gerçekleşmeyeceğini bildiğin halde bir hayali kurmak

öleceğimizi bile bile dünyaya hırslarımızla neden bağlanıyorsak işte o yüzden.

insanı yaşatan genelde umuttur, umut da elbette bir hayalin alt ürünüdür. dolayısıyla gerçekleşmesi mümkün hayaller kurarsan, daha faydalı olacaktır. bir de beklenti içine girmemek gerekir her şey için, bu da insanı yıpratır. ek olarak doğaüstü hayallerin çok fazla ise, senaryo yazarlığını deneyebilirsin.

eğer uslu bir çocuk olursanız bir gün şirinleri görebilirsiniz de ondan.

(bkz: lallarallalaa la lal la lalla la la)

çünkü beleş. ötv kdv ıvır zıvır yok.

gerçeklerden kaçmak için.
hayaller de olmasa insan nefes alamaz.
mesela annem hayal kurmaz. gerçekleşmeyeceğini söyler çünkü şimdiye kadar birçok hayali gerçekleşmemiş.
ben kurarım. gerçekleşir, gerçekleşmez pek bilemem, gerçekleşmesi için çabalarım ama kurmaktan asla vazgeçmem, vazgeçemem.
hayali olmayan insan mutsuz gelir bana, geçmişe takılı kalmış gibi.
hayal kurmak güzeldir, gece uykuya dalmadan önce kurulması elzemdir.

gerçekleşeceğini bildiğimiz şeyler hakkındaki zihinsel aktiviteye hayal değil de; plan, hedef, amaç, öngörü gibi farklı isimlendirmeler yapıldığından şeklinde cevaplanabilecek sorunsaldır.

hayal ruhun gıdasıdır.

depresyona girmemek için. ruhu öldürürsek yaşamda bitmiş olur.
hayal etmek=motivasyon
oyalanmamız lazım bu hayatta akıl sağlığımız için çünkü gerçekler çoğu zaman çok sıkıcı ve basit bir hayat sunuyor önümüze. insan eğlenmek istiyor, mutlu olmak istiyor hep aynı dertler içimizi çürütüyor. bu vasatlıktan kurtulmak için hayal eder insan gerçekleşip gerçekleşmeyeceğini düşünmeden.

yaşamaya devam edebilmek adına kendinize sorduğunuz neden sorusuna verebilecek bir cevap aradığımız için.
çünkü hayallerim var.
peki ya o bile olmasaydı?

uyumak için olabilir.

ben öyle yapıyorum. koyun saymak yerine. mutlu mesut uyuyorum işte.

beni hayal dünyam mutlu edebiliyor sadece..

hayallerde genellikle ideal olan, mükemmel, gelecekte ve geçmişte bir şey tasvir edilir. çünkü bugünün ilginç özelliği yoktur, bugün tamamen olmasa bile büyük ölçüde bilinir. ancak geçmiş ya da gelecek öyle değildir. geçmiş ve gelecek çok geniş bir oyun sahsıdır ve artık bugün ulaşılamayan bir yer olduğundan, geçmiş ve gelecek hakkında konuşmak çok kolaydır. siyasetçiler de vaatlerinde özellikle geleceği çok sık kullanırlar, gelecek bilinmediğinden sürekli atıp tutulur ve gelecek güzel bir yer tasvir edilerek kitlelerin elinde bir mite dönüşür. bu mit ne kadar büyük olursa kitleler de o kadar bu miti yaratan ideoloji için seferber edilir. ancak tüm kitlelerin fanatikleri dışında, aslında içten içe bu mitlerin ve hayallerin sahte olduğunu bilir. örneğin müslümanların ölümden korkması, kendine "devrimci" diyenlerin devrimle uğraşmaması, türkleri istemeyen nazilerin sokakta gördüğü türkleri umutsuzca dövmesi; çünkü müslümanlarda allah'tan şüphe ediyor, devrimciler de devrim yapamayacaklarını biliyor, nazilerde biliyor yolda gördükleri türkleri döverek gönderemeyeceklerini. ancak en nihayetinde insanın akıl sağlığını bir şekilde koruması lazım. hatta size nihal atsız'ın fikirlerini sevmesem bile güzel bir sözünü koyayım:

