asosyal olmak

bazen düşünüyorum, ben asosyal miyim diye. bazen düşünüyorum ne kadar oran olunca asosyal oluyoruz. hayatımıza giren kaç kişiden kaçını seversek ya da muhabbet edersek asosyal sayılmayız.

akrabalar can sıkıcı.

ve tek başlarına sadece ''sıkıcılar''


daha fazla boş ve mutlu vaktim olsaydı, yani boş durmaktan rahatsız olmayacağım boş vaktim olsaydı daha sabırlı olup daha fazla insana tahamül eder miydim?

örnek veriyorum şuanda iyi bir işim var ama çalıştığım yer sıkıcı. örnek veriyorum bugün iş var, 12 saat sabah 8 akşam 8 çalışıyorsun. tam anlamıyla mükemmel. çünkü sabah altıda kalkıp 8'de işte oluyorsun. gece sekiz buçuk gibi evde oluyorsun. hasbel kader bir şeyler atıştırıp uyuyorsun. mükemmel. canın sıkılmıyor, bir şeyler kaçırdığını düşünmüyorsun.

bugün iş yok. 5'te çıkıyorsun. 5 buçukta evdesin. evde telefon çekmiyor internet yok. iş arkadaşların geri zekalı. muhatap olmak istemiyorsun. tv çalışmıyor. kitap sarmıyor. derin bir huzursuzluk.

sürekli alkol alsan karaciğeri yakında eline alırsın. yemek? yok üşeniyorum... izin? izin yok. pazar günleri iş olmaması bile daha kötü. yapabileceğin bir şey yok.

günlerim aylarım bu şekilde geçiyor. tek tatilim bayramdı. onda da sokakta görsem selamlaşmayacağım, aynı iş yerinde denk gelsem düşman olacağım akrabalarımla vakit geçirmek zorundayım. içim daralıyor...

bir tercih değildir.

asosyalliğin bir çok nedeni var. bunlardan öne çıkanları ise şu şekildedir:

a) fiziksel ve zihinsel engeller.
b) ekonomik sıkıntılar.
c) internet ve teknoloji bağımlılığı.
d) özellikle çocukluk çağında yetersiz aile ilgisi.
e) arkadaş ortamında dışlanmak ve ikinci plana atılmak.
f) depresyon.

en büyük nedenlerden bir tanesi, çocukluk çağında karşılaşılan yetersiz aile ilgisi. bu kritik dönemde ailesi tarafından önemsenmeyen, yetersiz sevgi ve ilgiye maruz kalan çocuklar asosyalliğe daha yatkın olur ve ailelerinde rol modeli olarak görebilecekleri kişiler olmadığından dolayı, özellikle 18 yaşından sonra kendilerini toplumdan soyutlayarak sosyal etkileşim/paylaşım gerektirmeyen etkinliklere yönelirler. günümüzde ebeveynlerin çocuklarını daha küçük yaşta kontrolsüzce internet ve teknolojiye maruz bırakmaları bu alanda bir bağımlılığa sebebiyet verir. bu yoğun teknoloji kullanımı gerçek dünyayı "sıkıcı" kılar; zira ailesi tarafından fikirleri sorulmayan, disiplin adı altında sürekli sevmediği şeyleri yapmak zorunda bırakılan çocuk gerçek dünyadan kaçmak için kendi içine çekilir.

depresyon, asosyalliği tetikleyen faktörlerden birisidir. girdikleri ruhsal bunalım sonucunda kendi içine kapanan ve diğer insanlardan uzaklaşan bireylerde zaman içinde asosyallik baş gösterir. oldukça ciddi sonuçlara sebep olan depresyon kaynaklı asosyallik, psikolojik durumu zaten kötü olan bireyi dışarıdan yardım almayı reddedecek hale getirerek tedavi sürecini zorlaştırır. bu tip hastalarda uzman desteği şart.

bir diğer neden ise; kaza sonucu vücutta oluşan yanık, eksik uzuv ve deformeler, doğuştan gelen veya yine bir kaza sonucu oluşan fiziksel engeller ve şizofreni gibi rahatsızlıklardır. özellikle toplumumuzda engelli bireylere karşı takınılan "acıma" tavrı bireyleri toplumdan soyutlar. bu soyutlama sonucunda engelli bireyler asosyal özellikler göstermeye başlar ve toplumdan uzaklaşır.

günümüzde yaşanan ekonomik sıkıntılar, özellikle son 10 yıl içinde asosyallik artışında çok büyük bir faktör haline geldi. yaşadıkları zorluklar nedeniyle sadece ay sonunu çıkarır hale gelen kişiler; bar, kafe, sinema, tiyatro ve benzeri birçok sosyal ortamdan istemeden uzaklaşır ve sıkıntıların getirdiği ruhsal bunalımla birlikte evlerine kapanır. bu durumun yaşattığı eşitsizlik duygusu özellikle asosyalliği tetikler ve bu kişilerin insan etkileşiminden kaçınmalarına sebebiyet verir.

yine okul ve buna benzer arkadaş ortamlarında bir bireyin fikirlerinin önemsenmemesi, sohbet sırasında geçiştirilmesi, küçük düşürücü şakalara maruz kalması, sosyal etkinliklere çağrılmaması gibi birçok etken kişinin kendi içine kapanmasına neden olur.

bazen bir heves geliyor, sosyallesmeyi deniyorum. iki adım yol alamadan bir kazık yiyip köşeme çekiliyorum.

içe dönük bir insan için oldukça tercih edilen bir olay. sosyal kişinin dışarıdan aldığı enerjiyi içe dönükler içeriden alırlar. bazı insanlar sosyal etkileşimden haz duymaz, bunun yerine kendisiyle vakit geçirmekten zevk alır.
asosyalliği yaşam kalitesini etkilemiyorsa bir problem olduğunu düşünmeye gerek yok. tercih edilen her şeyde olduğu gibi yalnızlıkta da iyileştirici bir yan vardır.
öbür türlü destek alması gerekebilir.

bir anti sosyal olmak değildir.

2020 yılında, internet tanışma sitelerinden birisinde programın adını hatırlamıyorum, kendime sevgili bulma adına açmıştım, hakkında kısmına da "asosyal" yazmıştım. herkes yazdığım kelimeye takılıp laf atıyordu, asosyal olamazsın gibi karşıt sözler söyleyip, asosyalliklerini inkar ediyorlardı. eğer ki bir tanışma ne diyorlarsa işte o tarz programlarda fotoğraf paylaşıp sevgili arıyorsan asosyalsindir. ben çok iyi niyetle sevgili kelimesini yazdım da gülüyorum aslında şu an genel anlamda o programı takılmak için kullanan erkekler de ne biliyim, bir şey diyemiyorum artık zaman değişti, onlarda haklı.

kimsesiz, yalnız bir ezik olmaktır.

sosyal ortamlardan kaçınmak, insanlarla yüz yüze iletişimi sürdürmekte zorlanmak gibi şikayetler eşlik edebilir. tercih olduğunu pek düşünmüyorum. yalnızlık kısmen iyidir. odanızda yalnız kalacağınız zamanınızın olması yeterlidir ama çoğu kişi 7/24 yalnız kalmak istemez. en basitinden bir kitap okuduğunuzda, film izlediğinizde bile bunu paylaşmak istersiniz biriyle.