porosity yazar profili

artık kullanılmaktan insanlar üzerindeki tesirini kaybetmiş yakıştırmalarla yapılmış alelade bir açıklamadır.
bu açıklamanın bilerek kendi baştan atma metodları olan 'terör destekçisi bunlar' diyerek yapıldığını düşünüyorum. aksi halde konu aslında çok derinlere gidiyor ve türkiye'nin ekonomisinin bulunduğu yeri her kesim tarafından deneyimlenen bir hale getiriyor. yurt her zaman için problemli bir durumdu peki neden bu sene protesto ediliyor? ev kiralarının pahalılığı bunun tek açıklaması değil maalesef. eskiden nispeten pahalı bir evde otururken ev giderlerinden kısabiliyordunuz ya da ucuz diye yalıtımsız bir evde otururken gelecek fatura sizi endişelendirmiyordu. bugüne geldiğimizde her şeyden kısılsa bile insanlar mağduriyetlerini gideremiyorlar. konu üniversite okumak gibi her kesimden insanın bir şekilde karşılaştığı bir konu olunca doğal olarak bütün vatandaşlar bu mağduriyeti bir biçimde deneyimliyor. bu seneye kadar hiç sosyal mecralarda barınacak yerim olmadığı için okulu donduruyorum temalı paylaşımlar okumamıştım. tüm bunlara rağmen ekonomi övülüp bu övünülmenin yetmediği yerde suçu emlakçıda, markette, esnafta ve vatandaşın kendisinde aramak akıllara ziyan bir durumdur.

tanım: hafif bir kalp çarpıntısı, inşallah toparlayabileceğim bişey söyler hissini yaratan mesajladır?
beni en gereni ise 'selam, sana bişey söylemem lazım'

sürekli bir 140journos belgeselinde yaşıyormuşsunuz gibi hissettiriyorsunuz ki bu da sizi izlenmeye ya da dinlenmeye değer kılar gibi bi algıyla vay be ne hayat diyip neo arabesk alt yapılı müziğinizi dinlemeye gidiyorsunuz

tanım: alıştığımızdan değil oluşturulan korku toplumuyla susmak zorunda bırakıldığımız durumdur.
eskiden olsa 'yavaş yavaş yapıyorlar fark etmeden alışalım diye' derdik ama artık öyle bir durum da yok herkesin gözüne sokularak yapılıyor. yasağın karşısında durduğunuz anda iki seçenekle yüzleşiyorsunuz. dava edilmek ya da hükümet tarafından vatan hainliğiyle suçlanarak dava edilmek . derdiniz sadece 'ben sizin gibi düşünmüyorum' demekken durum bir anda önce bir olaya sonra bir davaya dönüşüyor. haklı olarak korkuyoruz ve alışamasakta aman kim kazanamayacağı bir davayla uğraşacak şimdi diyoruz.

tanım: buram buram cinsiyetçilik kokan başlıktır.
herkesin kendine ait bir karar verme mekanizması var bu yüzden kendini nasıl mutlu hissediyorsa öyle giyinir ve bu bizi ilgilendirmez. kaldı ki burada 'efemine' giyinen erkek diye düşünüp dolaylı yoldan kadına benzemenin zayıflık olduğu vurgusunu yapıyorsunuz. ataerkilliğize ataerkillik eklemenin de bir anlamı yok.

tanım: okuması bile insanı anksiyete deryasına sürükleyen başlıktır.
artık faturayı posta kutusunda gördüğüm zaman keyfim kaçmasın diye almıyorum. sabah evden çıkıp akşam giren biri olarak buzdolabının fişini çekip konserve yemek mi yesem acaba diyorum. telefonu da iş yerinde şarj ederim artık. her geçen gün daha da yoksullaşıyoruz. telefon almanın lüks sayıldığı bir ülkede artık temel ihtiyaçlardan biri olan elektrik bile lüks kategorisine girecek. yakında röportajcı dayıları görürüz çıkar faturanı göster derken ya da bizden önce elektrik yoktu diyen devlet büyüklerini.