1.
karanlık ingiliz metal grubu cradle of filth'in 8. stüdyo albümüdür. tam ismi godspeed on the devil's thunder (the life and crimes of gilles de rais)'dır. beklenceği üzere eser gilles de rais isimli birini konu edinir. peki kimdir bu adam?
bu breton soylusu acaba çok da soylu işler mi yapmıştır. hem evet hem hayır. nasıl mı?
yüz yıl savaşı'nda büyük başarılar göstermiş bir askerdir ve jeanne d'arc'ın silah arkadaşıdır. ne de soyluca... ama 100'den fazla çocuğu da katletmiştir. kayıt altına alınmış tarihin ilk seri katili olabilirmiş bu herif. daha fazlası da var. bayağı karanlık bir şahısmış kuvvetle muhtemelen. tarihçilerin çoğu ona atfedilen korkunç eylemlerin doğruluğunda hemfikir. evet, kendisinin korkunç bir "mr. hyde"lığı vardır ve cradle of filth'in beyni dani filth'i de bu özelliği cezbetmiştir ve neticesinde bu konsept albüm ortaya çıkmıştır.
iyi de olmuştur bence, zira bu eser, cradle of filth'in vasatlık denizinde yüzdüğü bir dönemde bir inci gibi parlıyordur.
albümün ismi, dani'nin bir keresinde bir mektubun sonuna yazdığı bir yazıdan (imza) gelmektedir. albümde, dani'nin kızı luna scarlet davey, çocuk konuşmalarında albümde yer alır.
nicholas barker gittikten sonra davullarında tökezleyen grup nihayet, martin "marthus" skaroupka'nın baget sallamaya başlamasıyla durumu biraz toparlamaya başlamıştır. kendisiyle bu albümde tanışırız.
klavyelerde mark newby-robson da oldukça iyi bir iş çıkartmıştır burada (keşke midnight in the labyrinth gibi bir işe hiç bulaşmasaydı).
hellraiser filmlerinden bildiğimiz doug bradley ise yine konuşma vokalleriyle albümün etkileyiciliğini artırıyordur ve stephen svanholm isimli bariton vokalist de operatik sesiyle güzel katkıda bulunmuştur albüme.
bu bana göre cradle of filth'in en renkli ve güzel albümlerinden biridir ama en iyi ve güçlü albümlerinden biri değildir. yine de özel bir albümdür, heyecan ve zevk verir dinlerken. yer yer gaza da getirir, karanlık hayallere de daldırır. eser tümden iyidir; intro'su, interlude'ü ve outro'su da dahil.
bu breton soylusu acaba çok da soylu işler mi yapmıştır. hem evet hem hayır. nasıl mı?
yüz yıl savaşı'nda büyük başarılar göstermiş bir askerdir ve jeanne d'arc'ın silah arkadaşıdır. ne de soyluca... ama 100'den fazla çocuğu da katletmiştir. kayıt altına alınmış tarihin ilk seri katili olabilirmiş bu herif. daha fazlası da var. bayağı karanlık bir şahısmış kuvvetle muhtemelen. tarihçilerin çoğu ona atfedilen korkunç eylemlerin doğruluğunda hemfikir. evet, kendisinin korkunç bir "mr. hyde"lığı vardır ve cradle of filth'in beyni dani filth'i de bu özelliği cezbetmiştir ve neticesinde bu konsept albüm ortaya çıkmıştır.
iyi de olmuştur bence, zira bu eser, cradle of filth'in vasatlık denizinde yüzdüğü bir dönemde bir inci gibi parlıyordur.
albümün ismi, dani'nin bir keresinde bir mektubun sonuna yazdığı bir yazıdan (imza) gelmektedir. albümde, dani'nin kızı luna scarlet davey, çocuk konuşmalarında albümde yer alır.
nicholas barker gittikten sonra davullarında tökezleyen grup nihayet, martin "marthus" skaroupka'nın baget sallamaya başlamasıyla durumu biraz toparlamaya başlamıştır. kendisiyle bu albümde tanışırız.
klavyelerde mark newby-robson da oldukça iyi bir iş çıkartmıştır burada (keşke midnight in the labyrinth gibi bir işe hiç bulaşmasaydı).
hellraiser filmlerinden bildiğimiz doug bradley ise yine konuşma vokalleriyle albümün etkileyiciliğini artırıyordur ve stephen svanholm isimli bariton vokalist de operatik sesiyle güzel katkıda bulunmuştur albüme.
bu bana göre cradle of filth'in en renkli ve güzel albümlerinden biridir ama en iyi ve güçlü albümlerinden biri değildir. yine de özel bir albümdür, heyecan ve zevk verir dinlerken. yer yer gaza da getirir, karanlık hayallere de daldırır. eser tümden iyidir; intro'su, interlude'ü ve outro'su da dahil.
devamını gör...