aldığım yanlış kararlar ve saat 6.00

binlerce duygumun arasında sıkışmış gibi hissetsem de tek bir konudan kaçıyorum aslında ne yaptım ben?
2025’e nasıl bir giriş ama daha sabah her şey çok güzel olacak gibi bir düşüncemin arasında
hiçbir şeyin aynı seyirde ilerlemeyeceğini her geçen gün daha iyi anlıyorum bu kötüyü çağırmak değil
tüm şeyler çok düz ilerleyemez yani yok böyle bi şey.

kendime hiç inanmıyorum hala
veya inanmadığım kulvarlardayım bilmiyorum
çok korkuyorum ama biliyor musun?
kendimden bile bazen çok korkuyorum
her şey çok kötü gidebiliyo veya ben kendi iç dünyamda öyle hissediyorum.
çok başarısız hissediyorum bir çok insanın gözünde çok başarılı gibi gözükürken
kendimi bu bölümün içerisinde çok yetersiz hissediyorum ve ben de yoğun umulmadık anksiyete bombardımanları yaratıyor bu durumlar
insanın kendine yaptığı en büyük kötülük herkesi ve her şeyi kestirebilirken
kendi düşeceği vaziyeti kestiremeyip kendine bencil olup bencil kalması muhtemelen.
ben çok uzun zamandır çok iyi durmaya çalışıyorum ama işin net gerçeği başaramıyorum.
ne yaparsam yapayım bana yetmeyecek içimde çok doyumsuzcana olan bir tatminsizlik+ mükemmelliyetçilik var. inanır mısınız ellerim bazı ipleri sıkmaktan çok acır hale geldi ve tüm bu dik duruşumun altında hala babasının dizine yatıp baba saçımı okşar mısın bunu en iyi sen yaparsın diyen bir kız ve kendi içsel karmaşamda vâr olan geçimsizlikler. baba yaşamayı çok ciddiye alıyorum
anlayabiliyor musun?

boyle baslik acilmaz kardes. git baslik acmayi ogren dedirten baslik.