar da buna göre ayarlanmıştır. sazova'ya tramvay ulaşımı maalesef ki yok, yine otobüslere başvuracağız. sazova'ya giden bilindik tüm otobüsler odunpazarı evleri'nin hemen karşısındaki sıralı otobüs duraklarından kalkıyor. sazova'ya gitmenin ilk şartı odunpazarı evlerinin oradaki otobüslere ulaşmak, onu da yukarıda anlattık. başka gidiş yolları da vardır muhakkak ama ben bilmiyorum. gidiş değil de dönüş maalesef birazcık sorun olabiliyor, zira dönüş de otobüsle.. sazova'dan farklı yerlere giden otobüsler var fakat bunu pek kimse size çat diye söyleyemez. sazovanın girişindeki anayoldaki otobüs durağında bekleyin, gelen otobüsler ve dolmuşlarda deneyin şansınızı, %90ı çarşının ucundan bucağından geçiyordur. stadyuma gitmek istiyorsanız orası da sazova parkı'nın bitişiğinde zaten.

+beni osmangazi üniversitesi kampüsüne (meşelik yerleşkesi/ana yerleşke) ya da araştırma hastanesine götür.
-otogardan 4 no'lu otogar-ogü tramvayı ile, tren garından ise 3 no'lu ssk-ogü tramvayı ile kolayca ulaşabilirsiniz. zaten son durak ogü, durak ismi de ogü:)

+beni şehir hastanesine götür.
-otogardan direkt otobüs vardır belki ama ben bilmiyorum, tramvayla tarif edeceğim yine. otogardan 1 ya da 4 no'lu tramvaya binin, odunpazarı belediyesi durağından inip karşı durağa geçin, gelen 13 numaralı opera-şehir hastanesi tramvayına binin. son durak şehir hastanesi durağı. ben hiç gitmedim fakat sanırım son duraktan sonra otobüsler bekliyormuş sizi, tramvaydan inip otobüsle kısa bir yolculuk sonrası hastane kapısına ulaşabiliyormuşsunuz. trenle gelmişseniz ise espark'ın önündeki ulus anıtı durağından 1 veya 3 no'lu tramvaya binin, çarşı durağında inin. aynı durakta gelen 13 numaralı tramvaya binin, sonra yukarıdaki adımları izleyin.

+beni operaya götür.
otogardan 1 no'lu tramvaya binip çarşı durağında inerek gelen 13 numaralı şehir hastanesi-opera tramvayına binin. son durak opera durağı.
tren garından ise 1 veya 3 no'lu tramvaya binin, çarşı durağında inin, karşı durağa geçin ve gelen 13 numaralı tramvaya binip son durakta (opera durağı) inin.

+ben gelip geçici değilim kalıcıyım, ilk olarak bana tramvay kartı lazım nereden çıkartırım ben bunu?
-çarşı tramvay durağının birkaç sokak arkasında "bilem" diye bir yer bulunuyor. daha ayrıntılı bilgi için
(link: www.eskisehir.bel.tr/sayfal...)

tramvaylar ile ilgili her şey (çalışma saatleri, güzergah, eskart işlermleri vs.)

(link: www2.estram.com.tr/Anasayfa::)

sevgi kırgınlık, ego kızgınlık yaratır. ilişkilerde verici insanlar kırılan, alıcı insanlar ise kızan taraftır çoğunlukla. iki tarafta sakin kalma eğiliminde ve çabasındaysa, demek ki karşılıklı bir durum vardır. hadi yine iyisiniz seviliyorsunuzdur.*
şaka bir yana, kızgınlık zayıf ve olgunlaşmamış insan işidir.

beklentiler umuda yöneliktir. içimizde bir yarımız zaten hayal kırıklıklarına karşı uyarır ama onu çoğu zaman dinlemek istemeyiz.

çünkü o beklentinin verdiği umut bile yüzümüzü güldürmeye yeter. zaten sonradan üzüleceksek bile o beklentinin hayali bizi yine mutlu etmeyecek midir?

beklenti bir nevi hayal kurmaktır. sadece bunun kesinlik içermediği, hayal olarak kalabileceği idrak edilmelidir. yani kendinize , beklentinin karşılanmayacağına dair risk payını hatırlatmalısınız. karşılanmaması halinde , hali hazırda b planınız, c planınız olmalı. bu sayede beklentinin gerçekleşmemesi halinde yaşayacağınız hayal kırıklığını minimalize etmiş olursunuz.

gemiler*

teyzesinden ona ölene kadar yaşamasına yetecek miras kalır, aynı gün kadınlara seçme hakkı veren yasa meclisten geçer. (bkz: kendine ait bir oda) kitabında o anda onun için paranın seçme hakkından daha kıymetli geldiğini yazar.
o dönemde kadınların para kazanmak için yapacağı işlerin ve verilen paranın azlığından dolayı miras onu çok mutlu eder. o günden sonra para kazanma endişesi olmadan rahat yazar.
yazmanın rahat olması onu bu dünyaya bağlayamaz. uzun süreli huzur vermez. ne yazık ki.

kendinizi, kendinizle zaman geçirmeyi yalnızlık sanmayacağınız şekilde yetiştirin.

bir defaligina ölmek. ve insanların arkamdan verdiği tepkiyi görebilmek.

biraz sonra dalıp hoşuma giden tüm tanımları beğeneceğim sekme. yavrucuklarımı mutlu edeyim. beğenilmek çaylakların da hakkı.*

sebebi tanıdığımız bildiğimiz bir bölgede savaşıyor olmamızdır.

tek varlığı parmağındaki alyansı olan bir adamın ibretlik karuna dönüşme hikayesi.

söylemesi ayıptır, bugün öğlen yemeğinde cacık vardı.
derin düşüncelere daldığım bir anda gözüm cacığın içindeki dilimlenmiş hıyarlara takıldı.
birden aklıma sen geldin, dedim ki kendi kendime biz bu cacığı seviyoruz yiyoruz falan ama acaba hıyar kendini yoğurdun içinde nasıl hissediyor? hiç empati yapmadık, sormadıkta mahçup hissettim kendimi.
aklıma gelmişken sorayım dedim yoğurt içindeyken mutlu musun yoksa ait olmak istediğin yer çoban salatası mı ? *

bugüne özgü olmayan serzeniş. son zamanlarda en az %85'i saçma.

benim açtığım başlık mantıklıydı. gel gör ki ben de sadece 1 tane açtım ve geyiği yapılacak bir konu olmadığı için pek ilgi görmedi her zamanki gibi. gerçi artık "çok da tın!" modunu aktif ettiğim için ben de herkes gibi, yazıp çıkıyorum. ister okusunlaaar, ister okumasınlar...

(bkz: hay kafanıza kadın kadar taş düşsün)

türkiye'nin 2020 hukukun üstünlüğü endeksinde 128 ülke arasından 107. sıraya yerleşmesidir. link

2019'da da 126 ülke arasından 109. olmuşuz link

kafa’nın yardımsever doğasına uygun olacağını düşündüğüm için bu başlığı açtığımı bildirmek isterim öncelikle. biraz evvel sevdiğim bir ağabeyimin twitter paylaşımında denk geldiğimde aklıma geldi bu başlığı açmak. lösev “ramazan bağışlarınızla fitre ve zekatlarınızla önce çocuklar iyileşsin” mottosuyla yola çıkmış. çok da iyi yapmış.
sms bağışlarınız için “fitre” veya “fidye” yazıp 1998’e göndererek 1 sms başına 28 tl karşılığında bu işlemi gerçekleştirmek mümkün.


www.losev.org.tr/bagis/rama...