güne bir şarkı bırak

gözlerimi kapatıp
rüyalar elimden tutup götürebilseydi
yükselir, süzülürdüm yeni bir gökyüzünde
kederlerimi unuturdum.
hayalimde seyehat edebilseydim
aşkın ve umutların yeşerdiği, acının dindiği
saraylar ve geceler yaratırdım.
yarattığımızı her şeyi yok eden
acımasız gerçeklerin bıraktığı
zulüm, ızdırap ve çileyle gölgelenmiş
insanlar gördüğün bir dünya.
bizi, düşlerimizi ezen
tüm yürekleri karanlık ve aç gözlülükle dolduran
zorbaların yükselen duvarlarını gördüğün bir dünya.