pazar sabahı aile ile yapılan kahvaltı

bence dünyanın en güzel mevzusudur. insan başka ne ister ki dediğim durumdur. zenginlik, ün, makam falan hikaye insanın mutlu bir ailesi olmalı. anne , baba, kardeş candır can. not: evlenmedim kendi aileni kurma mevzularını falan bilmiyorum. bilenler mutlu olunuyor mu yazsın.

artık onun bile zevk vermediği bir dönem

bunu güzel yapan kalabalık aile kahvaltısı olması ve uzun sürmesi bahanesi ile daha lezzetli olması. ardından türk kahvesi tabii bitter çikolata ile. hele birde açık hava da bazen bir sessizlik olur , herkes içteki o huzuru hisseder.
özledik çünkü çok oldu yapmayalı.
masadaki sandelyeler bile çiftkentek başına kahvaltı yapmak .....

hep hazırlayan taraf olduğum için pek de bayılmadığım kahvaltı şekli. hem herkesten erken kalkıp hem de sofraya oturunca "patates niye kızartmadın?" diye nankörlük eden insanlarla muhatap olmak iğrenç bir duygu. neyseki artık böyle bir derdim yok.

her defasında o koltuğun boş olduğunu görmektir

ah eski pazar kahvaltıları... envai çeşit kahvaltılık... fırından alınan sıcak pide, belki küncülü... reçel olur muhakkak, çilek, vişne. herkes sofrada, sevdiğin insanlar.

yapamıyoruz artık.

herzamankinden farklı olur daha bir özenle hazırlanılır mis gibi huzur kokar.

çok özlemişim. bataklıktan çıkıp tekrar eski hayatıma dönmenin mutluluğu ile dün başladığım aktivite.

her pazar yaptığımız aktivite. zevkli oluyor, ben normalde kalabalığı çok sevmem ama kıramıyoeum bizimkileri.

insana yaşama sevinci veren harika bi aktivite.

b- ben
y- yeğenim (yaş 7)
a- annem

y; teyze var ya, bi maymun gördüm, elindeki demiri taşa sürerek bileyliyordu! inanılmaz dimi ya ?! bence maymunlar insanlara savaş açıp dünyayı ele geçirecekler!

b: vay be bakayım videoya ?! gerçekten de dediğin gibiymiş valla .. anne düşünsene bu maymunlar konuşsa ne acayip olurdu dimi ?

a: saçmalama kızım ya, yeğenini de kendine benzettin sonunda*

b: ay anne düşünsene bi maymun şu suyu versene dese ne derdin ya acayip bi şey valla he..

a: ne dicem be, kalk kendin al derdim!

masadaki 8 kişi bi beş dakika gülmekten kahvaltıya devam edemedi ahahahahas yerim sizi yerimmmmm..

kıymetini yalnız kalınca anlayacağımız aktivitedir.

evlendiğimden beri burnumdan gelen durum. mis gibi anne evinizin kıymetini bilin

bugün erkenci kuş gibi kalktım. bir şeyler aldırttım ama zat-ı şahanelerin keyfini bekliyoruz o kahvaltı için. niye erken kalktım ki? pfff.

babam bir yandan "gitti bugün paralar" diye yakınırken bir yandan "tostu nasıl istersin?" diye soruyor.

güzel hissettiriyor.

diğer günlerdeki kahvaltılardan farksızdır. üzerine niye bu kadar romantizm kasıldı anlamadım.

ne demiş cemal süreya; yemek yemek üstüne ne düşünürsünüz bilmem ama kahvaltinin mutlulukla bir ilgisi olmalı.
benim içinde öyle. hele ki pazar sabahı ne kahvaltının tadına ne de sohbetin tadina doyum olmaz ..

haftaiçi hazırladığım gibi öyle tek tabağa her şeyi sıkıştırmak yerine sere serpe çeşitlendirdiğimiz masada yapılan kahvaltıdır. ah bir de annemin çabuk kaldırma huyu olmasa o masada 2 saat oturup çay keyfi yapılır.
bir de çok geç yapıyoruz kahvaltıyı erken uyandığım için geberiyorum bir parça.. ama olsun.

denk gelip beraber kahvaltı yapabilirsek o kahvaltı bana bir haftalık mutluluk sebebi oluyor

güzel olaydı. fakat ben bunun hemen öncesini içselleştirmiştim. neden bilmiyorum, var böyle garip yanlarım. birlikte yaşadığımız dönemlerde uyandığımda, henüz tam manasıyla gözlerimi açıp yeni güne başlamaya hazır değilken mutfaktan gelen tabak, çatal, kaşık sesleriyle karışık anne, babamın konuşmalarını duyardım. bazen kardeşimin. bir süre o şekilde geçerdi. sonra kalkardım.

daha sonra şu an anlatmaya üşendiğim pek çok klasik aile dramı yaşandı aramızda ve uzun süre görüşmedik. ben lisans eğitimi alırken tek başıma yaşadım uzunca bir süre. bazı günler evde tek başıma uyandığımda her nasıl oluyorsa aynı canlılıkla bu sesleri duyardım evimde. sanki mutfakta ailem varmış ve uyanınca onların yanına gidip pazar kahvaltısı yapabilirmişiz gibi. uyandığımda kendimi tek başıma bulacağımı bilirdim, zihnim yarı uyanık zira. yine de o an direnirdim uyanmamak için. gerçeklikle karşılaşmamak adına.

güzeldi aile ile yapılan pazar kahvaltıları. bağrış çağrışın olmadığı sakin günleri hatırlatır bana. henüz her şey bu kadar karışmamıştı. hayat daha basitti. tek dert patates kızartmasının biraz fazla pişmiş olmasıydı fakat olsundu. çıtırdı işte. ye gitsin.

haftanın en sevdiğim kahvaltısı olabilir.