1.
bir orhan veli şiiri.
uzanıp yatıvermiş, sere serpe;
entarisi sıyrılmış, hafiften;
kolunu kaldırmış, koltuğu görünüyor;
bir eliyle de göğsünü tutmuş.
içinde kötülüğü yok, biliyorum;
yok, benim de yok ama...
olmaz ki!
böyle de yatılmaz ki!
uzanıp yatıvermiş, sere serpe;
entarisi sıyrılmış, hafiften;
kolunu kaldırmış, koltuğu görünüyor;
bir eliyle de göğsünü tutmuş.
içinde kötülüğü yok, biliyorum;
yok, benim de yok ama...
olmaz ki!
böyle de yatılmaz ki!
devamını gör...
2.
baştan başa demekmiş, rahatça, sıkışık olmayarak, açılıp saçılarak, çekinmeden, serbestçe
devamını gör...
3.
bella, odasında yatağına uzanmış ders çalışıyordu. orhan veli, kapıdan uzun uzun genç kızı seyrettikten sonra salonun köşesindeki küçük masaya oturur ve cebinden çıkardığı kâğıda bir şeyler karalayıp yeniden odaya yönelir. kâğıdı bella’ya uzatır ve “bu şiiri sana yazdım” der.
bu olay, 1946 yılında, ankara da, sabahattin eyüboğlu nun evinde geçmiş.
devamını gör...