1.
şu başlığın ilk entry'sini girmek bana nasip olduğu için çok mutluyum.
bolca distortion'lı, wah pedallı, karanlık ve satanik bir sounda, temaya sahip olan ingiliz stoner doom oluşumu.
stoner rock değil, hayır.
bu manyak oğlu manyaklar, "electric wizard" ve "come my fanatics" ile olgunlaştırmaya başladıkları soundlarını, "dopethrone" ile bir ekol haline getirmişlerdir. bas gitarın kemik kırılma sesini andıran bir tonda akort edildiği bu albüm grubun en kült şarkılarından olan "i, the witchfinder" ve "we hate you" gibi eserleri içermektedir. dopethrone'dan sonra "let us prey" ile daha rafine ancak sert bir sounda bürünmüşler, "priestess of mars" ve "a chosen few" gibi şaheserleri piyasaya salmışlardır. let us prey sonrasında çıkarttıkları "we live" ile daha melankolik tınılara bürünen grup, bana göre en iyi şarkılarından biri olan "saturn's children"ı da bu albümde bestelemiştir.
we live sonrasında piyasaya çıkartılan "witchcult today"de ise grubun soundu bir kez daha evrimleşmiş, grubun köklerinin yattığı black sabbath'ın tok sound'una göndermelerle bezeli ancak özgünlüğünü koruyan, wah'ın sıklıkla kullanıldığı bir çalışma ortaya çıkmıştır. bu albümün ağır topu ise, "a chosen few"dan farklı bir parça olan "the chosen few"dur fikrimce.
witchcult today'den sonra ise grubun hayranları arasında en popüler olan, en karanlık ve satanik albümü olarak nitelendirilebilecek "black masses" piyasaya çıkmıştır. "scorpio curse", "black masses", "satyr ix", "venus in furs" gibi çalışmalar bu albümde kendilerine yer bulmuş ve klasik, ancak sürekli gelişen wizard sound'unun temel taşları olarak grubun diskografisine kazınmışlardır. 2014 yılında ise grup, "time to die"ı piyasaya sürerek soundlarını daha kirli ve ekolu bir hale getirmişler, kendi ölçütlerinde deneyselleşmişlerdir. "i am nothing", "lucifer's slaves" ve "sadiowitch" gibi şarkılar bu albümdeki favorilerim olmuştur.
2017 yılında ise grup "wizard bloody wizard"ı piyasaya sürmüştür. mastering'in çok daha temiz, rafine bir hal aldığı bu albüm tını ve gotik elementler bazında electric wizard'ın klasik çizgisini korumuştur ancak daha önceki albümlerin çiğ sounduna kıyasla çok daha kadifemsi bir düzenleme içerdiğinden dolayı fikrimce grubun en revizyonist ve yenilikçi albümüdür. "wicked caresses", "mourning of the magicians" ve "see you in hell" bu albümden çıkmış ve kulaklarımı bayram ettirmiştir.
electric wizard stoner doom'da bir ekoldür. heavy metalin klasik soundunu sertleştirmiş, karartmış ve daha yavaş bir tempoya oturtarak, enteresan bir şekilde daha da güçlendirmiştir.
bolca distortion'lı, wah pedallı, karanlık ve satanik bir sounda, temaya sahip olan ingiliz stoner doom oluşumu.
stoner rock değil, hayır.
bu manyak oğlu manyaklar, "electric wizard" ve "come my fanatics" ile olgunlaştırmaya başladıkları soundlarını, "dopethrone" ile bir ekol haline getirmişlerdir. bas gitarın kemik kırılma sesini andıran bir tonda akort edildiği bu albüm grubun en kült şarkılarından olan "i, the witchfinder" ve "we hate you" gibi eserleri içermektedir. dopethrone'dan sonra "let us prey" ile daha rafine ancak sert bir sounda bürünmüşler, "priestess of mars" ve "a chosen few" gibi şaheserleri piyasaya salmışlardır. let us prey sonrasında çıkarttıkları "we live" ile daha melankolik tınılara bürünen grup, bana göre en iyi şarkılarından biri olan "saturn's children"ı da bu albümde bestelemiştir.
we live sonrasında piyasaya çıkartılan "witchcult today"de ise grubun soundu bir kez daha evrimleşmiş, grubun köklerinin yattığı black sabbath'ın tok sound'una göndermelerle bezeli ancak özgünlüğünü koruyan, wah'ın sıklıkla kullanıldığı bir çalışma ortaya çıkmıştır. bu albümün ağır topu ise, "a chosen few"dan farklı bir parça olan "the chosen few"dur fikrimce.
witchcult today'den sonra ise grubun hayranları arasında en popüler olan, en karanlık ve satanik albümü olarak nitelendirilebilecek "black masses" piyasaya çıkmıştır. "scorpio curse", "black masses", "satyr ix", "venus in furs" gibi çalışmalar bu albümde kendilerine yer bulmuş ve klasik, ancak sürekli gelişen wizard sound'unun temel taşları olarak grubun diskografisine kazınmışlardır. 2014 yılında ise grup, "time to die"ı piyasaya sürerek soundlarını daha kirli ve ekolu bir hale getirmişler, kendi ölçütlerinde deneyselleşmişlerdir. "i am nothing", "lucifer's slaves" ve "sadiowitch" gibi şarkılar bu albümdeki favorilerim olmuştur.
2017 yılında ise grup "wizard bloody wizard"ı piyasaya sürmüştür. mastering'in çok daha temiz, rafine bir hal aldığı bu albüm tını ve gotik elementler bazında electric wizard'ın klasik çizgisini korumuştur ancak daha önceki albümlerin çiğ sounduna kıyasla çok daha kadifemsi bir düzenleme içerdiğinden dolayı fikrimce grubun en revizyonist ve yenilikçi albümüdür. "wicked caresses", "mourning of the magicians" ve "see you in hell" bu albümden çıkmış ve kulaklarımı bayram ettirmiştir.
electric wizard stoner doom'da bir ekoldür. heavy metalin klasik soundunu sertleştirmiş, karartmış ve daha yavaş bir tempoya oturtarak, enteresan bir şekilde daha da güçlendirmiştir.
devamını gör...