haftanın 6 günü çalışmak

özel sektör kölelerinin yaptığı insanlık dışı eylem. maalesef işim sadece özel sektörden ilerliyor haftanın 6 günü işte olunca insan hayatı sorguluyor 20li yaşlarım böyle mi geçecek ben kuaför, spor ve iş üçgeninde ölecek miyim gerçekten ne zaman bitecek bu.

ilk işim. 3 ay sonra istifa ettim, daha da öyle çalışmadım. insana aykırı anasını satayım.

özel sektörün sağ olsun verdiği üç kuruşu sonuna kadar kullanmak çalışanı sömürmek için yaptığı insanlık dışı faaliyet. daha önceki işlerim hep 6 gündü umarım gelecekteki işim 5 gün olur.

dünya haftada 4 gün çalışma sistemine geçerken biz önce 6’yı normalleştirdik şimdi 7’de 7’ye gidiyoruz. olmaz yasak demeyin. haftada bir izni olup geçinebilmek için onda da mesaiye giden çok insan tanıyorum. haftada 1 değil belki ayda 1 gün pas geçerek izin yapıyorlar. uçan kaçan batının kıskandığı türkiye’de yeni iş sistemi bu.

cennettir. ben haftanın yedi günü de çalışıyorum ne psikoloji kaldı ne başka bir şey*

günde kaç saat çalıştığın da önemli. çalışılan saatlerin coğrafyaya , evin iş yerine uzaklığına , işin niteliğine göre değişmesi gerekirken maalesef herkes sabah 8 akşam 5 ya da 6 aynı düzende çalışıyor.. belki de ben bir gün 10 saat çalışayım ertesi gün öğlene kadar çalışayım daha verimli olacağım. her gün işe gitmek trafiği alt üst etmek neden anlamıyorum. bizim idarecilerde yönetici kısmında bir alışkanlık vardır; parasını veriyorsan işçinin bedenini satın almış gibi sonuna kadar çalıştırırsın. alacağın verim artacak sanki. imkan elveriyorsa haftada 4 gün çalışma düzenine geçilmesi ya da gün içindeki mesai saatlerinin esnetilmesi gerekir diye düşünüyorum.

soruyu ters çeviriyorum; türkiye gibi bir ülkede çalışmazsak ne yapacağız?

asla insanların çalıştırılmasını ve izin günlerinin minimal tutulmasını savunmuyorum, aksine türkiye'de ki her " avrupa insan hakları bildirgesinde belirtilmiş hükümlere" aykırı tutumun düşmanıyım fakat türkiye'nin 7/24 çalışsanız dahi, giderlerinizi size karşılatmayan bir profili var şu an. bu çalışma düzeni 4-5 güne inse, kesinlikle hayatta kalamayız.

maalesef 22 yıldır, halkının refahını koruyan bir hükümet sistemi yok. dolayısıyla var olan rejim, ülkenin tüm milli servetini kendi faydasına kullanıp, halkı suistimale her anlamda inanılmaz açık tuttuğu için; halkta derin sosyolojik ve psikolojik kırılmalar oluşmaya başladı. daha 1 hafta önce özel üniversitelerin tamamına lisans eğitimi için %89 oranında ücret zammı geldi. bir çok öğrenci ya okulunu bırakıyor ya da dondurma hakkını kullanıp, parayı denklemeye çalışıyor. %89 zam akıl işi mi sorarım size? hem de eğitim için? eğitim bir ülkede vatandaşın temel hakkıdır. ücretli dahi olsa, halkın aylık aldığı sabit ücretin toplamının üstünde bir yıllık ödeme talep edilemez.

kuzenim %50 burs kazanmasına rağmen, özelde mühendislik fakültesi yazmama kararı aldı. %50 burslu hali ile bu yıl yapması gereken ödeme 127 bin. dayım karşılayabilecek bütçe de olmasına rağmen, kuzenim bu ücretin manyaklık olduğu kaanatinde ve tercih yapmak yerine bir sene daha hazırlanma kararı aldı.

