patozcu yazar profili

kafanın içindeki olumsuz sesleri neden susturmuyorsun?

beni tanıdıktan sonra herkes uzaklaşır benden. üzülmüş gibi yapar herkes kim bilir belki de gerçekten üzülür bazıları. ama ben kimse benim için üzülsün istemiyorum, üzülmüş gibi yapmasını hiç istemiyorum. bu sosyal hayatta da böyle sözlükte de böyle. çünkü herkes bensiz daha mutlu, herkesin neşesini çalıyorum biraz, herkesin canını sıkıyorum çokça. sohbet bile edemiyorum onlar gibi, onlar gibi gülemiyor, onlar gibi umursamaz tavırlar sergileyemiyorum. dışarıda çok yalnız içimde çok kalabalığım. keşke içimde de yalnız olabilseydim. belki o zaman saçlarım bu kadar erken dökülmeyecekti,kafamı yastığa koyar koymaz uyuyacaktım belki de.

başkasının yardımı olmadan bir hiç olmak, ama başka biri yardım edince daha da hiç'leşmek.