1.
(bkz: björk)'ün okyanus olup bizlere yazdığı, okyanusların hikayesini anlattığı şarkıdır. bakınız;
(bkz: atina 2004 olimpiyatları)'nın da açılış şarkısıdır. 10 yaşında bir birey olarak televizyonda canlı izlemiş idim bu büyüleyici performu. bakınız;
tanım görevimizi yerine fazlası ile getirdiğimize göre geçelim satır aralarına. björk bebeyim, beynine kurban olduğum, insan üstü yaratık bu şarkıda bize neler anlatmak istemiş, nerelere varmak istemiştir? bi bakalım.
geçen bir yerde okudum da nerede okuduğumu hatırlamıyorum. bazı ülkeler anavatanına, o topraklara eril özellikler atfediyor. mesela alemanlar vaterland diyör. ülke toprakları baba onlar için. biz anavatan diyoruz. mezopotamya geçmişimiz bunu sağlıyor sanırım ama biz ana olarak dişil olarak bahsediyoruz kendi topraklarımızdan. björk ise bunun tam tersi olarak topraktan değil; okyanustan, sudan ana olarak -dişil olarak- bahsediyör.
"one breath away from mother oceania"
bir nefes uzaktayız anamız okyanustan. yunanlar bile -ki adamlar medeniyetin beşiği- okyanusa, denize eril tanrılar atfetmiş. okenaos olsun, poseidon olsun. ancak björk ablamız -viking kökenli olmasına rağmen- okyanusa dişil bir rol atamış. tabi burada ettiği one breath away söz öbeği de değerlendirmeye değer bir öbek. one breath çünkü; björk ablamız bu şarkısında kendini okyanus ana atfettiği için; onun alacağı ya da vereceği bir nefes ile biz karada yaşayan aciz canlılar onun şefkatli (xd) kollarında kalabiliriz. bize ulaşması onun için bir nefes sadece.
"your nimble feet make prints in my sands"
attığımız her adım, yaptığımız her atılım, yediğimiz her bok onun kıyılarında yer alan kum tanelerine iz bırakıyor. takibindeyiz sürekli okyanus anamızın. onun var ettiği ve şekillendirdiği toprakları toprak belleyip yiyoruz tüm o bokları.
you have done good for yourselves
since you left my wet embrace and crawled ashore
onun ıslak ve yoğun kucaklamasını bırakalı beri biz primatlar, insanlar, diğer tüm heyvenat ve mahlükatlar var olduk. iyi bi bok yedik aslında okyanus anamıza göre. ki evrim teorisi ne der; hepimiz, tüm bitkiler, ağaçlar, heyvanlar, dinozorlar, memeliler, kuşlar, sürüngenler denizden karaya çıktığımız için var olduk. ne de güzel iki cümleyle anlatıyor beynini yediğim.
"every boy, is a snake is a lily
every pearl is a lynx, is a girl
sweet like harmony made into flesh"
burada erkolara yılan, karolara vaşak diyör björk ablamız. nedenine niçinine kafam basmıyor açıkçası. kadınlar vaşaktır, nadirdir, estetiktir, güzeldir ama erkolar yılandır, zambaktır. zehirlidir. uzak durun kızçelerim şeysi mi yapıyor açıkçası anlayamadım ama biraz sonra okyanus anamızın ağzından dökülen şu cümlelerin güzelliğine bakın;
you show me continents
ı see the islands
you count the centuries, ı blink my eyes
hawks and sparrows race in my waters
bana kıtaları gösterdiniz ben onları ada olarak gördüm. (bkz: levha tektoniği) lan bu. biraz yanlış bir görüş olsa da, levha tektoniğinden bahsediyor okyanus anamız. sizin kıta dedikleriniz benim ölçeğimde ada lan ipneler diyor. aynı magma üzerinde yüzen kıta levhaları gibi. magma için bizler birer adayız. siz yüzyıllar sayarsınız ama benim için göz açıp kapama süresidir sadece diyor. sadece iki cümlede bildiğin dünya gezegeninin tarihini anlatıyor. bildiğimiz yazılı tarih yaklaşık olarak m.ö 30.000'de başladı. o zamandan bu zamana anlatılan, anlatılmaya çalışılan tarih için biz yüzyıllar saydık. ama okyanus anamız, bizi var eden anamız için bu bi göz kırpması kadar olan bir tarih.
en sonda da asıl büyük noktayı koyuyor, ne bok varsa yaptığınız, ettiğiniz, hissettiğiniz. hepsinin sebebi benim diyor. şu sözlerle;
your sweat is salty ı am why
gözyaşlarınız tuzlu, bunun sebebi benim.
müzik tarihinin gelmiş geçmiş en dolu, en iddialı, en mükko şarkılarından biridir oceania. hem nereden geldiğimizi anlatır, hem de ne kadar küçük kum taneleri olduğumuzu. hem yaratıcı bir okyanus anadan bahseder hem de evrim öğretir. hepimiz okyanuslarda var olan küçünk bakterilerden falan var ola geldik çünkü. (bkz: abiyogenez)
björk'ün felsefe ile sanatı, bilimi, müziği her şeyi birleştirip bize bir şeyler anlatmaya çalıştığı şarkıdır oceania. ama 2004 olimpiyatları açılış müziği olsa da akla gelen ilk björk şarkılarından da değildir malesef.
