rudolph carnap

viyana çevresinin babasıdır kendisi. aynı zamanda büyük bi wittgenstein hayranı. gömleğini bile onun gibi iliklermiş.

carnap ve ahalisine göre felsefe yüzyıllardır saçma sapan soruların peşine takılmıştır. sürekli metafizik ile uğraşmışlardır. bu kadar zamandır biriken felsefi sorunların çözülememesinin sebebi de bu sorulan anlamsızlığıdır. burda carnap diğer bazı viyanalılardan farklı olarak anlamlı ve anlamsız önermeleri ayırt etmenin olanağından bahseder. çünkü ona göre asıl olan kriter değildir, yöntemdir. kriter olmadan bilimsel felsefe yapmak mümkündür. modern felsefeni peşinde koştuğu 'sağlam bir zemin' aramanın anlamı yoktur. herkes kendi "varsayımlarıyla" hareket edecektir. madem bu kadar varsayım var, o zaman pozitif bilim anlayışı bu varsayımlar içinde en geçerli olanıdır der kabaca. 'doğru bilgi'den bahsedeceksek yalnızca olgularla, yani ampirik bilimle buna ulaşabiliriz. doğruluk carnap' a göre zaten deneyin koşulunda bulunur. anlamlı bir önermede bulunabilmek için ise yargının doğruluk koşuluna sahip olması gerekir, test edilebilir olması gerektir. dolayısıyla, metafiziğin tüm yargılarını bu doğruluk koşuluna sahip olmadığı için de dışarıda bırakır.