1.
kişinin 17 yaşındaki haline vereceği öğüt
daha bu gün yazdığım bu yazıyı 17 yaşımın son gününde hayatımı sonlanıracağım için paylaşıyorum.
intihar mektubum
bu gün doğum günümden iki gün önce tam iki gün bile sayılmaz gerçi 6 kasımda 18 oluyorum ve ben şu an iki gün sonra intihar etmeyi düşündüğüm camın önünde oturmuş bu yazıyı yazıyorum daha fazla tutamıyorum içimde kimseyede anlatamıyorum intihar edeceğim halde sadece hiç tanımadığım üç beş insanın okuyacağı bir yere yazma cesaretini toplayabildim sen bunu okuyan biri olarak ne düşünürsün bilmiyorum ama ben artık yapamıyorum be gerçekten daha 18 bile olmadığım bir hayat bana bunları yaşatırken ben ne ilerisini düşünmek ne de yaşamak istiyorum.
belki benden daha ağır olaylar yaşamış insanlar vardır ama ben kendimi bu kadarını bile kaldırabilecek kadar güçlü hissetmiyorum. bu arada bu ne ilk intihar kararım ne de ilk teşebbüsüm olacak. bilmiyorum yani belki bu sefer de beceremem intihar etmeyi her ne kadar diğerlerine göre daha istikrarlı olsamda.
ve geride bıraktıkların ne olacak diyenlere hiç biri için üzülmüyorum ne annem babam için ne kardeşlerim arkadaşlarım için ne kadar üzüldükleri ise hiç umrumda değil. ben sadece geride bıraktığım kitaplarım için üzüleceğim okuyamadığım binlerce kitap için üzüleceğim ve şu an elimde oluşta 6 kasıma kadar bitiremeyeceğim kitap için üzüleceğim sadece yarım bıraktığım kitabım için pişman olacağım.
neyse ya hiç kimseye ne bir mesajım ne de bir dileğim yok çünkü hiç bir şey düzelmeyecek her şey her zaman daha kötü olacak.
ben belki intihar edeceğim ama umarım sizler intiharın kelime anlamını unutacak kadar güzel günleriniz olur.
bu gün içimden gelenler bunlardı ve hepsini yazdım daha fazla yazmak istemiyorum çünkü başım ağırmaya başladı sadece uyumak istiyorum.
sonsuza kadar uyumak istiyorum.
intihar mektubum
bu gün doğum günümden iki gün önce tam iki gün bile sayılmaz gerçi 6 kasımda 18 oluyorum ve ben şu an iki gün sonra intihar etmeyi düşündüğüm camın önünde oturmuş bu yazıyı yazıyorum daha fazla tutamıyorum içimde kimseyede anlatamıyorum intihar edeceğim halde sadece hiç tanımadığım üç beş insanın okuyacağı bir yere yazma cesaretini toplayabildim sen bunu okuyan biri olarak ne düşünürsün bilmiyorum ama ben artık yapamıyorum be gerçekten daha 18 bile olmadığım bir hayat bana bunları yaşatırken ben ne ilerisini düşünmek ne de yaşamak istiyorum.
belki benden daha ağır olaylar yaşamış insanlar vardır ama ben kendimi bu kadarını bile kaldırabilecek kadar güçlü hissetmiyorum. bu arada bu ne ilk intihar kararım ne de ilk teşebbüsüm olacak. bilmiyorum yani belki bu sefer de beceremem intihar etmeyi her ne kadar diğerlerine göre daha istikrarlı olsamda.
ve geride bıraktıkların ne olacak diyenlere hiç biri için üzülmüyorum ne annem babam için ne kardeşlerim arkadaşlarım için ne kadar üzüldükleri ise hiç umrumda değil. ben sadece geride bıraktığım kitaplarım için üzüleceğim okuyamadığım binlerce kitap için üzüleceğim ve şu an elimde oluşta 6 kasıma kadar bitiremeyeceğim kitap için üzüleceğim sadece yarım bıraktığım kitabım için pişman olacağım.
neyse ya hiç kimseye ne bir mesajım ne de bir dileğim yok çünkü hiç bir şey düzelmeyecek her şey her zaman daha kötü olacak.
ben belki intihar edeceğim ama umarım sizler intiharın kelime anlamını unutacak kadar güzel günleriniz olur.
bu gün içimden gelenler bunlardı ve hepsini yazdım daha fazla yazmak istemiyorum çünkü başım ağırmaya başladı sadece uyumak istiyorum.
sonsuza kadar uyumak istiyorum.
devamını gör...