1.
kendisi 1942 yılında san fransisco'da doğmuş, ne kadar ödül var ise *pulitzer'dan amerikan ulusal sanat vakfı ödüllerine kadar * almış, mükemmel bir şair...
bu şairimiz, ne yazık ki bütün bir ailede büyümemiş, ailesi çok erken zamanlarda ayrıldığı için kötü bir zaman dilimi yaşamış ve aile sevgisinden yoksun büyüdüğü için, yanlış insanlardan birini hayatına olup onunla kötü bir evlilik deneyimledikten sonra, kötü evliliklerin çocukları ne denli kötü etkileyeceğini anlatan şiirler yazmış, insanların çok sıradan buldukları olayların aslında ne büyük travmalar olduğunu, "akşam eve geç gelme... seni merak ediyoruz!" diye arayıp azarlayan babanın içindeki sevgiden dem vurup, bunlara muhtaç bireylerin suskunlarını dile getirmiş dizelerinde.
güzel kısım ise şiir sevenler arasında, bu ablamızı tanıyan pek yok, bu da bu ablamızın piyasa olmasını engelleyen faktörlerden bir tanesi, zira kendisi kötü aşk hayatı ve evliliğinden aldığı dersleri yazmış, bunları depresyon ile, melankoli ile dile getirmek yerine daha güçlü bir insan olmaya çalışmış, başarmış da ablamız.
buraya bir şiirini bırakıyorum:
"...
yanlarına gidip 'durun' demek istiyorum,
yapmayın, o yanlış kadın,
o yanlış adam, öyle şeyler yapacaksınız ki
kendiniz bile hayal edemezsiniz
kötü şeyler yapacaksınız çocuklara
hiç işitmediğiniz biçimlerde acı çekeceksiniz,
ölmek isteyeceksiniz.
mayıs sonu güneşinin ışığında yanlarına gidip söylemek istiyorum...
ama söyleyemiyorum. yaşamak istiyorum.
kağıttan bebekler gibi, erkek ve kadın,
kaldırıp birbirlerine çarpıyorum onları kıçlarından
çakmak taşından kıvılcım çıkarırcasına
ve diyorum ki onlara
ne yapacaksanız yapın, hepsini anlatacağım."
bu şairimiz, ne yazık ki bütün bir ailede büyümemiş, ailesi çok erken zamanlarda ayrıldığı için kötü bir zaman dilimi yaşamış ve aile sevgisinden yoksun büyüdüğü için, yanlış insanlardan birini hayatına olup onunla kötü bir evlilik deneyimledikten sonra, kötü evliliklerin çocukları ne denli kötü etkileyeceğini anlatan şiirler yazmış, insanların çok sıradan buldukları olayların aslında ne büyük travmalar olduğunu, "akşam eve geç gelme... seni merak ediyoruz!" diye arayıp azarlayan babanın içindeki sevgiden dem vurup, bunlara muhtaç bireylerin suskunlarını dile getirmiş dizelerinde.
güzel kısım ise şiir sevenler arasında, bu ablamızı tanıyan pek yok, bu da bu ablamızın piyasa olmasını engelleyen faktörlerden bir tanesi, zira kendisi kötü aşk hayatı ve evliliğinden aldığı dersleri yazmış, bunları depresyon ile, melankoli ile dile getirmek yerine daha güçlü bir insan olmaya çalışmış, başarmış da ablamız.
buraya bir şiirini bırakıyorum:
"...
yanlarına gidip 'durun' demek istiyorum,
yapmayın, o yanlış kadın,
o yanlış adam, öyle şeyler yapacaksınız ki
kendiniz bile hayal edemezsiniz
kötü şeyler yapacaksınız çocuklara
hiç işitmediğiniz biçimlerde acı çekeceksiniz,
ölmek isteyeceksiniz.
mayıs sonu güneşinin ışığında yanlarına gidip söylemek istiyorum...
ama söyleyemiyorum. yaşamak istiyorum.
kağıttan bebekler gibi, erkek ve kadın,
kaldırıp birbirlerine çarpıyorum onları kıçlarından
çakmak taşından kıvılcım çıkarırcasına
ve diyorum ki onlara
ne yapacaksanız yapın, hepsini anlatacağım."
devamını gör...