pictorem yazar profili

geçicidir... geçiniz!..

"hiç şüphesiz ki yaptığım en doğru şey; kendini vazgeçilmez sanan insanlardan uzaklaşmam oldu..." *

"bilinen bir şey varsa
göklerin ağzına kadar iğde kokusuyla doluşudur" *

günaydın sözlük, mis gibi sabah, mis kokulu bir gün olsun, günaydın!..

(bkz: kadınların kötü davranan erkeğe kıl olması)

insan sevdiği sevmediği herkese, her şeye kızabilir ama sevdiğine kırılır.

"deli bir adam size kendinizden utanmanızı söylüyorsa ne biçim bir dünyadır burası!" *

mesleki deformasyonum var benim, zaman içinde yamuldu algım, çağrışımlarım.
aklıma şu sahne geliyor ki; çok severim.

*

böyle bir masa olabilemez. o masaya ben arkam dönük bile oturamam o derece yiyemeyeceğim şeyler.

hem bir mesafe/zaman talebi, hem kararsızlık zemini, hem son ihtimal durağı... ama dedublüman'ın belkisi çok güzel.

"omzumda işlemediğim günahlar
sözlerimde riya var
kederimde bir aşk
görüyor mu?

belki de yanlıştı doğrularım
aşkını, sevgini sorguladım
yolların kapalıydı, zorlamadım
öldürdüm çiçeğimi, yaşatamadım"

(bkz: varyemez)

italyancadan dilimize geçmiş sözcük; "dolaşma, gidip gelme", " bir aşağı bir yukarı gidip gelme", "dönüş, dönemeç, dirsek".
latincede;
voluta, "dönme, dolanma",
voluāre, "etrafında döndürmek, yuvarlamak"
volūtus, "yuvarlamak, etrafında döndürmek".

gustave doré, 1872’de bir gravür yapmış, londra'daki new gate hapishanesi'nin avlusunda volta atan mahkumları resmetmişti.
vincent van gogh, honoré daumier ve jean-françois millet'den başka gustave doré'nin de birçok resminin etüdünü/yorum kopyasını yapmış, kendi diliyle yorumlamıştı. “tutuklular çemberi/prisoners exercising" resminde, gustave doré'nin gravürünü, 1890'da, saint-remy'de bir sığınma evinde tutulurken, intihar etmeden kısa bir süre önce kendine özgü üslupla yorumlamış, belki de öldüğü yaşı imleyen 37 mahkumu kendini onlardan ayırarak ve daha sıkışık bir avluda resmetmişti.

daha ötesi; 1971 yılında çektiği “otomatik portakal/ın a clockwork orange" filminde stanley kubrick'in , doré ve van gogh'a bir "saygı" göndermesi vardı.

- gustav doré

- van gogh

- stanley kubrick

#3561090, çok teşekkür ederim retro spektif. ne güzel böyle düşünmen, çok hoş, çok duygulandım.

pek gerçekçidir kardeşim *.

“bin diken bir gül için sulanır” *

günaydın sözlük, günaydın!..

her sabah fotoğrafını öperek güne başladığım anacığımın büyük yüreğinden, şefkatli ellerinden, sıcacık kucağından, sevgisinden, ilgisinden öğrendim anneliğin ne demek olduğunu ben.

ama;
bir çocuğu sevmenin, şefkat duymanın, koruyup kollamanın, yol göstermenin, ışık olmanın, haklarını gözetmenin, duygusunu hissetmenin yalnızca doğurmakla altından kalkılabilecek marifetler olmadığını; bunu kimi doğurmamış kadınların, kimi doğurmamış adamların da mükemmelen yapabildiğini biliyorum.

işte bu yüzden;
önce çocuğunu kaybetmiş bütün annelerin sonra şefkatini yavrularından esirgememiş bütün annelerin, anne olmayıp da anne gibi hisseden/davranan bütün kadınların, yavrularına annelik etmiş bütün babaların anneler gününü kutlarım.

benim için bir geleneksel oldu bu günü bir käthe kollwitz deseniyle kutlamak. bu sene de bunu seçtim.
annecim seni çok özledim.

käthe kollwitz, "mutter, zwei kinder an sich pressend", gravür, 1932.

çok zaman geçti, unuttum gitti!..

*
"eylül toparlandı gitti işte
ekim filan da gider bu gidişle
tarihe gömülen koca koca atlar
tarihe gömülür o kadar" *

claude monet, "the blue row boat / mavi kürek teknesi", 109 cm x 129 cm. tuval üzerine yağlıboya, 1887, thyssen-bornemisza müzesi, madrid, ispanya

hiç duymamıştım, duymaz olaydım...

yutaka murakami'nin kedilerinden biri. bu adam hem bir kedi manyağı hem de bir sulu boya ustasıydı. .