1.
hz. muhammed'in amcasının oğlu olan sahabi. ayrıca hz. ali'nin abisidir. asıl adı, cafer bin ebu talib'dir. fakat uçan cafer anlamında cafer-i tayyar olarak anılmıştır. bunun sebebi şudur;
hz. muhammed, bizanslılarla savaşmak için bir ordu hazırlar. ordunun başında hz. zeyd vardır. hz. muhammed şöyle buyurdu:
eğer zeyd öldürülürse, ya da yaralanırsa, cafer bin ebu talib komutayı alsın, eğer olur da cafer de öldürülürse, ya da yaralanırsa, komutayı abdullah ibni ravaha alsın. eğer abdullah ibni ravaha da öldürülür ya da yaralanırsa müslümanlar kendilerine bir komutan tayin etsinler.
bu savaş, mute savaşı'dır. hristiyanlar bu savaşı bizansların, müslümanlar ise müslümanların kazandığını söyler. fakat bundan ilave müslümanlar bir nevî berabere kalmış olabileceklerini de söylerler.
bizanslar 100.000 kişiydiler. fakat modern dönemde yaşayan, 83 yaşındaki tarihçi walter kaegi bir tahmin olarak savaşta 10.000 bizanslının olduğunu söyler. müslümanlar 3.000 kişiydiler. savaş yeni başlamıştı ki hz. zeyd şehid oldu. hz. cafer hızlıca atından indi ve atını düşmanlar alıp da kullanmasın diye atının ayaklarını kesti. hemen sancağı aldı. ve şu şiiri okumaya başladı;
ne de güzeldir cennet. ona yaklaşmak hoştur, ve onun içecekleri soğuktur. bizanslılara yaklaştı azap. onlar kâfir ve soysuzdur. öyleyse, karşılaştığım zaman onlarla dövüşmek bana şart oldu.
elindeki kılıcıyla, düşmanlarla savaşıyordu. fakat bir süre sonra kendisine bir darbe isabet etti, bu darbe elini kopardı. sancağı sol eliyle tuttu. bir darbe daha geldi, bu sefer sol eli koptu. sancağı göğüs ve pazılarıyla tuttu. ve gelen üçüncü darbe, onu ikiye ayırdı.
abdullah bin ömer, defnedilmeden önce hz. cafer'in vücudunun ön tarafında 50 ya da 90'dan fazla yara gördüklerini söyler. hz. muhammed, allah'ın cafer'in kesilen iki kolu karşılığında kendisine iki kanat ihsan ettiğini ve onlarla cennette uçtuğunu buyurmuştur. işte bu sebepten hz. cafer'e "tayyâr" (uçan) ve zü'l-cenâheyn (iki kanatlı) denir.
bu kılıcın hz. cafer-i tayyar'ın kılıcı olduğu söylenir:
hz. muhammed, bizanslılarla savaşmak için bir ordu hazırlar. ordunun başında hz. zeyd vardır. hz. muhammed şöyle buyurdu:
eğer zeyd öldürülürse, ya da yaralanırsa, cafer bin ebu talib komutayı alsın, eğer olur da cafer de öldürülürse, ya da yaralanırsa, komutayı abdullah ibni ravaha alsın. eğer abdullah ibni ravaha da öldürülür ya da yaralanırsa müslümanlar kendilerine bir komutan tayin etsinler.
bu savaş, mute savaşı'dır. hristiyanlar bu savaşı bizansların, müslümanlar ise müslümanların kazandığını söyler. fakat bundan ilave müslümanlar bir nevî berabere kalmış olabileceklerini de söylerler.
bizanslar 100.000 kişiydiler. fakat modern dönemde yaşayan, 83 yaşındaki tarihçi walter kaegi bir tahmin olarak savaşta 10.000 bizanslının olduğunu söyler. müslümanlar 3.000 kişiydiler. savaş yeni başlamıştı ki hz. zeyd şehid oldu. hz. cafer hızlıca atından indi ve atını düşmanlar alıp da kullanmasın diye atının ayaklarını kesti. hemen sancağı aldı. ve şu şiiri okumaya başladı;
ne de güzeldir cennet. ona yaklaşmak hoştur, ve onun içecekleri soğuktur. bizanslılara yaklaştı azap. onlar kâfir ve soysuzdur. öyleyse, karşılaştığım zaman onlarla dövüşmek bana şart oldu.
elindeki kılıcıyla, düşmanlarla savaşıyordu. fakat bir süre sonra kendisine bir darbe isabet etti, bu darbe elini kopardı. sancağı sol eliyle tuttu. bir darbe daha geldi, bu sefer sol eli koptu. sancağı göğüs ve pazılarıyla tuttu. ve gelen üçüncü darbe, onu ikiye ayırdı.
abdullah bin ömer, defnedilmeden önce hz. cafer'in vücudunun ön tarafında 50 ya da 90'dan fazla yara gördüklerini söyler. hz. muhammed, allah'ın cafer'in kesilen iki kolu karşılığında kendisine iki kanat ihsan ettiğini ve onlarla cennette uçtuğunu buyurmuştur. işte bu sebepten hz. cafer'e "tayyâr" (uçan) ve zü'l-cenâheyn (iki kanatlı) denir.
bu kılıcın hz. cafer-i tayyar'ın kılıcı olduğu söylenir:
devamını gör...