duygusuz yazar profili

benimdir. eski sevgilim, yeni sevgilim, şu anki sevgilim gibi tüm sevgililerimin benimle iletişimde olsunlar veya olmasınlar, mutlu olmalarını isterim. ama konu sevgilim olmaları değil; ben iyi olmayan bir insanın mutlu olabileceğini zannetmiyorum. o yüzden eğer mutlularsa, iyi insanlardır ve hak ediyorlardır anlamı çıkıyor. ve bu durumda aklı salim her insan bunu ister. istemesi gerekir..

duygusuz: hayatı biz nebze yaşanılır kılmak için insanın kendisini avutmasıdır.

muhtemelen yapmayacağım hareketi içeren başlık.

neden direkt kendisine değil de, görüp görmeyeceği belli olmayacak şekilde düşüncemizi ifade etmeye çalışıyoruz ki.. çok kasmayalım arkadaşlar, başımıza ne gelirse fazla anlam yüklemekten geliyor..

doğu ekspresinde cinayet

tesettürlü kadınlar peruk ile gezdiklerinde günah işlemiş sayılıyorlar mı?*

"insanlar her gün bu başlığa yazacak veriyi nereden buluyor arkadaş" diye içimden geçirirken kısa vadede yaşadıklarımı bir gözden geçirdim. belki benim de naçizane yazacak bir şeylerim vardır da, belki beni de beğenirler diye..*

buldum!! dün gece ani bi' radikal bir karar alıp konu farketmeksizin haftada en az 1 tiyatroya gitme kararı aldım ve bunun hızıyla, kitabını okuyup beğendiğim ve eleştirmenler tarafından da yüksek puan almış (bkz: doğu ekspresinde cinayet) isimli oyuna çok güzel bir yerden bilet aldım. bitti mi? hayırr. hızımı alamayıp önceden ilk sahnesini izleme fırsatım olan ama ikinci sahnesini izleyemediğim metin zakoğlu'nun tek başına adeta dev kadro gibi oynadığı
(bkz: yaşar ne yaşar ne yaşamaz) oyunundan da bir bilet kaptım. hatta şu an bir karar daha alarak "oyun tarihi gelene kadar kitabını da okusam ne güzel olur" deyip, to do list'ime onu da ekliyorum. burası bu kadar.

onun haricinde, dün en sevdiğim arkadaşımla "tekrar iletişimde olma kararı aldık" şekliyle ruhsuz ve resmi bir şekilde ifade edilebilir veya "ben öküzlük yapıp güzel, masum, ceylan gözlüm diye sevdiğim ve benim nezdimde değeri çok yüksek olan arkadaşımı kırdım ve kapıyı çekip gittim. sonra da itler gibi geri döndüm" şekliyle de ifade edilebilir ama zannedersem biraz ağır oldu.* yok yok, daha ağırını da hak ediyorum vesselam. neyse, onunla tekrar barışmamız zaten başlı başına bir olay ve onu daha fazla anlatmayacağım yoksa yeni uyanmış olan bazı yazarların tekrar uykusunu getirmeyelim.*

onun haricinde birkaç olay daha oldu ama o da yarınki "günaydın sözlük" başlığına kalsın. hepsini bir anda tüketmeyelim. velhasılı kelam değerli sözlük ahalisi; güünaydıınnn

neden?

heyoo!

mutlu olduğum zaman bir şeyleri uğraşmaya değer buluyorum veya çabalıyorum. ama zannedersem tam tersi olması gerekli..

uzun zamandır izlemediğim kadar kaliteli ve benim nezdimde aşırı etkileyici bir animasyon film.
hatta unutamayacağım değerde olan sayılı filmlerden biri bile diyebilirim. zira bana duygusuz olduğumu unutturan ve evde peçete bırakmayan bir etkileyiciliğe sahip.

hello. ı am rozzum 7134. but you can call me roz.

what if i need to tell you something and you’re not here?

