1.
classical period (2018)
yönetmen koltuğunda ted fendt bulunan, 62 dakikalık kısa süresine aldanıp başladığım ama tam 2 gün gibi uzun bir sürede ancak bitirebildiğim, 7.1 almasını şaşkınlıkla karşıladığım, harika bir potansiyeli yitirmiş, benim için kötü br film classical period.
konusundan bahsedeyim. bir grup gencin entelektüel sohbetlerini konu alıyor. bu kadar, evet,. verdikleri bilgiler aslında çok kıymetli bilgiler, dante'nin ilahi komedyasını didikleyip konuyu frank lloyd wright'a ve hatta ispanya'nın bir dönem fetih politikasına kadar eleştirmişler, hazine gibi bilgiler olmasına rağmen tartıştıkları anlar öylesine kötü, öylesine yüzeysel ve öylesine sıkıcı ki bunu size anlatamam...
diyaloglar çok kötü, insanı filmin içerisine çekecek en ufak bir duygu durum, ufacık bir espri dahi yok, salt bir tartışma var ve o kadar ruhsuz, o kadar ruhsuz bir tartışma ki, "lütfen gidin uyuyun ve sonrasında kalkıp düzgün bi yemek yiyin, öyle tartışın." diyesim geldi izlerken.
filmin görüntüleri çok güzel, 35mm kamera ile çekilmiş sahneler mevcut ama ne yazık ki filmin içeriği bu güzel görüntüleri baltalıyor.
filmin diğer bir kötü kısmı da ne yazık ki oyunculuklar, çok doğal gözükmeye çalışarak yola çıkmış olsalar da resmen flash tv senaryolarına dönmüş. kameraya bakmamak için çabalamalar mı dersiniz, yapmacık konuşmalar mı dersiniz, yok ya bu filmi hiç sevmedim ben.
sadece bir sahneyi çok sevdim o kadar. o da frank lloyd wright hakkında tartıştıkları sahnelerdi.
yönetmen koltuğunda ted fendt bulunan, 62 dakikalık kısa süresine aldanıp başladığım ama tam 2 gün gibi uzun bir sürede ancak bitirebildiğim, 7.1 almasını şaşkınlıkla karşıladığım, harika bir potansiyeli yitirmiş, benim için kötü br film classical period.
konusundan bahsedeyim. bir grup gencin entelektüel sohbetlerini konu alıyor. bu kadar, evet,. verdikleri bilgiler aslında çok kıymetli bilgiler, dante'nin ilahi komedyasını didikleyip konuyu frank lloyd wright'a ve hatta ispanya'nın bir dönem fetih politikasına kadar eleştirmişler, hazine gibi bilgiler olmasına rağmen tartıştıkları anlar öylesine kötü, öylesine yüzeysel ve öylesine sıkıcı ki bunu size anlatamam...
diyaloglar çok kötü, insanı filmin içerisine çekecek en ufak bir duygu durum, ufacık bir espri dahi yok, salt bir tartışma var ve o kadar ruhsuz, o kadar ruhsuz bir tartışma ki, "lütfen gidin uyuyun ve sonrasında kalkıp düzgün bi yemek yiyin, öyle tartışın." diyesim geldi izlerken.
filmin görüntüleri çok güzel, 35mm kamera ile çekilmiş sahneler mevcut ama ne yazık ki filmin içeriği bu güzel görüntüleri baltalıyor.
filmin diğer bir kötü kısmı da ne yazık ki oyunculuklar, çok doğal gözükmeye çalışarak yola çıkmış olsalar da resmen flash tv senaryolarına dönmüş. kameraya bakmamak için çabalamalar mı dersiniz, yapmacık konuşmalar mı dersiniz, yok ya bu filmi hiç sevmedim ben.
sadece bir sahneyi çok sevdim o kadar. o da frank lloyd wright hakkında tartıştıkları sahnelerdi.
devamını gör...