1.
krallıkların baş düşmanı,otoriter zayıflamada ki en büyük sebeplerdendi.teknoloji ile yok edilmiştir(top).tabi ki varyasyonları hala vardır.(bkz: toprak ağası)
devamını gör...
2.
batı ve orta avrupa ülkelerinde toprak sahibi olan senyörün; siyasi, ekonomik, hukuki ve askeri haklara sahip olduğu ve temeli toprak köleliğine dayanan toplum düzenine denir. evet.
devamını gör...
3.
türkiye'de 1990lara kadar devam eden üretim biçimidir. bilemem belki hala vardır.
devamını gör...
4.
'eşitler arasında birinci' ilkesinin ya da kavramının ortaya çıkış kaynağı.
devamını gör...
5.
6.
9. ve 10. yüzyıllarda bölgesel hükümdarların otoritesinin çöküşüne yanıt olarak gelişmiştir.
devamını gör...
7.
tarihin fırınından çıkma bir olgudur.
burada bu fırın tabiri önemli, çünkü güncel literatürde geç antikçağ diye bir alan açıldı. bu alan üzerine çalışan araştırmacıların hatrı sayılır bir kısmı feodalizmin kökenlerinin roma'nın yaşadığı (bkz: üçüncü yüzyıl krizi) ile atıldığını söylüyorlar.
bu kriz ile roma'nın iç ticaret yolları zedelenmiş, çok geniş bir coğrafyada kırsal güvensizleşmiş, zedelenen iç ticaret ve yaygın güvensizlik küçük çiftçinin büyük çiftçiye fiili köle olarak sığınması veya şehirlere göç etmesi, şehirlerin ise kendilerini otorite yokluğunda yaygın güvensizlikten korumak adına duvarlar inşa etme eğilimine gitmesi, şehir çevresindeki üretimin lokal otorite tarafından şehre istiflenmesi gibi kritik ve bir o kadar tanıdık sonuçlar doğurmuştur. dönemle paralel olarak hristiyan nüfusundaki artış, hristiyanlığın dönemin çileli zihniyetine çok uygun olması ve paganlığın zenginlik gerektiren ibadetlerden ve majestik imgelerden güç alması açısından bakıldığında pek de şaşırtıcı değildir. bir diğer önemli hatırlatma ise tüm bu yaşananların daha sonra doğu roma olarak ayrılacak olan bölgeye vurmamış olması, dolayısıyla romanın küçük toprak çiftçiliğine dayalı tarım ekonomisi batıda korkunç zararlar alırken doğunun gücünü korumasıdır.
halihazırda batıdaki demografik değişimle doğmaya başlamış olan batı roma-doğu roma kültürel ve iktisadi ayrımı bu krizde korkunç derinleşiyor. roma sözde toparlanıyor, ancak dünya bir daha aynı olmuyor. bu dönemin sonu, geç antikçağ olarak tanımlanacak yeni bir dönemin başlangıcı. kuşkusuz en büyük aktörler doğu roma ve hristiyanlık, doğu roma'nın iktisadi ilişkileri ise araplara ve türklere miras kalırken, batı roma'nın iktisadi ilişkilerinin mirası avrupa kavimlerine kalıyor. bu yeni ekol, feodalizmin ortaya çıkışının ayak seslerinin geç antikçağ dünyasında atıldığını, doğuda görülmeyen feodalizmin ise yine bu dünyanın bir sonucu olduğunu iddia ediyor. kilise ise burada insanlar tarafından bir kaçış yöntemi, topladığı destek tesadüfi olmayan bir yıldız. kilisenin dogmatik, karanlık bir dünyanın temsilcisi olduğu düşüncesi bu gelişmeler karşısında biraz sığ kalmış. ekolün öncüsü peter brown, kilisenin topladığı desteğin geç antikçağ insanının yaşadığı iktisadi depremin bir sonucu olduğunu iddia ediyor.
tüm aktörler fırında pişiyor, pişiyor, pişiyor, buharı tüten bir olguyu bize veriyor. dünya çok kompleks, çok güzel, çok değişkenli. az değişkene dayanan tespit sığ olma eğilimi taşıyor. feodal döneme daha başarılı bir yaklaşım fırsatı var gibi görüyorum ben. bu yaklaşımın takipçisi olmak lazım.
burada bu fırın tabiri önemli, çünkü güncel literatürde geç antikçağ diye bir alan açıldı. bu alan üzerine çalışan araştırmacıların hatrı sayılır bir kısmı feodalizmin kökenlerinin roma'nın yaşadığı (bkz: üçüncü yüzyıl krizi) ile atıldığını söylüyorlar.
