pictorem yazar profili

deha, ihanet ve geç kalmış şöhret; hayatının hikayesi bundan ibaret.




güzel sanatlar okulu'nun (école des beaux-arts) kadın öğrencilere yasak olduğu zamanlardı; yılmadı, heykeltıraş olmak kararlılığıyla paris'e taşındı, özel atölyelerde çalıştı. yolu auguste rodin'le kesişti. rodin, çok yetenekli, çok güzel sanatçıya hem aşık oldu, hem yeteneğinden çok etkilendi; birlikte çalışmaya başladılar, yaratıcıydılar, heyecanlıydılar. birbirlerinin çalışmalarından etkilendiler ama rodin'in yanında bu olağanüstü yetenek geri planda kaldı, görmezden gelindi...
ayrılmaları sonrasında rodin'in şöhreti aldı yürüdü, camille darmadağın oldu, toparlayamadı, adı "deli kadına" kadar çıktı. 1864 doğumlu camille, 1913'te akıl hastanesine kapatıldı.
esasen hiçbir tehlike oluşturmuyordu. bu defalarca tıbbi raporlarla kanıtlandı. buna rağmen 30 yıl boyunca tecrit edildi. umutsuzca yazdığı içten, duygu dolu mektuplarına kardeşi paul claudel hiç yanıt vermedi.

"bilmiyorum, kaç yıl oldu buraya kapatılalı, ama tüm hayatım boyunca ürettiğim eserlere sahip çıktıktan sonra şimdi de kendilerinin hak ettikleri hapishane hayatını bana yaşatıyorlar…"

"bu esaretten çok sıkılıyorum… eve hiç dönemeyecek miyim, paul?”

1943 ylı ekim ayında camille claudel akıl hastanesinde tek başına öldü ve ailesinden kimsenin katılmadığı bir cenazeyle isimsiz bir mezara gömüldü.

şimdi adına bir müze var fransa'da. 2017 yılında açıldı camille claudel müzesi.

iyi düşünür, iyilik ister, hasedi/fesadı/çekemezliği yoktur, kötülüğe kötülükle karşılık vermez, naziktir, düşüncelidir, sevgilidir, şefkatlidir, iyilik yapmayı sever...

iyi insan;
- ne kadar iyi bir insan olduğundan bahsetmez, bahsi geçerse utanır,
- yaptığı iyiliklerle övünmez, bahsini açmaz, bahsi geçerse mahcup olur,
- yaptığı iyiliklerin karşılığını beklemez, beklerse o iyilik değil alışveriş olur,
- yaptığı iyilikleri kafaya kakmaz, kakarsa çok ayıp olur,
- iyiliklerini sessizce, gizlice, iyilik yaptıklarına sezdirmeden yapar, aksi olursa yaptığının kıymeti kalmaz.

#3651609,
atlatılacak vartalar vardı sevgili sıfır sıfır sıfır. atlayabildiklerimin üzerinden atladım, kalkabileceklerimin altından kalktım, gerisini çimenlere saldım ve geldim.

o nefis cümlelere teşekkür ederim. ben de sizi okumayı, gülmeyi özledim.

*
hasretinden yandı gönlüm

*
günaydın sözlük, yeşil elma tadında, en güzelinden bir gün olsun, günaydın!..

bir ahmet erhan şiirinde derin bir metafordur.

*
günaydın sözlük, günaydın!..

henüz bitmedi, inşaat halinde ama 15x15x20 cm.lik maketi bu.

aklıma doğrudan gelini geliyor.

haydi, kıvırcığımızın bağlamasından gelsin;
edremit'in gelini kınalamış elini, sarmaya doyamadım o incecik belini

beklediğini alamadığında "ben senin için" diye başlayan cümleleri peşi peşine sıralayan insan serzenişlerine sebep olan şeyler.

yapmasaydın!..

lodosun kıyıyı her vuruşunda;
*
günaydın sözlük, günaydın!..

- dedikodu yapmak.
- övünmek.

(bkz: ayyuk)

auriga takımyıldızının * en parlak yıldızı. capella yani “küçük dişi keçi” .

esmiyor...

urla çok sıcaktı. güzelim bir çınarın gölgesine sığınmış, kafamı göğe çevirmiş, çınara teşekkür ediyordum; kahvem çıkmamış.

urla, yanıyor bugün. kediler perişan...

göz dikmek (her anlamda)... başkasının eşyasına, başkasının alanına, başkasının hakkına, başkasının sevgilisine, başkasının huzuruna, başkasının bedenine vs.

sadece kendine değil başkasına da saygısının olmaması demek. ayrıca başkası adına utanmak sebebidir.

*
- herkes her şeyi biliyor,
- herkesin herkese söyleyecek bir lafı verecek bir aklı var,
- herkes sen giderken ben dönüyordum böbürlenmesinde.
- vasıfsızlığın kibri, çiğliğin pişkinliği, izansızlığın hükmü sürüyor her yerde.

sadece çağımıza mı aittir bilmiyorum ama bunlar hastalık gibi geliyor bana.

ben, gayri gider oldum derdim,
o, söyle derdi.

ağlardık...

kürdili hicazkar şarkı, avni anıl bestesi, turhan oğuzbaş güftesi... buğulu sesiyle şahane kadın gönül akkor söylesin.