festen

kutlama.
thomas vinterberg'in dogma** dolayısı ile başlangıçta kıyasıya eleştirilen, yine toplumsal gerçeklik temalı, haneke rahatsızlığı civarında seyir sunan , ultra gerçekçi filmi.

filmin popüler kültüre o denli etkisi vardır ki, 2015 eurovision şarkı yarışması norveç temsilcisi, bu filmi şarkılarılarının - a monster like me- resmi videolarında ana tema olarak kullanmıştır, şöyle ki.

özetle:


izleyene huzursuz seyirler.

yönetmen koltuğunda thomas vinterberg oturan bu film çok tuhaf bir film. konusundan spoilersız bahsedeceğim sizlere... büyük bir ailenin büyük babası sayılacak bir amcamız var. altmışıncı yaşını bir parti ile kutlamak istiyor. tüm evlatlarını çağırıyor lakin orada olamayan bir insan mevcut; linda. kendisi filmdeki zaman diliminden bir yıl önce intihar etmiş...

tüm aile toplanmışken linda'nın ikiz kardeşi christian bir konuşma yapmak istiyor ve bir anda babasını kendisi ve kız kardeşine tecavüz etmekle suçluyor... sonrası mı? insanı alıp götüren bir senaryo başlıyor çünkü christian yalan mı söylüyor yoksa gerçekleri mi haykırıyor bunu bilemiyoruz...

film bir aile içerisindeki kopukluklar, düşmanlıklar, gizlilikler... kısacası entrikaların nasıl bir şey olduğunu çok güzel gösteriyor... bununla kalmıyor tabi, kuzey insanının ne kadar soğuk kanlı, yer yer ne kadar umursamaz olduğunu da gözler önüne seriyor...

filmin görüntüleri aşırı güzeldi benim için. dogma 95 kurallarından birisi stüdyo ve ışıklandırma kullanmadan doğal yerlerde, doğal ışıklarda çekilen filmler olması. bu da onlardan birisiydi, hoştu. izlemeyene tavsiyemdir.