bu kriz ile roma'nın iç ticaret yolları zedelenmiş, çok geniş bir coğrafyada kırsal güvensizleşmiş, zedelenen iç ticaret ve yaygın güvensizlik küçük çiftçinin büyük çiftçiye fiili köle olarak sığınması veya şehirlere göç etmesi, şehirlerin ise kendilerini otorite yokluğunda yaygın güvensizlikten korumak adına duvarlar inşa etme eğilimine gitmesi, şehir çevresindeki üretimin lokal otorite tarafından şehre istiflenmesi gibi kritik ve bir o kadar tanıdık sonuçlar doğurmuştur. dönemle paralel olarak hristiyan nüfusundaki artış, hristiyanlığın dönemin çileli zihniyetine çok uygun olması ve paganlığın zenginlik gerektiren ibadetlerden ve majestik imgelerden güç alması açısından bakıldığında pek de şaşırtıcı değildir. bir diğer önemli hatırlatma ise tüm bu yaşananların daha sonra doğu roma olarak ayrılacak olan bölgeye vurmamış olması, dolayısıyla romanın küçük toprak çiftçiliğine dayalı tarım ekonomisi batıda korkunç zararlar alırken doğunun gücünü korumasıdır.
halihazırda batıdaki demografik değişimle doğmaya başlamış olan batı roma-doğu roma kültürel ve iktisadi ayrımı bu krizde korkunç derinleşiyor. roma sözde toparlanıyor, ancak dünya bir daha aynı olmuyor. bu dönemin sonu, geç antikçağ olarak tanımlanacak yeni bir dönemin başlangıcı. kuşkusuz en büyük aktörler doğu roma ve hristiyanlık, doğu roma'nın iktisadi ilişkileri ise araplara ve türklere miras kalırken, batı roma'nın iktisadi ilişkilerinin mirası avrupa kavimlerine kalıyor. bu yeni ekol, feodalizmin ortaya çıkışının ayak seslerinin geç antikçağ dünyasında atıldığını, doğuda görülmeyen feodalizmin ise yine bu dünyanın bir sonucu olduğunu iddia ediyor. kilise ise burada insanlar tarafından bir kaçış yöntemi, topladığı destek tesadüfi olmayan bir yıldız. kilisenin dogmatik, karanlık bir dünyanın temsilcisi olduğu düşüncesi bu gelişmeler karşısında biraz sığ kalmış. ekolün öncüsü peter brown, kilisenin topladığı desteğin geç antikçağ insanının yaşadığı iktisadi depremin bir sonucu olduğunu iddia ediyor.
tüm aktörler fırında pişiyor, pişiyor, pişiyor, buharı tüten bir olguyu bize veriyor. dünya çok kompleks, çok güzel, çok değişkenli. az değişkene dayanan tespit sığ olma eğilimi taşıyor. feodal döneme daha başarılı bir yaklaşım fırsatı var gibi görüyorum ben. bu yaklaşımın takipçisi olmak lazım.
devamını gör...
8.
devlerin toplam gücünün ve yönetiminin görece denk kuvvetlerce paylaşılmasıdır. tanımlanması avrupa medeniyetinde yapıldığı için, bu güç paylaşımının geçerli olduğu dönem orta çağ olduğu için ve o dönemde güç toprak sahipliği demek olduğu için genellikle toprak ağalarının güçlü olmasıyla aynı görülür. bu karışıklığa neden olan tüm etkenler, feodalizm ve aristokrasinin birbirine karıştırılmasına da neden olur.
toprak sahipliği dışında konar-göçer federasyonlar da aslında feodalizmdir. hatta tanımına daha uygun düşen bir feodalizmdir.
ekleme: devletin toplam gücünün paylaşılması yönetim için zorluk çıkarırken aslında halk kitleleri için daha özgür bir yaşam da sunabilir.
toprak sahipliği dışında konar-göçer federasyonlar da aslında feodalizmdir. hatta tanımına daha uygun düşen bir feodalizmdir.
ekleme: devletin toplam gücünün paylaşılması yönetim için zorluk çıkarırken aslında halk kitleleri için daha özgür bir yaşam da sunabilir.
devamını gör...
9.
feodalizmin ortaya çıkmasındaki en önemli sebep, roma imparatorluğu'nun düzeninin karşılaştığı büyük ekonomik bunalım olarak bilinir.
feodalizm ya da derebeylik, başta ortaçağ avrupası olmak üzere tarihin birçok evresinde rastlanan toplumsal, siyasal ve ekonomik bir örgütleniş biçimidir.
feodalizm ya da derebeylik, başta ortaçağ avrupası olmak üzere tarihin birçok evresinde rastlanan toplumsal, siyasal ve ekonomik bir örgütleniş biçimidir.
devamını gör...