ornitorenk yazar profili

zamanın neresinden baktığınızla da ilgili biraz. nitekim bu soru son 150-200 yılın meselesidir. bunun öncesinde sanatçı sipariş verilen işi üreten bir elemandır. mısır, yunan, roma heykellerine bakalım, neredeyse hepsi tanrı ve tanrıça heykelleri. dinden nemalanan sınıfın halkı keklemek için yaptırdığı işler. batı resmi de aynı şekilde neredeyse 15. yüzyıl ortalarına kadar kilise siparişi olarak yapılmıştır. sanatçı müşterinin isteğini yerine getirmiştir. müşteri ise o ürünü cahil kitlelerin manupilasyonu için kullanmıştır.
rönesans ve reform sonrasında büyüyen kişisel servetler farklı bir müşteri kitlesi getirmişse de sanatçı siparişle çalışmaya devam etmiştir. daha önceleri bir zanaatkar olarak görülen sanatçının yaptığı işin sanat olarak tanımlanması 19. yüzyılı bulmuştur. o zamandan bu zamana sanat kimin için sorusu sorulmaktır.

diyet yalnızca kilo vermek amaçlı değildir. kimi zaman kilo almak için de diyet yapılır. ayrıca fazla kilosu olmasa bile kadın olsun erkek olsun bazı insanların sürekli diyette olması gerekiyor. en azından diyetinde kısıtlamalar olması gerekiyor. bunların başında diyabet hastaları var. karbonhidrat ağırlıklı beslenen toplumumuzda çok yaygın ve kimse diyetine dikkat etmiyor. laktoz intoleransı olanların, çölyak hastalarının da bazı gıdalardan uzak durması gerekiyor. keza fenilketonüri hastaları için de gerekli bu.

o kadar da değil yani. ayıp ediyorsunuz. bafra pidesi diye bir şey var. gırtlağıma kadar tokken bile yerim. şimdiye kadar yememiş olanlara da tavsiye ederim. hamsili pilavın da iyi yapılmışı muhteşem olur.

(bkz: asparagas)

anahtar kelime müzik. müzikte söz olmaz. ben türkçe şarkıların bile sözlerini takip etmiyorum. yüz kere dinlediğim şarkının sözlerine bile eşlik edemem. çünkü müziği dinliyorum.

japon imparatorlarının unvanlarından biri. imparatorluk hanedanının güneş tanrıçası amaterasu’nun soyundan geldiğine inanılır.
japonya bayrağının ortasında yer alan kırmızı yuvarlak da güneşi temsil eder.

olur da havalı bir kafenin menüsünde görürseniz bu kelimeyi; viyana usulü, daha az kahve daha çok kremayla hazırlanmış bir tür cappuccinodur. ben tercih etmem. süt kahveyi bozuyor. krema daha da bozuyor.

dünyanın ilk metro hatlarından biri olan karaköy-galatasaray hattı metro olarak bilinse de fünikülerdir.

mis gibi çiğköfte yapılır. çiğköftelik etin olabildiğince yağsız olması gerekir. ama millet bulgur yemekten çiğköftenin etle yapıldığını unuttu o da ayrı dava.

ben yaşamadım. hatta benim neslim yaşamadı. bizim aşkla meşkle uğraşacak vaktimiz yoktu. devrim olacaktı, memleketi kurtaracaktık. devrim olacağına 12 eylül oldu. aşk ihtimallerini feda ettiğimizle kaldık.

fanboylar ve fangirller toplaşmadan söyleyeyim. ünlü insanlarla evlenilmez. ünlü insanın hayranları peşini bırakmaz çünkü. nereye gitseniz etrafınızda bir hayran sürüsü bitiverir. imza isteyen, birlikte fotoğraf isteyen, öpücük isteyen sürekli bir şeyler isteyen insanlar olur. sizi ünlü eşinizle arasında bir engel olarak görüp aşağılamaya, yok etmeye çalışan stalkerler olur. efendi gibi hanım gibi ünsüz insazlarla evlenin illa ki evlenecekseniz. bu devirde evlilik de gayet gereksiz bir müessese ya neyse.

bol fıstıklı antep baklavası rakipsizdir. tatlıların şahıdır. lakin şerbetli tatlıların geri kalanında şerbeti çıkar geriye düz hamur kalıyor. şekerparesi de, kalbura bastısı da, tulumbası da, kemalpaşası da öyle. şerbetli yavan ekmek. onları yemem. baklavadan sonra tavukgöğsu kazandibi, fırın sütlaç, krem karamel, panna cotta gibi nefisin nefisi sütlü tatlılar var.

uslu çocuklar olup bir on yıl daha sabrederseniz seda sayan'ın üçyüçellikinci evliliğinde görebilirsiniz.

kitabı yıllar önce okumuştum. filmi de izledim.

panik gerektiren bir durum değildir. yıllardır bilinen bir hastalık bu. ilacı var. bulaşıcılığı da düşük çünkü yalnızca doğrudan temas yoluyla bulaşıyor. hasta insanla aynı odada oturabilirsiniz bile. lakin pik yaptığı dönemdeki görüntü pek kötü. içiniz kaldırmayabilir.
ha aşısı da var. zamanında çiçek aşısı olmuş nesile bulaşmıyor zaten.
bu işten büyük salgın karantina falan çıkmaz.

beştepe diye bir varmış ankarada. gidip görmek nasip olmadı ama duvarların arkasında kalan kısımda insanlar yeryüzü cennetinde gibi yaşıyorlarmış. öyle diyolla.

hepsi büyücüymüş bunların.

otobüsü bırak uçaklarda bile içiliyordu. ne farkı var diyecek olursanız otobüste pencere açılıp temiz hava alma imkanı varken uçakta o da yoktu. uçaklarda sigara içilmesi 1986 yılında yasaklanmış. otobüslerde ve kapalı alanlarda sigara yasağına gelince: bazı yazarlar akp'nin yaptığı tek iyi iş olabilir demişler. kapalı alanlarda sigara içilmesine dair kısıtlamalar getiren yasanın tarihine baktım, o da 1996. ki ben de öyle hatırlıyorum. otobüslerde sigara yasağı akp iktidara gelmeden çok önce başlamıştı. akp zaman içinde bu yasakların çerçevesini genişletti. o kadar.

(bkz: gülşah alkoçlar)

çocuğun büyüyüp yaşlanacağını dikkate almadan isim vermeyin, öyle biricik, öpücük gibi saçmasapan isimler yetişkinleri rezil ediyor. koyduğunuz ismin sonuna bir bey veya bir hanım ekleyip sesli söyleyin. kimse gülmüyorsa olmuştur.