clytie yazar profili

moderatörlerinden yazarlarına kadar çoğunlukla güzel enerjili hoş bir sözlük. hoş bir sözlük olması kaçınılmaz tabii, ne de olsa benim yazdığım ilk interaktif sözlük burası. iyi dileklerimi yazdığımı varsayın lütfen.

öte yandan ne yazık ki eski güzel enerjiyi alamıyorum normal sözlükten. tarak kürek, içinin pisliği entrylerine vurmuş yazardan geçilmiyor. dışkı olduğunu bilmeyen, bildikleri de paçalarından döküldüğünden sözlüğü kirleten, ağzına aldıklarının kokusunu etrafa saçan çomarcıklarla sidik yarıştırıp vaktimi ziyan etmek istemem.

burada kalan cici yazarlara, sevgiler.

t: terapinin yerini tutamayan, yine de iyi gelen şeyler.

temizlik yapmak baya etkili oluyor. bir yandan temizliğe ve düzenlemeye odaklanırken arka planda düşünmek iyi geliyor. o sırada nasıl oluyorsa daha merhametli oluyor insan. kendini hırpalamadan zihnindeki seslerle tek tek barıştıktan sonra bir de bakıyorsun ki her yer pırıl pırıl, miss gibi.

sözlükte de bolca bulunan mal değneklerine giydirdikten sonra kudurduklarını görmek de iyi geliyor. hoş engel çaktığım için artık diğer terapi gibi gelen şeylerle yetinmeye devam edicem.


bir başka yöntem ise cilt bakımı ve makyaj yapmak. bunun nasıl da iyi geldiğini çoğu kadın bilir. müzik açılır, cilt bakımı özenle yapıldıktan sonra makyaja geçilir. tüm bunları yaparken zihindeki canavarlar perilere dönüşür*.

azı zarar, çoğu yine zarar, motivasyon yakıtı gibi bir şey.

yemek yemeyi sevdiğinden değil de çoğu zaman sadece hayatta kalmak için yemek yiyen ya da yemek seçen insanların sık yaşadığı durum.

ara ara yaşadığım bir durum maalesef. her insanın elinin lezzeti olmuyor ve bazı yemekleri yemekte zorlanıyorum. öte yandan çoğunlukla hayatta kalmak için yemek yiyorum zaten. sevdiğim yemek sayısı çok az.

günaydınlar sözlüğün turuncu ruhlu yazarları.*.
hala daha uyumadığım için herkesler uyansın ve gün başlasın istiyorum. ama söz konusu herkesler şu an bilmem kaçıncı rüyalarını görmekteler ve büyük ihtimalle bu saatte uyanan çok az insan var.
aman neyse işte sözlük, öyle bir günaydın demek istedim*.

materyali ve şeklinden kaynaklanabilecek ufak tefek kullanım zorluklarını bir kenara bırakacak olursak çok güzel bir aksesuardır. özellikle barış manço'nun yüzüklerine hastayım. koleksiyonu yapılacak yegane aksesuar yüzük olabilir.

pandemi başlangıcında bağımlısı olduğum pratik yiyeceklerden biri*.

çoğunlukla "bir kereden bir şey olmaz" diyerek başlayan ve insanı zorlayabilen durum.

kesinlikle destek almalta fayda var.

bağımlılığından kurtulmak isteyen herkese bol şans diliyorum.

haddini bilmeyen insanları sevmiyorum. ne yazık ki sözlük gibi ortamlarda mikrop gibi çoğalıyor bu tipler...

ilginç bir soru.
bence simli simli bembeyazdır. hissetmenin çok temiz bir enerjisi olduğunu düşünüyorum. ya da hissediyorum...

bir takım sözlük çomarlarının sık sık yaşadığı durum*.

bunun bir üst levelı ipi iki kere çevirip bir kere atlamak. ciddi anlamda yorsa da çok iyi hissettiriyor.

mutfakta fazlaca zaman harcamadan açlığını bastırmak isteyenlerin zaman zaman başvurduğu yemek.

ikisi de kafa açsa da solcu yobazlarla muhattap olmayı tercih ederim. en azından kötünün iyisi...

günün birinde meziyet olmamasını umduğum durum.
hoş, bu kadar mal değneğinin olduğu ülkede insan olmak başlı başına zor.

çok fazla insanın olduğu bir gezgen var. kalplerinden ışık sızmalı, enerji yüklü olmalılar. hikayeler yazıyorlar. hikayeler anlatıyorlar. hikaye anlatıcıları var. yaşıyorlar. yaşamayı çok seviyorlar. çizimler yapıyolar. gördüklerini ve görmediklerini çiziyorlar. evet, görmediklerinin de çizmlerini yapabiliyorlar. hisleri sanıldığından daha güçlü ve hayatlarında çok etkili. hislerinin gözleri çok keskin olabiliyor.

t: bazen saçmalanan bazen iç dökülen başlık.

gözlerini kapatıp sakince meditasyon yapamayanlar için güzel bir alternatif. ayrıca başlığı görünce narnia'nın ve game of thrones'un ateşe bakıp birşeyler gördükleri sahnele aklıma geldi.

negatif yanları olduğu kadar pozitif yanlarının da olduğunu düşündüğüm durum.

doyumsuzluğumuz yüzünden çok fazla atık bırakıyoruz, hayvanların canına kıyıyoruz, doğayı ister istemez kirletiyoruz, çeşitli sektörlerin ayakta kalabilmesi için kendi hayatımızın zorlaşmasına bile sebep oluyoruz.

öte yandan doyamadığımız için tükettiğimiz kadar üretiyoruz da aslında. hikayeler yazıyoruz. daha da muhteşem hayatlar yazdıkça yazdıklarımıza inanıp o güzel hikayelerin o hayal gibi tabloların gerçekleşmesi için harekete geçiyoruz bazen. doyumsuzluğun, hep daha da iyiyi istemenin sonucu olarak umut ediyoruz. doyumsuzluk ve hayat elele çoğu zaman.

insanı çeşitli yönlerden geliştirebildiği gibi insanlardan soğumaya ve insan ayırmaya da itebilen durum.

yaraya merhem olacağını düşünmediğim zam ihtimali.

o kadar saçma sapan ve basit şeyler bile ejderha gibi ateş püskürüp, sıcıp, hapşırıp totosunu parayla silerken asgari ücrete zam gelse kaç yazar.