(bkz: atina 2004 olimpiyatları)'nın da açılış şarkısıdır. 10 yaşında bir birey olarak televizyonda canlı izlemiş idim bu büyüleyici performu. bakınız;
tanım görevimizi yerine fazlası ile getirdiğimize göre geçelim satır aralarına. björk bebeyim, beynine kurban olduğum, insan üstü yaratık bu şarkıda bize neler anlatmak istemiş, nerelere varmak istemiştir? bi bakalım.
geçen bir yerde okudum da nerede okuduğumu hatırlamıyorum. bazı ülkeler anavatanına, o topraklara eril özellikler atfediyor. mesela alemanlar vaterland diyör. ülke toprakları baba onlar için. biz anavatan diyoruz. mezopotamya geçmişimiz bunu sağlıyor sanırım ama biz ana olarak dişil olarak bahsediyoruz kendi topraklarımızdan. björk ise bunun tam tersi olarak topraktan değil; okyanustan, sudan ana olarak -dişil olarak- bahsediyör.
"one breath away from mother oceania"
bir nefes uzaktayız anamız okyanustan. yunanlar bile -ki adamlar medeniyetin beşiği- okyanusa, denize eril tanrılar atfetmiş. okenaos olsun, poseidon olsun. ancak björk ablamız -viking kökenli olmasına rağmen- okyanusa dişil bir rol atamış. tabi burada ettiği one breath away söz öbeği de değerlendirmeye değer bir öbek. one breath çünkü; björk ablamız bu şarkısında kendini okyanus ana atfettiği için; onun alacağı ya da vereceği bir nefes ile biz karada yaşayan aciz canlılar onun şefkatli (xd) kollarında kalabiliriz. bize ulaşması onun için bir nefes sadece.
"your nimble feet make prints in my sands"
attığımız her adım, yaptığımız her atılım, yediğimiz her bok onun kıyılarında yer alan kum tanelerine iz bırakıyor. takibindeyiz sürekli okyanus anamızın. onun var ettiği ve şekillendirdiği toprakları toprak belleyip yiyoruz tüm o bokları.
you have done good for yourselves
since you left my wet embrace and crawled ashore
onun ıslak ve yoğun kucaklamasını bırakalı beri biz primatlar, insanlar, diğer tüm heyvenat ve mahlükatlar var olduk. iyi bi bok yedik aslında okyanus anamıza göre. ki evrim teorisi ne der; hepimiz, tüm bitkiler, ağaçlar, heyvanlar, dinozorlar, memeliler, kuşlar, sürüngenler denizden karaya çıktığımız için var olduk. ne de güzel iki cümleyle anlatıyor beynini yediğim.
"every boy, is a snake is a lily
every pearl is a lynx, is a girl
sweet like harmony made into flesh"
burada erkolara yılan, karolara vaşak diyör björk ablamız. nedenine niçinine kafam basmıyor açıkçası. kadınlar vaşaktır, nadirdir, estetiktir, güzeldir ama erkolar yılandır, zambaktır. zehirlidir. uzak durun kızçelerim şeysi mi yapıyor açıkçası anlayamadım ama biraz sonra okyanus anamızın ağzından dökülen şu cümlelerin güzelliğine bakın;
you show me continents
ı see the islands
you count the centuries, ı blink my eyes
hawks and sparrows race in my waters
bana kıtaları gösterdiniz ben onları ada olarak gördüm. (bkz: levha tektoniği) lan bu. biraz yanlış bir görüş olsa da, levha tektoniğinden bahsediyor okyanus anamız. sizin kıta dedikleriniz benim ölçeğimde ada lan ipneler diyor. aynı magma üzerinde yüzen kıta levhaları gibi. magma için bizler birer adayız. siz yüzyıllar sayarsınız ama benim için göz açıp kapama süresidir sadece diyor. sadece iki cümlede bildiğin dünya gezegeninin tarihini anlatıyor. bildiğimiz yazılı tarih yaklaşık olarak m.ö 30.000'de başladı. o zamandan bu zamana anlatılan, anlatılmaya çalışılan tarih için biz yüzyıllar saydık. ama okyanus anamız, bizi var eden anamız için bu bi göz kırpması kadar olan bir tarih.
en sonda da asıl büyük noktayı koyuyor, ne bok varsa yaptığınız, ettiğiniz, hissettiğiniz. hepsinin sebebi benim diyor. şu sözlerle;
your sweat is salty ı am why
gözyaşlarınız tuzlu, bunun sebebi benim.
müzik tarihinin gelmiş geçmiş en dolu, en iddialı, en mükko şarkılarından biridir oceania. hem nereden geldiğimizi anlatır, hem de ne kadar küçük kum taneleri olduğumuzu. hem yaratıcı bir okyanus anadan bahseder hem de evrim öğretir. hepimiz okyanuslarda var olan küçünk bakterilerden falan var ola geldik çünkü. (bkz: abiyogenez)
björk'ün felsefe ile sanatı, bilimi, müziği her şeyi birleştirip bize bir şeyler anlatmaya çalıştığı şarkıdır oceania. ama 2004 olimpiyatları açılış müziği olsa da akla gelen ilk björk şarkılarından da değildir malesef.
devamını gör...