malcolm x

pislik ve çamur içindeyken: doğrunun yanlış yansıması kendisine ulaştığında, ona dört kolla sarılıp içindeki tüm cevherleri gün yüzüne çıkartan, ses çıkartamayan siyahilerin sesi olan, sonunda inandığı yanlış yansımayı hiç edip doğruya tutunan yüce insan.

bu kadar hakikat ve celal yaşadığı zamana fazla gelmiş olacak ki, çağı onu kaldıramadı ezdi geçti. o kardelendi, bahardan korktular ona kıydılar ama bir kardeleni ezmekle: bahar tümden yok olmaz.