kel danisman yazar profili

"ben senin gönlüne çiçek ekiyorum, sen altın çıkmasını bekliyorsun; ben sana evimin en güzel odasını açıyorum, sen yatak odama girmek istiyorsun..."

"you do something to me
something deep inside
ı'm hanging on the wire
for love ı'll never find"
buradan

durup dururken nereden aklıma geldiyse artık :)

buradan

bir süre uzak kalıp konuşamadığım çok eski bir dost. bugünlerde, son bir aydır aramız pek iyi.
buradan

kelimeler kafi
"...sevgilim olmadı senden sonra
dostlarım benden apayrı
kızım büyüdü maşallah
senin de bir oğlun olmuş
ne güzel..."
buradan

hanım kızımız geri döndü.

"karşıya geçerken elimden tutar mısın?"

sen ki ozgurluk kadar guzelsin,
sevgi kadar ozgur...(bkz: aşkın nur yengi)

"bulunduğu ortamdan rahatsız olduğunda kendi hayatına son verebilen balıktır" diye okumuştum bir yerde. harakiri yaptığı için japon balığı denirmiş kendisine. ya akvaryumdan atlar ya da dibe inip midesini taşla doldururmuş. anlatacak çok hikayeleri olmalı bu balıkların...

muhteşem bir ses tonu olan, özellikle komedi oyunlarındaki performansı ile beni çok güldüren kadın oyuncu. bir diğeri için (bkz: ayşen gruda)

"ailem ol" dediğim, doğum günümden 3 gün önce yeni sevgilisi ve arkadaşları ile evde sabaha kadar partileyip gözümün önünde sevişen, bunun bana ne kadar acı verdiğini, en azından geçmiş günlere dair bir nezaket, bir saygı beklediğimi söylemiş olmama rağmen ikinci defa aynı şeyi bu defa da başka biriyle yapan, karşı cinse olan güvenimi, kendime verdiğim değeri paramparça eden, bir de üzerine sosyal medya hesaplarında empati üzerine özlü sözler eden, beni hayatımın sonuna kadar kanayacak bir yara ve travma ile bırakan, yaşattığı ne varsa kat ve kat fazlasını yaşamasını dilediğim, ilahi adalete olan inancım ile de biraz da acıdığım insancık.

edit: dairelerimiz ve pencerelerimiz karşılıklı

onun için bir dilek kaldı bende: inşallah bir gün "ailem ol" dediğin insan, sen kendi yatağında "o" diye yastığa, yorgana sarılıp yatarken; "senin için taşındım" dediği, "gelirse sadece arkadaşım olan insanlar gelecek" dediği evde, sarılıp da "seni asla bırakmayacağım" diye söz verdiği yatakta bir başkasıyla gözlerinin önünde sevişir ve inşallah buna dair çektiğin acıya dayanamayıp da "allahım al canımı!" diye ağlayarak yalvarırken, bu acının yol açtığı travma ve kabuslar haftalarca, aylarca devam ederken, insanlara olan güvenini tamamen kaybettiğinde, kendini en aşağı ve en iğrenç derecede değersiz hissettiğinde, evde tek başına otururken duyduğun en ufak bir ses ile irkildiğinde, dışarıda tek başına yürürken gördüğün her insanı o sanıp delirmeye başladığını zannettiğinde, " bunları hak edecek ne yaptım" diye düşünürken, aklına ben gelirim.

ben de vaktiyle sevdiceğime domates soslu tavuklu makarna yapmıştım da, karnının tok olduğunu bahane edip yemeyip alınganlık gösterince de "sanki pekin ördeği mi yaptın?" demişti. aklıma geldikçe halen kalbim sızlar...