egzama bir alerji ya da stres sonucunda ciltte oluşan ve halk arasında yaygın olan bir deri hastalığıdır. tehlikeli olmasa bile görüntü itibariyle rahatsız edicidir. basit korunma yöntemleriyle egzama kontrol altında tutulabilir. özellikle kış aylarında soğuk hava ve nem oranının düşük olması, su, sabun, deterjan, tozlu ortamlar, mesleklere özgü kimyasallar egzamaya neden olmaktadır.

egzama tedavisinde kortizon dışı bağışıklık sistemini baskılayıcı ilaçlar, ıslak pansumanlar ve lokal kortikosteroidli pomadlar kullanılır. atak sıklığını azaltmak, deriyi güçlendirmek amacıyla nötral sabunlar, bariyer kremler, nemlendiriciler, egzama eldivenleri ve egzama şampuanları önerilmektedir.egzamanın kesin tedavisi bulunmamakla birlikte egzama tedavisinde kilit nokta, hastalıktan korunmaktır.

bazı egzama türlerinde kaşıntı en önemli problemlerden biridir. hastalar sıklıkla kaşınmaktadır. bu durum stresi, stres de egzamayı alevlendirmektedir. bu durumda hastalar bir kısırdöngü içerisine girmektedir.

egzama olan bölgenin tırnakla kaşınması deride kanama, iltihaplanma ve ağrıya neden olabilir. doktor kontrolünde doğru tedavi planlamasının yapılması kaşıntı ve egzama şikayetlerinden kurtulmak için çok önemlidir.

son olarak, egzama bulaşıcı değildir.

25 senedir pençesinden kurtulamadığım, can sıkan hastalığımdır.

plastik hayatımızı kolaylaştıran hem hafif hem de maliyeti düşük bir malzemedir.
fakat hepimiz biliyoruz ki kullandıktan sonra yok edilmez veya geri dönüştürülemezse doğada uzun süre yok olamıyor ve doğayı kirletiyor. bunun sonucunda da parçalanıp başka bir sorun olan mikroplastiklere dönüşüyor.

nedir bu mikroplastikler?

mikroplastikler, 5 mm'en daha küçük olan ve çevrede kirliliğe sebep olan, çoğunlukla petrol türevli olup suda çözünmeyen, düzgün şekilli veya şekilsiz polimerik parçacıklara verilen isimdir 1 mikrondan küçük plastik parçacıklarına ise nanoplastikler denir.


https://i.hizliresim.com/bt8oc64.jpg

e tabii çevreye bırakılan bu mikroplastikler de balık ve kabuklu deniz canlıları da dahil olmak üzere pek çok canlının vücudunda birikebiliyor ve besin zinciri yoluyla bizler dahil olmak üzere diğer canlılara geçebiliyor.

mikroplastikler yıllar geçtikçe büyük bir sorun haline geldi. [[alıntı]]
farklı şekillerde ve büyüklüklerdeki polipropilen, polietilen ve polistiren gibi plastik türleri de mikroplastikler kapsamına giriyor. aslında mikroplastikler ortaya çıkış kaynağına göre 1 ve ikincil olarak sınıflandırılıyor. eğer çevreye mikroplastik olarak saldılarsa birincil, çevrede mikroplastik büyüklüğünde parçalandılarsa ikincil olarak adlandırılıyorlar.




üretilen tüm plastiklerin yaklaşık %2 ila %5'i okyanuslarda son buluyor. bazıları mikroplastik formunda. ürünlere kasıtlı eklenen mikroplastikler ise denize ulaşan tüm plastiklerin nispeten küçük bir ortamını oluşturuyor.


mikroplastikler her yerde!! içimizdeler.. üzücü bir durum ama gerçek bu. ödediğimiz bedel diyebiliriz. doğayı kirlettiğimiz her şey bize geri dönüyor ve sonumuz oluyor.
deniz tuzunda mikroplastiklere rastlanıyor. araştırmalar sonucu da dünyada kullanılan sofra tuzu markalarının %90'ında mikroplastik tespit ediliyor.

denizleri ve gölleri kirleten mikroplastiklerin toplanması hayli zor. sucul canlılar için ciddi bir tehdit olarak görülen mikroplastiklerin besin zincirine geçmesi ve su kaynaklarını kirletmesi, mikroplastiklerin insan sağlığı için de bir tehlike olabileceği konusundaki endişeleri gündeme getiriyor. mikroplastiklerin besin zincirine dahil olması konusunda yapılan bir araştırmaya göre, bunda sivrisineklerin payı büyük. sivrisinekler ve yusufçuklar gibi birçok böcek jüvenil (yavru) dönemlerini suda geçirip yetişkin olduklarında karasal ortama geçiyor. mikro plastik atıklar ile kirlenmiş sularda gelişen böcek larvalarını vücutlarında bu atıklar birikiyor ve yetişkin olduklarında da vücutlarında kalmaya devam ediyor. bu böceklerin karada yaşayan hayvanlar tarafından yenmesi ise mikro plastik kirliliği sorununu yayılması anlamına geliyor.


ee sivrisineklerde de mikroplastik tespit edildiğine göre su canlılarında olduğu gibi diğer canlılarda da mikroplastik bulunması kaçınılmaz bir ihtimaldir.



soluduğumuz havada, yemekte kullandığımız tuzda, içimizde.. plastikler her yerde. küresel bir sorun. mikroplastiğe ne kadar maruz kaldığımıza dair bir bilgi yetersizliği olduğundan dolayı insanlar üzerindeki etkileri tam olarak bilinmiyor.


mikroplastiklerin çoğu sindirim sistemini herhangi bir zarar vermeden geçecek kadar küçük ancak hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalara göre mikroplastiklerin vücutta diğer hormonları bozan bisfenol a (bpa) ve başka toksik maddeleri tutma ve vücudun diğer bölümlerine taşıma kapasitesi var. bu da bağışıklık sisteminin işlevini bozma, büyümede ve üremede sorunlara yol açma riskini akla getirebiliyor.

çevre kirliliği ve insan sağlığı ile ilgili endişelerden dolayı, avrupa birliği'ne üye bazı ülkelerde, kozmetik ve temizlik ürünleri gibi mamüllerde mikroplastiklerin kasıtlı kullanımı ile ilgili ulusal yasaklar yürürlüğe girmiştir.

mikroplastikler doğaya ve besin zincirine çok farklı yollarla giriyor bazı ülkelerde mikroplastiklerin belirli ürünlere kasıtlı olarak eklenmesine kısıtlamalar getirirse de henüz tüm dünyada uygulanan geçerli koruyucu önlemler alınmış görünmüyor. bunların hepsinin sonucunda bilim insanlarından beklenen, mikroplastiklerin etkilerinin yanı sıra doğayı ve besin zincirine giriş yollarının araştırılması ve bu konuda alınması gereken önlemlerin belirleneceği çalışmaların yapılması.