" bütün didinmelerden sonra büyük kâinat manzumesinde meçhul bir zerre olacağımızı düşünüyor ve bu kadar boş bir neticeye varmadan önceki şu kısa misafirlikte insanların vicdanına karışmak hamakatını gösterenlere acıyorum. hiçbir hakiki bahtiyarlığın bulunmadığına kani olduğum dünyada tek vazife ve teselli bildiğim ülkü, şahıslardan sıyrılmış yüksek bir duygu ve düşüncedir. o, çirkin yüzlü ölümü bile güzelleştirip bir sevgili gibi bağrımıza bastırır. hayatın zehir zemberek kasırgalarını ruhumuzda nisan rüzgârı gibi estirir. acıların önünde bizi granit heykeller gibi susturur. ben bu yolun üzerindeyim. onun içindir ki, oğluma zengin olmasını, bahtiyarlık için çalışmasını değil, turan’ı kurtarmak için yapılacak kutlu savaşta şehit olmasını vasiyet ediyorum. savcı beğenmese de bütün dünya hoşlanmasa da ben böyleyim işte… vasiyetnameyi suç saymak insanların beyinlerinden geçen düşünceleri suç saymaya benzer. acaba kazım alöç yirmi üç maznunun kafalarında kendisi için dolaşan mahrem fikirlerden dolayı da herhangi bir kanuni maddenin tatbikini isteye bilir mi?" kaynak

yani tüm bu tantana insanın akıl sağlığını korumak içindir bu yüzden insan gelecekten umutlu olmaya çalışıyor ki bugün umutsuz olmasın. eskiden din vardı bugün ise ideolojiler. kısacası insanların hayalleri başkasına zarar vermedikçe bence gayet masumdur, şu üç günlük dünyada bırakın insanlar istediğini düşünsün. zaten bu hayaller asla başarılı olamayacak. ancak kendini bu işe aşırı kaptırmış olanlar ise bu hayalleri gerçekleştirmeye çalışacak ve geride ise kan ve vahşet kalacak, hayat yine aynı rezilliğiyle devam edecek. bu hayaller gerçekleşmeye çalışıldığı zaman ise:
(bkz: auschwitz)
(bkz: srebrenitsa katliamı)
(bkz: halepçe katliamı)

belki şunu söyleyebilirsiniz:
"bu hayeller bu kadar kötü ise neden bu hayalleri bastırmayalım"
evet çok mantıklı geliyor, " pis naziler, şeriatçılar..." fakat sorun şu ki bu mitler hayaller bastırıldıkça daha da vahşileşiyor. belki kısa zamanda faydası olsa bile uzun zamanda, elinizde sadece kendi hayaline daha çok tutunmuş fanatikler ve bunun yanı sıra bir de mağduriyet hikayesi ekleniyor. böyle olunca en sert hayal bile bir anda kitlelere kendini daha hızlı yayabiliyor. yani kısacası yapılacak en iyi şey bırakın insanlar ne düşünürse düşünüsün. şu üç günlük dünyada birbirimizi kırmaya gerek yok.

hayal dediğimiz şey zaten gerçekleşmesi yahut gerçekleşmemesiyle ilgili bir şey değildir, olmamalıdır da. tıpkı sevgi gibi bir karşılık beklemeksizin kurulmalıdır hayaller bana kalırsa. bir gün gerçek olur diye kurulmaz hayaller, o yüzden gerçekçi olmayan hayalleri dışlamanın da lüzumu yoktur. bence hayal dediğimiz şey bir alandır, içimizdeki çocuğu oynatabileceğimiz bir park gibi. yaşımız kaç olursa hayal kurmalıyız, bir ihtiyaç olarak değil ve kesinlikle bir beklentiyle de değil. hayal kurmak siz ne talep etmişken ne de beklerken size öyle iyi gelir, öyle geliştirir ki şaşar kalırsınız. hem bence hayal kurmak, özellikle uçuk ve renkli hayaller kurmak şu sebeple önemli ve gereklidir:
descartes'ın dediği gibi düşündüğümüz için varsak varlığımız en kıymetli hazinesi bu düşüncelerin üretildiği yer yani zihnimiz olmalıdır. bedenimizi güzel giysiler ve aksesuarlarla süslediğimiz gibi; zihnimizi de parlak düşüncelerle ve rengarenk hayallerle süslemeliyiz. en azından ben böyle düşünüyorum.

zararlı olduğunu bildiğimiz halde neden sigara içeriz sorunsalından daha gereksiz bir sorunsaldır. sorunsallar çoktur hepsinin annesini anıyorum.

tutunacak bir dala ihtiyacımız olduğu için.

iyi hissettirdiği için. hatta ulaşılması imkansız hayaller kurarım; o hayaller bana ayrı bir dünya yaratır ve bunaldığım zamanlarda o dünyaya geçiş yaparım.

umut fakirin ekmeğidir sözünü karşılar nitelikte olan cümle.

yasak değil çünkü.

gerçekleştireceğim şeyi zaten gerçekleştireceğimi biliyorum, ulaşılabilir şeylerin hayalini kurmamalıyım çünkü ona ulaşma isteği bizi yaşatıyor. o umut insanı iyi ediyor. daha ne diyeyim...

hayal kurmak deliliktir başka bir şey degil