beytepe kampüsü

hacettepe'nin üvey evladı.

hala ve inatla otostop çekenler var. hem de erkekler var.

çok güzel olmasına rağmen yetim yerine koyulmuş bir kampüstür, sabahın köründe bir saat ring sırası bekledikten sonra ringten inip donarak ısınma umuduyla sınıfa gittiğimde orası dışarıya göre daha soğuk oluyordu. yanındaki odtü ve bilkentte ne güzel festivaller, etkinlikler yapılırken hacettepe benim öğretim hayatımda sadece bir kez festival yapabildi o da zaten organizasyon olarak çok problemli geçti. yine de unutulmaz birkaç gün yaşattıları için mutluyum, özledim seni beytepe.

ecdadın “daha uzağa, en uzağa” ideası ile yaptığı hacettepe yerleşkesi.

bakmayın ağaçlık haline, önceden çorak topraklardan ibaretmiş.

çöl deseniz yeri yani.