hayat o kadar hızlı akıp gidiyor ki avuçlarımızdan günleri, ayları, yılları sayamaz olduk. nisanda yoluna güller serdiğim kız eylülde en acı anım, mayısta en sıkı dostum dediğim çocuk eylülde sırtımdan vuran anım, haziranda en güvendiğim adam dediğim babam eylülde o tokatı atan anım, temmuzda canım dediğim annem eylülde evden kovan kadın... günler geçti, aylar geçti derken bakın dostlar mevsimler de uçtu gitti yine geldik hüznün kederin temsilcisine sonbahara artık yaprakların ağaçları, insanların sıcaklıklarını terk etme vakti geldi çattı. artık yapraklar sarıya, insanlar buz mavisine dönmeye başlayacak. bizim de bu dönemde sıcaklığımızı korumamız bir hayli zor olacak fakat hayat soğuk olamayacak kadar kısa.
devamını gör...