onun dışında en güncel konudan bahsetmek isterim; basit bir cep telefonu.. bir iphone.. bu halkın neredeyse tamamı su an maaşı ile iphone alamıyor. 78 bin tl telefon mu olur? insanlar telefon için kredi çekiyor bu ülkede? telefon en basit iletişim aksesuarıdır. bu ülkede şu an bunu alamıyorsunuz.

adaletsizlik o kadar fazla ki.. hukuğu mu konuşalım? sağlık sistemini mi? sınavlarımı? eğitimi mi? ekonomiyi mi?

en güzeli sağlıklı şartlarda göç. aksi halde , bu halkın cehaleti bizim gibi insanların sonunu getirecek çünkü.

100.000 tl aylık cirosu olan adam da gidip son model iphone 78.000 tl'yi tek kalemde ödemez zaten. ihtiyacı doğrultusunda alt model tercih bile edebilir. ödeyecekse de taksitler. vs

o kadar çapsızsınız ki. kıytırık bir özel ünide sırf yalandan mühendis olacağım diye yüzde 50 burs gibi avunacak şeyler türetip, sonra da o masalı çok pahalı buluyorsunuz.

yüzde 25 bursum vaaaa. ya bi sktr gt.

siz kim, 7-24 çalışmak kim öncelikle. o deyimin hakkını verip de kalbur üstü bir para kazanamayan adama mal derler.

bu çok bilmiş ama bir türlü, başarı, hedef, kariyer, ikili ilişkilerde memnuniyet yakalayamayan tipin feryatlarından kusucam artık. 2 yıldır aynı çapsız hikayeleri, aynı başarısızlıkları, farklı konulardan cücük kadar aklıyla yorumluyor. hep o haklı, hep bu gibi işe yaramazların kendini avutacak bir masalı, hikayesi var.

isyan isyan isyan.

bıktırdınız başarısız ibişler.

haftada 5 gün çalışarak bir yere varamazsınız.

haftada 80 saat çalışmazsanız olmaz. boşa yaşıyorsunuz demektir.

üretin üretin üretin.

asla dinlenmeyin.

haftada 80 saat günde 11-12 saat yapıyor. yani günün yarısından fazlası size kalıyor.

8 saat uyku desen, 4 saatin var, kendine ayırdığın. neyine yetmiyor?

çalış çalış çalış.

hayat kısa özet nokta net.

tanrının çalışma yöntemini çözdüğümden beri çalışmıyorum. dünyalığımı yaptım ve kenara çekildim. bu ülke de ne kadar yetenekli olursanız olun en fazla asgari ücretin 5 bin lira üstünü alırsınız.

yan gelip yatanların ülkesinde (imkan verilse) enteresan bir başlık. tembel halkın bitmeyen serzenişleri.. kendi çapında dahi olsa üretmeyen ya da bir şekilde bir şeye katkı sağlamayan insan bence çokta yaşamasın. nefes almasın değil yanlış anlaşılmasın, insan yerine konmasın manasında..

zordur. esnafın durumu daha kötü ama. onlar hem 7 gün geç saatlere kadar hem de tatillerde bayramlarda daha çok çalışırlar. memurluk iyidir bu konuda. haftaiçi, mesai saatleri.
#2682209 makedonya'daki üniversitelere bakabilir o genç. hatta meclis başkanının üniversitesinde uzaktan da okuyabilir. aracılık edenler var. yıllık 3000 euro civarı. her bölüm var, bir sürü üniversite var, denklikleri var.

arttırıyorum, yazın haftada 7 gün, günde 20 saat çalışıyorum.

özel sektörde kanıksanmış bir durum.
iş görüşmesinde sorunca nerdeyse ayiplayarak bakiyorlar.
başlarken kafanızda kabullenmiyorsaniz, o cumartesiler gözünüze ucube gibi görünür. normalden 5 katı süre çalışıyormuş hissi verir.

6. yı sevin. sevmeye çalışın.