tho doors ve hatta
acid rock tarihinin en iyi şarkısı olabilir. aynı isimli albümde
touch me daha ön planda olsa bile bu şarkı tamamen tüm grup üyelerinin ruh hâlini özellikle jim morrison'ı çok iyi yansıtıyor.
şarkının ilk kısmında jim morrison tek başına haykırıyor. sisteme küfürsüz küfür ediyor resmen. zaten jim'in hayatının en önemli duruşlarından biri bu. ardından
robby krieger ikinci kısma başlıyor, ona jim ve
ray manzarek eşlik ediyor. ikinci kısım bu şekilde yavaş ilerliyor. üçüncü kısımda tüm grup işe dahil oluyor ve hareketleniyoruz. tam bir
twist dansı yapmalık bir melodiyle ısınıp dördüncü kısma yuvarlanıyoruz. burada robby yok,
harvey brooks bass ile eşlik ediyor bu kısma ve tekrar frene basarak son kısma geçiyor.
the best part... jim zaten bunu şarkı içinde söylüyor. şahane bir intro ve harika bir vokal çığırtkanlığı içinde giriş yapan şarkı grup elemanlarının vokal olarak şarkıya katılmasıyla çok tepelere çıkıyor. şarkının sonunda tüm elemanlar polifoni yaparken morrison aradan bir şaman gibi çıkıp bu ayini sonlandırıyor. vokaller güçlü, enstrümanlar şahane, akıyor yahu şarkı. dinleyin, dinletiniz.
devamını gör...