allah'ın insanları üzmek istemesi

gerçekten çoğul mu durum ya? ben de sadece beni üzüyor sanıyordum. rahatladım biraz.

tanrı insana en çok hüzünlü zamanlarında yakındır. çünkü seni üzecek olayları yaşamadan vereceğin tepkilere göre ruhunun zaaflarını keşfedemezsin, ve tevazu sahibi olup da küçülemezsin. o nedenle bir şeylerden mahrum kalmak veya mevcudu kaybetmek hem insana aslını öğretir, hem de onu basitleştirerek, küçülterek hiçliğe doğru götürür. insan ruhunun istediği yöneldiği ne kadar az şey olursa, yani insanın içi ne kadar boşalırsa o kadar çok allah'la dolar. maksat budur işte, insanın en mükemmel yaşayış biçimini elde etmesi, yani tanrıyla beraber olması.

ilahi bir el gelip mi üzüyor bizi?
bizi yoran hayat ve içindeki insanlar. insanlar iğrenç, insanlar iki yüzlü ve çıkarcı. büyük resme bakacağım diye aforizma kasmaya gerek yok. insan insanın kurdudur. kırk yılda bir size iyi gelen biri çıkar karşınızda hayatta, onu kaçırmazsanız elinizden ne ala. hepsi bu.

üzmek isteseydi kedileri yaratmazdı.

şu dünyada gördüğüm tek şey var oda insanların insanları üzmesi.