canım babaannemin, canım çiçekleri. hatırdan mıdır bilmem girdiğimde canımı o kadar da yakmayan tek çiçek bahçesi. bir keresinde şu mısraları okumuştum bahçenin tam ortasındaki küçük incir ağacının altında;
ben ki zamansız bahçeleri kucakladım
güzeller bende kaldı
ibrâhîm
gönlümü put sanıp da kıran kim
sıcak bir temmuz sabahı tekrar kucaklaşmak üzere..
devamını gör...