seksendokuz yazar profili

eski işyerimin sahipleri tam şark kurnazı tiplerdi.pandeminin yeni patladığı zamanlar kısa çalışma ödeneği diye bi icat çıktı.adamlar harıl harıl üretim yaptırıp malını satarken, işyerinde kim var kim yoksa kısa çalışma ödeneğine tabi tuttular. yani tam zamanlı çalışmamıza rağmen 10 gün sigortalı görünüyoruz, bankaya 10 günlük ücret yatıyor, geri kalan 20 günlük ücreti karpuz tarlasında çalışır gibi sıraya girip elden nakit olarak alıyoruz...neyse bi gün arkadaşlarla ana avrat dümdüz gittiğimiz bi çay molasında bize kulak misafiri olan bi yalaka çıktı dedi ki : "yahu ne yapacaksınız sigortayı, primi? zaten emekli olmak için yaşı bekleyeceksiniz, adamlar paranızı veriyor işte...bu krizde işsiz kalsanız daha mı iyi?" deyiverdi.biz de bi süre yüzüne anlamsızca bakakaldık...anlayacağınız ölümü gösterip sıtmaya razı etmek deyimi böyle bişey olsa gerek.

bunların bir de seri şekilde geçerken elini teşekkürler mahiyetinde kaldıran medeni türleri de vardır.lakin yaşı genç, elinde telefon, uyuz uyuz geçen türleri vardır ki, o kısacık sürede adama hayatı sorgulattırır.

dün bir bugün iki.

normal sözlük avlanma sahasına hoşgeldiniz.atış serbest!

filler tepişir, çimenler ezilir...

sebebi neydi ki?

itfaiyeyi aramak ve korkulukların kesilmesiyle son bulacak eylem.

imparatorun hamamdaki dövüş sahnesinden daha travmatik değildir.

bazen duşta ve tuvalette kendimi kendimle röportaj yapar vaziyette bulup irkiliyorum.