resmen, ağır ağır, usul usul, gizli gizli alkol yasağına doğru gidiyoruz. sıcak su kurbağa muhabbeti.
dip: yasağı delmeyeni...

düşsel gerçekçilik akımının kurucu üstadıdır. hem o kadar gerçekçidir, hem o kadar fantazi ürünüdür.

hülya avşar, gazetecilerin sorduğu soruları cevaplarken özgürlüğe alıştığını ve kendisin zaten sapyoseksüel olduğunu itiraf etmesi.

hülya avşar sayesinde mehmet tecirli, coşkun sabah, osman hattat, ibrahim tatlıses, mehmet özener, tanju çolak, kaya çilingiroğlu, sadettin saran, ali güven ve mehmet dereli'nin entelektüel bireyler olduklarını öğrendik.
kaynak

soylu sınıfı şıklar arasında yer alıyor mu?
yok yok ben yine ezilenden yana olurdum, hatta tanrı beni bir köyün ortasına bırakırdı, bu kafadan soylu falan çıkmaz diye.
el cevap; işte o köyde demirci veya ahşap ustası olurdum.

geçen ben de yapmıştım. pek gözükmüyor cevizden ama idare eder işte.

manastırı ve manastır askeri idadisini gezdiğinizde, gazi'nin bu türküyü hangi ruh hali içerisinde dinlediğini idrak etmeniz daha kolay oluyor.

dinlerken uzaklara dalması boşuna değilmiş...

birde çok keyiflendiğinde mırıldanırmış bu türküyü, salih bozok öyle ifade ediyor.

gazi'yi bir yandan hüzünlendiren bir yandan keyiflendiren bir türkü özetle, bende bu duygular içerisinde dinliyorum her seferinde, onun insan yönüne daha yakın hissettiriyor...

genel olarak kadınlar tarafından başarılı bulunan erkeklerdir. flörtöz olmak bir sanattır, flörtöz erkek için ise bir sanatçı diyebiliriz.

* flörtöz erkekler bakımlıdır, siz hiç sümsük ve pasaklı bir flörtöz erkek gördünüz mü?

* flörtöz erkekler kültürlüdür ve konuşmasını bilir, siz hiç iki kelimeyi bir araya getiremeyen flörtöz erkek gördünüz mü?

* flörtöz erkek kadın ruhundan anlayan erkektir, siz hiç flörtöz bir kalas gördünüz mü? demeyeceğim çünkü iki kelimeyi yan yana getirmek bile flörtöz kavramına bir hakarettir.

* flörtöz erkekler genelde hemcinsleri tarafından sevilmezler, çünkü diğer kalas tipler aslında onlar gibi olmak ister lakin olamazlar.

* son söz: flörtöz olunmaz, flörtöz doğulur.

türkiye'de tadı kaçırılan, kısa kesilmesi gerektiği halde kesilmeyen ve dizinin neredeyse kendisiyle aynı süre boyunca bitmeyen, dizinin sahnelerinden bazılarını(!) içeren kısa kesit(!).

mesela yabancı bir dizi izlerken ""previously on dexter" der ve 5 saniye içerisinde çat, pat, güm şeklinde, bir önceki bölümün en can alıcı yerlerini gösterip diziye geçer. peki bizde? sağ altta "az sonra yeni bölüm" yazar, 2 saat önceden. ardından hemen hemen tüm sahneler baştan yayımlanır.

ilkokulda özet çıkarma ödevi verildiğinde neredeyse her şeyi yazıp gelen tipler vardı. bu işlerin başında da sanırım onlar bulunuyor.

yönetmenliğini yılmaz erdoğan'ın yaptığı hüngür hüngür ağlatan 2013 yapımı filmdir. bu film vesilesiyle rüştü onur ve muzaffer tayyip uslu gibi çok değerli iki şairi tanımış oldum. şiirlerini çok seviyorum hepsi içime dokunuyor. mert fırat ve kıvanç tatlıtuğ oyunculuğu çok iyidi izlemenizi tavsiye ederim.

biraz algıya göre hareket eden araştırma yapmayan garip insandır. saygı duymak lazım herkes kullanmak zorunda değildir.
sadece umarım kararının arkasında durur ve tekrar yüklemez. insan tükürdüğünü yalar mı yahu.

bana rus edebiyatını sevdiren kitap desem, nokta atışı olur. yahu sen ne yazıyorsun be adam? bir de delirip cilt yakmak nedir? o tasvirler nedir? edebiyat yapıyorsun be, git tablo çiz böyle ayrıntıcıysan! o nasıl kurgu, nasıl sıradışı hikaye? bir de yaşadığı dönemde her gelen mektupla tek tek ilgileniyormuş. herife bak ya! ne muhteşem adamsın sen ya.

nihat doğan

çok para kazandıran herhangi bir meslektir. bu ülkede insanlar artık eğitim düzeyine değil, maddi güce saygı duyuyorlar.

uzun süre yalnız yaşayınca istemsiz oluşan dialog. ben artık herkesin içinde de bol bol yapıyorum. garipsenmiyorum da genel de “hıı ne dedin?” diye sorulara maruz kalıyorum. ben de: “hiççç kendi kendime konuşuyorum”diyorum. ben ve çevremdekiler için klasik bir durum.*

ben senin kısa donla gezdiğin günleri bilirim.

becerebildiğim halde şiir yazmamak hobim mesela.
genelde gitar çalarım kafa sallarım. piyanoya oturur bildiğim şarkıları çalar kalkarım. sazı elime alır neşet ertaş'ı yad ederim. bol bol uyurum.

bizi hiç ilgilendirmeyen konulara burnumuzu sokmamak da medeni bir davranıştır. bizim ülkemiz insanı neden böyle? sadece selam verdiğin insan bile ayak üstü bir araba soru soruyor. yahut cocugunla ilgili bile akıl verip , yorum yapma hakkını kendinde buluyor. istemiyorum güzel kardeşim yapma, soru sorma, akıl verme. git şu merakını daha faydalı şeylere yönelt.

birçok duyguyu barındıran hüzün evleridir. kimisi yemek yemeye gelir, kimisi dedikodu yapmaya. insanlar acısını mı yaşasın, gelen misafiri mi ağırlasın şaşırır. bir de tüm o kalabalık gittikten sonra koskoca evde tek başına kaldığın zaman vardır. tüm o gürültü, karmaşa bitmiştir. sessizlik hakimdir, acınla baş başa kalırsın. üzerine çok ağır bir yorgan atılmış da kıpırdayamıyor gibi hissedersin. hüzün kokar bu evler. her köşesi ölen insandan bir şeyler barındırır. baktıkça üzülür, üzüldükçe bakarsın. ölen kişinin yakınlarının yanında olunmalı ancak strese sokmamalıdır.

bence de öyle ama bunun çözümü olduğunu düşünüyorum kendi çapımda. 'popüler' birkaç yazarı es geçerek yazıyorum; ne kadar etkileşimde olursan, o kadar etkileşim alıyorsun. yani etkiye etki, tepkiye tepki. ben organik etkileşimi tercih edip, biraz da sıfırcı hoca gibi olduğum için, beklentisiz takılıyorum buralarda ama bu da bir gözlemdir.