lilium yazar profili

bu yaşı çoktan geçtik. artık ‘zamanında evlenip çocuk yapsaydım çocuğum fatih beyin istanbul’u fethettiği yaşta olurdu’ zamanlarındayız.

et ve balık yüzünden geri kaldık bence. yoksa tavuk tüketmekten kanat bile çıktı çoğunuzda.
ayrıca size avrupa’da olduğumuzu düşündüren nedir?

(bkz: acıkınca yemek yiyen susayınca su içen kız)

görece ılımlı yaklaşmaya çalışıyorum bu mevzuya. bugüne kadar da hep öyle oldu. hiçbir zaman sivrilmedim. ama bugün yaşadığım olayla birlikte (çok büyük bir olay değildi belki bilmiyorum ama kendimi kendi ülkemde ezilmiş hissetmem neticesinde) biraz taraf olmuş olabilirim.

neyse, bugün 40 yaşlarında suriye uyruklu bir erkek hasta geldi. eli yüzü düzgün, giyimi baştan aşağı marka bir beydi. yanımdaki asistanım allahtan çat pat arapça biliyordu da o şekilde anlaşabildik. zira adam tek kelime türkçe bilmiyordu. sistemik hastalığı vardı, onun bile türkçesini aktaramadı bize. anamnezi doğru düzgün alamayınca ben iyice yükseldim. “sorar mısın, kaç senedir türkiye’de yaşıyormuş?” dedim asistanıma. tam tamına 14 seneyi doldurmuş. “ bu süre boyunca tek kelime türkçe öğrenememiş mi?” dedim düşük ama gergin bir ses tonuyla. “ben değil, doktor arapça öğrenmek zorunda bize bakabilmek için.” dedi ya. adam bunu dedi. ve ben baktım maalesef.

bazı kadınlar olur ya hani böyle çok sağlam hissi verir. başın sıkışsa, dara düşsen sapasağlam yanında duracağını bilirsin. sırrını anlatırsın, akıl alırsın, sana yol gösterir, gösterdiği yola gözün kapalı güvenirsin. bu kadın bana bu izlenimi veriyor. hiç tanımadan bilmeden böyle hissettiriyor bana.

bu aklı sana kim verdiyse bi daha görüşme bence

geleyim aşkım ortanızda otururum ama.

alma verme dengesini kurabilmeli. ben ne veriyorsam dengeli şekilde karşılık vermeli. bana ne veriyorsa, benim de vermemi kabul etmeli, mahcup ve borçlu konuma sokmamalı, obje bırakmamalı.

(bkz: maybach’ı olan erkek çekiciliği)

edit: önce kendi arabanızı alın, sonra da arabalı erkeğinizi. meteliksiz veya arabasız erkeklerin de yüzüne tükürmeyin bile kızlarım. *

birkaç ay önce müstakbel hekim kardeşlerimin önlük giyme törenine katılmıştım. orda türbanlı bir hanım kızımız, maalesef kendisi geleceğin doktoru olacak, kendisine önlük giydirecek olan 60 yaşlarındaki erkek hocasını, elini kaldırarak reddedip kadın hocanın önlüğünü giydirmesini istedi. ah dedim, o erkek hocanın yerinde ben olacaktım. ahhh… ama adam asaletinden gülümsedi geçti. bir kere daha midem bulandı kafasına taktığı örtüyü olabildiğince sıkıp beynine gidecek olan oksijeni engelleyen insanlardan.

kemalistler kovalasın seni ya. bazı insanlar ne kadar da rahatsız edici derecede gereksiz.

#3356432

bugün sadece kasiyer hanım övdü rujumu, bir de sen canım yazarım. merciler.

yaşı bırak ben cinsiyetini bile bilememişim. sigarayı da bıraktım zaten.

o dönem aynı zamanda bana da oramı buramı açarak meslek sahibi olduğumu söylemişti *
ulan karşınızdaki zır cahil bir kadın düşmanı diyoruz hâlâ savunuyorsunuz bu “şeyi”

178 olduğunu iddia eden ama aslında 172 boyunda olan, sarışın, kahverengi gözlü, kemerli burunlu, ince bel ve dar omuzlu biri.

şu an değil ama geçen seneye kadar katillerle, tecavüzcülerle yakın temasta çalışmaktı.

yanarak can vermek ölümlerin en fenası sanırım. haberi gördüğümde yüreğim sıkıştı, görmezden geldim belki doğru değildir diye. millet olarak sınanmalarımız bi’bitmedi.

bu başlık da bana mı gönderme? body shaming’in bokunu çıkardınız ama artık. bu arada neli makarna?

en iyi falan diyerek belki biraz abartmış olabilirim ama ilk aklıma gelen buydu:

neden hala filmi yapılmadı, anlamış değilim. mis gibi bir film çıkar bundan. çek şunu nbc.