voca.ro/1esViZ4kbAJk

bir tanede de benden olsun, eksik kalmayalım di mii*

muhatabını söz vererek inandıramamış, yemin ederek denemiş; o da tutmayınca yemin seviyesini kendince artırarak denemeye çalışan komik insan davranışıdır. eğer inanırsanız veya -mış gibi yaparsanız mesele yok ama buna da inanmadığınızı hissederse, sizi inandırmak için kullanacağı argümanı çok merak etmekteyim.

gerçek öz güveni artıran yegane şey öz güvendir. nedensiz, kaynaksız, temelsiz safi bir öz güven. diğer şekilde öz güven zannedilen şey biraz anlık motivasyon gibi bir şeydir. en basitinden siz öz güveninizi bir şeye dayarsanız, dayadığınız şey elinizden gittiğinde öz güveninizi de beraberinde götürür.

insanlar olarak neden bu kadar nankörüz?

bu konu hakkında yazılı bir tez var mı bilmiyorum ama eğer yoksa bence kesinkes yazılmalıdır. çünkü nankörlük seviyemiz inanılmaz şaşılacak bir seviyede. örnek olarak; her şey mükemmelken sanki şeytan gelip o kurukafalı asasıyla kıçımıza bir dokunuyor ve biz de o mükemmel konumumuzu bir anda yok edecek yegane eylemi şıp diye bulup eyleme döküyoruz. dışarıdan bakıldığında inanılmaz komik ve biraz da acınası. ama aynen öyle yapıyoruz. yapmıyoruz diyenlerlerden çoğunun da fırsatı olmadığını düşünüyorum açıkçası. işin daha komik kısmı da var maalesef. ama bu kısmın kilidi için birazcık şans da gerekiyor diyebilirim. o kısım da şöyle ki; mükemmel konumunuzu kaybettiğinizde değerini anlıyorsunuz ve biraz şanslı olduğunuz için size 2. bir şans veriliyor ve değerlendirip eski mükemmel konumunuza yakın bir konuma tekrar kavuşuyorsunuz derkeenn, şeytan gelip o asasıyla tekrar dokunuyor* ve tekrardan aynı paradoks. velhasılı kelam çok komik varlıklarız. ayrıca muhtemelen psikolojide yeri vardır. bilen varsa turuncularsa makbule geçer..

etken kuvvet her iki koşulda da eşit güce sahipse belirleyici faktör ortam koşulu olan sorudur.

ana/maksim gorki

“nisan ayında her gün bir animasyon film izleyelim duygusuz” diyen arkadaşımın dinalarıyla başladı tekrardan animasyon film izleme serüvenim. kendilerine ne kadar teşekkür etsem az..
ilk üç gün shrek serisinin ilk üç filmini seyrettim ve o kadar unuttuğum hislerin canlanmasına sebep oldu ki, o kadar mükemmeldi ki, şu an sadece bu kadar süre boyunca izlemememin pişmanlığını yaşıyorum. hele serinin ilk günü belki 17-18 sene sonra tekrar izlediğim shrek’in içimde tekrardan uyandırdığı o hisleri zannedersem tarif edemem. en basitinden kendimi tekrar 5-6 yaşında buldum ya. o zamanın çocukluğu, masumluğu, dertsizliği. o kadar iliklerime kadar hissettim ki o duyguları, adeta duygusuz olduğumu bile unutuverdim.

serinin ilerleyen günlerinde kung fu panda, cars, toy story, ice age ve madagascar’a tekrardan yer vermeyi düşünüyorum. önerisi olan varsa turunculayabilir.

t: kısaca durağan görüntülerin hareketlendirilerek oluşturulduğu film türüdür.
benim nezdimdeki tanımı ise; çocuklara hitap eden sahne, karakter ve olay örgüsü perspektifi altında yetişkinlere de bolca mesaj veren bir film türü olduğu yönündedir. hatta şahsen bazı mesajları anlamak için filmi durdurup düşündüğüm bile olmuştur. o yüzden animasyon filmlere çocuk filmi demek, o türe yapılan en büyük hakaret olarak sayılabilir.

çekilişe katıldım! numaram:25